 | บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ได้อ่านกระทู้ของผู้เลี้ยงบางแก้วที่พบกับปัญหาบางแก้วกัดคนในบ้านจนเลี้ยงไม่ไหว ต้องการนำไปปล่อย หรือ ประกาศหาผู้ที่จะรับไปอุปการะเลี้ยงดูต่อ ทำให้คิดถึงนส.พ นิสิต ซึ่งเป็นผู้ส่งเสริมการเลี้ยงและอนุรักษ์พัฒนาบางแก้วมาตลอด 30 กว่าปี ท่านเคยบอกไว้ว่า อยากเห็นบางแก้วคืนถิ่น ท่านได้จัดทำโครงการบางแก้วคืนถิ่นขึ้นมา โดยพยายามให้ชาวบ้านในแถบบ้านบางแก้วหันมาเลี้ยงและร่วมอนุรักษ์พัฒนาบางแก้วมากขึ้น ท่านพยายามช่วยเหลือให้บางแก้วที่ไปตกระกำลำบากในถิ่นอื่นโดยเฉพาะในเมืองหลวงได้กลับสู่บ้านเกิดอันเป็นถิ่นกำเนิดของตนเอง โดย ไตรสิทธิ์ เบญจบุณยสิทธิ์ - เสาร์, 14 สิงหาคม 2010, 12:40PM  http://bangkaew.com/nisit/ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
แม้เวลาจะผ่านเลยมาหลายปี ก็ยังไม่มีทีท่าว่า โครงการนี้จะเกิดเป็นจริงได้อย่างไร ในขณะที่ปัญหาบางแก้วถูกทอดทิ้งก็ไม่มีทีท่าว่าจะลดลง แต่กลับมีมากขึ้น เป็นข่าวให้ได้ยินไม่ขาดสวย บางคนก็โทษว่า บางแก้วมันดุ เลี้ยงไม่เชื่อง กัดเจ้าของ บางคนก็โทษว่า ผู้เลี้ยงไม่ได้ศึกษาให้ดีก่อนนำมาเลี้ยง เลี้ยงไม่ถูกวิธี บางคนก็โทษว่า ผู้ขายไม่ได้ให้ข้อมูลแก่ผู้ซื้อให้ดีก่อนจะขาย หวังแต่จะขายหมาหารายได้อย่างเดียว สรุปแล้ว ปัญหาอยู่ที่ใคร แล้วจะแก้ปัญหาได้อย่างไร บางแก้วถึงจะไม่ถูกทอดทิ้ง 
Foo, the unwanted Bangkaew
|
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
เคยมีเพื่อนสมาชิกร่วมกันคิดทำโครงการบ้านพักพิงเพื่อสุนัขบางแก้ว แต่ก็ประสบปัญหาในการบริหารจัดการจนไม่สามารถเดินหน้าโครงการต่อไปได้
|
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ที่เหลืออยู่ก็มีเพียงบ้านอุปถัมที่ป้าวิช่วยกรุณาให้บางแก้วตกยากที่ถูกทอดทิ้งได้ใช้เป็นบ้านพักพิงชั่วคราว แต่ก็หาผู้อุปการะมารับช่วงเลี้ยงดูบางแก้วได้แสนลำบาก หลายตัวต้องใช้เป็นบ้านพักพิงถาวรไป
|
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
วัดบางแก้วที่เคยเป็นต้นกำเนิดของสุนัขบางแก้ว กลับไม่มีสุนัขบางแก้วให้คนได้ศึกษาเยี่ยมชมสักตัว  http://www.bangkaew.com/elearning/mod/forum/discuss.php?d=403 |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ผู้เขียนเคยฝันว่า ถ้าเราสามารถบูรณาการโครงการต่างๆเข้าด้วยกัน ทั้งโครงการบางแก้วคืนถิ่น โครงการบ้านพักพิงเพื่อสุนัขบางแก้ว โครงการศูนย์ฝึกผู้เลี้ยงและปรับพฤติกรรมสุนัขบางแก้ว และ โครงการศูนย์อนุรักษ์และส่งเสริมสุนัขบางแก้ว โดยใช้วัดบางแก้วเป็นศูนย์กลางในการเผยแพร่และดำเนินงาน ก็น่าจะดีไม่น้อย น่าจะเป็นประโยชน์ต่อทางวัดและชุมชนรอบวัดรวมทั้งตัวจังหวัดพิษณุโลกที่จะดึงนักท่องเที่ยวและผู้สนใจเข้าไปเยี่ยมชมและศึกษามรดกอันล้ำค่าของไทย ปัญหาคือ จะมีใครมาร่วมสานฝันให้เป็นจริง  http://www.bangkaew.com/dream.htm |
 | ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
เรียน คุณไตรสิทธิ์ค่ะ ดิฉันเป็นสมาชิกใหม่มีบางแก้วอยู่ตัวหนึ่งและเป็นตัวแรกสำหรับการเลี้ยงบางแก้ว แต่เป็นบ้านที่เลี้ยงหมามาตลอดแต่ยังไม่เคยเลี้ยงบางแก้ว แล้วก็ไปพบกับบางแก้วแถวบ้านที่ไม่ดุเลย เล่นกับเราได้ เลยอยากเลี้ยงบางแก้ว ก่อนเลี้ยงก็ศึกษาและติดต่อฟาร์มบางแก้วหลายฟาร์ม จนได้พบกับฟาร์มที่ขันทองที่ราชบุรี เจ้าของเขาก็บอกว่าเขาพัฒนาสายพันธ์แล้วไม่ดุ เราก็นึกว่าไม่ดุตามความหมายของเรา แต่พอซื้อเขามาเลี้ยงแล้วเขาดุที่สุดในหมาที่เคยเลี้ยงมา ส่งเข้าโรงเรียนก็กัดครูฝึกเย็บไปหลายเข็ม จนถูกครูฝึกเตะจนขาหักแล้วจึงโทรบอกเรา เราก็โกรธแต่ก็รักษาจนหาย หลังจากนั้นเขาก็ฝึกให้ใหม่เราก็ตามดูตลอด จนกระทั่งเขาดีขึ้น แต่หลังจากนั้นก็กัดคนในบ้านอยู่ดี กัดทั้งบ้านเลยค่ะ คนหนึ่งโดนไม่ต่ำกว่าสามครั้ง สิ่งที่คนในบ้านคิดเหมือนกันคือ ไม่ใช่ความผิดของเขา เราเป็นคนเอาเขามาเลี้ยง เขากลัว เขาตกใจ เขาหน้ามืด เขาถึงกัด เวลาปกติเขาก็เป็นหมาที่ดี ฉลาด เราก็ไม่เคยคิดจะเอาเขาไปทิ้งให้เป็นภาระสังคมหรือขังไว้ให้เป็นบาปเป็นกรรม ก็เลี้ยงเขา คอยดูแลเขาไม่ให้เขากลัวเกินไป ตกใจเกินไป ให้เขาออกกำลัง (ซึ่งตอนนี้หาที่ให้เขาเดินยากมากเลย เพราะบึงหนองบอนก็ไม่ให้เข้าแล้ว) ตอนนี้น้องลูกชุบ อายุจะสี่ขวบแล้ว เขาก็ดีขึ้นตามลำดับ ปีนี้เพิ่งกัดคนในบ้านไปครั้งเดียวแต่กัดค่อนข้างแรงมากหลายแผล แต่ที่บ้านก็ยังรักเขาอยู่ ขนาดโดนกัดกันกระจุยกระจายเวลาฝนตกฟ้าร้องเขากลัวมากโดยเฉพาะเวลากลางคืน คนในบ้านยังเปลี่ยนเวรกันมานั่งทั้งคืนเป็นเพื่อนเขา เขาจะได้ไม่กลัว จะได้ไม่เป็นโรคประสาท พยายามเข้าใจเขาว่าโดยสายพันธ์แล้วเขาเป็นหมาดุ ไม่ใช่หมาตุ๊กตา พยายามควบคุมเขาให้ได้ ปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งหมดของบางแก้วสำหรับคนอื่นๆ โดยส่วนตัวคิดว่าต้องแก้ไขที่คนค่ะ การตั้งโครงการต่างๆ เป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้ายังมีคนทิ้งสุนัขอยู่ จะตั้งสักกี่โครงการก็คงช่วยอะไรไม่ได้มาก จำได้ว่าเคยมีคนเขียนไว้ว่า คนที่จะเลี้ยงบางแก้วต้องเป็นคนพิเศษ เพราะเขาเป็นหมาพิเศษ (ไม่แน่ใจว่าเป็นใครเขียนเพราะเคยอ่านนานมาแล้ว) แต่อ่านแล้วเข้าใจทันที เพราะบางแก้วเป็นหมาพิเศษจริงๆ พิเศษในทุกเรื่อง ขอบคุณค่ะ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
สวัสดีครับพี่ไตรสิทธิ์ บ้าน Big One. ขอเป็นอีกแรงเพื่อร่วมสานฝันครับ หากเราทุกคนร่วมด้วยช่วยกัน อาจเริ่มจาก สุดท้าย อยากให้พวกเราชุมชนคนรักบางแก้ว ร่วมด้วยช่วยกัน |
 | ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
อ่านเรื่องของคุณ khemjariya แล้วน่าดีใจ ที่ยังมีคนเลี้ยงหมาที่พยายามเข้าใจและ แก้ไขปัญหาของหมาด้วยตัวเอง ไม่โยนภาระไปให้คนอื่น โดยเอาไปทิ้งให้พ้นตัว "...จำได้ว่าเคยมีคนเขียนไว้ว่า คนที่จะเลี้ยงบางแก้วต้องเป็นคนพิเศษ เพราะเขาเป็นหมาพิเศษ (ไม่แน่ใจว่าเป็นใครเขียนเพราะเคยอ่านนานมาแล้ว) แต่อ่านแล้วเข้าใจทันที เพราะบางแก้วเป็นหมาพิเศษจริงๆ พิเศษในทุกเรื่อง...." เป็นคนเขียนประโยคนี้เอาไว้เอง เมื่อหลายปีมาแล้ว ก็โดนเข้าใจผิดอยู่เหมือนกันช่วงแรกๆ มีหลายคนที่อ่านแล้ว มองว่าเป็นคำพูดประชดแดกดัน ก็แล้วแต่จะมองกันไป หมายความตรงตามที่พูดทุกประการไม่ต้องแปล ดีใจเหมือนกันที่มีคนอ่านแล้วเข้าใจได้ทันที ตอบคุณไตรสิทธิ์....เรื่องโครงการบางแก้วคืนถิ่น นั้น ฟังแล้วเป็นโครงการในอุดมคติมาก เหมือนที่ป้าวิ กำลังพยายามจะทำโครงการ แก้ปัญหาหมาจรจัด ที่ต้นเหตุ ที่แม้แต่ตัวเองฟังชื่อโครงการแล้ว แทบหมดกำลังใจ เพราะมันคือปัญหาโลกแตกพอๆกัน และที่สำคัญ และ ลำบากยากเย็นแสนสาหัสจริงๆ คือ มันเป็นโครงการที่ ไม่มีใครสามารถทำได้ด้วยตัวเองคนเดียว และ จะหาแนวร่วมที่มีแนวความคิดไปในทางเดียวกันนี้ ได้สักกี่คนในประเทศนี้ เวลาผ่านไปนานหลายปี สถานะการณ์หมาบางแก้วถูกทิ้ง ไม่ได้ดีขึ้นเลย จำนวนลูกหมาที่ผลิตกันออกมาก็ยังคงมากมายล้นตลาดอยู่เหมือนเดิม โชคร้ายที่ลูกหมาบางแก้ว มันน่ารักเสียเหลือเกิน คนอยากเลี้ยงหมาสักตัว แม้ไม่ได้ตั้งใจมาก่อน เดินผ่านมาเห็นลูกหมาบางแก้วเข้า ก็อดอยากซื้อไม่ได้ ถูกของคุณ khemjira ที่บอกว่าต้องแก้ที่คน แต่จะไปแก้ที่คนทิ้งหมาอย่างเดียวคงไม่ได้ เพราะต้นเหตุ คือคนเพาะหมา และคนขายหมา บางทีก็เป็นคนเดียวกัน บางทีก็เป็นคนละคน ซึ่งอันนี้ ไม่เกี่ยวกับบรีดเด้อร์ หรือนักผสมพันธุ์ ที่มีความรับผิดชอบต่อผลิตผลของตัวเอง คัดเลือกสายพันธุ์อย่างพิถีพิถัน และให้ความรู้ของสายพันธุ์กับคนซื้อไปเลี้ยงอย่างชัดเจนตรงตามความจริง (ถ้าเคยอ่านกระทู้เก่าๆ จะคุ้นกับข้อความพวกนี้ดี เพราะพูดมาแล้วน่าจะเป็นสิบๆครั้ง) เป้าหมายหลักคราวนี้ คือการผลักดัน กฏหมายเกี่ยวกับการควบคุมการเลี้ยงสัตว์เลี้ยง ซึ่งถ้าจำกันได้ ก็เคยรณรงค์เกี่ยวกับเรื่องนี้มาแล้วด้วย เท่าที่ทราบ ขณะนี้ มีร่างกฏหมายทำนองนี้ฉบับหนึ่ง กำลังอยู่ระหว่างการตีความข้อกฏหมาย อยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่างขั้นตอนการดำเนินการ เพื่อเข้าสู่สภาฯ เราต้องช่วยกันติดตามการทำงาน ให้มีการเคลื่อนไหวดำเนินการไปตามขั้นตอน และช่วยกันผลักดันให้ ร่งกฏหมายฉบับนี้ เข้าสู่สภาฯให้จงได้ สักวันหนึ่งข้างหน้า เมื่อใด มีกฏหมายมารองรับ เมื่อนั้น พวกเราจะสามารถจัดการกับ คน ที่กระทำผิดกฏระเบียบการควบคุมการเลี้ยงสัตว์ได้ ตามที่ควรจะเป็น ไม่ใช่ได้แต่มาก่นด่า แช่งชัก หักกระดูกกันปาวๆกันตามหน้าเวบบอร์ด ว่า ใจร้าย ใจดำ จิตใจทำด้วยอะไร ขอให้ตกนรก ฯลฯ....ฯลฯ.... ยังมีเป้าหมายข้อ อื่นๆอีก เป็นโครงการ ย่อย ของหัวข้อโครงการ แก้ปัญหาหมาจรจัด ที่ต้นเหตุ เช่น การปลูกฝัง จิตสำนึก ในการรักสัตว์ มีความรับผิดชอบต่อสัตว์ ฯลฯ ให้แก่เด็กๆตามโรงเรียน ตั้งแต่ระดับเด็กเล็ก เป็นการรณรงค์ เชิงรุก ที่หวังให้ได้ผลจริง ไม่ใช่โครงการเอาหน้า ต้องการคนที่มีจิตอาสาที่ทุ่มเททำงานอย่างแท้จริง ไม่ทำเล่นๆ (ยังมีต่อ)  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมแสดงความคิดเห็น ยิ่งได้ความเห็นมากเท่าไหร่ จะยิ่งมีโอกาสไปถูกทาง สร้างฝันให้เป็นจริงได้มากขึ้น ยังไงก็ขอความเห็นจากทุกๆท่านด้วยนะครับ ผมเห็นด้วยกับป้าวิว่า มันเป็นงานใหญ่ที่ไม่สามารถทำได้ด้วยลำพังคนเดียว แต่คิดว่าจะลองประสานดู เบื้องต้น คงต้องปรึกษา นสพ นิสิต เจ้าของความคิดเดิมดู ว่าจะมีช่องทางอย่างไรได้บ้าง อาจทำเป็นโครงการพิเศษของจังหวัดพิษณุโลก ของบจากภาครัฐและเอกชนมาจัดทำโครงการในปีแรกๆและพยายามให้โครงการสามารถเลี้ยงดูตนเองได้ในปีต่อๆไป เท่าที่ดูจากงานประกวดบางแก้วร่วมใจครั้งที่ 2 ที่เพิ่งผ่านไปเมื่อ 14 สิงหาคม 2553 น่าดีใจว่ามีผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการบางแก้วและผู้ใหญ่ในจังหวัดพิษณุโลกมากันคับคั่ง มีทั้ง ดร.ปรีชา เรืองจันทร์ ผู้ว่าราชการจังหวัดพิษณุโลก ผอ.มนู อนันตชัยศิริ ผอ.สำนักงานการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดพิษณุโลก นสพ นิสิต ตั้งตระการพงษ์ ผู้บุกเบิกบางแก้ว ผอ.สราวุฒิ คร้ามสมอ นายกสมาคมผู้เลี้ยงสุนัขไทยพันธุ์บางแก้วพิษณุโลก คุณสุวัฒนชัย พิมพ์โพธิ์ นายกสมาคมอนุรักษ์และพัฒนาสุนัขไทยพันธุ์บางแก้วพิษณุโลก หมอปรีชา ปศุสัตว์จังหวัดพิษณุโลก คุณไพโรจน์ ประธานชมรมไทยบางแก้ว คุณวนิดา ว่าที่นายกสมาคมพัฒนาพันธุ์สุนัข(ประเทศไทย) และผู้อาวุโสท่านอื่นๆอีกมาก http://forum.bangkaew2008.com/index.php/topic,1087.0.html ผมจะหาทางปรึกษาขอความเห็นและความร่วมมือจากผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการบางแก้ว แล้วไปคุยกับเจ้าอาวาสวัดบางแก้ว ขอพื้นที่ในวัดส่วนหนึ่งเป็นที่ตั้งในการดำเนินงานโครงการ ผมคิดว่าวัดบางแก้วน่าจะเป็นที่รวมใจของทุกคนได้ อีกทั้งเป็นจุดกำเนิดของสุนัขบางแก้ว ควรที่จะส่งเสริมให้เป็นเอกลักษณ์ของจังหวัดพิษณุโลกต่อไป เดี๋ยวจะลองไปศึกษาดูว่าโครงการ "บ้านใหม่-ให้เสือ"ของวัดป่าหลวงตามหาบัว http://tigertemple.org เขาทำได้อย่างไร  ผมว่าเลี้ยงบางแก้วคงง่ายกว่าเลี้ยงเสือเยอะเลย 555  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ถ้าจะตอบคำถามที่หัวข้อกระทู้....