อันที่จริงหัวโตอยู่ที่ใต้ถุนแฟลตมานาน ก็น่าจะมีคนที่รู้ความเป็นมาบ้าง แต่เรื่องเล่ากลับไม่ค่อยจะประติดประต่อเท่าใดนัก อาจเป็นเพราะคนมักมองข้ามชีวิตหมาจรจัด จึงทำให้หัวโตไม่มีตัวตนอยู่ในสายตาของใคร แม่กี๋เริ่มสืบสาวราวเรื่องจากคนใกล้ตัวก่อน เขาเป็นเพื่อนร่วมงานของพ่อจ๋า ที่พักอยู่บ้านห้องแถวคนนั้น คำถามของแม่กี๋คือ เขาพบเห็นหัวโตเป็นหมาจรจัด ที่อาศัยแถวแฟลต มานานเท่าไร?

เขาเล่าว่า “ผมรับข้าราชการ พอเรียนจบ ก็ถูกส่งมาบรรจุอยู่ที่จังหวัดสมุทรสาครเป็นแห่งแรก และมาพักอยู่ที่ห้องแถวแห่งนี้ ตอนย้ายมาอยู่ใหม่ๆ ผมก็เห็นจอมโหดวิ่งอยู่แถวนี่แล้วครับ จอมโหดเป็นหมาที่ดุ เค้าสู้ทุกคน หมาทุกตัวที่มาข่มเหง หมาแถวนี้เคยปะทะกับจอมโหดมาแล้วทุกรุ่น ปกติไม่ค่อยมีใครอยากยุ่งด้วย ชาวแฟลตเคยแจ้งให้ เทศบาลมาวางยา จ้องจะจับหลายครั้งแล้ว แต่ก็เหมือนกับรู้ตัว หนีรอดไปได้ทุกปี ช่วงหลังๆคงอายุเยอะและร่างกายทรุดโทรมลงมาก จะกลัวคน ไม่ค่อยออกมาให้เห็น อีกอย่างบางคนเค้าก็รังเกียจ เห็นนอนตรงไหนก็ไล่ตี ผมทำงานอยู่ที่นี่จะสิบปีแล้วครับ”

แม่กี๋ได้ข้อมูลเบื้องต้นที่พอจะคาดเดาอายุของหัวโตได้ ไม่น่าเชื่อว่าหัวโตจะทนมีชีวิตอยู่กับสังขารเช่นนี้มาได้นานถึงสิบปี  น่าแปลกจริงๆ ทีหมาที่เลี้ยงไว้ในบ้าน กินดีอยู่ดี เจ้าของรักมาก มีชีวิตอยู่อย่างสุขสบาย  พบหมอเป็นประจำ กลับป่วยออดๆแอดๆ สารพัดโรค  บางตัวตายจากไปเมื่ออายุยังน้อย ด้วยโรคที่รักษาไม่หาย เช่น โรคมะเร็ง โรคเบาหวาน โรคหัวใจ โรคไตฯลฯ สรรหาจะสมัครเข้ามาบั่นทอนชีวิตแสนสบายของเจ้าหมา

 คนที่อายุยืนยาว มีชีวิตที่สุขสบาย ถูกชื่นชมสรรเสริญว่าเป็น “คนมีบุญ” แต่ถ้าคนใดมีชีวิตที่ทุกข์เข็ญ แถมตายยากตายเย็น เป็นกี่โรคก็ไม่ยอมตาย กลับถูกประณามว่าเป็น “คนมีกรรม” ต้องมีชีวิตอยู่อย่างยั่งยืนยงเพื่อชดใช้กรรม แต่สำหรับหมาในความเห็นส่วนตัวของแม่กี๋ จะอยู่อย่างสุขสบายหรือทุกข์ทรมาน ความตายก็ช่วยทำให้พ้นจากสภาพของชีวิตสัตว์ ....หมดเวร สิ้นกรรม

คำถามที่ยิงข้อต่อไปก็คือ เรื่อง เจ้าของเก่าของหัวโต หมาบางแก้วเลือดดี แม่กี๋หมายถึง หมาที่ดูดี มีชาติตระกูล ลักษณะของหัวโตนั้นสวยงามตามแบบฉบับหมาบางแก้ว ใบหน้ามีลักษณะคล้ายสิงโต บุคลิกและนิสัยประจำพันธุ์ที่แสดงออกให้เห็นค่อนข้างชัดเจน และที่น่าสังเกตคือหัวโตทำหมันแล้ว หมาแบบนี้น่าจะเคยมีเจ้าของ หมาไปหาหมอทำหมันเองไม่ได้หรอก..ว่าแต่ว่าเขาคือใคร?

