น้องฮะเก๋าอย่าดื้อกับพ่อ แม่มากนะ   เอาใจช่วยครอบครัวน้องฮะเก๋า ขอให้เชื่อฟังพ่อแม่เร็ว ๆ      ตัวพี่ทาโร่ไม่ค่อยกล้าขู่ เพราะพ่อโหดมาก เลยทำตัวดีเลย

".....เจ้าฮะเก๋า ตอนนี้ 3เดือนครึ่ง...."  ลูกหมาอายุขนาดนี้ สิ่งที่แสดงออกมาให้เห็นตั้งแต่แรกๆ  คือ พื้นฐานนิสัยที่อยู่ในสายเลือด  เช่นบุคลิกภาพของความเป็น จ่าฝูง  //โดยในธรรมชาติ ลูกหมาแต่ละครอก  จะมี ตัวที่ เกิดมาเพื่อเป็นจ่าฝูง อยู่  ซึ่ง อาจจะมีมากกว่า 1 ตัว //พ่อ-แม่หมา หรือจ่าฝูง จะต้องจัดการให้ลูกหมาทุกตัวรู้ว่า ตัวนี้ เป็นจ่าฝูงในครอก  แต่จะไม่ยอมให้ลูกหมาตัวนั้น  มาแสดงอาการก้าวร้าวกับ จ่าฝูงตัวจริง (คือพ่อ หรือ แม่ ของมัน) อย่างเด็ดขาด 

ลูกหมาเล็กๆ ที่ชอบขู่/แว้งกัด/เวลากัดมีสะบัดพร้อมขู่/หรือ มีอาการก้าวร้าวอื่นๆ  (ผิดจากลูกหมาทั่วๆไป ขี้ประจบ ชอบให้เจ้าของลูบเนื้อลูบตัวฯลฯ)  ที่แสดงบุคลิกภาพของความเป็นจ่าฝูง  เจ้าของควรระวังอย่างมาก  เรื่องการแสดงออกต่อลูกหมาประเภทนี้  อย่าเข้าไปหา ไปอุ้ม กอด หอมฯลฯ แบบที่คนชอบทำกับลูกหมาน่ารักทั่วไป

อย่างที่เล่ามาว่า  เวลาที่เค้ากำลังสนใจหรือเล่นอยู่กับกิจกรรมของเค้า แล้วเราไปจับตัว เค้าชอบขู่  นั่นคืออาการ แสดงความเป็นเจ้าของ สิ่งของ(ที่เล่นอยู่) หรืออาณาเขต(บริเวณที่ทำกิจกรรมอยู่) เจ้าของ ต้องแสดงให้ลูกหมาเข้าใจ ว่าของที่มันเล่น  หรือ อาหารที่มันกิน  หรือ  บริเวณพื้นที่ทั้งหมดที่มันอยู่  ทั้งหมดนั้น เป็นของ เจ้าของที่เป็น จ่าฝูง

การตีแรงๆ  การดุเสียงดัง  ไม่ช่วยให้สื่อกับลูกหมาได้  แต่อาจจะทำให้ลูกหมาขี้กลัว เกิดอาการกลัวจนสติแตก หรือ ปิดโหมดการรับรู้(shut down)ไปเลย  และอาจจะทำให้ลูกหมาที่ก้าวร้าว  เพิ่มแรงขับที่จะตอบโต้รุนแรงขึ้นกว่าเดิม  สรุปว่า การตีแรงๆ ดุเสียงดังๆ นั้นไม่ได้มีผลดีอะไรต่อหมาเลย  เป็นได้แค่การระบายอารมณ์ของเจ้าของเท่านั้นเลย

เลี้ยงหมาต้องเรียนรู้ภาษาหมา พ่อ แม่หมา จะควบคุมลูกหมาที่ก้าวร้าวต่อพ่อแม่  โดย

ขั้นต้น  ทำเสียงขู่เบาๆในลำคอ  ขั้นต่อไป  เคลื่อนตัวเข้าหาแสดงสิทธ์ความเป็นเจ้าของพื้นที่ หรือของที่ลูกหมาครอบครองอยู่  ขั้นต่อไป งับเตือนที่คอ หลัง ถ้ายังไม่หยุดก็งับแรงขึ้น และกดให้ลูกหมาลงติดพื้น