คำตอบก็มีคำเดียวแบบกำปั้นทุบดิน คนที่จะสานฝันต่อ....ก็ต้อง เป็น คนเลี้ยงบางแก้วนั้นแล จะเป็นคนอื่นไปมิได้ ซึ่ง คำว่า คนเลี้ยงบางแก้ว ในที่นี้ ไม่ได้หมายความถึงคนที่ สักแต่มีหมาพันธุ์บางแก้วก็เลี้ยงๆไปวันๆเหมือนป้าวิ แต่หมายถึง คนที่ เป็นผู้ทรงคุณวุฒิในทุกเรื่องที่เกี่ยวกับหมาบางแก้ว ต้องรู้ลึกรู้จริงเรื่องกำเนิดสายพันธุ์ หรือประวัติความเป็นมาตามจริง มีหลักฐานพิสูจน์ได้ (ไม่ใช่ตามตำนานที่เล่าขานต่อๆกันมา) , มีความรู้ ในเรื่องเอกลักษณ์ ของหมาพันธุ์นี้ ที่จะถ่ายทอดสืบต่อไปยังลูกหลาน ทั้งในด้าน คุณสมบัติทางกายภาพ และจิตประสาท และด้านอื่นๆ , มีความรู้ความสามารถในการ วางแผนการผสม การเพาะพันธุ์ และเลี้ยงดู หมาพันธุ์นี้ ตั้งแต่ยังเป็นลูกหมา ให้เติบโตขึ้นมา มีคุณสมบัติที่ดีตามเอกลักษณ์ที่ควรจะเป็น และมีความสามารถ และจิตอาสา ที่จะถ่ายทอดความรู้เหล่านั้น ไปสู่ คนเลี้ยงบางแก้วรุ่นต่อๆไป ทั้งในทางลึกและทางกว้าง เชื่อว่า คนเลี้ยงบางแก้ว ที่ว่ามาข้างบนนี้ เชื่อว่า มีอยู่จริง ไม่ใช่มีแต่ในความฝัน แต่จะมีจิตอาสาที่จะ มาช่วยกันทำโครงการ บางแก้วคืนถิ่น กันจริงจังสักแค่ไหน สงสัยอยู่ ไม่อยากจะพูดว่าเป็นการ สานฝัน เพราะถ้า สานแต่ฝัน กันต่อไป ก็จะยังหลับไหลกันต่อไปเรื่อยๆ (เพราะถ้าไม่หลับก็ฝันไม่ได้)อยู่ในความฝันนั้นแล อยากให้ช่วยกันสะกิดปลุกกัน ให้ตื่นขึ้นมารับความจริง(ที่แสนโหดร้ายสำหรับหมาบางแก้ว)กันเสียทีได้แล้ว และลุกขึ้นมาช่วยกันทำโครงการที่ว่านั้น บนพื้นฐานของความเป็นจริง(ที่มันโหดร้ายนั่นแหละ) ก้าวแรก ยังไม่เริ่มกันเลย จะมีก้าวต่อไปได้อย่างไร ความคิดเห็นส่วนตัว(ไม่เกี่ยวกับใคร แต่อยากนำเสนอ คิดคนเดียว เห็นคนเดียว ไม่เห็นด้วยอย่ามาว่ากัน) คิดว่า น่าจะเริ่มด้วย 1 ). จัดตั้ง บ้านพักพิง ให้บางแก้วที่ถูกทอดทิ้ง เพราะมีปัญหา ซึ่งได้รับการช่วยเหลือมา บางตัวกลุ่มคนช่วยหมา ต้องไปชิงตัวมาจากเจ้าของ(ที่โง่กว่าหมาและอยากเลี้ยงหมา)ก็มี และไม่ใช่มีตัวเดียวที่เป็นแบบนี้ หมาบางแก้วที่ถูกเลี้ยงดูมาผิดๆ มักสืบเนื่องมาจากข้อมูลผิดๆว่า บางแก้วเป็นหมาดุ ใช้สำหรับเฝ้าทรัพย์ 2 ). จัดการอบรม สัมนา เรื่องของอุปนิสัยใจคอ การแสดงออก และพฤติกรรมตามธรรมชาติ ในทุกแง่ทุกมุมของหมาบางแก้ว ตามหลักความเป็นจริง (ไม่ใช่พูดถึงแต่ในด้านที่เป็นที่นิยม) เช่น มีการให้ความรู้เกี่ยวกับลักษณะพิเศษของแต่ละสายที่เหมาะ หรือ ไม่เหมาะสม ในการจับคู่ผสมพันธุ์ เพราะแต่ละสาย ย่อมมีข้อดี และข้อด้อยประจำสายนั้นๆ ฯลฯ (ยังมีต่อ ไปทำธุระก่อน)  |
 | ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ถ้ากฏหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสัตว์เลี้ยงผ่าน อย่างที่ป้าวิว่า น่าจะเป็นทางออกที่ดีอีกทางหนึ่ง เพราะจะเป็นการควบคุมคุม จำกัดคนเพาะพันธุ์ ขายสุนัข รวมทั้งคนเลี้ยง หรือผู้ทีเกี่ยวข้อง ให้มีกฏเกณฑ์ที่ถูกต้องเหมาะสม เช่น คนที่ซื้อสุนัขมาต้องมีความรับผิดชอบ ใครเลี้ยงไม่มีใบรับรองให้เลี้ยง โดนจับปรับ ใครขายไม่มีใบอนุญาติให้ขาย โดนจับปรับติดคุก อะไรประมาณนี้ ส่วนเรื่องโครงการณ์ของคุณไตรสิทธิ์ ก็คงต้องหาทำกันต่อไปเพราะนี่ก็เป็นอีกแนวทางหนึ่งที่จะช่วยบางแก้ว หรือสนับสนุนการเลี้ยงสายพันธุ์สนัขไทยให้มีการพัฒนา เลี้ยงอย่างถูกต้องต่อไป ขอบคุณครับ |
 | ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
น้องลูกชุบโชคดีมากนะคะที่ได้เจ้าของที่รักและเข้าใจตัวเองขนาดนี้ ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะโดนทารุณไปแล้วก็ได้ แต่เห็นด้วยกับประโยคที่ว่า " คนที่จะเลี้ยงบางแก้วต้องเป็นคนพิเศษ เพราะเขาเป็นหมาพิเศษ" พวกมันพิเศษกันจริงๆ ที่บ้านเลี้ยงไว้สามตัว แต่ละตัวก็ป่วนไปตัวละแบบ แสบๆกันทั้งนั้น แต่พาความสุขมาให้จนล้นเหลือ (จะทุกข์ใจที่สุดก็ตอนที่เจ้ามะขามป่วยปางตายนั่นแหละ 555) อยากให้ทุกคนที่คิดจะเลี้ยงหมาและคนที่เลี้ยงแล้วเลี้ยงมันด้วยความรักและเข้าใจว่า หมาเองก็มีชีวิตจิตใจ มีความคิด(แบบหมาๆ อย่าเอาความคิดแบบคนไปยัดเยียดให้มัน) มีความรู้สึก ไม่ต่างจากคน เอาเค้าเข้ามาในชีวิตแล้วต้องอย่าลืมความรับผิดชอบที่ถือว่าเป็นหน้าที่ที่มีต่อน้องหมา และสังคม คนไทยรู้จักแต่สิทธิของตนเอง แต่ไม่เคารพสิทธิของผู้อื่นที่มีอยู่อย่างเท่าเทียมกัน และมักจะลืมหรือแกล้งลืมสิ่งที่มากับสิทธิ ซึ่งก็คือหน้าที่ การสร้างจิตสำนึกแก่คนในสังคมน่าจะเป็นทางออกหนึ่งที่ดีในการแก้ปัญหานะคะ โดยใช้กฏหมายเป็นเครื่องมือในการจัดระเบียบสังคม อยากจะเรียนถามป้าวิ ว่ากฏหมายที่ป้าวิ พูดถึงนั้นชื่ออะไรคะ และอยู่ในขั้นตอนไหนแล้ว หากว่าพอทราบแล้วจะลองหาตัวร่างมาอ่านดู ว่าจะตรงกับที่เราต้องการหรือเปล่า อันที่จริงตอนนี้ก็มีกฏหมายที่พอจะนำมาใช้ได้นะคะ แต่ขอออกตัวไว้ก่อนว่าไม่ค่อยได้ศึกษากฏหมายในส่วนนี้อย่างจริงจัง และการที่ไม่มีกฏหมายในเรื่องเหล่านี้บังคับใช้ตรงๆทำให้ต้องหยิบเอากฏหมายอื่นที่เกี่ยวข้องมาใช้ ซึ่งมักจะกระจายอยู่ตามพ.ร.บ.ต่างๆ ซึ่งต้องพิจารณาเป็นรายกรณีไปว่าจะเอามาใช้ได้หรือไม่ ถ้าป้าวิ สนใจกรุณาทิ้งข้อความไว้ในกระทู้นะคะ จะลองถามเพื่อนที่ทำ thesis เรื่องพวกนี้ดู ขอบคุณค่ะ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
เรียน ทุกท่าน ขออนุญาตเรียกป้าวิอย่างที่ท่านอื่นๆ เรียกนะค่ะ กฎหมายที่ป้าวิพูดถึงน่าจะเป็น ร่างพระราชบัญญัติคุ้มครองสัตว์เลี้ยง พ.ศ...... แต่ไม่ค่อยได้รับความสนใจหรือได้รับแรงผลักดันเท่าที่ควร เลยโดน กฎหมายอื่นๆ ดึงความสนใจไปหมด ถ้ากฎหมายฉบับนี้ออกมาจะช่วยได้ส่วนหนึ่งค่ะ แต่ถ้าคนยังขาดจิตสำนึกและความมีระเบียบอยู่ก็ยังคงมีปัญหาต่อไปเหมือนกัน ตัวอย่างง่ายๆ เช่นการพาสุนัขมาที่สาธารณะ โดยไม่ควบคุมสัตว์ ไม่ใส่กรงหรือใส่สายจูง เห็นอยู่ตามโรงพยาบาลสัตว์ต่างๆ มากมาย แล้วเจ้าของก็ไม่ได้สนใจว่าสุนัขของตัวเองจะเดินไปยุ่งกับสุนัขของคนอื่นหรือเปล่า ทำให้เกิดปัญหาสุนัขกัดกันในที่สาธารณะบ่อยครั้ง กฎหมายเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงเป็นกฎหมายที่น่าทำวิจัยนะค่ะ ถ้าเพื่อนคุณ wily สนใจทำจะเป็นงานthesis ที่น่าสนใจและเป็นประโยชน์ต่อสังคมได้มากทีเดียว โดยอาจค้นเปรียบเทียบกับกฎหมายในภาคพื้นยุโรปที่มีกฎหมายการควบคุมเจ้าของเวลานำสัตว์เลี้ยงออกมาข้างนอกบ้าน ที่บ้านนั้นเลี้ยงสุนัขมาตั้งแต่เราจำความได้ แต่ไม่เคยเลี้ยงสุนัขดุเลยสักตัว ก่อนหน้าน้องลูกชุบเราก็ไปซื้อ อะคิตะมาเลี้ยง ชื่อว่าคุโระ เป็นสุนัขดุเหมือนกัน แต่ว่าเชื่อฟังเจ้าของ พอคุโระได้หกเดือน ก็ซื้อน้องลูกชุบมาเลี้ยง ตัวอื่นชิดซ้ายไปเลย ตั้งดุและดื้อ ไม่เคยเจอมาก่อน ตอนนี้ทุกคนในบ้านมีแผลเป็นกันทุกคน ไปหาหมอทำแผลจนหมอเห็นหน้าแล้วพูดว่า กัดอีกแล้วหรือ อายหมอมากเลยค่ะ นอกจากทำแผลจนหายแล้วน้องสาวยังต้องไปยิงเลเซอร์อีกเพราะโดยกัดที่หน้าเกือบเข้าตาเลย เป็นแผลเป็นที่หน้าก็เลยต้องไปเลเซอร์เอาออก เจ็บหน้าต่อเลยค่ะ แต่ปัจจุบัน น้องลูกชุบก็ยังไม่รู้นะค่ะว่าต้วเองโชคดี ยังนอนห้องแอร์อยู่ เวลาคันก็ฉลาดมากเขาจะไปยืนขวางทางไม่ให้แม่บ้านเดินไปไหนแล้วให้เกาให้เขา แม่บ้านก็ยอมทั้งๆ ที่เคยโดยกัดแต่ก็ยังรักอยู่ ส่วนเรื่องโครงการต่างๆ เพื่อช่วยเหลือบางแก้วนั้น ถ้าต้องการให้ช่วยด้านไหนบอกได้เลยนะค่ะ ยินดีจะช่วยเหลือด้วยคนคะ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ขอบคุณสำหรับทุกท่าน ที่อาสามาช่วยกัน......ถ้ามีอะไรที่ต้องขอความร่วมมือ จะเข้ามาแจ้งให้ทราบทันที มีกำลังใจขึ้นหน่อยแล้ว.... คุณ khemjira...ไม่ทราบว่าเคยได้ดูรายการ Dog Whisperer ของ ซีซ่าร์มิลลาน บ้างหรือไม่ อยากให้ลองเข้าไปเสิร์ชหา รายการในยูทูป จะเข้าใจพฤติกรรม การแสดงออกของหมา และเข้าใจวิธีการปรับพฤติกรรมของคนในบ้าน เพื่อรับมือกับหมาได้อย่างถูกต้อง และ ได้ผลดีขึ้น เสิร์ชจาก google พิมพ์คำว่า dog whisperer หรือ cesar millan แล้วเลือกดูได้เลย โชคดีค่ะ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
คุณ wily ujjin.....กฏหมาย ชื่อ ร่าง พรบ. ป้องกันการทารุณกรรม และ การจัดสวัสดิภาพสัตว์ ทราบว่า ผ่านคณะ รมต.ไปประมาณกลางปี 52 ขณะนี้อยู่ที่สำนักกฏษฏีกา พิจารณาไปแล้วประมาณ 20 มาตรา ยังเหลืออีกประมาณ 22 มาตรา ส่วนรายละเอียดอื่นๆจะติดตามมาให้ต่อไปค่ะ ขอบคุณมากๆที่อาสามาร่วมด้วยช่วยกันค่ะ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ทุกอย่างอยู่ที่จิตสำนึกและความเหมาะสม ก่อนเลี้ยงต้องเตรียมพร้อม ศึกษาข้อมูลของสุนัขแต่ละสายพันธุ์นั้นๆให้เข้าใจก่อน ว่ามีความเหมาะสมกับตัวเราหรือสถานที่เลี้ยงหรือไม่ อย่าได้เลี้ยงตามแฟร์ชั่น ก่อนจะซื้อให้ซื้อตามฟาร์มใหญ่มีคุณภ่าพหรือฟาร์มที่เชิ่อถือได้ แพงหน่อยแต่ชัวร์ อย่าได้ซื้อสเปะสปะตามตลาดนัดหรือตามงานสวนสนุก ของที่ดีเค้าไม่เอามาเร่ขายนอกบ้านหลอกครับ เพราะจะทำให้ลูกหมาที่ยังเล็กๆจะโทรมคนโน้นจับทีคนนี้อุ้มที่ จะทำให้ลูกหมาติดเชื้อโดยงาย แล้วคนที่ซื้อไปไม่ทันไรลูกหมาก็เป็นโรคตาย ทำให้สูญเงินไปเปล่าๆ แต่ไม่เท่าเสียความรู้สึก แล้วเราจะไปต่อว่าเค้าที่ไหนละครับ พองานหมดเค้าก็ย้ายไปแล้ว ผมจึงขอแนะนำให้ซื้อตามฟาร์มหรือสมาชิกที่เชื้อถือได้ จะได้ไม่เป็นปัญหาต่อไป สวัสดีครับ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ขอบคุณคุณอึ้งย้งครับ แต่ส่วนใหญ่ คนที่จะซื้อบางแก้ว น้อยคนจะได้เข้ามาอ่าน พอมีปัญหา ถึงจะเข้ามาโพสต์ขอความช่วยเหลือ ปัญหาจึงวนเวียนอยู่แบบนี้ทุกปีไป อยากให้คุณอึ้งย้งช่วยแนะนำความเป็นไปได้ของโครงการด้วยครับ เห็นว่าคุณอึ้งย้งมีประสบการณ์ในการอุปาระหมาที่คนนำมาทิ้งอยู่หลายตัว และยังเล่นหมาประกวดด้วย ช่วยแนะนำด้วยครับว่า จะให้วงการประกวดหมาบางแก้วและคอกต่างๆสนใจที่จะเข้ามามีส่วนร่วมในโครงการนี้ได้อย่างไร ผมคิดว่า ถ้าทำอย่างเหมาะสมแล้ว คงได้ประโยชน์กันทุกฝ่าย คนเลี้ยงก็มีแหล่งฝึกผู้เลี้ยง หมาก็มีพี่เลี้ยงช่วยปรับพฤติกรรม คนที่จำเป็นต้องหาผู้อุปการะหมา ก็มีแหล่งที่หาผู้อุปการะได้เหมาะสม คนที่อยากได้หมา ก็มีแหล่งที่จะเลือกอุปการะหมาที่โดนใจ ประชาชนทั่วไปสามารถเข้าไปท่องเที่ยวหาความรู้ได้ สมาคมบางแก้วทั้งหลายก็มีแหล่งร่วมใจทำกิจกรรมเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น วงการประกวดคึกคัก มีแมวมองไปหาหมาดีๆจากคอกต่างๆมากขึ้น ชาวบ้านแถบนั้นจะมีรายได้มากขึ้นจากประชาชนที่เข้าไปท่องเที่ยวและจากการเพาะพันธุ์หมาอย่างถูกวิธี พระในวัดบางแก้วก็ดีใจว่า วัดนี้จะเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่คนต้องไปเมื่อมาถึงพิษณุโลกรองจากวัดพระพุทธชินราช ผู้ว่าฯก็ดีใจแก้วปริในผลงานชิ้นโบว์แดงของตน สังคมจะเข้าใจและมองบางแก้วในเชิงบวกมากขึ้น บางแก้วจะถูกทอดทิ้งสร้างปัญหาให้กับสังคมน้อยลง ลูกหลานไทยจะได้มีแหล่งอนุรักษ์มรดกของชาติไทย ... ช่วยกันร่วมมือ คนละไม้คนละมีอเท่าที่ทำได้ เช่น ใครถนัดวาดภาพ ช่วยวาดภาพโครงการในฝันด้วยครับ ว่า น่าจะมีหน้าตาอย่างไร ใครถนัดเขียนโครงการ ช่วยลองยกร่างโครงการด้วยครับ ดูตัวอย่างที่ http://www.bangkaew.com/elearning/mod/forum/discuss.php?d=783 ใครถนัดหาสปอนเซอร์ ลองช่วยแนะนำหน่อยครับ ปตท.สพ ครบรอบ 25 ปี น่าจะพร้อมร่วมสร้างสรรค์สิ่งดีๆให้กับเมืองพิษณุโลกนะครับ คุณจิตติ คุณบอย22 คุณไพโรจน์ ลองขอความเห็นผู้ใหญ่ในโครงการบางแก้วร่วมใจให้ด้วยครับ ต่อไป อาจย้ายการประกวดไปจัดที่วัดบางแก้วเป็นงานประจำปี ก็คงดีนะครับ ฯลฯ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