คำตอบก็คือ “เจ้าของจอมโหด เป็นตำรวจครับ มาประจำอยู่มหาชัยไม่กี่ปี พักอยู่ที่แฟลตชั้นบน แต่พอย้ายไปอยู่ที่อื่น ไม่ได้เอาจอมโหดย้ายตามไปด้วย ไม่มีใครรู้ว่าเพราะเหตุใด หลังจากเจ้าของย้ายออกไป ผมก็เห็นมันวิ่งหากินตามถังขยะ จนเป็นขี้เรื้อนร่างกายทรุดโทรมอย่าที่เห็น คนแถวนี้ทั้งเกลียด ทั้งกลัว ส่วนใหญ่จอมโหดจะหลบคน ปกติไม่เคยกัดใคร นอนซมอยู่ที่ทิ้งขยะของแฟลต ถ้าอยากรู้รายละเอียดมากกว่านี้ ลองถามสาวโรงงานที่มาให้อาหารหมาจรจัดพวกนี้สิครับ ตอนค่ำๆ เขาจะปั่นจักรยานหิ้วถุงอาหาร มายืนเรียกหมาจรจัดแถวแฟลต วางเศษอาหารไว้ให้เป็นกองๆ ยืนเฝ้าคอยระวังไม่ให้แย่งอาหารกัน หมากินเสร็จ เขาเก็บกวาดเศษอาหารทิ้งและเล่นกับพวกมันสักครู่ ถึงจะกลับ มาทุกคืน หลายปีมาแล้วครับ”

คือผมมีปัญหากับเจ้าสุนัขที่บ้าน ครับ เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้ สุนัข มา1 ตัวแบบ แม่มัน ออกลูกแล้วตาย แม่บ้านที่บริษัทที่ดูแลมันอยู่ ก็เลย ช่วยหาคนนำลูกๆมันไปเลี้ยง ผมก็เลยอาสา แบ่งมา1 ตัว เลือกเอาตัวผู้เพราะจะได้ไม่มีปัญหา เห็นว่า เป็นหมาไทย ไม่น่าจะมีปัญหารัยมาก เพราะปกติต้องมาทำงานเช้า กลับถึงบ้านก็ ค่ำ ๆก็กะใว้ว่า เผื่อมันโตจะได้ช่วยเฝ้าบ้านได้ แต่ผมก็ไม่มีความรู้ด้านสุนัขเลย จนมาวันนึงมันเกิดไม่สบาย เลยพาไปหาหมอ ถึงได้รู้ว่ามันเป็นพันธิ์บางแก้วอะครับเห็นว่าพันธิ์นี้มันดุมากๆ แต่ตอนมันเด็กๆก็ไม่มีวี่แววเลยครับ จนกระทั่ง มันย่างเข้า อายุ 5-6 เดือน เริ่มมีปัญหา ดื้อมากๆ เวลาปล่อยมันไปวิ่ง มันก็หายไปลิ่วๆเลย เรียกไม่มีกลับ ไม่มีความเชื่องเลย แถมยังชอบกัด ไม่หยุด เวลาเล่นกับมัน มันจะชอบกัดเราบ่อยๆ บางครั้งเจ็บ ก็หวดมันไปตุ๊บสองตุ๊บ สงสัยว่าทำไมมันโตแล้วถึงไม่หายนิสัยชอบกัดซะทีครับ ล่าสุดนี้ผมพามันไปทำหมันมา เพราะเพื่อนบ้านเขาแนะนำว่า น่าจะพามันไปทำ มันจะได้ ไม่ดื้อมาก และ ซนมาก แต่ปรากฏว่า 1 อาทิตย์หลังจากพามันไปทำหมันมา มันก็เกิดอาการดุแบบ ที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่ยอมให้เราเข้าใกล้ ไปจับโซ่มัน หรือโดนตัวมัน มันจะงับเราท่าเดียวเลย อาการมันเหมือนหงุดหงิดตลอดเวลา ผมสงสารไม่อยากเอามันไปปล่อย เพราะเลี้ยงมาตั้งแต่เล็ก อยากขอความช่วยเหลือจากท่านที่มีความรู้หน่อยนะครับว่าผมจะทำงัยดี ที่จะให้มันไม่ดุไม่กัดเจ้าของ..