ลองหาสารคดี หมาป่า  และ ดีวีดี ของซีซ่าร์มิลลาน มาดู จะได้ประโยชน์มาก

น้องฮะเก๋าขอบคุณพี่ๆทุกคนที่เข้ามาแนะนำค่ะ จะพยายามเป็นเด็กดีค่ะ ตอนนี้แม่กำลังศึกษาข้อมูลการเลี้ยงฮะเก๋าเพิ่มเติมด้วยค่ะ...คงจะค่อยๆดีขึ้น

ขอบคุณ คุณ carnivore ...The Alpha Wolf มากๆค่ะ ที่แนะนำข้อมูลให้ และก็จริงอย่างว่าค่ะ ยิ่งตี ฮะเก๋าก็ยิ่งเตลิด ตอนนี้ก็ใช้วิธีจับกดคอ กดคัว อย่างเดียวค่ะ ก็เลยค่อยๆดีขึ้น แต่ก็มีเผลอๆลืมตัวอยู่บ้าง แต่ไม่เคยขู่กับเรานะคะ จะขู่แต่กับแฟนคนเดียว

ยังไงก็ขอบคุณทุกๆคนมากๆๆๆๆเลยค่ะ

ขอบคุณคุณอุ๋มมากๆๆค่ะ ถ้ามีโอกาสจะพาฮะเก๋าไปฝึกอีกค่ะ แต่เจ้าฮะเก๋าฉลาดค่ะ ทำตามคำสั่งที่คุณอุ๋มสอนได้หมดแล้ว ตอนนี้กำลังฝึกให้นั่งคอยนานๆค่ะ เพราะยังไม่ค่อยนิ่ง พอบอกให้คอย ก็นั่งคอยได้ไม่ถึง 10 วินาที ก็วิ่งวนๆ ต้องสั่งใหม่ถึงจะนั่งใหม่ค่ะ

ยังไงก็ขอบคุณทุกคนแทนเจ้าฮะเก๋าด้วยนะคะที่กรุณาให้คำแนะนำค่ะ

"...เจ้าฮะเก๋าฉลาดค่ะ ทำตามคำสั่งที่คุณอุ๋มสอนได้หมดแล้ว   ตอนนี้กำลังฝึกให้นั่งคอยนานๆค่ะ เพราะยังไม่ค่อยนิ่ง พอบอกให้คอย ก็นั่งคอยได้ไม่ถึง 10 วินาที ก็วิ่งวนๆ ต้องสั่งใหม่ถึงจะนั่งใหม่ค่ะ...."

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็น   เพราะ  เข้าใจว่า ฮะเก๋าเพิ่งอายุได้ 3 เดือนกว่าเท่านั้น   ยังอยู่ในวัยที่เรียกว่า เด็กทารก   ลูกหมาวัยนี้ ต้องการ  การเล่นสนุก การออกกำลังกายที่เหมาะสม  การได้มีสังคมในหมู่หมา และหมู่คนที่แตกต่าง การได้มีประสบการณ์กับ สถานที่ หรือ สิ่งแวดล้อมแปลกใหม่  สิ่งสำคัญ  คือ  การเรียนรู้ระดับความสัมพันธ์ที่ดีและถูกต้องในฝูงของตัวเอง  ฯลฯ  ลูกหมา จะได้มีสมดุลตามธรรมชาติ   มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง   มีสุขภาพจิตที่ดี  มีความสุขสนุกสนานตามวัยของเขา

การฝึกให้ทำตามคำสั่งต่างๆ  ควรเป็นการทำท่าทางที่หมาเขาทำอยู่แล้วเป็นปกติ  เช่น เดิน/นั่ง/หมอบ/นอน   โดยไม่ต้องบังคับ กดดัน (เช่น จับตัวหมา กดลง หรือ ดึงสายจูง)  เพื่อให้ทำตามสั่ง ฯลฯ  ควรใช้วิธีทางบวก เท่านั้น  คือ การให้รางวัลทันทีเมื่อทำถูกต้อง  ทำให้ลูกหมารู้สึกสนุกสนาน มีความสุขระหว่างการฝึก  และระวังที่จะไม่ให้ลูกหมามีโอกาสทำผิด(เพื่อจะได้ไม่ต้องมีการลงโทษ)