คนที่จะซื้อบางแก้ว น้อยคนจะได้เข้ามาอ่าน พอมีปัญหา ถึงจะเข้ามาโพสต์ขอความช่วยเหลือ ปัญหาจึงวนเวียนอยู่แบบนี้ทุกปีไป ความจริง...พอ(เอาหมาไปเลี้ยงไม่เป็นแล้ว)มีปัญหา.....คนที่เข้ามาโพสท์ขอความช่วยเหลือนั้น มีส่วนน้อย ยิ่งกว่า คนที่คิดแค่ กำจัดหมาออกจากบ้าน ด้วยการ เอาไปทิ้งข้างถนน , เอาไปปล่อยวัด , ทุบตี/ล่ามโซ่/กักขัง/ทรมาน หรือเลวร้ายที่สุด ทำให้ตายไปเลย ฯลฯ ซึ่ง คนที่เอาหมาไปเลี้ยงแล้วมีปัญหา ส่วนใหญ่นี้ สร้างความเดือดร้อนต่อสังคมวงกว้าง อย่างที่รู้ๆกัน ทั้งหมาข้างถนน หมาวัด และ หมาถูกทารุณ ที่กลุ่มคนช่วยหมา(ที่ไม่มีรายได้จากกิจกรรมนี้เลย)ได้ฃ่วยเหลือ จัดการด้วยวิธีการต่างๆนานา ตามที่สามารถจะทำได้ บางครั้งถึงขั้นถูกคุกคามขู่เข็ญจากเจ้าของหมาที่ไปช่วยมาก็ยังมี ในการจัดงานประกวดแต่ละครั้ง ควรจะมี กิจกรรมสร้างสรรค์สังคมอย่างจริงจัง และมีความจริงใจมิใช่เพื่อชื่อเสียง ลาภ ทรัพย์ และเสียงสรรเสริญ เพียงเท่านั้น ยกตัวอย่าง รายการต่างๆ ที่พูดถึงข้างบน ตั้งแต่ข้อแรก...... - คนเลี้ยงก็มีแหล่งฝึกผู้เลี้ยง และอื่นๆอีกมากมาย ล้วนแต่สามารถนำมาจัด ในงานประกวดได้ทั้งสิ้น เช่น คนเลี้ยง คือ บรรดาคอกผู้เพาะพันธุ์ที่มีประสบการณ์ ในการเลี้ยงและฝึกหมาบางแก้ว ตั้งแต่ยังเป็นลูกหมา จนเติบโตขึ้นเป็นพ่อ แม่พันธุ์ มานานหลายรุ่น ถือเป็นผู้มีความรู้ มีความชำนาญ ในทุกเรื่องเกี่ยวกับหมาบางแก้ว มาร่วมมือกันจัดกิจกรรม ให้ความรู้ และให้คำปรึกษาหารือ ให้แก่ ผู้เลี้ยง ทั้ง ผู้ที่อยากเลี้ยง ผู้กำลังเลี้ยง ผู้เลี้ยงแล้วมีปัญหา ตลอดจน ผู้ที่ไปเก็บหมามีปัญหามาเลี้ยง ช่วยเหลือ ให้คำปรึกษา เกี่ยวกับการเลี้ยงดู การปฏิบัติตัวของผู้เลี้ยง สำหรับหมาบางแก้วที่มีพฤติกรรมไม่พึงประสงค์ โดยมองจาก ความเป็นจริงของพฤติกรรมธรรมชาติ ฝังลึกในสายเลือด ของสายพันธุ์ ไม่ใช่พูดกันแต่เรื่องความสวยงาม ความขี้อ้อน เจ้าเล่ห์แบบน่ารัก ฯลฯ....ฯลฯ หมาบางแก้วที่ต้องการหาผู้อุปการะ ก็ ให้มีการจัดกิจกรรม หมาบางแก้วหาบ้าน โดยนำหมาบางแก้วที่ได้รับการช่วยเหลือมา และได้ปรับพฤติกรรมแล้ว นำมาให้ผู้เข้ามาเที่ยวชมงาน ที่สนใจอยากอุปการะ ได้มาชมและทดลองทำความรู้จักคุ้นเคย มีการทำแฟ้มประวัติ รูปภาพ ของ หมาบางแก้วรอหาบ้าน สำหรับที่ผู้สนใจได้เลือกหาหมาบางแก้วที่ถูกตามความประสงค์ งานประกวดหมาบางแก้วที่จัดขึ้นโดยเฉพาะ ควรมีวัตถุประสงค์ส่วนหนึ่ง เพื่อ ช่วยเหลือหมาบางแก้วที่ถูกทอดทิ้ง ด้วย ไม่ใช่ จัด เพื่อโปรโมทผลิตผลจากการเพาะพันธุ์ลูกหมารุ่นใหม่ๆ แต่เพียงอย่างเดียว จะมีใครสักคน หรือหน่วยงานไหนสักแห่งหรือไม่ ในถิ่นเดิมของหมาบางแก้ว ที่คิดจะคืนกำไรให้หมาบางแก้วบ้าง โดยการสร้างที่พักพิง แก่บางแก้วตกยาก ที่ถูกทอดทิ้ง  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
จะมีใครสักคน หรือหน่วยงานไหนสักแห่งหรือไม่....ในถิ่นเดิมของหมาบางแก้ว ที่คิดจะคืนกำไรให้หมาบางแก้วบ้าง โดยการสร้างที่พักพิงให้ หมาบางแก้วตกยาก ที่ถูกทอดทิ้ง ???? คำถาม ที่ไม่เคยได้รับคำตอบ แม้ว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานหลายปี คนที่ลงมือช่วยทันที เมื่อทราบข่าวว่ามีหมาบางแก้วลำบาก คือ กลุ่มคนช่วยหมาทั่วไป เช่น ในเวบพันทิพ ที่เต็มใจช่วยโดยไม่เคยมองว่าเป็นหมาพันธุ์ไหน ทั้งๆที่ เมื่อได้ยินว่า เป็นหมาบางแก้ว ก็ต้องหยุดชะงักเพราะความกลัว แต่ก็พยายามหาทางช่วยเท่าที่จะทำได้กันทุกครั้ง ไม่เคยปล่อยปละละเลย เช่น จ้างหมอมายิงลูกดอกยาสลบ(เหมือนจับเสือ)แล้วนำไปรักษาบาดแผล ซึ่ง ทั้งหมอ และคนที่ช่วยมา ก็จะต้องเสี่ยงถูกหมากัดอีก เมื่อหมาฟื้น หมาบางแก้วตกยาก ที่ได้รับหารช่วยเหลือ นำตัวมาดูแลรักษา จนหายดี แข็งแรงสมบูรณ์แล้ว ก็หาบ้านได้ยากมากๆ ยิ่งกว่าหมาพันธุ์อื่นๆ เพราะไม่มีคนกล้ารับไปเลี้ยง ด้วยเหตุผลว่า เป็นหมาดุ.....ซึ่ง คุณสมบัติเรื่องความดุนี้ ดูเหมือนว่า เป็น เอกลักษณ์ประจำสายพันธุ์ ที่น่าภาคภูมิใจ และ จะต้องรักษาไว้คู่สายพันธุ์สืบต่อไป ..... จนมีประโยคที่มักได้ยินกันบ่อยๆ แม้แต่ในเวบบางแก้วแห่งนี้ ว่า หมาบางแก้วที่เลี้ยงไว้ไม่ดุเลย เสียชื่อบางแก้วหมด กระทู้ที่ มีการตอบรับอย่างหนาแน่น ตลอดเวลา ไม่เปลี่ยนแปลง คือ กระทู้ ภาพ ลูกหมาน่ารัก พ่อพันธุ์ แม่พันธุ์ สวยๆ กระทู้เชิญชวนไปงานประกวดต่างๆ และภาพจากงานประกวด กระทู้แจ้งผสมพ่อ+แม่พันธุ์ กระทู้ ลูกหมาคลอด กระทู้ลูกหมาพร้อมขาย ฯลฯ...ฯลฯ.....กระทู้อะไรก็ได้ ยกเว้น กระทู้แจ้งเหตุบางแก้วลำบาก หากจะ สานต่อ โครงการบางแก้วคืนถิ่น กันจริงๆแล้วละก้อ ฟันธงไว้ตรงนี้เลยว่า สิ่งแรกที่ต้องทำ คือ การปลูกฝังจิตสำนึก ความเป็น คนรักหมาบางแก้วในถิ่นดั้งเดิม ให้รักหมาบางแก้วในทางที่สร้างสรรค์ ให้รู้ว่า ลูกหมา ไม่ใช่สินค้าโอทอป ไม่ใช่ผลิตผลทางการเกษตร ที่ต้องการปริมาณมากๆ เพื่อทำตลาด ให้เข้าใจว่า การผสมพันธุ์หมานั้น มีไว้เพื่อพัฒนาสายพันธุ์ ไม่ใช่แค่สักแต่เอาหมาตัวผู้กับตัวเมียมาผสมกัน เพื่อวัตถุประสงค์แค่ เอาลูกหมาออกมาวางขาย เหมือนลูกเป็ดลูกไก่ ให้รู้ว่า ผลกระทบจากความมักง่ายในการผสมพันธุ์หมาแบบไร้ทิศทางนั้น สร้างปัญหาให้สังคมอย่างไรบ้าง ฯลฯ...ฯลฯ ที่สำคัญ ให้รู้ว่า รักหมาบางแก้ว ต้องช่วยหมาบางแก้ว ที่ลำบากด้วย (ไม่ใช่รัก แต่หมาบางแก้วที่เป็นตัวทำเงิน หรือรักแต่หมาบางแก้วของตัวเองเท่านั้น)  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
17:32 - 26/08/10 ป้าวิ ..ว่าแต่ โครงการ บางแก้วคืนถิ่น ทำไมเงียบกันไปซะอีกแระ....จะทำอะไรก็ต้องรีบทำซะ หมามันถูกทำให้เกิดทุกวัน โตขึ้นๆๆๆๆทุกวัน ถูกทิ้งทุกวัน ถูกทุบตีเตะ ถีบ ทารุณกรรมทุกวัน แต่โครงการเพื่อช่วยเหลือ หรือบ้านพักพิง 20 ปีจะมีสักแห่ง มันไม่ทันกันหรอก//คนคอยวิ่งตามเก็บ ก็ไม่รู้ว่าเก็บมาแล้วจะเอาไปเลี้ยงที่ไหน....มาช่วยกันคิดตรงนี้มั่งเถิด พ่อแม่พี่น้อง ลูกๆ หลานๆ 16:54 - 26/08/10 ป้าวิ ..ขอบคุณ ปิงปอง ที่เตือนมา..คือ ถือว่ามีหน้าที่ทางนี้ ก็ต้องทำตามหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะ /ใครจะรักหรือจะเกลียด/จะชื่นชมหรือจะหมั่นใส้/เราไม่ว่ากัน/ เรื่องความดันขึ้น สบายใจได้ค่ะ เพราะปกติความดันต่ำมาก/ได้มีเรื่องให้ความดันขึ้นเป็นระยะๆดีต่อสุขภาพค่ะ/เรื่องบางเรื่อง ปล่อยวางไม่ได้จริงๆ/อย่างน้อย ลดจาก 1000เป็น999ก็ยังถือว่าได้ทำอะไรบ้าง/ รู้แล้วว่าสาเหตุอยู่ที่ไหนก็ต้องช่วยสะกิดบอกกันไปจนกว่าจะตายไปข้างนึงแหละค่ะ ------------------------------------------------------------ ตอบป้าวิ ได้เริ่มทะยอยคุยขอความเห็นจากหลายท่านแล้ว ถ้ารวบรวมความเห็นและยกร่างโครงการได้แล้ว คงส่งให้ผู้อาวุโสท่านดูอีกที ว่า ท่านจะพอเป็นตัวตั้งตัวตีได้ไหม หลายท่านที่ได้คุยด้วย ก็ยังไม่เห็นภาพ ว่าจะให้พระมาเลี้ยงหมาได้อย่างไร ก็ชี้แจงไปว่า คงไม่ได้ผลักภาระให้พระมาเป็นผู้ดูแล ถ้าจะทำกันจริงๆ ก็คงต้องมีทีมงานประจำที่จะมารับผิดชอบในฟังก์ชันต่างๆ และเสริมกับกิจกรรมของสมาคมและชมรมต่างๆ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ขอบคุณสำหรับข้อมูลความคืบหน้าโครงการค่ะ(สงสัยว่าจะเป็นโครงการในฝันจริงๆ)... อย่างน้อยก็ได้ทราบว่า มีการรวบรวมความคิดเห็น (แม้ว่าจะเป็นความ(ไม่)เห็นด้วยก็ยังดีกว่า เงียบกันไปเฉยๆ) ขณะนี้ ทราบว่าที่เชียงใหม่ มีการทำโครงการ เพื่อรณรงค์สร้างจิตสำนึกในชุมชน เกี่ยวกับสัตว์เลี้ยง เป็นโครงการ ประกวดการดูแลสุขภาพสุนัขและแมวในวัด โดยโรงเรียนและชุมชน ชื่อ โครงการ "หนึ่งโรงเรียน/ชุมชน หนึ่งวัด สัตว์สุขภาพดี" เป็นโครงการที่น่าสนใจมาก เพราะเป็นการปลูกฝังให้ ชุมชนคนใกล้วัด ที่มีกิจกรรมร่วมกันอยู่แล้ว ในเทศกาลงานบุญต่างๆ และในชีวิตประจำวัน ให้มีจิตสำนึกในความรับผิดชอบต่อสังคมของตนเอง ช่วยกันดูแลกันและกัน ในชุมชน ทั้งคนและสัตว์ เพราะทั้ง วัด โรงเรียน ชุมชน และ สัตว์(หมาแมว) ล้วนแต่ต้องมีความสัมพันธ์กันอยู่แล้วโดยธรรมชาติของวัฒนธรรมท้องถิ่นไทย ถ้ามีท่านที่ .... "ยังไม่เห็นภาพ ว่าจะให้พระมาเลี้ยงหมาได้อย่างไร ..." ก็น่าจะต้องไปค้นประวัติศาสตร์ชาติไทย(บางแก้ว) มาพิมพ์แจกกันอีกสักครั้ง ว่า พระ กับ หมาวัด นั้นในโลกนี้ มันมีอยู่แต่ในประเทศนี้เท่านั้นด้วยซ้ำ ถ้าจะบอกว่า "มองไม่เห็นภาพ ว่า นักบวช(คาธอลิค)จะเลี้ยงหมาได้อย่างไร" ยังจะน่า"มองไม่เห็นภาพ"มากกว่า เพราะ หมาวัด ฝรั่งนั้นมันไม่ได้มีอยู่จนเป็นธรรมชาติแบบหมาวัด บ้านเรา แต่ถึงกระนั้น พระฝรั่งแกก็เลี้ยงหมากันเป็นอยู่นะ เลี้ยงได้ดีเสียด้วย ทั้งค้นคว้าวิจัย คัดเลือกพ่อแม่หมา เพาะพันธุ์ จนกระทั่งฝึกพื้นฐานเชื่อฟังคำสั่ง  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
สิ่งที่พูดมาทุกเรื่องใน โครงการ บางแก้วคืนถิ่น โดยเฉพาะ เรื่อง บ้านพักพิง สำหรับบางแก้วตกยาก นั้น สามารถทำได้จริงอย่างแน่นอน (เพราะทำมาแล้ว) และทำให้สำเร็จได้ไม่ยากเลย ถ้ามีความสามัคคี รวมพลัง กันในกลุ่มคนเลี้ยงบางแก้ว ความจริง ถ้ามีผู้นำลุกขึ้นมาลงมือทำก่อนสักคน ก็น่าจะมีคนมองเห็นประโยชน์ และผลดีต่อสายพันธุ์บางแก้วเอง สิ่งแรกที่ต้องมีก่อนเลย คือ คน ที่มีความตั้งใจที่จะทำเพื่อ คุณภาพชีวิตที่ดีของหมา อย่างจริงจังและจริงใจ ไม่ใช่ทำเพื่อ สร้างภาพ หรือ หน้าตา ชื่อเสียง หรือ ทรัพย์ ให้ตนเอง มันยาก และ เป็นไปไม่ได้ ก็เพราะ ยังมองไม่เห็น คน อย่างที่ว่ามาข้างบนนี่แหละ คงต้องฝันกันต่อไป.......