ย้ำอีกทีนะครับ ว่าผมไม่มีความรู้เรื่องสุนัขเลย นี่เป็นตัวแรกในชีวิตเลยครับ และขอขอบพระคุณล่วงหน้าสำหรับความช่วยเหลือครับ.ขอด่วนนะครับเพราะเลิกงานกลับบ้านไปก็ต้องไปเจอกับมัน ที่บ้านแล้ว จะทำงัยดี ไม่อยากตีมันเลยครับสงสารมัน

สวัสดีค่ะ..หลานๆบางแก้วของปู่หัวโต ปู่หัวโตไม่มีไข้ ผลตรวจเลือดคือตับปกติ แต่ค่ายูเรียหรือของเสียในร่างกายสูง(ค่า=109) เป็นอาการของไตเสื่อมถอย ความสามารถในการขับของเสียลดลง ทำให้เกิดอาการติดเชื้อในกระแสเลือดได้ง่าย คุณหมอให้ควบคุมอาหารประเภทโปรตีน เพื่อลดของเสียสะสมในร่างกาย

คุณหมอฉีดยา(เดือนนี้เจอไปหลายจึกแล้ว) แก้อาเจียนและมียาฆ่าเชื้อร่วมด้วย ต้องงดน้ำและอาหารจนถึงเย็น เพราะยิ่งกินจะยิ่งทำให้อาเจียน ไชโย!! ไม่ต้องลงทะเบียนเป็นผู้ป่วยหมา..ใน ตอนอยู่ที่คลินิก ยังเดินตามติดแม่กี๋ไม่ห่าง สงสัยกลัวโดนทอดทิ้ง รู้ทันแม่กี๋อีกล่ะ..

ตอนนี้ให้นอนในห้องครัว เพื่อพักผ่อนเงียบๆ และไม่ให้ออกไปกินน้ำของเต๋าเต้ย เอาน้ำแข็งให้เลียแก้กระหาย ดูจะไม่ชอบเพราะมันเย็นเหงือก พยายามใช้ขาหน้าขุดพื้น ทำที่นอนให้ตัวเอง พอเข้าไปหา จะยกขาหน้าให้จับ หลับไม่สนิท นอนซึม หยุดอาเจียน ต้องรอดูอาการตอนเย็นอีกครั้ง ถ้าไม่ดีขึ้นจะพาไปหาหมออีกครั้ง ไม่อยากวางใจ เพราะปู่อายุมากแล้ว

ขอขอบพระคุณในความห่วงใยและกำลังใจทุกดวง มาณ. ที่นี้ด้วยค่ะ

ปู่หัวโตน่าสงสารจังเลยครับ  สารพัดโรคจริงๆ ส่วนหนึ่งคงมาจากที่ครั้งหนึ่งปู่ต้องเป็นสุนัขจรมาก่อน

ในร่างกายของปู่คงเต็มไปด้วยยาประเภทสเตรียรอยด์แน่ๆ เลย  เพราะผมก็มีน้องชายเป็นสุนัขจร

แม่ได้น้องชายผมมาจากเว็ปพันทิป   ตอนนั้นเม่าอายุประมาณ 3เดือน  น้องถูกรถชนสมอง

กระทบกระเทือน   ตอนที่รับมาใหม่ๆ น้องทานข้าว-น้ำเองไม่ได้  ต้องป้อน  แล้วน้องจะเอ๋อๆ

ชอบวิ่งวนๆ ตอนนี้เค้าอายุขวบกว่าๆ แล้ว  ทานข้าวเองได้แต่น้ำยังคงต้องป้อนกันอยู่

น้องมีปัญหาคล้ายๆ ปู่หัวโตเลยครับ  แนวทางการรักษาก็คล้ายๆ กัน  แต่ตอนนี้มีปัญหาที่

รอบๆ ตาเค้าจะขนร่วง  ขอบตาแดง และมีน้ำตาไหล  คุณหมอก็บอกว่าอาจจะเป็นขี้เรื้อน

แต่ก่อนหน้านี้ขูดผิวหนังไปตรวจก็ไม่มีเจ้าเอเลี่ยน  แต่คุณหมอบอกว่า  บางทีตรวจ

แล้วไม่มีตัวแต่ก็อาจจะเป็นได้  ก็โดนฉีดยาสเตียรอยด์ เพื่อลดคันเพราะเค้าเกาเสียจนตามผิวหนัง

