ความเดิมตอนที่แล้วก็คือ .... ตัดสินใจพาดีดี้ไปทำหมันค่ะ  ก็เลยจะมา update ข่าวคราวแล้วก็ไว้เป็นกรณีศึกษาสำหรับผู้ที่คิดจะทำ

อันดับแรกค่ะ คราวนี้ไปหาหมอต้องเตรียมตัวอย่างดี เพราะจากคราวที่แล้วรอยข่วนยังไม่หายดีเลยอ่ะ คราวนี้ก่อนไปเลยพาดีดี้ขี่จักรยานวิ่งซะสองรอบ

พอไปถึงโรงพยาบาลก็ยังเกิดอาการตื่นเต้นกลัว ไม่ยอมชั่ง นน. ก็เลยต้องอุ้มชั่งทั้งคนทั้งสุนัข

พอขึ้นไปหองผ่าตัดก็มีอาการกลัวและขู่เล็กน้อยคือน้อยกว่าตอนไปฉีดยาและเจาะเลือดมากๆๆๆๆๆๆๆ  แล้วก็ใส่ตะกร้อไปก็เลยไม่เป็นอันตรายต่อเจ้าของและหมอเลยแม้แต่น้อย

คุณหมอก็เริ่มฉีดยาซึมก่อนค่ะ คุณหมอบอกว่าประมาณสิบนาทีเค้าจะอาเจียน ถ้าเห็นทำท่าจะออกก็ให้ถอดตะกร้อครอบปากออกค่ะ  สักพักคุณหมอก็ฉีดยาสลบ แล้วพอเค้าสลบก็ใส่น้ำเกลือแล้วก็เอาเข้าห้องผ่าจริงๆไปค่ะ

รอสักประมาณหนึ่งชั่วโมงคุณหมอก็ให้ไปดู ดีดี้ได้ค่ะ

เค้าบอกว่าฟื้นแล้ว เราก็เลยเข้าไปเรียกเค้าค่ะ เค้าก็ยังสลึมสลืออยู่ค่ะ ก็เลยต้องใส่รถเข็นพาไปขึ้นรถกลับบ้าน

พอนั่งรถมาดีดี้ ก็มีอาเจียนอีกค่ะ สงสัยเมายา กลับมาบ้านก็ไม่กินอะไรเลยอยู่เกือบสองวันตอนนั้นเรากังวลมากค่ะ แล้วเค้าก็หงุดหงิดคงจะเจ็บแผล คือไปเซ้าวี้ไม่ได้เลยเค้าจะขู่แล้วก็หนีค่ะ

คือดีดี้ไปผ่ามาวันเสาร์ กลับมาก็ไม่กินอะไรเลยเราก็พยายามเอายาให้เค้ากินเผื่อจะช่วยได้บ้างก็คือต้องจับอ้าปากแล้วกรอกเลยค่ะ

พอเช้าวันอาทิตย์ก็ดีขึ้นนิดหน่อย ลองเอาขนมให้กินหลอกให้กินยาก็กินค่ะแต่ข้าวไม่กินเลย กินแต่ขนมปลาหมึกสงสัยจะหอม พอตอนเย็นเลยพาไปฝากแม่ไว้ค่ะ พอมาถึงบานเค้าดีใจมากเข้าหาทุกคนแล้วก็กลับมาเป็นดีดี้คนเดิม ร่าเริงเล่นมากขึ้นค่ะ แล้วก็ยอมกินข้าวซะที

พอดีดี้ กินข้าว กินยาได้ อาการก็ดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ ความหงุดหงิดก็หายไปกลับมาเล่นเหมือนเดิม อ้อลืมเล่าตอนทำแผลค่ะ หมอบอกว่าให้ทำแผลใส่ยาด้วยตอนทำใหเค้าสงสารลูกมากเพราะ เค้าน้ำตาไหลอ่ะคะ ไม่รู้ว่าเค้าเจ็บมากหรือเปล่า ก็คงเจ็บแหละลองเป็นเราบ้างก็เจ็บเหมือนกัน แผลก็แห้งดีนะคะ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ต้องมาลุ้นกันตอนตัดไหมนี่แหละค่ะสงสัยพ่อกับแม่จะต้องเหนื่อยจับหนูอีกแน่ๆ เพราะหาหมอทีไรกลัวจนสติแตกทุกที

ข้อควรระวังนะคะถ้าสุนัขพึ่งฟืนควรดูแลอย่างใกล้ชิดเวลาเค้าลุกจะเดินเพราะเค้ายังโซเซอยู่ ระวังอย่าให้ล้มนะคะ ก็คงเหมือนคนอ่ะค่ะ

ยังไงก็ฝากไว้ด้วยค่ะ

หวังว่าน้องฮะเก๋าและคุณแม่จะเตรียมตัวให้พร้อม ไม่รู้ว่าอาการจะเหมือนกันหรือเปล่ายังไงก็มาเล่าสู่กันฟังนะคะ

ตอนที่ดีดี้ไม่กินข้าวเอาแต่ซึมเราก็เครียดมากไม่รู้จะถามใครเค้ามาค้นในกระทู้ก็ไม่มีใครเล่าอาการหลังผ่าตัดไว้เลย

ขอให้ฮะเก๋าโชคดี ไม่เจ็บมากนะคะ

 เอาดอกไม้มาเป็นกำลังใจให้ดีดี้ฮับ

ป๋มทาโร่ หรือ น้องปิ๊ก (ขื่อใหม่) หายไวๆนะจะได้ซนเหมือนเดิมและเหมือนป๋ม

ขอบคุณคุณแม่กิฟท์ที่มาแชร์ความรู้ด้วยนะคะ และขอบคุณสำหรับคำอวยพร ก็หวังว่าเจ้าฮะเก๋าคงจะไม่ไปแง่มคุณหมอด้วยล่ะค่ะ เพราะเวลาหงุดหงิดก็เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน

แล้วกี่วันถึงจะตัดไหมคะ ?? แล้วตอนนี้น้องดีดี้ดีขึ้นรึยัง กินข้าวได้บ้างรึยังคะ...เป็นห่วงเหมือนกันนะเนี่ย

ยังไงก็ขอบคุณคุณกิฟท์มากๆๆๆๆเลยนะคะ แล้วจะมาอัพเดทอาการเจ้าแสบฮะเก๋าให้ฟังค่ะว่าจะเหมือนพี่ดีดี้รึเปล่า

ขอให้พี่ดีดี้หายไวๆนะคะ ฮะเก๋าเอาใจช่วย

ตอบ ฮะเก๋าจ้ะ คุณหมอนัดพี่ดีดี้ ตัดไหมวันเสาร์นี้คะ ก็ประมาณ 7วันค่ะ เมื่อวานเพิ่งไปทำแผลให้ดีดี้มาค่ะ เลยมีรูปมาฝาก แผลก็ดูแห้งดีค่ะ (แผลยาวเหมือนกันค่ะ ถ้านับไม่ผิดประมาณ 9-10 เข็ม) ตอนนี้ดีดี้ก็ร่าเริงเป็นปกติดี แต่อยู่กับยาย คุณยายไม่ดุเหมือนแม่กิ๊บ ดีดี้ก็เลยเริ่มจะหลงลืมระเบียบวินัยไปบ้าง ตัดไหมเสร็จกลับบ้านเมื่อไหล่แม่กิ๊บต้องคุมเข้มเหมือนเดิมแน่เลย ฮิฮิ