 |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
มีคนเอารูปลูกหมาบางแก้ว น่ารักมาก มาให้ชมกันในเวบพันทิพ http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J9621847/J9621847.html คนนอกวงการ หลายๆคน เข้ามาชื่นชมความน่ารัก และ หลายคนก็ เตือนกันเอาไว้ด้วย...ลองเข้าไปอ่านกันดู  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ความสำเร็จทุกอย่างอยู่ที่ ปัจจัย ความตั้งใจจริง 1.นั้นจะต้องมีคนที่มีจิตวิทยาในการสื่อและพูดในการบอกบุญสูง 2.หาผู้ที่สังคมยอมรับยอมช่วยเหลือให้การสนับสนุนแล้วสมาชิกต่างให้ความร่วมมือกันทุกอย่างก็เกิดขึ้นได้ 3.ขอความร่วมมือช่วยเหลืออณุเคราะจากบริษัทที่จำหน่ายอาหารสัตว์เลี้ยงและขอความอณุเคราะจากท่านเจ้าของฟาร์มด้วยอีกแรง 4.สถานที่ตั้งที่แน่นอน ถ้าใกล้วัดด้วยยิ่งดี เพราะหลังพระฉันเช้าเพลแล้วมีข้าวอาหารเหลือมาก พอนำมาช่วยเหลือได้อีกส่วนหนึ่ง 5.ถ้าเป็นไปได้อยากได้ครูฝึกและสมาชิกที่อยู่ใกล้ช่วยกันฝึกและปรับนิสัยนำน้องหมาที่มีแววนำไปใช้หรือช่วยเหลือทำประโยชต์ให้กับสังคม โดยจะมีหน่วยงานต่างๆหรือมีผู้นำไปเลี้ยงต่อเพื่อลดภาระ ถ้าฝึกได้อาจจะนำไปช่วยเจ้าหน้าที่สามชายแดนภาคใต้ 6. ทำโครงการบริจาคคนละสิบบาทต่อเดือนเพื่อช่วยน้องหมาที่ตกยาก สมาชิกร่วมกันจริงๆทั่วประเทศผมว่าพออยู่ได้ครับ (นี่คือความเห็นส่วนตัวผมนะรับ ส่วนผมก็ขอเป็นส่วนหนึ่งและเป็นฝ่ายสนับสนุนพอจะเจียดค่าขนมช่วยเหลือเพื่อทำให้โครงการเป็นจริงขึ้นมา) |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ขออนุญาตเฮียย้ง ขยายข้อความให้อ่านง่ายชัดเจนขึ้นค่ะ ความสำเร็จทุกอย่างอยู่ที่ ปัจจัย ความตั้งใจจริง 1.จะต้องมีคนที่มีจิตวิทยาในการสื่อ และพูด ในการบอกบุญ สูง 2.หาผู้ที่สังคมยอมรับ ยอมช่วยเหลือให้การสนับสนุน แล้วสมาชิกต่างให้ความร่วมมือกัน ทุกอย่างก็เกิดขึ้นได้ 3.ขอความร่วมมือช่วยเหลืออนุเคราะห์ จากบริษัทที่จำหน่ายอาหารสัตว์เลี้ยง และ ขอความอนุเคราะห์จากท่านเจ้าของฟาร์ม ด้วยอีกแรง 4.สถานที่ตั้ง ที่แน่นอน ถ้าใกล้วัดด้วยยิ่งดี เพราะหลังพระฉันเช้า เพล แล้วมีข้าวอาหารเหลือมาก พอนำมาช่วยเหลือได้อีกส่วนหนึ่ง 5.ถ้าเป็นไปได้ อยากได้ครูฝึกและสมาชิกที่อยู่ใกล้ ช่วยกันฝึก และ ปรับนิสัยนำน้องหมาที่มีแวว นำไปใช้หรือช่วยเหลือทำประโยชน์ให้กับสังคม โดยจะมีหน่วยงานต่างๆหรือ มีผู้นำไปเลี้ยงต่อ เพื่อลดภาระ ถ้าฝึกได้อาจจะนำไปช่วยเจ้าหน้าที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ 6. ทำโครงการบริจาค คนละสิบบาทต่อเดือน เพื่อช่วยน้องหมาที่ตกยาก สมาชิกร่วมกันจริงๆทั่วประเทศ ผมว่าพออยู่ได้ครับ (นี่คือความเห็นส่วนตัวผมนะรับ ส่วนผมก็ขอเป็นส่วนหนึ่งและเป็นฝ่ายสนับสนุนพอจะเจียดค่าขนมช่วยเหลือเพื่อทำให้โครงการเป็นจริงขึ้นมา) สนับสนุน ความเห็นของเฮียย้ง เริ่มวันนี้ได้เลยอย่างเป็นรูปธรรมคือ ข้อ 6. ค่ะ ตั้งบัญชี เพื่อโครงการบางแก้วคืนถิ่น ได้เลยเดี๋ยวนี้ มอบหมายผู้รับผิดชอบดูแลบัญชี แจ้งหมายเลขบัญชีไว้ได้ ที่นี่เลย ยินดีลงขัน เงินเพื่อเปิดบัญชีให้  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
พูดจริงทำจริง ผมขอเป็นหนึ่งในหลายๆดวงใจและน้ำใจที่จะหลังมาเรื่อยๆ ถูกต้องครับข้อที่ 7. ผมลืมไปจริงๆ ( ไม่ใช่โม้นะครับ ตะก่อนผมมีทุนแค่คนละห้าร้อยบาท 17 คน ก็สามารถตั้งชมรมกู้ภัย ต่อมามีคนมาร่วมมากก็ตั้งเป็นสมาคม จน ณ.บัดนี้เป็นมูลนิธิ ทุกอย่างขอให้เราตั้งใจจริงก็ไม่ไกลเกินฝันนะครับ ขอเป็นกำลังใจ |
 | ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ปิงปองขอมอบปัจจัยให้ผู้มีไฟแรงได้นำไประดมทุนเพื่อหารายได้สงเคราะห์น้องหมาบางแก้วที่ตกยากด้วยคน หนังสือมีหมาเป็นเพื่อนดีกว่ามีเพื่อนหมาๆ 100 เล่ม  รู้สึกว่ากระทู้ดูเงียบไปหน่อย หลายคนอาจจะไม่กล้าที่จะฝัน ไม่กล้าที่จะออกความเห็นใดๆ ด้วยเกรงว่า จะถูกคนมองว่า ได้แต่ฝัน ฝันไปเถิด คนดี ดีกว่าเป็นคนไม่กล้าฝัน แม้นฝันนั้นดูเลือนลาง สักวัน อาจมีคนมาร่วมสานฝันให้เป็นจริง ถ้าหาใครเปิดบัญชีตามที่ป้าวิเสนอตอนนี้ไม่ได้ ขอเสนอให้ลองติดต่อคุณแจนผู้ถือบัญชีเก่าดูนะครับ ชื่อบัญชี คุณณัฐชาพร พูลสวัสดิ์ ชื่อธนาคาร บมจ.ธนาคารกรุงเทพ สาขาบางยี่ขัน ประเภทบัญชี ออมทรัพย์ เลขที่บัญชี 137-0-86987-5 http://www.bangkaew.com/elearning/mod/forum/discuss.php?d=828 |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
กระทู้ประเภทนี้ ก็มักเงียบเหงาแบบนี้เสมอมา ไม่เคยเปลี่ยนแปลงสำหรับที่นี่ จากที่ได้เสนอให้ มีการเริ่มขั้นตอนแรก เป็นการเตรียมตัว สะสมทุน เพื่อการดำเนินงานขั้นต่อๆไป โดย ขอให้ เปิดบัญชีเป็นชื่อ บัญชีเพื่อ โครงการบางแก้วคืนถิ่น นั้น หากจะให้ คุณณัฐชาพร พูลสวัสดิ์ เป็นผู้ดูแลบัญชีดังกล่าว ก็ขอรบกวนทางคุณไตรสิทธิ์ ช่วยประสานไปทางคุณ ณัฐชาพร เพื่อแจ้งให้เธอทราบ เมื่อทางคุณณัฐชาพรรับทราบแล้ว ก็ขอให้ติดต่อมา เพื่อจะได้โอนเงินสำหรับเป็น ทุนงวดแรก เพื่อเปิดบัญชีใหม่ดังกล่าว ค่ะ ใคร ใคร่ฝัน ก็ฝันไป....จะลงมือ ทำจริง ในส่วนที่ตัวเองพอจะทำได้ ไปเรื่อยๆก็แล้วกัน ขอบคุณค่ะ
|
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ไม่มีเบอร์คุณแจนครับ และไม่ได้หมายความว่า จะเสนอให้คุณแจนไปเปิดบัญชีใหม่ เพียงแต่บอกว่า ถ้าหาใครเปิดบัญชีตามที่ป้าวิเสนอตอนนี้ไม่ได้ ขอเสนอให้ใช้บัญชีเก่าที่คุณแจนเป็นผู้ถืออยู่ไปก่อน หาได้เมื่อไหร่ แล้วค่อยว่ากัน การจะหาผู้เหมาะสมที่น่าเชื่อถือที่จะมาเปิดบัญชีรับเรี่ยไรบริจาค คงไม่ใช่เรื่องที่ทำกันง่ายๆ ในพันทิปก็มีตัวอย่างให้เห็นอยู่ ถ้าจะรีบหาใครมาเปิดบัญชีตอนนี้ ก็เห็นมีแต่ผู้อาวุโส 2 ท่านที่เหมาะสมน่าเชื่อถือว่าจะไม่หายต๋อมไปไหน ก็คือ ป้าวิ กับ ลุงย้ง นั้นแหละ ผมยินดีที่จะร่วมบริจาคให้ รอไว็โฆษณาของกูเกิ้ลครบ 100 เหรียญแรกเมื่อไหร่ จะโอนไปให้ทันที แม้จะน้อย แต่ก็เป็นเงินที่ระดมมาได้โดยน้ำพักน้ำแรงของตนเอง ตอนนี้ทำมาปีกว่า ได้มาแค่ 50 กว่าเหรียญเอง เพราะมีแต่โฆษณาไร้สาระทั้งลดความอ้วน หาแฟนฝรั่ง ทำแล้วรวย อะไรประเภทนั้น ว่าจะยกเลิกเหมือนกัน แต่ก็ยังเก็บไว้ดูแบนเนอร์แปลกๆ เปลี่ยนสีสรรค์ให้กับเว็บบ้าง |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ขอบคุณครับที่ให้กียรติและให้ความเชื่อถือลุงย้งนะครับ ผมขอสละสิทธิขอเป็นผู้ตามผู้ร่วมนะครับ (แก่แล้ว) รุ่นใหม่ไฟแรงและมีอุดมการยังมีอีกมากนะครับ และอีกอย่างผมต้องดูแลพระองค์สุดท้ายที่ท่านมีแต่ให้นะครับขอดูแลแม่ที่เหลือเวลาไม่มากให้ท่านมีความสุขนะครับ ขอขอบคุณไว้ ณ.ที่นี้ครับ  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ไม่เป็นไรครับ ลุงย้ง แต่ละคนก็มีข้อจำกัดแตกต่างกันไป เป็นที่เข้าใจได้ครับ ผมเองก็เคยเปิดบัญชีไว้ แต่พอมีการก่อตั้งชมรมฯก็โอนเงินทั้งหมดมายังบัญชีชมรมฯที่คุณแจนถืออยู่แล้ว เพราะแค่ทำเว็บชมรมฯอย่างเดียว ก็มีคนไม่ชอบหน้าคอยจ้องหาเรื่องโจมตีอยู่แล้ว ก็เลยไม่อยากถือเงินไว้ให้มีข้อครหานินทา ส่วนป้าวิก็เข้าใจได้ว่า ท่านก็คงไม่ต้องการถือบัญชีเองด้วยเหตุผลของท่าน ผมว่าจะให้ใครมาเปิดบัญชีโดยยังไม่มีระเบียบกติกาที่ชัดเจนมารองรับ ก็คงทำได้ไม่นาน ผมถึงได้บอกว่าถ้ายังหาใครมาเปิดบัญชีตอนนี้ไม่ได้ ก็ใช้บัญชีชมรมฯไปก่อน กติกาก็มีกำหนดไว้ว่า ถ้าจำเป็นต้องใช้เงิน เพื่อความคล่องตัว ก็ให้กรรมการ 3 ท่านร่วมกันตัดสินใจไปได้เลย คือ 1.ประธานชมรมฯ 2.เหรัญญิก และ 3.กรรมการอีก 1 ท่าน ไม่ใช่ว่า ผมจะไม่เคารพที่ไปเบรกท่าน เพราะก็เคยมีประสบการณ์ว่า การทำงานกับคนหมู่มาก ถ้าเราไม่วางกติกาไว้ให้ชัดเจน พอเกิดปัญหา ก็จะไปไม่รอด ในส่วนความคืบหน้าของโครงการบูรณาการบางแก้วที่ฝันขึ้นมาในกระทู้นี้นั้น ผมได้ประสานขอความเห็นไปยังผู้อาวุโสในวงการบางแก้วหลายท่านโดยเฉพาะจังหวัดต้นกำเนิดของบางแก้ว ก็ได้รับข้อชี้แนะอันเป็นประโยชน์หลายอย่าง และได้สำเนากระทู้นี้ส่งให้อาจารย์นิสิต ผู้บุกเบิกวงการบางแก้ว เจ้าของความคิดบางแก้วคืนถิ่นไปแล้ว กำลังรอความเห็นจากท่านอยู่ ขอสรุปประเด็นความเห็นในเบื้องต้นที่แตกต่างดังนี้ 1.เรื่องของบจากทางจังหวัด หรือ ขอสปอนเซอร์จากบริษัทเอกชน คงเป็นไปได้ยากมาก 2.พระในวัดบางแก้วในปัจจุบันไม่ได้สนใจหมาบางแก้วเหมือนหลวงปู่มากที่เพาะเลี้ยงขึ้นมาในอดีต 3.ฟาร์มบางแก้วไม่ได้มองว่าตนเป็นผู้สร้างบัญหาบางแก้วจรจัด แต่มองว่าเกิดจากผู้เพาะพันธุ์ตามบ้านที่ไม่มีคุณภาพ 4.การทำบ้านพักพิงบางแก้วสุ่มเสี่ยงที่จะเกิดการนำมากล่าวอ้างโจมตีกัน หากมีการแฉข้อมูลแหล่งที่มาของบางแก้วนั้นๆไม่ว่าถูกต้องหรือคลาดเคลื่อนก็ตาม 5.การจัดประกวดทีวัดบางแก้วเลยนั้น อาจจะยังไม่สะดวกทั้งในแง่สถานที่และการเดินทาง ก็ต้องยามรับในความเห็นที่อาจจะแตกต่างกันได้ การบูรณาการโครงการต่างๆให้เสร็จสิ้นในครั้งเดียวนั้นคงเป็นเรื่องยากเหมือนอย่างที่ป้าวิบอกว่าเป็นโครงการในฝัน แต่มีสิ่งหนึ่งที่หลายคนเห็นด้วยและสามารถทำได้ไม่ยากนัก คือ การกระชับความสัมพันธ์ระหว่างวัดบางแก้วและผู้รักบางแก้วใหห้เกิดความเข้าใจที่ดีต่อกันและปูทางไปสู่ความร่วมมือที่มากขึ้นในอนาคต เช่นที่คุณไพโรจน์เสนอให้ไปทำบุญที่วัดเป็นประจำทุกปี โดยอาจจะอาศัยช่วงจังหวะที่มีผู้รักบางแก้วเดินทางมาจากทั่วประเทศเพื่อมาร่วมประกวดในงานบางแก้วร่วมใจ ขอรายงานให้ทราบในเบื้องต้นแค่นี้ก่อน เผื่อท่านอื่นๆจะได้ช่วยแสดงความเห็นและมุมมองที่แตกต่างออกไป |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
เรื่องผู้รับผิดชอบดูแลบัญชี เพื่อการสะสมทุนสำหรับโครงการในฝัน นั้น เป็นเรื่องเข้าใจได้อยู่ คนที่จะมาดูแลตรงนี้ จะต้องเป็นคนที่มีจิตประสาทมั่นคง เชื่อมั่นในตัวเอง ไม่หวั่นไหวต่อสิ่งเร้า(ทั้งเรื่องเงินที่ดูแลอยู่ และเรื่องคนที่มองคนอื่นในแง่ร้าย)ง่ายเกินไป ถ้าทำไม่ได้ตอนนี้ ก็เอาไว้ก่อน หาได้เมื่อไหร่ก็ค่อยเริ่มทำตรงนี้ก็แล้วกัน ส่วนเรื่อง ความคิดเห็นอื่นๆนั้น อ่านแล้ว เหมือนเป็นการ บอกกล่าวถึงปัญหาที่แต่ละท่านคาดว่าน่าจะเกิด มากกว่า เป็นความคิดเห็น หรือ คำแนะนำที่มีประโยชน์ สิ่งที่น่าจะ ต้องคิด คือ หาทางแก้ไขปัญหา(ที่รู้ๆกันอยู่ว่า ต้นเหตุคืออะไร) ไม่ใช่คอยคิดแต่จะมองหา ว่าจะมีปัญหาอะไรหากทำตามที่มีผู้แสดงความเห็นแนะนำมา เพราะ คำชี้แนะ หรือความคิดเห็นต่างๆที่นำเสนอนั้น ก็เพื่อวัตถุประสงค์หลัก ว่าจะนำบางแก้วคืนถิ่น(เพื่อพัฒนาและคงไว้ซึ่งสายพันธุ์) ก่อนอื่น เห็นว่า ควรจะปรับแนวความคิด ในการเลี้ยงหมาบางแก้ว ของ คนเลี้ยงระดับมืออาชีพผู้ทรงคุณวุฒิ(ไม่ใช่คนที่มีอาชีพผสมหมาบางแก้วขาย) ให้คิดเห็นไปในทิศทางเดียวกันให้ได้ก่อน แล้วค่อยออกเดินไปทางเดียวกัน พร้อมๆกัน (ไม่ต้องเดินเหยียบเท้ากัน หรือขัดขากันเอง) เอาให้แน่ว่า ต้องการทำอะไร เพื่อสายพันธุ์ไทยบางแก้ว นอกเหนือจากการส่งเสริมให้เป็นสินค้าโอทอป (ซึ่งสำหรับข้อนี้ข้อเดียว แค่คิดก็ผิดแล้ว), ส่งเสริมการผสมพันธุ์ ให้ได้หมาที่สวยงามตามความนิยม ,ให้มีผู้นิยมเลี้ยงกันให้แพร่หลายมากที่สุด เท่าที่สรุปได้ จากสติปัญญาอันน้อยนิด ณ วันนี้ ก็คือ โครงการนี้ ไม่มีวันเป็นจริงไปได้ แต่ก็อย่างที่คุณไตรสิทธิ์ว่านั้นถูกต้องแล้ว ว่า ได้แต่ฝัน ก็ยังดีกว่าไม่ได้ฝัน เอาเป็นว่า จะถอยกลับมาฝันต่ออยู่คนเดียวเงียบๆน่าจะดีกว่า ความจริงแล้ว ก็ไม่ได้เคยหวังอะไรมานานแล้ว ที่เข้ามาตีเกราะเคาะไม้ไปด้วยคราวนี้ ก็เพราะเห็น คุณไตรสิทธ์หยิบยกเอาประเด็นนี้ขึ้นมาเคาะสนิม หลงดีใจไปกับหมาบางแก้วมันด้วย ว่าจะสงสัยน่ามีอะไรดีๆเกิดขึ้นกับพวกมันกันบ้างแล้วละมั้ง ตอนนี้ คงต้องกลับไปบอก เจ้าพวกบางแก้วที่รับเลี้ยงเอาไว้(หาบ้านไม่ได้สักที เป็นปีแล้ว) ว่า......กินแห้ว กันต่อไปเหอะนะ พวกแก....  