เลือดซิปๆ เลย  ตอนนี้ก็ยังเกาอยู่แต่ลดน้อยลง  แม่บอกว่าไม่อยากให้น้องต้องทานยาเยอะๆ

เลยคิดว่ารักษาไปตามอาการน่าจะดีกว่า  แม่กี๋พอจะแนะนำวิธีดูแลรักษาให้แม่ผมจิดหนึ่งได้มั๊ยครับ

แม่กี๋ครับ    ตังขอแนะนำให้รู้จัก...ข้าวเม่า...คร๊าบ น้องมาอยู่กับครอบครัวผมได้ปีหนึ่งแล้วครับ

ความเอ๋ยความผูกพันที่นับวันทวีคูณ...เริ่มต้นขึ้นเมื่อสามปีก่อน ตอนย้ายไปอยู่ที่มหาชัย อาทิตย์แรกที่เดินเข้าไปที่โรงรถ จะเห็นเงาตระคุ่มๆ วิ่งโย่งๆหายไปในความมืด พยายามเพ่งมองเพื่อ หาคำตอบว่ามันคือตัวอะไร?  หรือจะเป็นการทักทายผู้ย้ายมาอยู่ใหม่!! จินตนาการตามประสามนุษย์ขี้ระแวง แฝงกลัวผีนิดๆ หากที่เห็นเป็นอย่างที่คิด   ผีชนิดนี้น่าเกียจมากกว่าน่ากลัว  เนื้อตัวกระรุ่งกระริ่ง  แถมขี้ขลาดกลัวคน มีใจขนาดเท่าหัวมด เพราะแค่ได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินห่างๆ  ก็โกยแนบหายไปในทันที  

คิดอีกที อันที่จริงไม่น่าแปลกใจนัก หากจะมีผู้บุกรุกเจ้าถิ่นเข้ามาเยี่ยมเยือนบ้าง เพราะบริเวณบ้านพัก และแฟลตใกล้ๆ มีหมาแมวจรจัด ทั้งพันธุ์ไทยพันธุ์ทาง พากันมายึดใต้ถุนแฟลต ลานจอดรถ บ้านพักซึ่งไม่มีรั้วรอบขอบชิด เป็นที่พักอาศัย จากหลักฐานที่ปรากฏให้เห็น  ทุกเช้าบริเวณพื้นกระเบื้องหน้าบ้าน จะมีรอยเท้าเล็กๆเปื้อนโคลน วิ่งผ่านไปมาหน้าบ้าน ให้ต้องเช็ดถูตลอดทั้งวัน ชวนให้ขุ่นข้องใจยิ่งนัก ก็เช็ดยังไม่ทันแห้งสนิท เดินหันหลังเข้าบ้าน พอกลับออกมาอีกที มันมาอีกแล้ว? รอยเท้าเจ้าเก่า กลับมาประทับตราเช่นเดิม ทิ้งร่องรอยเป็นลักษณะ วิ่งทแยงมุมจากมุมหนึ่งไปยังอีกมุมหนึ่ง ทำมุมสี่สิบห้าองศา ไม่มีวอกแวกออกนอกเส้นทาง 

กรี๊ดสลบ จบกัน!!!.. หน้าบ้านฉันกลายเป็นบายพาส ทางลัดที่เจ้าถิ่นใช้วิ่งผ่าหมากเป็นประจำ  อย่างนี้ต้องเรียกร้อง สิทธิของความเป็นเจ้าบ้าน จะให้เจ้าถิ่นมาวิ่งทับเส้นทาง เป็นเรื่องที่ยอมความกันไม่ได้ ต้องแอบซุ่มจับผิด หาตัวการมารับผิดชอบ  เจ้าตัวไหนที่ไม่ยอมวิ่ง ไปตามถนนคอนกรีตนอกบ้าน แถมเอาบาทาจุ่มโคลน มาวิ่งเลอะเทอะ   โดยที่ไม่มีความเกรงอกเกรงใจ คนที่ทั้งกวาดทั้งถูพื้น ไว้สะอาดเอี่ยมทุกเช้าเย็น