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ไปเยี่ยมลูกสาวที่ตราด เลยพาแวะไปเที่ยวน้ำตกพลิ้วที่จันทบุรีมา ได้พบกับธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ ฝูงปลาพลวงมากมายแหวกว่ายอยู่ในกระแสน้ำตกราวกับฝูงปลาแซลม่อนที่เคยเห็นในโทรทัศน์ เพิ่งรู้ว่าฝูงปลาพลวงเหล่านี้กินถั่วฝักยาวที่นักท่องเที่ยวโยนลงไปให้ เป็นปลามังสวิรัติอีกชนิดหนึ่งนอกเหนือไปจากปลากินหญ้าหรือเฉาฮื้อของจีน ธรรมชาติมีสิ่งที่เรายังไม่รู้อีกมากรอให้เราได้ค้นพบ ห่างหายไป 2 วัน แม้ว่าจะปั่นกระทู้นี้ไปไว้หน้าหนึ่ง ก็ไม่มีความคืบหน้ามากนัก ขอบคุณป้าวิที่ชี้แนะ แต่ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรนะครับ ผมจิตใจมั่นคงดี ไม่ได้หวั่นไหวไปกับสิ่งกดดัน เสียงเหน็บแนม หรือสิ่งเร้าภายนอก เรารู้ข้อจำกัดของตัวเองดีว่าอะไรทำได้ ทำแล้วมีความสุข ก็ทำ ทำแล้วไม่มีความสุข ก็อย่าทำ จะพลอยทำให้ผู้ที่อยู่ใกล้เคียงหรือสุนัขพลอยมีความทุกข์ไปด้วย สำหรับข้อชี้แนะจากท่านผู้อาวุโสต่างๆที่ผมเขียนไว้อาจเป็นอย่างที่ป้าวิบอกคือ เป็นการ บอกกล่าวถึงปัญหาที่แต่ละท่านคาดว่าน่าจะเกิด มากกว่า เป็นความคิดเห็น หรือ คำแนะนำที่มีประโยชน์ ก็ต้องถือว่าท่านยอมชี้ถึงปัญหาที่อาจจะเกิด ก็มีประโยชน์พอสมควร ดีกว่าไม่กล้าแสดงความคิดเห็นใดๆเพราะไปกลัวว่าจะมีใครมองว่าดีแต่พูด คงเป็นหน้าที่ของผู้ที่มีความเห็นใจบางแก้วตกยาก(ทั้งผู้นำและผู้ตามที่ยินดีสนับสนุน)ที่จะต้องนำปัญหาเหล่านี้ไปขบคิดด้วยกัน เช่น 1.จะทำอย่างไรให้ฟาร์มบางแก้วเห็นด้วยและเข้ามามีส่วนร่วมมากขึ้น อาจเริ่มจากฟาร์มไม่กี่ฟาร์มที่เขาเข้าใจ เช่น ฟาร์มลุงย้ง 2. จะทำอย่างไร ไม่ให้ฟาร์มเขาเดือดร้อนเสียหาย หากมีการนำข้อมูลไปกล่าวอ้างโจมตีกันอย่างผิดๆ บ้านพักพิงคงต้องมีนโยบายข้อมูลส่วนตัวที่ไม่เปิดเผยแหล่งที่มาของสุนัข 3.บ้านพักพิงในโลกแห่งความเป็นจริงอาจจะยังไม่เป็นรูปธรรมมากนัก ถ้าได้บ้านป้าวิเป็นบ้านพักพิง ก็จะดีเยี่ยม มีลูกน้องคอยช่วยดูแลเยอะ หมาไม่เหงา แต่ป้าวิเอง ก็คงไม่พร้อม บางแก้วตกยากหลายตัว ทั้งฟ้าใหม่ ฟ้าหลง ฟ้า...เลยถูกนำไปฝากเลี้ยงไว้ตามที่ต่างๆรอผู้มาขอรับไปอุปการะ ถ้ามีใครสนใจจะทำบ้านพักพิงในโลกไซเบอร์ไปพลางๆก่อน อาจทำเป็บเว์บที่คอยให้ข้อมูลข่าวสารความรู้ที่น่าสนใจ ผมก็ยินดีสนับสนุนสร้างเป็นซับโดเมนให้ เช่น http://shelter.bangkaew.com เพียงแต่ขออาสาสมัครคนที่จะมาทำหน้าที่เว็บมาสเตอร์ดูแลเว็บในส่วนนี้ เพราะถ้าให้ผมทำ ก็คงออกมาในรูปกระดานเสวนาเดิมๆอีกเช่นเคย |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
1.จะทำอย่างไรให้ฟาร์มบางแก้วเห็นด้วยและเข้ามามีส่วนร่วมมากขึ้น อาจเริ่มจากฟาร์มไม่กี่ฟาร์มที่เขาเข้าใจ จากประสบการณ์ และสถานะการณ์ปัจจุบัน....คงเป็นเรื่องยาก...แม้แต่จะฝัน หลายปีที่ผ่านมา มีข้อมูล เกี่ยวกับปัญหาหมาบางแก้วมานำเสนอ มากมายหลายกรณีศึกษา พร้อมรายละเอียด วิธีแก้ไข และ ความคิดเห็นเพื่อสิ่งดีๆแก่หมาบางแก้ว แต่....ไม่เคยมีสัญญาณตอบรับ จากเลขหมายที่ท่านเรียก...ไม่ใช่สิ....จากท่านเจ้าของคอกฟาร์ม ที่มีชื่อเสียง จากการเพาะและขายหมาบางแก้ว อย่าว่าแต่จะยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเกื้อกูล หมาลำบากที่ หลายๆคนไปช่วยเหลือมา แม้แต่จะเข้ามาให้กำลังใจ หรือ แสดงความคิดเห็นชี้แนะอะไรบ้างสักนิดหน่อย ก็ไม่เคยได้รับ สิ่งเดียวที่จะทำได้สำหรับข้อนี้ คือ การผลักดันให้เกิด กฏหมาย ที่มีข้อกำหนดว่าด้วยการควบคุมการเพาะพันธุ์ การขาย และการเลี้ยงดูสัตว์เลี้ยง ให้สามารถฟ้องร้อง และดำเนินการตามกฏหมายกับผู้กระทำผิดได้ 2. จะทำอย่างไร ไม่ให้ฟาร์มเขาเดือดร้อนเสียหาย หากมีการนำข้อมูลไปกล่าวอ้างโจมตีกันอย่างผิดๆ ข้อนี้ ขอให้ใช้สุภาษิต ทองแท้ย่อมไม่กลัวไฟ และหาก ไม่ใช่ทองแท้ ก็สมควรแล้ว ที่จะถูกไฟเผาให้วอดวายไป 3.บ้านพักพิงในโลกแห่งความเป็นจริงอาจจะยังไม่เป็นรูปธรรมมากนัก ถ้าได้บ้านป้าวิเป็นบ้านพักพิง ก็จะดีเยี่ยม มีลูกน้องคอยช่วยดูแลเยอะ...... สังขาร และ สภาพแวดล้อม สุขภาพร่างกาย ที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา.....ทุกวันนี้ ตั้งใจไว้แล้วว่า จะไม่รับหมาเข้ามาเลี้ยงเพิ่มอีก เพราะ ไม่สามารถที่ไปดูแลหมาทุกตัวตามที่ควรจะทำ ได้ด้วยตัวเอง คนเลี้ยงหมาที่มีอยู่ ก็เป็นชาวต่างชาติเสียเกือบหมด แค่จะพูดคุยกันด้วยเรื่องธรรมดาทั่วไป ก็ยังเข้าใจกันแสนลำบากแล้ว ถ้ารับหมามีปัญหา ที่ต้องดูแล หรือ ปรับพฤติกรรมกันเป็นพิเศษ คงเกินกำลังความสามารถที่จะทำได้เสียแล้ว โครงการที่ฝันกันไว้ ชื่อว่า โครงการบางแก้วคืนถิ่น มิใช่ฤา.... แล้วบ้านป้าวิ มันเคยเป็นถิ่นบางแก้วเสียที่ไหนเล่า ป้าวิแต่ผู้เดียว ไม่มีกลุ่ม หรือชมรมคนที่รักบางแก้ว มารองรับสนับสนุน ช่วยเหลือเกื้อกูล ไม่เคยมี ชื่อเสียง หรือเงินทอง รายได้งอกเงยมาจาก การเลี้ยงบางแก้ว แม้แต่บาทเดียว ทุกสิ่งอย่างที่ทำไปแล้ว กำลังทำอยู่ และจะทำต่อไป สำหรับหมาบางแก้ว มีแต่ค่าใช้จ่ายทั้งสิ้น วันนี้ มีคนพบเห็นบางแก้วถูกทิ้งอีกแล้ว เข้ามาแจ้งข่าวกันไว้ มีคนไม่รัก(แต่ห่วงหมา)บางแก้ว เข้ามาให้กำลังใจ ถามไถ่ความคืบหน้ากันพอสมควร เอาลิ้งค์มาแปะให้เข้าไปอ่านกันเล่นๆ ไม่หวังว่าจะมีใครแถวนี้สนใจไปช่วยเหลือ http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J9661428/J9661428.html มีอีกเคส ที่มีคนใจดี พบเห็นบางแก้วหลงอยู่ ไปรับมาเลี้ยง และมาบอกเล่าสู่กันฟัง ถึงรายละเอียด ความคืบหน้า และพัฒนาการ ความสัมพันธ์ของหมากับคนที่เก็บมาเลี้ยง เป็นข้อมูลที่น่าสนใจสำหรับคนเลี้ยงบางแก้ว ถึงวิธีคิด และวิธีเป็นเจ้าของหมาที่ดี http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J9664659/J9664659.html |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
โอกาสดี สำหรับกรณีนำร่อง โครงการ บางแก้วคืนถิ่น ถ้าเจ้าของฟาร์มสนใจ เป็นผู้นำในการริเริ่มโครงการ โดยรับกลับไปเลี้ยง จะเป็นการเริ่มต้นที่สวยงามสำหรับ โครงการนี้ ไม่ต้องลงทุนแม้แต่บาทเดียว หมาเจ้าของเขาเลี้ยงมาให้ตั้งสองปี โตเป็นหนุ่ม อย่างหล่อ http://www.pantipmarket.com/items/10504206 ยกให้ครับ สำหรับผู้รักสุนัข พอดีมีปัญหาเรื่องการเลี้ยงดู พอดี ที่บ้านมีคนแ่ก่และเด็ก รวมทั้งต้องขายของ ซึ่งพอมันเริ่มโต ไม่ค่อยเชื่อฟัง เลยอยากได้ผู้รับอุปการะต่อ หรือมีความเข้าใจในการเลี้ยงดูหมาพันธุ์นี้อย่างแท้จริง เป็นหมาที่ซื้อจากฟาร์มที่พิษณุโลกเป็นสายพันธุ์ดี  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
โพสคนเดียวสนุกดี กระทู้แนวนี้ทีไร ได้คุยคนเดียวยาวทุกที สนุกดีเหมือนกัน ไม่มีคนขัดคอ แต่ไม่รู้จะมีคนเข้ามาอ่านบ้างหรือเปล่า??? ณ วันนี้ มี พวกเราคนกลุ่มเล็กๆ ที่ทำ โครงการบางแก้วคืนถิ่น กันอยู่แล้ว ด้วยความตั้งใจและลงมือปฏิบัติกันจริงจัง เท่าที่เราจะทำกันได้ โดย เมื่อไรที่ทราบว่า มี เจ้าของหมาบางแก้ว แสดงตนว่า ไม่ต้องการเลี้ยงบางแก้วของตัวเองอีกต่อไป ก็จะพยายามหาทางติดต่อ สอบถามปัญหา ให้คำแนะนำ ช่วยเหลือ ปรึกษาหารือ หว่านล้อม จูงใจ ฯลฯ...ฯลฯทำทุกอย่าง เพื่อให้เจ้าของเปลี่ยนใจ และเลี้ยงหมาบางแก้วตัวเดิมต่อไป ให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ของโครงการ บางแก้ว คืนถิ่น (อย่างน้อยก็ คืนสู่บ้านที่เคยอยู่) ให้ได้ สำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำต่อไป 100 ราย สำเร็จสัก 1 ราย ก็ถือว่าได้ ทำประโยชน์กับคนเลี้ยง+หมาบางแก้วบ้าง ดีกว่านั่งฝันอยู่เฉยๆไปวันๆ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ถ้าเวปที่บ้านไม่ล่ม ลุงย้งอ่านทุกหัวข้อของทุกท่านครับ ได้ความรู้ได้ข้อคิดบางครั้งเสริมคติด้วยบางครั้งก็คอยเตือนสติด้วย จะไปหาที่ไหนทุกอย่างไม่ต้องเสียกะตังค์ว่าจริงไหม ต้องขอบคุณเจ้าของเวปอีกต่างหาก และคนที่ตั้งหัวข้อ ป้อนความรู้ข้อมูลข่าวสารต่างๆให้ ต้องขอคาระวะไว้ ณ.ที่นี้ครับ ไอ่ที่ไม่ตอบนะเฉพาะลุงย้งนะ หนึ่งความรู้ยังไม่แน่นไม่แข็งแรง กลัวปล่อยไก่ 5555 บางอย่างที่รู้(ส่วนมากก็แอบจำในเวปนี้ทั้งนั้น อย่าถือกันนะ) ก็จะตอบให้น้องสมาชิกใหม่ทราบโดยไม่ต้องไปค้นหาให้เสียเวลา ชอบคุณอีกครั้งที่ท่านมอบสิ่งดีๆให้กับทุกคน สวัสดีครับ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ขอบคุณป้าวิและลุงย้งที่เข้ามาแลกเปลี่ยนความเห็นอย่างต่อเนื่อง ยังไม่มีความเห็นจากผู้อาวุโสเจ้าของคำว่าบางแก้วคืนถิ่น แต่ก็ไม่อยากให้ความเข้าใจในคำว่าบางแก้วคืนถิ่นคลาดเคลื่อนไปกลายเป็นเรื่องการหาบ้านพักพิงให้บางแก้วตกยากเพียงอย่างเดียว จะัทำให้ความคาดหวังต่างๆนั้นกลายเป็นความผิดหวัง และผู้เขียนก็ไม่ได้บอกว่าจะทำโครงการนี้เอง ถ้าลองย้อนกลับไปอ่านจะพบว่า ....ผู้เขียนเคยฝันว่า ถ้าเราสามาารถบูรณการโครงการต่างๆเข้าด้วยกัน ทั้งโครงการบางแก้วคืนถิ่น โครงการบ้านพักพิงเพื่อสุนัขบางแก้ว โครงการศูนย์ฝึกผู้เลี้ยงและปรับพฤติกรรมสุนัขบางแก้ว และ โครงการศูนย์อนุรักษ์และส่งเสริมสุนัขบางแก้ว โดยใช้วัดบางแก้วเป็นศูนย์กลางในการเผยแพร่และดำเนินงาน ก็น่าจะดีไม่น้อย น่าจะเป็นประโยชน์ต่อทางวัดและชุมชนรอบวัดรวมทั้งตัวจังหวัดพิษณุโลกที่จะดึงนักท่องเที่ยวและผู้สนใจเข้าไปเยี่ยมชมและศึกษามรดกอันล้ำค่าของไทย ...ผมเห็นด้วยกับป้าวิว่า มันเป็นงานใหญ่ที่ไม่สามารถทำได้ด้วยลำพังคนเดียว แต่คิดว่าจะลองประสานดู เบื้องต้น คงต้องปรึกษา นสพ นิสิต เจ้าของความคิดเดิมดู ว่าจะมีช่องทางอย่างไรได้บ้าง อาจทำเป็นโครงการพิเศษของจังหวัดพิษณุโลก ของบจากภาครัฐและเอกชนมาจัดทำโครงการในปีแรกๆและพยายามให้โครงการสามารถเลี้ยงดูตนเองได้ในปีต่อๆไป ปัญหาคือ จะมีใครมาร่วมสานฝันให้เป็นจริง .. ผมชื่นชมป้าวิที่เสียสละดูแลบางแก้วตกยากอย่างที่คุณ Big One ได้บอกไว้ตอนต้นว่า ....ทุกวันนี้ยังมีหมาบางแก้วที่รอการหาผู้อุปการะอีก 2 ตัว ที่ฝากเลี้ยงไว้ที่ รพส.สวนนนท์ (ใกล้วัดสวนแก้ว) เจ้าฟ้าใหม่ (มิกกี้)ที่เจ้าของซื้อมาด้วยความรัก (มาก ๆๆๆ) สุดท้ายก็เอาไปปล่อยแถวเซ็นทรัล พระราม 2 อีกตัวคือ เจ้าฟ้าแก้ว หมาบางแก้วสมุทรปราการที่ถูกล่ามโซ่ทิ้งไว้เป็นปี ค่าใช้จ่ายทั้งหมด ก็มี ป้าวิ คุณป้าใจดี ที่คอยจ่ายให้ทุกเดือน ๆ เป็นตัวเลข 5 หลักต่อเดือน อีกไม่กี่เดือนก็จะครบปี.. ก็ได้แต่บอกว่า ขอให้มีความสุขในสิ่งที่ได้ทำเพื่อบางแก้วตกยาก อย่างที่ทยอยรายงานความคืบหน้าให้ฟังเป็นระยะ การบูรณการโครงการต่างๆเข้าด้วยกันคงไม่สามารถทำให้เสร็จในครั้งเดียวดังความเห็นที่ได้รับจากคนในพื้นที่ ถ้ามองในเชิงบวก อนาคตก็ใช่ว่าจะมืดมนเหมือนความฝันในสายหมอกเสียทีเดียว โครงการบางแก้วคืนถิ่น ที่หมอนิสิตอยากให้บางแก้วที่ไปพัฒนาในถิ่นอื่นได้กลับมาสร้างสรรค์ในถิ่นเดิมของตนก็มีความคืบหน้าไปพอสมควรจากการจัดประกวดบางแก้วร่วมใจต่อเนื่องกันมา 2 ปี ส่วนบางแก้วแท้ตกยาก ท่านก็มีความเห็นเมื่อครั้งก่อนว่าน่าจะนำมาให้ชาวบ้านเลี้ยงหารายได้เสริม ซึ่งในจุดนี้หลายคนไม่เห็นด้วยโดยมองว่าควรจับบางแก้วจรจัดตกยากทำหมันให้หมด ไม่ควรให้แพร่พันธุ์ต่อไป เพราะฉะนั้น บางแก้วคืนถิ่นจึงมีความหมายคนละเรื่องกับเรื่องการหาบ้านพักพิงให้บางแก้ว โครงการบ้านพักพิงเพื่อสุนัขบางแก้ว ที่เคยคิดว่าใช้วัดบางแก้วเป็นศูนย์กลางในการเผยแพร่และดำเนินงาน ยังมีอุปสรรคที่ต้องฝ่าพันอีกเยอะ ตั้งแต่ทำอย่างไรถึงจะให้ฟาร์มต่างๆยอมรับและเข้าใจ และให้ทางวัดมองเห็นประโยชน์จากโครงการนี้ เป็นที่น่ายินดีว่าได้รับคำยืนยันจากคนในพื้นที่ว่าจะจัดงานทำบุญที่วัดบางแก้วเป็นประจำทุกปีเสร้างความสัมพันธ์ที่ดีเพื่อความร่วมมือต่อไปในอนาคต ดังนั้น ในเบื้องต้น ก็ต้องทำกันไปโดยใช้พื้นที่อื่น ถ้ายังไม่พร้อม ผมก็ได้เสนอไปแล้วว่า ให้ทำโครงการบ้านพักพิงเพื่อสุนัขบางแก้วผ่านทางเว็บ http://shelter.bangkaew.com เพียงขออาสาสมัครเว็บมาสเตอร์ที่จะมาดูแลประสานงานหน่อย คงไม่มืดมนเกินไปนะ ป้าวิ โครงการศูนย์ฝึกผู้เลี้ยงและปรับพฤติกรรมสุนัขบางแก้ว อันนี้ความจริงก็ทำกันอยู่แล้วบนเว็บ โดยอาสาสมัครหลายๆท่าน ทั้งลุงย้ง ป้าวิ Big One, peerajit และ พ่อไปร์ท