หลังจากแอบมองหมาข้างบ้าน อาทิตย์ต่อมาก็จับได้ว่า เป็นเจ้าหมาตัวเตี้ย ไม่ปรากฏเผ่าพันธุ์  ชาวแฟลตเรียกเจ้าเตี้ยว่า “สุดหล่อ.” ไม่รู้จรจัดประเภทไหน ตัวอ้วนกลมเป็นท่อพีวีซี ขาเล็กและสั้น ความเตี้ยประมาณได้จากการวิ่ง จะได้ยินเสียงเล็บกระทบพื้นถี่ๆและ ดังรัวเร็วๆ รูปหล่อบาดใจด้วยขี้เรื้อนบนเรือนร่าง ทีมีทั้งชนิดเปียกชนิดแห้ง อยู่ทั่วตัวทุกตารางนิ้ว ตั้งตัวเป็นขาใหญ่คุมแก๊งค์เหล่าหมาไทยสาวๆหน้าแฟลต มีงานประจำคือวิ่งเชิดหน้า ขอเน้นว่า เริ่ด เชิด หยิ่ง ตามรับตามส่งตำรวจนายหนึ่ง ไปที่ทำงาน เช้า กลางวัน เย็น สามรอบต่อวัน เสมือนประกาศให้รู้ทั่วกันว่า นี่แหละ นายฉันนะพี่น้อง!!

ส่วนอีกตัวหนึ่ง ชาวแฟลตตั้งฉายาว่า “จอมโหด” ลักษณะเด่น  คือหัวกะโหลกใหญ่ ผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก เนื้อตัวปะๆผุๆ  โครงร่างสูงใหญ่แปลกตาไปจากหมาไทยตัวอื่นๆ ทั้งเนื้อทั้งตัวเป็นขี้เรื้อนหลากชนิด ไม่น้อยหน้าเจ้าสุดหล่อ เลี้ยงเห็บหมัดตามตัว ตาทั้งสองข้างมีน้ำตาไหลเป็นคราบดำ  ขนหยาบกระด้าง มีเหลืออยู่เพียงประปราย เดินเซๆปัดๆเป๋ๆ คล้ายคนหมดเรี่ยวแรง หน้าตามีแต่รอยเขี้ยว ทั้งรอยแผลเป็น แผลเก่าและแผลใหม่นับไม่ถ้วน   แสดงถึงการผ่านสนามประลองมาอย่างโชกโชน ตัวนี้นอกจากจะฝากรอยเท้าเลอะๆไว้หน้าบ้านแล้ว ยังอาจหาญมานอนอยู่ใตัท้องรถ เหยียบจมูกเจ้าของบ้าน ถือสิทธิครอบครองเป็นที่ซ่อนตัว แต่ที่น่าสังเกตมันไม่ได้อยู่ในแก๊งค์เจ้าสุดหล่อ  และยังเป็นศัตรูตัวฉกาจคู่กัดกันอีกด้วย

ดังนั้นจอมโหด จะถูกจ้องรุมทำร้าย ทุกครั้งที่เดินออกมาจากที่ซ่อนตัว เพื่อออกมากินอาหารของสาวโรงงานใจบุญ ที่หอบเศษอาหารจากโรงงาน สลับกับอาหารเม็ดราคาประหยัด ที่เธอเมตตาเจียดเงิน ซื้อมาเลี้ยงดูหมาจรจัดฝูงนี้ เป็นประจำทุกคืน มานานหลายปีแล้ว  เจ้าสุดหล่อและสาวกสาวจะพากันล้อมเห่า ตั้งด่านสกัด แบบสำนวนไทยที่ว่า “หมาหมู่” แต่ไม่มีสักตัวที่กล้าเข้าไปใกล้ประชิดตัว เพราะจอมโหดไม่ใช่หมู ที่จะให้เคี้ยวได้ง่ายๆ  มันตั้งท่าท้าสู้ไม่ถอย ฉายรัศมีนักเลงเก่าลายคราม น่าเกรงขาม แม้นสังขารที่ร่วงโรย จะลบเหลี่ยมนักเลงไปจนเกือบหมดสิ้นแล้วก็ตาม