ช่วยกันแนะนำบนเว็บชุมชนฯ เสียดายที่บ้านนิรมลไม่อยู่เป็นศูนย์ปรับพฤติกรรมสุนัขบางแก้วแล้ว ก็เหลือแต่ฟาร์มโชคชัยและที่อื่นๆที่เขาทำในเชิงธุรกิจ โครงการศูนย์อนุรักษ์และส่งเสริมสุนัขบางแก้ว เป็นหน้าที่ของสมาคมต่างๆที่จะต้องมาอนุรักษ์และส่งเสริมสุนัขบางแก้ว น่ายินดีว่า สมาคมฯต่างๆมีการรวมตัวเป็นปึกแผ่นมากขึ้น ถ้าขจัดปัญหาความขัดแย้งภายในได้เร็ว ก้คงเริ่มมีกิจกรรมต่างๆได้เร็วขึ้น เช่น www.Bangkaew.phitlok.net (สมาคมผู้เลี้ยงสุนัขไทยพันธุ์บางแก้วพิษณุโลก) ขอแค่นี้แล้วกัน ลองช่วยเสริมต่อ มองในเชิงบวกด้วยครับ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ขอตอบจากใจจริงๆ ใครจะโกรธจะเคืองผมไม่ถือ ทุกอย่างมาจากต้นทาง ปากก็ว่าอยากให้บางแก้วสู่สากล แต่ที่ต้นกำเนิดก็มีทั้งสมาคม และชมรมต่างๆมากมาย ทำไม่ตั้งขึ้นมาแล้วไม่ช่วยกันควบคุมคุณภ่าพ การออกทะเบียนตัว อันนี้ส่วนนอย ส่วนมากทุกที่ๆมีการเลียงบางแก้วขอให้ข้ามีพ่อหมาแม่หมาผสมเอาเองก็ได้ ลองไม่ผิดแต่ลูกหมาออกมาแล้วมีคุณภ่าพหรือไม่แล้วเวลาขายไปเคยติดตามผลงานของตัวเองหรือไม่ พอนำไปเลี้ยงแล้วมัปัญหา ก็อย่างที่เห็นๆกันอยู่นะครับ คนแก้ก็แก้กันไปใจมันสู้ทุกคนครับ แต่ปัจใจนี่สิขอบ่อยๆคนไม่เข้าใจก็สงสัยทำไมขออยู่เรื่อย เลยเป็นปัญหาโลกแตก ทางต้นสายต้องออกกฎควบคุมอย่างจริงจังครับ แต่บางครั้งเจอคนไม่ดีเข้าทำงานมันก็เป็นดาบสองคมครับ (อย่าว่าไม่มีนะครับ การแสต้มหูออกทะเบียนมั่วไม่มี นี่คือความคิดและเห็นของผม เมื่ออดีตสายพันธ์อื่น ฯลฯ ข้าพเจ้ารับผิดชอบข้อความนี้แต่ผู้เดียว) และอีกข้อที่เราท่านทำลำบากครับ ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีคนนับถือศาสนาพุทเป็นส่วนมาก ไม่เหมือนบางประเทศที่เค้าผสมพันธุ์สุนัข เค้าจะจำกัดจำนวนลูกหมาแต่ละคลอก เกินจำนวนเค้าจะคัดตัวที่ด้อยที่สุดออกไป แต่คนไทยทำไม่ลง เพราะสงสารกลัวบาป ผมก็คนหนึ่งละแฮ่ แฮ่ แล้วก็นำไปจำหน่าย ฯลฯ ปัญหาโลกแตกจึงเกิดอีก คนแก้คนประชาสัมพันก็แก้อีกเหมือนปาหินลงน้ำ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำ ต้องขอชมเชยและขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่มีใจ ต้องขอพอเท่านี้ก่อนครับ เจ้าชาร้อนมันกำลังลากเสื้อแจ็คเก็ตตัวโปรดของผมมาฟัดขยี่ทำลาย มันเขี้ยวใหญ่เลย 5555 อย่างนี้ต้องตี ปัญหาโลกแตก ปัญหาโลกแตก เรื่องเลยจบด้วยเอวังการระเช่นนี้ ขอให้ท่านที่ทนอ่านและครอบครัวจงประสพแต่ความสุขความเจริญ สาธุ อมิตาพุท |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
โครงการบางแก้วคืนถิ่น ที่หมอนิสิต อยากให้บางแก้วที่ไปพัฒนาในถิ่นอื่นได้กลับมาสร้างสรรค์ในถิ่นเดิม ของตนก็ มีความคืบหน้าไปพอสมควร จากการจัดประกวดบางแก้วร่วมใจต่อเนื่องกันมา 2 ปี ** สรุปว่า จุดประสงค์ที่แท้จริงของ โครงการบางแก้วคืนถิ่น นี้ คือ การนำหมาบางแก้ว ที่ไปพัฒนา(เพาะพันธุ์?)ในถิ่นอื่น กลับมาลงสนามประกวดในถิ่นเดิม ??? .... คำว่า สร้างสรรค์ในถิ่นเดิม นั้น หมายความว่าอย่างไรแน่?? หมายถึงการ.... -- นำกลับมาลงสนามประกวดในถิ่นเดิม...ได้ตำแหน่งดีๆ....นำไปเป็นพ่อพันธุ์... แม่พันธุ์....ให้ลูกที่สวยงามขายได้ง่าย...เพราะเป็นบางแก้วสายพันธุ์ดี จากถิ่นกำเนิดบางแก้วแท้.....เพื่อคนซื้อไปเลี้ยง....จะได้.... ......นำกลับไปลงสนามประกวดในถิ่นเดิม.....ได้ตำแหน่งดีๆ...นำไปเป็นพ่อพันธุ์...แม่พันธุ์...ให้ลูกที่สวยงามขายได้ง่าย.....เพราะเป็นบางแก้วสายพันธุ์ดี จากถิ่นกำเนิดบางแก้วแท้.....คนซื้อไปเลี้ยง....จะได้.....ฯลฯ....ฯลฯ..... วนเวียนอยู่อย่างนี้ ไม่มีที่สิ้นสุด แบบนี้ มันคือการพัฒนาพันธุ์ แน่หรือ ??? ไม่มีการพูดถึง จรรยาบรรณของคนเพาะพันธุ์ คนขาย คนเลี้ยง ฯลฯ กันบ้างเลยหรือ?? ส่วนบางแก้วแท้ตกยาก ท่านก็มีความเห็นเมื่อครั้งก่อนว่า น่าจะนำมาให้ชาวบ้านเลี้ยงหารายได้เสริม ซึ่งในจุดนี้ หลายคนไม่เห็นด้วย โดย มองว่า ควรจับบางแก้วจรจัดตกยากทำหมันให้หมด ไม่ควรให้แพร่พันธุ์ต่อไป เรื่องการจับบางแก้วตกยากทำหมันให้หมด ไม่ให้แพร่พันธุ์ต่อไปนั้น เป็นความคิดที่ถูกต้อง แต่....ได้เคยมีการดำเนินการกันเป็นรูปธรรมบ้างหรือเปล่า? หรือว่า เห็นว่า ไม่ใช่ความรับผิดชอบของคนเพาะพันธุ์ คนขาย คนซื้อ คนเลี้ยงบางแก้ว?? แล้วมันคือความรับผิดชอบของใครกัน? บางแก้วแท้ตกยากพวกนี้ มันเกิดมาได้อย่างไร? ..... เพราะฉะนั้น บางแก้วคืนถิ่น จึงมีความหมายคนละเรื่อง กับ เรื่องการหาบ้านพักพิงให้บางแก้ว เรื่องนี้ เข้าใจเป็นอย่างดี ไม่มีสับสน อ่านให้ดีๆ จะเห็นว่าไม่เคยบอกว่า จะให้หาบ้านพักพิงให้บางแก้วตกยาก แต่ บอกว่า ควรมีการสร้างจิตสำนึกในการเป็นคนเพาะพันธุ์ คนขาย คนเลี้ยง ที่มีความรับผิดชอบ มีจรรยาบรรณ และ พร้อมที่จะรับหมาที่ตัวเองเพาะพันธุ์ กลับคืนมาเลี้ยง เมื่อเจ้าของไม่ต้องการ หรืออย่างน้อย ให้มี โครงการทดลอง ทำอย่างนั้นดู จะได้รู้สึกกันบ้าง ถึงความยากลำบากของคนที่ไม่เกี่ยวข้อง แต่ต้องมารับผิดชอบแทน เพราะความเวทนาหมาบางแก้ว ที่เกิดมาโดยคนที่บอกว่ารักบางแก้ว ถ้ายังจำกันได้ ครั้งหนึ่ง ถึงกับได้ลงมือแปล จรรยาบรรณ ของผู้เพาะพันธุ์ ผู้ขาย ผู้เลี้ยง หมาไทยบางแก้ว ที่เขียนโดย สมาคมบางแก้วแห่งอเมริกา แปลออกมาเป็นภาษาไทย ให้อ่านกัน เพื่อเป็นแนวคิด เพื่อการพัฒนาวงการหมาบางแก้วในประเทศไทยให้คิดอย่างสากล ก่อนจะนำพาตัวเองเข้าสู่องค์กรสุนัขสากลอย่างFCI รูปพ่อพันธุ์บางแก้ว ที่ถูกล่ามโซ่ไว้หน้าประตูเข้าบ้าน ทิ้งไว้ทั้งวันทั้งคืน เป็นพ่อพันธุ์ด้วย เฝ้าฟาร์มเพาะหมา(หลายพันธุ์)ด้วย บางแก้วดุดี น่าภูมิใจ ใช้คุ้มค่า สภาพสกปรกมาก เจ้าของไม่ได้อยู่ประจำ ขัง+ล่ามพ่อ +แม่หมาไว้ กลุ่มคนช่วยหมา ต้องเสี่ยงอันตรายเข้าไปช่วยกันทลายแหล่งช่วยหมาออกมาได้  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
นส.พ นิสิต ซึ่งเป็นผู้ส่งเสริมการเลี้ยงและอนุรักษ์พัฒนาบางแก้วมาตลอด 30 กว่าปี ท่านเคยบอกไว้ว่า อยากเห็นบางแก้วคืนถิ่น ตกลงว่าถ้า ช่วยบางแก้วตกยากจากเมืองหลวงกลับสู่บ้านเกิด ถิ่นกำเนิดของตนเอง ก็สามารถทำได้เลย ไม่จำเป็นต้องมี บ้านพักพิง ให้มันยุ่งยาก ยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่ ให้เขากลับสู่ธรรมชาติดั้งเดิมของเขา กลับไปอยู่ตามเรือนแพ ริมแม่น้ำ ตามป่าเขา ลำเนาไพร (จะหมายถึงอย่างนั้น หรือเปล่า) ถ้าอย่างนั้น บริการส่งให้ได้ถึงที่ ไม่คิดค่ารถ ค่าน้ำมัน ค่าคนขับ...... ขอให้แน่ใจว่า จะมีคนคอยให้อาหาร และ ดูแลยามเขาเจ็บป่วย ไม่ปล่อยให้นอนแบบแห้งตายไปเองตามยถากรรม นี่ก็รูปบางแก้วที่รับเลี้ยงไว้อีกตัวหนึ่ง....  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ขอบคุณป้าวิ ที่ช่วยแจงประเด็นให้ชัดขึ้น คำว่า บางแก้วคืนถิ่น จะมีความหมายอย่างที่ป้าวิแจงมาหรือไม่นั้น คงต้องรอให้เจ้าของคำพูดนี้ตอบเอง แต่ที่ผมเข้าใจก็คือเน้นที่การพัฒนาบางแก้วและส่งเสริมให้ชาวบ้านได้เพาะเลี้ยงบางแก้ว คงไม่เกี่ยวกับบ้านพักพิงในความหมายที่พูดถึงกันอยู่ การพัฒนาบางแก้วและส่งเสริมให้ชาวบ้านได้เพาะเลี้ยงบางแก้วอาจมีผลกระทบเชิงลบที่ป้าวิแจงมามากมาย แต่คิดว่ามันน่าจะมีผลเชิงบวกมากกว่าลบ ถ้าไม่ได้หมอทำการพัฒนาบางแก้วและส่งเสริมให้ชาวบ้านได้เพาะเลี้ยงบางแก้วเมื่อ 30 กว่าปีก่อน ก็คงไม่มีสุนัขบางแก้วให้เป็นที่ชื่นชอบและแพร่หลายเหมือนในปัจจุบัน ความเห็นของป้าวินั้น ผมว่า ควรช่วยกันสร้างความชัดเจนให้เกิดความเข้าใจซึ่งกันและกัน ดีกว่าที่จะมากล่าวโทษกันซึ่งไม่เกิดประโยชน์ในเชิงสร้างสรรค์อันใด อยากให้คุยกันใน 2 ระดับ คือ 1.ผู้บุกเบิกวงการบางแก้วรวมทั้งผู้เพาะพันธุ์บางแก้วทั้งหลายจะต้องร่วมรับผิดชอบต่อบางแก้วตกยากที่ถูกทอดทิ้งหรือไม่ 2.ผู้เลี้ยงบางแก้วรวมทั้งผู้รักบางแก้วทั้งหลายจะต้องร่วมรับผิดชอบต่อบางแก้วตกยากที่ถูกทอดทิ้งหรือไม่ ความเห็นผม คือ ควรแยกแยะความถูกผิดให้ดี ผู้ที่ทำผิดก็ควรรับผิดชอบต่อการกระทำของตนเอง ส่วนผู้ที่ไม่ผิด ถ้าจะมีใจมาร่วมรับผิดชอบ ก็เป็นสิ่งที่น่าสรรเสริญ แต่ไม่ใช่เป็นเรื่องที่จะไปบังคับกันได้ เปรียบเหมือนคนที่ร่ำรวยขึ้นมาโดยสุจริต ถ้าจะมีใจมาช่วยเหลือคนยากคนจนที่ทุกข์ยาก ก็เป็นสิ่งที่น่าสรรเสริญ แต่ไม่ใช่เป็นเรื่องที่จะไปบังคับกันได้ แน่นอนบางคนอาจจะบอกว่าสังคมมันไม่เป็นธรรม มือใครยาวสาวได้สาวเอา ใครมีเงินก็เอาเงินมาต่อเงิน แล้วจะบอกว่าร่ำรวยขึ้นมาโดยสุจริต ไม่ได้เอารัดเอาเปรียบใครได้อย่างไร สังคมบางแก้ว ก็คงคล้ายๆกัน คงต้องแก้กันที่ระบบ สมาคมบางแก้วต้องรีบพัฒนาตนเองให้มองเห็นปัญหาในภาพรวมแล้ววางนโยบายแก้ปัญหาอย่างเป็นรูปธรรม ไม่ใช่มัวแต่หารายได้จากการขึ้นทะเบียนสุนัข ไม่แน่ใจว่า มีสมาคมสุนัขในเมืองไทยทำเป็นตัวอย่างให้ดูบ้างหรือยัง เช่น สมาคมสุนัขพันธุ์เชพเพอด http://www.thaigsdclub.org แทนที่จะมาโทษกันว่า ไหนบอกว่ารักบางแก้ว ผมว่าใครพอทำอะไรได้ ก็ทำๆไปเถิดครับ ตามความถนัดของแต่ละท่าน แต่อยากให้มาแชร์ไอเดียกันบ้าง อย่าให้คุยกันอยู่แค่ 2-3 คนเลย ผมเองก็รอผู้ที่จะอาสาสมัครเป็นเว็บมาสเตอร์ของ http://shelter.bangkaew.com/ ไม่ไหว เลยลงมือทำเอง หากมีข้อแนะนำประการใด ช่วยบอกกันบ้าง |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
คำว่า บางแก้วคืนถิ่น ...... ที่ผมเข้าใจก็คือ เน้นที่การพัฒนาบางแก้วและส่งเสริมให้ชาวบ้านได้เพาะเลี้ยงบางแก้ว......คงไม่เกี่ยวกับบ้านพักพิงในความหมายที่พูดถึงกันอยู่ เรื่องบ้านพักพิง เป็นอันว่า เลิกพูดไปแล้ว ........ ไม่ได้ตีความเอาเองจากข้อความที่ยกมาอ้างอิง แต่ด้วยสติปัญญาอันน้อยนิด ที่คิดอะไรง่ายๆตรงๆไม่ซับซ้อน อ่านแล้วก็คิดตามนั้นเลย ตรงตามตัวอักษร แม้อยากจะตีความเป็นอื่น ก็ไม่สามารถจะทำได้.....จากข้อความที่ว่า..... จึงขออาสาว่า หากเป็นอย่างนั้น ก็ยินดีจะช่วยในเรื่องการขนส่งให้ ถึงถิ่นกำเนิด ของเขา โดยไม่คิดค่าใช้จ่ายใดใดทั้งสิ้น ขอเพียงให้แน่ใจได้ว่า พวกเขาจะได้รับการดูแลตามสมควร ไม่ได้ถูกทอดทิ้งซ้ำอีก ในถิ่นกำเนิดของเขาเอง..... ไม่จำเป็นต้องมี บ้านพักพิงเป็นที่เป็นทางก็ได้ เช่นที่ คนรักหมา ในหลายๆพื้นที่ในประเทศไทย ทำกันอยู่ คือ จัดหาอาหาร และพื้นที่ว่างเปล่าให้หมาไร้บ้าน พอได้อาศัยหลบแดด หลบฝน คอยจัดการนัดหมอมาทำหมัน คอยพาไปหาหมอเมื่อพบเห็นว่าเจ็บป่วย ฯลฯ ฯลฯ ได้ชี้แจงไปแล้วว่า ไม่ได้คิดว่า โครงการนี้ เกี่ยวกับการ ต้องสร้างบ้านพักพิง แต่เสนอว่า การสร้างบ้านพักพิง น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของโครงการ ส่วนหาก วัตถุประสงค์หลักของโครงการนี้ เพียงเพื่อ เน้นที่การพัฒนาบางแก้วและส่งเสริมให้ชาวบ้านได้เพาะเลี้ยงบางแก้ว ก็เป็นกรรมของ หมาบางแก้วมัน ความเห็นของป้าวินั้น ผมว่า ควรช่วยกันสร้างความชัดเจนให้เกิดความเข้าใจซึ่งกันและกัน ดีกว่าที่จะมากล่าวโทษกันซึ่งไม่เกิดประโยชน์ในเชิงสร้างสรรค์อันใด ........ เรื่องที่บอกว่าต้องการ ความชัดเจน นั้น ก็เคยคุยกันมานานแล้ว ทั้งแยกแยะ แตกประเด็น ทั้งลงลึก ทั้งแผ่กว้าง แต่ก็เหมือนเป็นแค่เรื่องตลก ที่คุยกันเล่นขำๆในสังคมไซเบอร์ของคนเลี้ยงหมา การชี้ให้เห็นถึงความจริงที่เป็นอยู่ อาจจะมองว่ากล่าวโทษก็ได้ ตามแต่จะคิดกันไป ส่วนเรื่องความคิดเชิงสร้างสรรค์ของแต่ละคน ต่างมุมมอง คงเอามาเปรียบเทียบกันไม่ได้ มุมมองของ คนที่เลี้ยงหมา แต่ละคนก็ต่างกัน บางคนเลี้ยงหมาเพราะมองว่ามันทำเงินได้ บางคนเลี้ยงหมาเพราะมองว่ามันน่ารักเป็นเพื่อนที่ดีได้ บางคนเลี้ยงหมาเพราะมองว่ามันดุดี เอามาใช้เฝ้าบ้านได้ บางคนเลี้ยงหมาเพราะสงสารที่มันถูกทอดทิ้ง บางคนมองว่า การสร้างสรรค์ คือการ สร้างชีวิต ส่วน การเสียเวลามานั่งคิด หาวิธี หาเวลา หาเงิน เพื่อไปช่วยเหลือสัตว์ลำบาก (ที่ถูกสร้างให้มีชีวิตมาอย่างตั้งใจ แต่ถูกเอาไปเลี้ยงอย่างไม่ตั้งใจ) เป็นความคิดที่ไม่สร้างสรรค์ ใครพอทำอะไรได้ ก็ทำๆไปเถิด ข้อนี้ ก็น่าจะเห็นๆกันอยู่ว่า ทำเท่าที่ทำได้มานานแล้ว กำลังทำอยู่ และพยายามทำต่อไป ไม่ได้หยุดทำ แต่เห็นว่า มีหลายสิ่งที่ หลายๆคนน่าจะทำได้ แต่ไม่ทำ...... อยากให้มาแชร์ไอเดียกันบ้าง อย่าให้คุยกันอยู่แค่ 2-3 คนเลย ข้อความนี้ อ่านแล้วอยากขำ แต่ขำไม่ออก ก็น่าแปลกเหมือนกัน ที่ช่างไม่มีใครมีไอเดียดีๆ มาแชร์กันเลย(ยกเว้นลุงย้ง) ส่วนคนที่โพสอยู่นี่ก็มีแต่ไอเดียที่ไม่สร้างสรรค์ ไม่แน่ใจว่า มีสมาคมสุนัขในเมืองไทยทำเป็นตัวอย่างให้ดูบ้างหรือยัง เช่น สมาคมสุนัขพันธุ์เชพเพอด http://www.thaigsdclub.org ไม่ค่อยชัดเจนว่า สมาคมสุนัขในเมืองไทยทำเป็นตัวอย่างให้ดูบ้างหรือยัง นั้น หมายถึง ทำอะไร ส่วนตัวเอง มี กลุ่มคนรักเยอรมันเชพเพอด ที่ร่วมกันทำเวบไซท์นี้อยู่ ทางกลุ่มได้ติดตามช่วยเหลือสุนัขสายพันธุ์เยอรมันเชพเพอด ที่ถูกทารุณ หรือทอดทิ้ง ทันทีทุกครั้งที่ได้รับแจ้ง ทำมานานหลายปีแล้ว ปัจจุบันยังทำอยู่ ปัญหา เยอรมันเชพเพอดถูกทิ้ง มีไม่มากนัก ส่วนใหญ่ ไม่ได้เกิดจาก หมามีปัญหา ดุร้าย ก้าวร้าว กัดเจ้าของ ฯลฯ แต่มักเกิดจากการที่ หมาถูกรถชน พิการ ป่วย เดินไม่ได้ แก่มาก ฯลฯ และเจ้าของมีปัญหา เลี้ยงต่อไม่ไหว รู้สึกว่าเป็นภาระเกินกำลัง ฯลฯ กลุ่มเรา ยังช่วยเหลือสุนัขพันธุ์ขนาดใหญ่ สายพันธุ์อื่นๆด้วย เช่น ร๊อตไวเล่อร์ พิทบูล ฯลฯ และแม้แต่ เยอรมันเชพผิด (ที่คนแจ้งเข้าใจผิด ว่าเป็นเยอรมันเชพเพอด แต่ความจริงไม่ใช่) และ แน่นอน รวมทั้ง ไทยบางแก้ว ด้วย **เคยได้ทราบข่าว กลุ่มของ ชมรม โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ ก็คอยช่วยเหลือ โกลเด้น เช่นกัน รูป ตัวอย่าง เยอรมันเชพเพอดถูกทิ้ง แก่มากแล้ว หูเน่า ขาบวมเดินไม่ได้ เจ้าของเอาไปทิ้งไว้ที่ข้างกองขยะ เมื่อ มิถุนายน 2551 รับมารักษาอาการป่วยปัจจุบันยังเลี้ยงอยู่  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
กลุ่มคนช่วยหมา ที่ไม่ได้มีอาชีพเกี่ยวกับหมา(ไม่เพาะหมา ไม่ขายหมา ไม่ขายอาหาร,อุปกรณ์เกี่ยวกับหมา ฯลฯ) แต่ ตั้งหน้าตั้งตา ทำในสิ่งที่พอจะทำได้ กันอย่างตั้งอกตั้งใจไม่ย่อท้อ นอกเหนือไปจากการ ช่วยเหลือ นำหมาจรที่ป่วยไปหาหมอ นั่นคือ การ ทำหมันหมาจร ซึ่ง กลุ่มเป้าหมายหลัก ส่วนใหญ่เป็น หมาวัด โดยอาจจะมีการรวมหมาจรในบริเวณย่านรอบๆวัด รวมไปถึงหมามีเจ้าของที่อยากทำหมันหมาของตัวเอง(ตามที่รณรงค์ชักชวนเขา) มาลงชื่อในคิว เพื่อทำหมันราคาถูก ไม่มีทุน ก็พยายาม ช่วยกันรณรงค์หาทุนกันไปเท่าที่จะทำได้ ขาดเหลือก็ช่วยกันลงขันไปตามมีตามเกิด และ สามารถประสานกับกลุ่มหมอ ที่มีจิตอาสามาช่วยทำหมันให้ในราคาหมาจร ทำกันเป็นประจำสม่ำเสมอ แม้จำนวนหมา มี่จะต้องทำหมัน ดูเหมือนไม่ได้ลดลงเลย แต่อย่างน้อย ก็ยังช่วย ลดจำนวนหมาที่จะเกิดมา ได้ส่วนหนึ่ง เข้าไปอ่านรายละเอียดได้จากลิ้งค์..... http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J9648985/J9648985.html เอามาฝาก บอกบุญ เผื่อจะมีท่านที่สนใจอยากช่วยเหลือ  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ขออภัยป้าวิที่ข้อความเกี่ยวกับโครงการบางแก้วคืนถิ่นของหมอนิสิตไม่ชัดเจน แต่ท่านเคยกล่าวเช่นนั้นจริงๆว่า ยินดีรับหมาบางแก้วพันธุ์แท้ที่คนไม่ต้องการเพื่อนำมาให้ชาวบ้านผู้ด้อยโอกาสวได้ช่วยเลี้ยงดูและเพาะพันธุ์หารายได้เสริมต่อไป ต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่า ท่านไม่ได้มองว่าความดุนั้นเป็นปัญหา ตรงกันข้าม ท่านกลับมองว่าความดุนั้นเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของบางแก้วที่ควรดำรงไว้ถึงขนาดเคยจัดประกวดความดุกันมาในอดีต แต่ก็ไม่ทราบว่าในปัจจุบันแนวคิดท่านจะเปลี่ยนไปหรือไม่ เพราะยังไม่มีฟีดแบ็คกลับมา กะว่า รอไว้ปลายปี คงมีโอกาสขึ้นไปเที่ยวพิษณุโลก แล้วค่อยไปเยี่ยมท่านเพื่อขอความเห็นอีกครั้ง ส่วนเรื่องบ้านพักพิงนั้นก็คิดว่าคงต้องทำอย่างที่ป้าวิกับพ่อไปร์ทว่าไปก่อน ทำเท่าที่ทำได้ ถ้าบ้านพักพิงไม่พร้อม ไม่สามารถให้ความรักความอบอุ่นกับเขาได้ ผมว่า ก็ปล่อยให้เขาใช้ชีวิตอิสระในโลกภายนอกจะดีกว่า เขาจะเรียนรู้เองเรื่องการเอาตัวรอดจากหมาเจ้าถิ่น จากรถราบนท้องถนน และสังคมเรายังไม่แล้งน้ำใจไปนัก แม้จะไม่สามารถอุปการะได้ แต่ก็มีคนคอยให้อาหารมันบ้าง ยกตัวอย่างปากซอยบ้านผม นวมินทร์ 40 มีบางแก้วตกกระวิ่งไปมาตัวหนึ่งอยู่นานแล้ว ตอนหลังจะเห็นมันยึดป้ายรถเมล์เป็นที่พักพิง เจียมเนื้อเจียมตัวไม่ก้าวร้าว แสดงความดีใจเมื่อคนรอรถเมล์หรือชาวบ้านละแวกใกล้เคียงหยิบยื่นอาหารให้มันทาน แล้วจะไปถ่ายรูปเอาขึ้นเว็บ http://shelter.bangkaew.com ให้ เผื่อใครสนใจจะมาเยี่ยมมันหรือรับไปอุปการะ เห็นด้วยกับเรื่องทำหมัน ความจริง ทางชมรมผู้รักบางแก้ว ก็เคยมีโครงการช่วยเหลือค่าใช้จ่ายในการทำหมัน 50 % ดังรายละเอียดที่ http://www.bangkaew.com/elearning/mod/forum/discuss.php?d=830 จำไม่ได้ว่า มีใครใช้บริการหรือยัง คุณชนินทร์ผู้รับผิดชอบโครงการร้างราหายไป คงต้องไปตามกลับมา บังเอิญฝันไปว่า สมาคมผู้เพาะพันธุ์ที่ส่งเสริมการประกวดการขายหมาทั้งหลายนั้นมันน่าจะมีฟังก์ชันการช่วยเหลือหมาในสายพันธุ์ที่ตนเองส่งเสริมอยู่ด้วย นึกว่าเมืองนอกเขาจะมีข้อบังคับทางกฏหมายหรือทางสังคมให้สมาคมเหล่านี้ต้องมีบ้านพักพิง shelter ด้วย ลองไปค้นในเน็ตดูแล้ว ก็พอมีบ้าง เช่น ที่ http://www.freedoglistings.co.uk/dog-rescue/german-shepherd-dog.aspx สมาคมพัฒนาพันธุ์สุนัข(ประเทศไทย)น่าจะออกข้อบังคับไปเลยว่า ชมรมหรือสมาคมที่จะขึ้นทะเบียนกับสมาคมพัฒนาพันธุ์สุนัข(ประเทศไทย) จะต้องมีกิจกรรมเพื่อสังคมเหล่านี้ด้วย ไม่รู้ว่าป้าวิพอจะคุยกับใครในสมาคมได้ไหม เช่น คุณวนิดาที่เป็นนายกสำรอง ถ้าไม่ได้ ป้าวิก็ลองทำที่สมาคมสุนัขพันธุ์เยอรมันเชพเพอด(ที่ขึ้นทะเบียนกับสมาคม)ให้เขาดูเป็นตัวอย่าง ด้วยบารมีของป้าวิ ผมว่า น่าจะขอความร่วมมือจากสมาคมสุนัขพันธุ์เยอรมันเชพเพอด(ที่ขึ้นทะเบียนกับสมาคม)ได้ไม่ยากนัก  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
...ท่านไม่ได้มองว่าความดุนั้นเป็นปัญหา... จริง ความดุ ไม่ใช่ปัญหา แต่ ปัญหาอยู่ที่ คนที่เอาบางแก้วไปเลี้ยง สามารถบริหารจัดการกับ ความดุ ของหมา ได้หรือไม่ สามารถควบคุม ความดุ ของหมาได้ดีขนาดไหน ที่จะให้ ปลอดภัย ต่อสมาชิกในบ้าน และ ต่อสังคมแวดล้อม และมี จิตสำนึกรับผิดชอบต่อสังคม เพียงพอแล้วหรือยัง ในการเลี้ยง หมาพิเศษสำหรับคนพิเศษ พันธุ์นี้.... เหล่านี้ต่างหาก ที่เป็นปัญหา หมาพันธุ์ อื่นๆ ที่นิยมเลี้ยงกันอยู่ทั่วไป เมื่อเทียบกับ บางแก้ว ที่ถูกทอดทิ้ง ถูกทรมาน ถูกทารุณกรรม บางครั้งถึงแก่ชีวิต (เพราะก้าวร้าว และกัดผู้คน) ถือว่ามีจำนวนน้อยมาก เป็นสัดส่วนที่นำมาเทียบกันไม่ได้เลย(ไม่นับหมาพันธุ์ทางที่เรียกกันว่า บางแก้วผสม) |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
สมาคมพัฒนาพันธุ์สุนัข(ประเทศไทย)น่าจะออก ข้อบังคับ ไปเลยว่า ชมรมหรือสมาคมที่จะขึ้นทะเบียนกับสมาคมพัฒนาพันธุ์สุนัข(ประเทศไทย) จะต้องมีกิจกรรมเพื่อสังคมเหล่านี้ด้วย .......... ป้าวิก็ลองทำที่ สมาคมสุนัขพันธุ์เยอรมันเชพเพอด(ที่ขึ้นทะเบียนกับสมาคม)ให้เขาดูเป็นตัวอย่าง........ ป้าวิ เป็นคนนอกวงการที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสมาคมฯทั้งหลาย แม้แต่สมาคมเชพเพอดฯ แต่ที่ลงมือทำกิจกรรมอะไรต่ออะไร ต่างๆนานา เกี่ยวกับหมาพันธุ์นี้ ก็ ทำไปเพราะรักหมาพันธุ์นี้จริงๆ จนผู้คนก็มักจะนึกว่าอยู่ในสมาคมเชพเพอดฯ ที่ทำอยู่ทุกวันนี้ ก็น่าจะถือเป็นตัวอย่างได้ดี เพราะ ทำเองได้ ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นมติที่ผ่านการอนุมัติ โดยคณะกรรมการบริหารของสมาคมฯใดใด..... กลุ่มคนที่รักหมาพันธุ์นี้หลายคนก็สามารถรวมตัวกัน ช่วยเหลือหมาพันธุ์นี้ที่ตกยาก ไม่ได้มีการบังคับ แต่เป็นการรวมกลุ่ม(อย่างไม่เป็นทางการ)โดยสมัครใจ สำหรับคนที่มีจิตอาสา ที่รักเยอรมันเชพเพอด และยังเผื่อแผ่ไปถึงหมาพันธุ์อื่นๆด้วย พยายามเข้ามากระตุ้นแรงขับ เพื่อให้คนรักบางแก้ว ลุกขึ้นมาช่วยกัน ช่วยเหลือหมาบางแก้วตกยากบ้าง อย่างน้อย ช่วยเหลือรับฝาก ช่วงปรับพฤติกรรมก่อนหาบ้านใหม่ ก็ยังดี เพราะพวกเรา ได้เผชิญหน้ากับความเป็นจริง ที่ว่า หมาที่มีปัญหา ถูกทารุณ และถูกทิ้งมากที่สุด คือหมาบางแก้ว และก็หาคนรับเลี้ยงยากที่สุดด้วย ก็อย่างที่รู้กันทั่วไป ถึงเอกลักษณ์ ความดุ ของบางแก้ว.....พอได้ยินว่าเป็น หมาบางแก้ว ก็ใจฝ่อกันไปหมด แต่ความรักและห่วงหมาโดยไม่เลือกสายพันธุ์ ก็พยายามหาทางช่วยเท่าที่จะทำได้ ทั้งๆที่กลัวกัน เช่น จ้างหมอมาฉีดยาซึม พาไปรักษา หาที่ฝากเลี้ยงชั่วคราว เมื่อช่วยเหลือ และรักษาพยาบาล ฟื้นฟูสภาพกันจนถึงที่สุดแล้ว ขั้นตอนสุดท้าย ก็มักจบลงที่ การฝากเลี้ยง(โดยมีค่าใช้จ่าย) แทนที่จะเป็นการ หาบ้านใหม่ ตามขั้นตอนปกติที่ควรจะเป็น เพราะ บางแก้ว เป็นหมาพิเศษ สำหรับ คนพิเศษ จึงมักจะหาบ้านไม่ได้ หรือ บางทีมีคนมารับไปเลี้ยง ไม่สามารถเลี้ยงได้ก็เอามาคืน ซึ่ง หากคนที่รับไปเลี้ยง เป็นผู้ที่มีความรู้ในสายพันธุ์เป็นอย่างดี ปัญหานี้ จะลดลงไปได้มาก .... คอก ฟาร์ม เพาะบางแก้วขาย ก็มีอยู่มีอยู่มากมายทั่วประเทศไทย โดยเฉพาะในถิ่นกำเนิดของหมาบางแก้วเอง แต่ ดูเหมือนว่าไม่มีสักแห่ง หรือ สักกลุ่มที่มีศักยภาพ และมี จิตอาสาเพียงพอที่จะช่วยเหลือรับเลี้ยงหมาตกยากสายพันธุ์ที่รัก แม้แต่สักตัวเดียว หมาบางแก้วที่ช่วยเหลือมา บางตัวมีเบอร์หูอ่านได้ชัดเจน แต่ไม่สามารถติดตามหาเจ้าของเดิมได้ เพราะสอบถามไปทางสมาคมฯ ไม่ได้รับความสนใจ(หรือไม่ต้องการ)ที่จะช่วยเหลือสืบค้น รูป ฟ้าใหม่ บางแก้วที่ช่วยมาจากบ้านที่ล่ามหมาไว้และถูกตีถูกเตะทุกวัน ตอนหลังเคยมีคนรับไปเลี้ยง แล้วมีปัญหา เอากลับมาคืน ด้วยอาการระแวงมากกว่าเดิม ทั้งๆที่ได้ให้คำแนะนำไปมากมายแล้ว หรือ...อาจเป็นเพราะ คนที่ให้คำแนะนำไม่มีความรู้ความเข้าใจในสายพันธุ์ มากพอ.....?? ทำให้หมามีพฤติกรรมแย่ลง จึงต้องนำกลับไปฝากเลี้ยงไว้ที่คลีนิค(โดยมีค่าใช้จ่าย)อีกครั้ง  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ป้าวิ ลองบอกแผนที่ของ รพส.สวนนนท์มาดู เผื่อผมหรือเพื่อนๆผ่านไปทางนั้น จะได้แวะไปเยี่ยม ปิงปองจะได้นำหนังสือมีหมาเป็นเพื่อนดีกว่ามีเพื่อนหมาๆไปยกให้โรงพยาบาลช่วยขายเป็นค่าใช้จ่ายของฟ้าแก้วและฟ้าใหม่ การช่วยหมาโดยนำไปฝากโรงพยาบาลช่วยเลี้ยงเป็นภาระหนักหน่วงที่น่าเห็นใจ ถ้าหาผู้อุปการะไม่ได้ในเร็ววัน ค่าใช้จ่ายคงบานปลายเป็นแสน เพื่อแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายเฉพาะหน้่า อยากให้ติดต่อป้าชัชและคุณแจนเพื่อนำเงินจากบัญชีชมรมคนรักบางแก้วมาใช้ให้เกิดประโยชน์เหมือนครั้งก่อน ป้าวิและคุณ Big One เองอาจจะต้องเปิดบัญชีรับบริจาคเพื่อฟ้าแก้วและฟ้าใหม่โดยเฉพาะ และในการแก้ปัญหาระยะยาว ถ้าหาผู้อุปการะที่เหมาะสมไม่ได้ ก็ควรจะหาแหล่งรับเลี้ยงอื่นที่พอรับได้ จะกินข้าวเหลือ หรือเลี้ยงแบบปล่อยให้วิ่งอิสระ ก็ไม่น่าจะต้องเป็นห่วงมากนัก ถ้าวัดบางแก้วยังไม่พร้อม ก็อาจหาวัดอื่นที่พอช่วยเลี้ยงดูกินข้าววัดไปก่อนโดยบริจาคเงินให้วัดสักก้อน พูดแบบนี้ คงถูกด่าเละ หาว่าเอาหมาไปปล่อยวัด ขอย้ำอีกทีว่า ถ้าหาผู้อุปการะที่เหมาะสมไม่ได้ ก็อย่ามัวทุกข์ใจในสิ่งที่ตนเองทำ ผมเคยเสนอว่าหมาที่บาดเจ็บพิการหนัก น่าจะส่งเสริมให้หลับขึ้นสวรรค์ไปเลยแทนที่จะให้มันต้องมาเผชิญชีวิตบนโลกอันโหดร้าย ก็ถูกคุณวินแห่งบ้านนิรมลด่ายับไปเลย ท้ายที่สุดเขาเองก็ไม่สามารถแบกรับค่าใช้จ่ายได้ ปล่อยให้หมาตายไปโดยไม่มาดูแล แหล่งรับเลี้ยงอื่นที่พอรับได้อีกแหล่ง ก็คือแหล่งที่เขาเอาสุนัขไปเฝ้าสวน แม้อาจจะไม่อบอุ่นเหมือนหมาบ้าน แต่น่าจะดีกว่าอยู่ในกรง อยากให้ลองติดต่อคุณเล้งดู Leng148@hotmail.com แกเคยรับเลี้ยงบางแก้วไว้หลายตัว ดูที่ http://www.bangkaew.com/elearning2/mod/forum/discuss.php?d=3104  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