เพื่อนบ้านที่เดินผ่านไปมา จะคอยเตือนไม่ให้เข้าใกล้ ดุจดั่งว่าจอมโหดเป็นตัวอันตราย  และแนะนำให้ไล่จอมโหดไปอยู่เสียที่อื่น เพราะเมื่อมันนอนตรงไหน เห็บหมัดจะไต่เข้าทางประตูบ้านเต็มไปหมด อีกทั้งกลิ่นเหม็นสาบ หน้าตาอัปลักษณ์ มีนิสัยหวาดระแวง ก้าวร้าวและดุ  ด้วยเหตุนี้ ทุกๆวันจะชินหูชินตากับเสียงชาวแฟลตตระโกนเสียงดัง ขับไล่ ด่าทอ พอสิ้นเสียงจะเห็นจอมโหด เดินหนีโซเซลงมาจากแฟลต ยืนเก้ๆกังๆ ที่ลานจอดรถหน้าแฟลตอย่างอ่อนแรง แล้วเดินเลี่ยงหลบเจ้าสุดหล่อและสาวกสาว ที่วางแนวหวงอาณาเขตของพวกมัน

แห่งเดียวที่ปลอดภัย ไม่มีเสียงขับไล่ คือที่ใต้ท้องรถ ภายในโรงรถของบ้านผู้ย้ายมาอยู่ใหม่ มันตัดสินใจยึดที่แห่งนี้ เป็นที่นอนประจำ ใช้เป็นที่หลบซ่อนตัวถาวร นอนนานตลอดทั้งวัน โดยที่มันไม่รู้เลยว่า มันกลายเป็นผีโทรมๆในสายตาของเจ้าของบ้าน ที่วิ่งเข้าออกหลอกหลอน..... ถึงคราวแล้วที่ต้องตัดสินใจว่าจะขับไล่ผีตัวนี้หรือยินดีต้อนรับดีหนอ..

นรสิงห์ น่าจะถือเป็นบางแก้ว สายเก่า ที่ยังไม่ได้พัฒนา โครงสร้างร่างกาย สีสัน ความยาวแน่นของขน และมารคกิ้ง ให้ เป็นสากล ตามมาตรฐานสายพันธุ์ และความนิยม 

แต่ก็เห็นได้ชัดว่า  มีบุคคลิกที่สง่างามและ  มีรูปร่างกระทัดรัดดูปราดเปรียวตามแบบหมาไทยๆอย่างแท้จริง   รวมทั้งลักษณะของขนที่เหมาะสมกับภูมิประเทศ  คือยาวปานกลางและไม่แน่นมากจนฟูเกินไป(แบบหมาเมืองหนาว)  แต่ก็ยังยาวเป็นพู่ในบางส่วนที่ทำให้ดูความสวยงามกลมกลืน   สังเกตได้ว่ามีมุมขาหลังและมุมข้อขาหน้าเหมาะสม ที่จะทำให้การเคลื่อนไหวแคล่วคล่องว่องไวและสง่างาม

ดอทคอมโตขึ้นมาก   ดูท่าจะเป็นหนุ่มหล่อ นิสัยดี ชอบสังคม    เจ้าของถ่ายรูปเก่ง  คนดูมองแทบไม่เห็นสายจูง  อิอิ    ดูดีๆ  มีสายจูงทุกรูปนะคะ หนูโย แม่ลัคกี้

สำหรับหมาดำ  ถ้าเป็นหมาที่มีคนดูแลให้ข้าวให้น้ำอยู่แล้ว  ไม่อดหยากปากแห้ง  หรือเจ็บป่วยอาการหนักจนรีบเอามารักษา   ก็ต้องตัดใจบ้างค่ะ    หมาดำที่บ้านก็มีหลายตัวอยู่แล้วตอนนี้    แต่ยังไม่มีบางแก้วแท้สีดำ อย่าง นรสิงห์ 

พาไปหาหมอซิคะ หมาถ้าอาเจียน แล้วไม่กินข้าวด้วยเนี่ยไม่ดีหรอกนะคะ แล้วแถวบ้านมีการฉีดยาฆ่าแมลงหรือเปล่า อาจจะเป็นเหมือนหมาแถวบ้าน ตอนนั้นเค้ามาพ่นยาฉีดยุง หมาอาเจียนกันทั้งซอย แล้วก็จ๋อยๆ แต่ 2-3 วันมันก็ดีขึ้น แต่อีกตัวมันอาการหนักกว่าเค้าก็ต้องพาหาหมอ ให้กินผงถ่านที่ช่วยดูดซึมสารพิษในร่างกาย กว่าจะหายแม่มันก็เหนื่อยเอาการ