- รบกวนคุณ Big One เรื่องแผนที่ทางไป รพส.สวนนนท์ด้วยค่ะ - ในกลุ่มคนช่วยหมา หลายคนที่ ดูแลหมาอยู่ในถิ่นเดิมของมัน โดยไปให้อาหาร และพาไปหาหมอรักษาเมื่อป่วย เมื่อรักษาหายดี ทำหมันให้แล้ว ก็เอากลับไปไว้ที่เดิม รวมไปถึงหมาในวัดต่างๆด้วย แต่สำหรับบางแก้ว บางตัว เช่น ฟ้าแก้ว และ ฟ้าใหม่ เป็นหมาที่เคยมีเจ้าของ และถูกเจ้าของทำทารุณมา จึงค่อนข้างก้าวร้าว และระแวงมากตอนแรกที่ไปรับมารักษาฟื้นฟู ถ้าจะเอาไปปล่อยอิสระ ก็อาจจะไปสร้างปัญหาต่อไปได้อีก หรืออาจจะถูกทารุณซ้ำซากอีก เพราะไปอยู่ในสภาพแวดล้อมที่อาจส่งเสริมพฤติกรรมก้าวร้าวให้มากขึ้น ก็คงไม่ต่างอะไรกับเจ้าของที่ไปเอาหมามาเลี้ยง แล้วหมาสร้างปัญหา ไม่อยากเลี้ยง ก็เอาไปปล่อย - คุณ Big One ลองติดต่อ ตามที่คุณไตรสิทธิ์แนะนำมาด้วย...เรื่องหมาเฝ้าสวน  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
เช้านี้ไปจ่ายกับข้าวที่สันติอโศก เดินผ่านป้ายรถเมล์ที่ปากซอย เจ้ากระยังนอนพักพิงอยู่ที่ป้ายรถเมล์เหมือนเช่นเคย ถ่ายรูปมาไม่ชัดนัก วันหลังจะไปถ่ายให้ดูใหม่ เผื่อใครสนใจ หวังว่ามันคงทำตัวเรียบร้อยให้คนเห็นใจ อย่าได้เหมือนหมาที่ปากซอยหมู่บ้านสินทวีที่อยู่ห่างออกไป 3 ป้ายรถเมล์ ได้ข่าวว่า เมื่ออาทิตย์ก่อน หมาปากซอยที่นั่นไม่รู้ด้วยสาเหตุใด ไล่กัดคนไปเป็น 10 คน จนชาวบ้านต้องตาม กทม มาจับไป  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ใครทำบางแก้วหาย ในกระทรวงสาธารณะสุข...แวะไปดูกันหน่อย http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J9707503/J9707503.html สงสัยพาไปเดินเล่นแล้วลืมเอากลับบ้านด้วย....  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ใจดี ไม่ดุ หน้าตาก็ไม่ขี้เหร่  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
มีคนมาบอกว่า..... เจ้าตัวนี้....เจ้าของจะปล่อยให้วิ่งเล่นเอง คำตอบ...... ขนาดมีเจ้าของ พาออกมาข้างนอก ในที่สาธารณะ อยากฟังความคิดเห็นของคนรักบางแก้วที่นี่ ว่าคิดอย่างไรกับเจ้าของ ที่พาหมาไปในที่สาธารณะ แบบนี้แล้วปล่อยไปวิ่งเล่นเอง โดยตัวเองไปอยู่ตรงอื่น ??? คนที่ไปเจอมาบอกว่า ถ้าไม่ได้เอาหมาโตๆ2ตัวใส่รถไปด้วย ก็จะเอาเจ้าตัวนี้ใส่รถกลับบ้านแล้ว เพราะดูยังไงก็ไม่เหมือนหมามีเจ้าของเลย แถมยังบอกว่า ถ้าหมาถูกทิ้งหรือหลงมา ดูจากสภาพแล้ว ก็น่าจะ หลงมาอยู่อย่างนี้สักระยะหนึ่งแล้ว เพราะซกมกได้ในระดับหนึ่ง รูปยืน ให้เห็นสภาพความมอม...  |
 | ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
แผนที่ทางไป รพส.สวนนนท์ (ตอนนี้เปลี่ยนชื่อป้ายเป็นรพส.กรุงเทพ-นนท์ สาขาบางเลน) หรือท่านใดที่ต้องการจะไปเยี่ยม โทรสอบถามเส้นทางกับคุณหนึ่งตามเบอร์ที่เคยให้ไว้ได้เลยนะคะ  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
ผมไม่มอมแมมนะครับ ผมเพิ่งจะขึ้นจากสระน้ำในกระทรวงครับ เลยดูหล่อน้อยไปหน่อย ครับผม 5555 เมื่อไหล่จะมีการ ฝึกทุกอาทิตย์เหมือนเช่นเคยละครับ สวัสดีครับ |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
เห็นเจ้ามาร์คน้อย(ขาวเยอะ)และเจ้ากระเยอะข้างบนแล้ว บอกได้คำเดียวว่า มีโอกาสที่จะโดนทิ้งสูง เพราะเป็นหมาที่ฟาร์มทั่วไปเขาไม่ต้องการ ถ้ามีเกิดมา ก็ต้องคัดออก พยายามขายถูกๆ หรือยกให้ชาวบ้านไป หมาพวกนี้ จึงเห็นเกลื่อนไป ยิ่งไปเจอชาวบ้านที่ไม่เข้าใจนำไปบรีดต่อ ยิ่งทำให้มีหมาด้อยคุณภาพออกมามากขึ้น โอกาสถูกทิ้งก็เลยมีมากขึ้น พูดถึงฟาร์มแล้ว อยากจะบอกป้าวิว่า ฟาร์มบางแก้วที่ดีๆ ก็มีอยู่ อย่าไปมองว่า เขาไม่สนใจบางแก้วที่ถูกทอดทิ้ง นอกจากฟาร์มดีๆอย่างวังงามไทยบรีดที่คุณจักรวาฬยินดีรับเจ้ายิ่งใหญ่กลับคืนแล้ว (http://www.bangkaew.com/yingyai/) ผมเคยพบอีกหลายฟาร์มที่เขาก็มีความรับผิดชอบรับหมามีปัญหา(ผู้ซื้อเลี้ยงไม่ไหว)ของเขาคืน เช่น ฟาร์มแถวลพบุรี อยุธยา กาญจนบุรี พิษณุโลกก็มี แค่รับภาระหมาที่เขาบรีดขึ้นมาเองได้ ก็น่าสรรเสริญแล้ว เขาคงยังไม่พร้อมที่จะไปช่วยหมาที่เขาไม่ได้บรีด  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
"....ฟาร์มบางแก้วที่ดีๆ ก็มีอยู่ อย่าไปมองว่า เขาไม่สนใจบางแก้วที่ถูกทอดทิ้ง ......แค่รับภาระหมาที่เขาบรีดขึ้นมาเองได้ ก็น่าสรรเสริญแล้ว เขาคงยังไม่พร้อมที่จะไปช่วยหมาที่เขาไม่ได้บรีด" ไม่ได้ เหมารวม เพราะรู้ว่า คอกดีๆมีอยู่จริง , ไม่ได้ มองว่าเขาไม่สนใจ....แค่พูดไปตามความจริงที่เห็น...กระทู้แจ้งข่าวบางแก้วถูกทิ้ง หรือถูกทำทารุณ...ก็เห็นๆกันว่าเรทติ้งเป็นยังไง มีใครสนใจไต่ถาม หรือให้กำลังใจสักกี่คน ?? เรื่องนั้นก็ช่างมันเถิด มันเป็นปลายเหตุแล้ว สนใจหรือไม่ ไม่ว่ากัน... คอกบางแก้วที่รู้จัก อีกแห่งคือ คอกโชกุน ก็ได้เคยรับปากไว้ว่า เมื่อ คอกใหม่ของแก เสร็จสมบูรณ์ แกจะเตรียมคอกสำหรับบางแก้วที่ป้าวิรับอุปการะ เป็นที่ฝากเลี้ยงระหว่างรอหาบ้าน และอาจจะช่วยปรับพฤติกรรมให้ด้วย ก็รอข่าวจากแกอยู่ ว่าแต่เรื่อง การ พาหมา ไม่มีปลอกคอ+ป้ายห้อย ออกมานอกบริเวณบ้าน ไปในที่สาธารณะ โดยปล่อยอิสระ ไม่มีสายจูง มิหนำซ้ำยังอยู่นอกสายตาเจ้าของ นั้น ไม่มีความคิดเห็นอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้กันเลยหรือ? |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
"เจ้ามาร์คน้อย(ขาวเยอะ)และเจ้ากระเยอะ มีโอกาสที่จะโดนทิ้งสูง ......เป็นหมาที่ฟาร์มทั่วไปเขาไม่ต้องการ ถ้ามีเกิดมา ก็ต้องคัดออก พยายามขายถูกๆ หรือยกให้ชาวบ้านไป หมาพวกนี้ จึงเห็นเกลื่อนไป.........." ได้ชี้ให้เห็นมาโดยตลอด ว่า ต้นเหตุแห่งปัญหาบางแก้วถูกทิ้ง คือ ผู้เพาะพันธุ์ ที่ไม่มีจิตวิญญาณ และความจริงใจที่จะพัฒนาสายพันธุ์ อย่างแท้จริง เป็นเพียง ผู้ผสมพันธุ์หมาเพื่อเอาลูกไปขาย ไม่เคยสนใจศึกษาว่า ทำอย่างไร จึงจะได้หมารุ่นต่อๆมา มีรูปร่างลักษณะที่ถูกต้องใกล้เคียงมาตรฐานสายพันธุ์ หรือตามความนิยม มากที่สุด หรือที่แย่กว่านั้น อาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามาตรฐานสายพันธุ์ของหมาที่ตัวเองผสม เป็นอย่างไร สักแต่ผสม แล้วขาย ตัวที่เหลือเลือกก็ให้เป็นไปตามยถากรรม เช่น ไล่แจก เหมาขายถูกๆ ฯลฯ ผู้เพาะพันธุ์ ที่มีจรรยาบรรณ เป็นผู้ที่ รักและตั้งใจ ต้องการพัฒนาสายพันธุ์อย่างแท้จริง ต้อง ศึกษา เรื่องของพัฒนาการทางพันธุกรรมของหมาของตัวเองให้ดี ต้องระมัดระวัง พิถีพิถันในการคัดเลือกจับคู่ผสม เมื่อผสมได้ลูกหมาออกมา แน่นอนว่าจะต้องมีบางตัว ที่มีลักษณะด้อย ที่ไม่พึงประสงค์อยู่บ้างในแต่ละครอก แต่ก็(น่าจะ)เป็นส่วนน้อย ผู้เพาะพันธุ์ ควรต้องรับผิดชอบหมาที่มีลักษณะด้อยเหล่านี้ อาจจะด้วยการ เลี้ยงไว้เอง ทำหมันก่อน แล้วจึงแจกจ่าย เหล่านี้ เป็นสิ่งที่ผู้เพาะพันธุ์ต้องปฏิบัติเป็นปกติ เพื่อคงไว้ซึ่งลักษณะที่ดีของมาตรฐานสายพันธุ์ และ ป้องการการแพร่ลักษณะด้อย ไม่พึงประสงค์ ซึ่งเป็นกระบวนการ ปฏิบัติเพื่อการ พัฒนาสายพันธุ์ ของหมาทุกพันธุ์โดยทั่วไปในโลกนี้ โดยเฉพาะ สำหรับ หมาบางแก้ว ยังมีองค์ประกอบเรื่อง ความดุ ก้าวร้าว มาเกี่ยวข้องด้วย ยิ่งต้องการความระมัดระวังเป็นพิเศษมากกว่าพันธุ์อื่น |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
เรื่องคอกโชกุนบอกป้าวิว่าจะทำที่พักพิงให้บางแก้วตกยากนั้น เกรงว่าท่านจะไม่ได้เข้ามาอ่าน ป้าวิคงต้องติดต่อท่านโดยตรงที่ http://www.bangkaewclub.com ถ้าท่านสามารถทำได้ จะเป็นเรื่องดีมาก เป็นการบูรณาการโครงการต่างๆตามที่คิดไว้ ได้ทั้งบ้านพักพิง ศูนย์ฝึกผู้เลี้ยงและปรับพฤติกรรมสุนัข ไม่ต้องมากตัวก็ได้ เริ่มจากบางแก้วบ้านป้าวิก่อน ก็ดีครับ ยินดีช่วยประชาสัมพันธ์ระดมทุนให้ครับ เรื่องผู้เพาะพันธุ์ ควรต้องรับผิดชอบหมาที่มีลักษณะด้อยเหล่านี้ ถ้าเป็นเมืองนอก เขาเด็ดทิ้งเหมือนเพาะพันธุ์ต้นไม้ แต่เมืองไทยกลัวบาป ไม่กล้าฆ่าทิ้ง แต่จะให้ทำหมัน ก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ง่ายๆ ไปหาสัตวแพทย์ก็มีค่าใช้จ่าย คงไม่มีฟาร์มที่ไหนเขายอมลงทุน ผมคิดว่าสมาคมส่งเสริมบางแก้ว น่าจะมีกิจกรรมให้บริการทำหมันบางแก้วด้วย ก็ดีนะครับ สมาชิกจะได้สนใจ ไม่สร้างปัญหาให้กับสังคม ไม่ใช่ตอกเบอร์หูอย่างเดียว เรื่องหมาควรอยู่ในสายจูง เห็นด้วยครับ แต่ถ้ามองจากน้องหมา หมามันคงไม่เห็นด้วยเท่าไหร่ สังเกตุดูจากหมา 5 ตัวที่บ้าน เวลาเอาไปปล่อยไว้ในสวนร้างฝั่งตรงข้าม มันจะวิ่งไล่กวดกันอย่างสนุกสนาน ดังนั้น ถ้ามีโอกาสและไม่อันตรายเกินไปทั้งต่อน้องหมาเองและต่อผู้อื่น ปล่อยให้มันได้วิ่ง่ล่นบ้างเถอะครับ สวนสาธารณะสำหรับน้องหมาในอเมริกา ผมยังเห็นเจ้าของปล่อยให้หมาได้มีโอกาสไปวิ่งเล่นกับหมาตัวอื่นอย่างมีความสุขเลย    |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
เรื่องคอกโชกุน...ไม่ได้มาโพสให้แกอ่านในนี้ แต่ได้เคยคุยกันอยู่เป็นการส่วนตัว มาโพสบอกเล่าไว้เฉยๆ ว่าคอกที่เขาคิดช่วยเหลือก็มีเหมือนกัน เรื่องการทำหมัน ก็ได้พูดไปแล้วข้างบน ว่า องค์กรที่เกี่ยวข้องกับหมาบางแก้ว เมื่อจัดงานประกวด เพื่อโปรโมทหมาที่เพาะพันธุ์ออกมาแล้ว ได้ลูกสวยงามตามมาตรฐานพันธุ์ ก็ควรจัดกิจกรรม ในด้านที่สร้างสรรค์เพื่อคุณภาพชีวิตของหมาบางแก้วที่เพาะออกมาแล้ว(บางตัว)มีลักษณะด้อย ควบคู่กันไปด้วย การทำหมันทั่วๆไป ไม่ได้แพงมากมายอย่างที่คิด เห็นด้วยอย่างยิ่ง ว่า สมาคมหรือองค์กรหลักของหมาบางแก้ว ควรกิจกรรมนี้ ทุกครั้งที่จัดงานประกวด เรื่องหมาอยู่ในสายจูง เราเน้นว่า เมื่อออกไปใน ที่สาธารณะ ความหมายของ ที่สาธารณะ คือ ไม่ใช่ที่ที่จัดไว้เฉพาะสำหรับหมา เหมือนกับ Dog park ในต่างประเทศ ซึ่งเอามาเปรียบกันไม่ได้เลย ในเมืองไทย สวนสาธารณะสำหรับหมายังไม่เคยมี สวนสาธารณะที่มีอยู่ ก็ห้ามแม้แต่หมามีเจ้าของในสายจูง แต่กลับมีหมาจรจัด ไม่มีเจ้าของ วิ่งไปมาอยู่เยอะมาก เจ้าของหมาก็มีน้อยรายที่ รับผิดชอบ อบรมสั่งสอน ฝึกหมาของตัวเอง ให้อยู่ในคำสั่ง หรือ มีวิจารณญาณที่จะประเมินได้ว่า สถานที่แบบไหน จะปล่อยหมาวิ่งอิสระได้ สถานที่แบบไหน ควรระวังให้หมาอยู่ในความควบคุม ที่เคยเห็นมา แม้แต่หมาอยู่ในสายจูง เจ้าของหมาบางคนก็ยังไม่สามารถควบคุมหมาได้ พอหมาออกวิ่งไล่อะไร คนก็ปลิวติดปลายสายจูงไปกับหมาเลย กรณีที่เล่าให้ฟัง ประเด็นคือ คิดว่าถูกต้องเหมาะสมหรือไม่ ที่ไม่ใส่สายจูง ไม่มีปลอกคอ หรือป้ายแสดงตัว และปล่อยหมาไว้โดยไม่ได้อยู่ในสายตาเจ้าของ ในที่สาธารณะ ในเมือง (ไม่ใช่ในป่าเขาลำเนาไพร หรือ ทุ่งกว้างในชนบท หรือในที่ห่างไกลชุมชนและการจราจร) |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ |
|
คงต้องขอยุติกระทู้นี้ชั่วคราว จนกว่าจะมีความคืบหน้าอีก แต่ก็ไม่อยากให้จบลงไปเฉยๆ อะไรพอทำได้ ก็ได้พยายามทำ หวังว่าเว็บ http://shelter.bangkaew.com/ คงทำหน้าที่ได้บ้างตามควร และน่าดีใจว่า วัดบางแก้วได้มีรูปปั้นสุนัขบางแก้วไว้หน้าวัดบางแก้วตัวใหญ่ๆตามที่ลุงย้งต้องการ คงเป็นนิมิตหมายที่ดีในการก้าวไปข้างหน้า วันนี้ ไปเยี่ยมเจ้าลักกี้ ฟ้าใหม่ กับ ฟ้าแก้ว ที่รพส.สวนนนทน์มาแล้ว ต้องชมว่าโรงพยาบาลเขาดูแลดี มีพี่เลี้ยงเอาใจใส่ดีมาก เข้าไปดูฟ้าใหม่(มิกกี้) กับ ฟ้าแก้วที่ขังแยกกรงในห้องพักเดียวกัน เห่ากันกระจาย ไม่รู้ดีใจที่คนมาเยี่ยมหรืออย่างไร หวังแต่ว่าจะมีคนเข้าใจความรู้สึกของพวกมัน รับไปอุปการะในเร็ววัน ส่วนเจ้าลักกี้ไม่เห่า ทำตัวน่ารักมาก ไม่น่าจะถูกทอดทิ้งได้เลย เห็นฟ้าใหม่(มิกกี้) กับ ฟ้าแก้วแล้ว หนักใจแทนป้าวิที่ต้องแบกรับค่าใช้จ่ายเดือนละเป็นหมื่นมาเป็นเวลา 7-8 เดือนโดยยังหาผู้รับอุปการะไม่ได้ ก็หวังว่ามันคงหาบ้านพักพิงชั่วคราวที่ประหยัดและอบอุ่นกว่านี้ได้ เพราะการอยู่โรงพยาบาลสัตว์ ค่าใช้จ่ายแพงและการฝึกคงทำได้จำกัด  |
| ตอบ: บางแก้วคืนถิ่น ใครจะสานฝันต่อ | ||||
|
http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J9749508/J9749508.html จากกระทู้เดิม (J9707503) ที่หลายคนสงสัย แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 53 10:50:29
|