คำสั่ง คอย  สำหรับลูกหมาเล็กขนาดนี้  แม้ว่าลูกหมาสามารถทำได้ก็จริงอยู่  แต่เป็นการกดดันลูกหมา โดยไม่จำเป็น  เพราะลูกหมาเล็กๆ ยังไม่มีสมาธิที่จะอยู่นิ่งๆได้นานๆ  ลูกหมาไม่รู้สึกสนุก กับการทำตามคำสั่ง คอย   

ควรฝึก คำสั่งให้เคลื่อนไหว เปลี่ยนอิริยาบทมากกว่า  เช่น  เดินสลับวิ่ง(คำสั่ง "ชิด") , หมอบลง สลับกับ ลุกขึ้นนั่ง (คำสั่ง"หมอบ/นั่ง") , หมอบและคืบคลานมาหา(คำสั่ง"คลาน") , วิ่งหรือเดินข้ามสิ่งกีดขวางเตี้ยๆ(คำสั่ง"โดด") เป็นต้น

คำสั่งแรก ที่สำคัญที่สุดที่ต้องฝึกให้ลูกหมาทำได้ก่อนคำสั่งอื่นๆ  คือ  คำสั่ง เรียกมาหา   เป็นคำสั่งที่จำเป็นมากสำหรับหมาทุกพันธุ์ ทุกเพศ ทุกวัย  แต่มักถูกมองข้าม มีเจ้าของหมาจำนวนมาก โดยเฉพาะเจ้าของบางแก้ว  พูดถึงเรื่อง เรียกแล้วหมาไม่มาหา  กันอยู่บ่อยๆ

การฝึก เรียกหมามาหา  ใช้วิธีเดียวกับการฝึก ทำอย่างอื่นๆ  โดย พูดคำสั่ง ตอนที่หมา กำลังทำท่าที่เราต้องการ

เช่น ฝึก นั่ง  ก็พูดคำสั่ง นั่ง ตอนที่หมา หย่อนก้นลงแตะพื้น แล้วให้รางวัลทันที

ใช้วิธีนี้เป็นการฝึก ทางบวก ที่ทำให้หมาสนุก และมีความรู้สึกดีๆต่อการฝึกตลอดเวลา  ไม่ต้องบังคับ จับตัวหมากดลง หรือดึงปลอกคอ สายจูง ใดใดทั้งสิ้น  เจ้าของ เพียงแต่ทำท่าทางที่จะช่วยให้หมา ทำท่านั่งลงด้วยตัวเอง   เช่น ถือขนม หรือของเล่นกำไว้ ให้หมาดมมือ ให้รู้ว่ามีของที่ชอบอยู่ในมือ  แล้วค่อยๆยกมือสูงขึ้นเหนือหัวหมา โดยหลอกล่อให้หมาดมตามมือไปเรื่อยๆ  ขยับมือให้อยู่ในตำแหน่องที่หมาต้องแหงนหน้าจนสุด  และค่อยๆกดมือต่ำลง ทำให้หมาต้องหย่อนก้นลงนั่งโดยอัตโนมัติ    เมื่อหมาหย่อนก้นลงแตะพื้น  ก็พูดคำสั่ง นั่ง แล้วให้รางวัลในมือทันที

ทั้งนี้ น้ำเสียงที่พูดคำสั่ง  ควรจะเป็นเสียงเดียวกันทุกครั้ง   และเป็นคำเดียวสั้นๆ

การเรียกหมามาหา   ถ้าใช้คำสั่ง เช่น มานี่  ก็ต้องพูดคำสั่งเดิมนี้ ด้วยเสียงเดิม ทุกครั้ง   อย่าพูดอย่างอื่นให้ยืดยาว   

ขั้นต้น เริ่มด้วย  เตรียมอาหารที่หมาชอบกิน  หรือของเล่นที่หมาชอบเล่น ติดตัวไว้ตลอดเวลา    ขณะที่หมากำลังเล่นโดยอิสระ คอยสังเกต เมื่อหมากำลังจะเข้ามาหา ด้วยตัวเขาเอง โดยหันหน้าตรงมาที่เจ้าของ  ให้เจ้าของพูดคำสั่ง  ตอนที่หมากำลังวิ่งมาหา  พร้อมกับขยับตัวถอยหลังไปด้วย  เพื่อช่วยกระตุ้นให้แน่ใจว่า  หมาวิ่งเข้ามาแน่นอน และอย่างเร็ว   เมื่อหมาเข้ามาถึงตัว  ก็ให้รางวัล และเล่นกับหมาให้สนุกที่สุด  

ทุกครั้งที่เห็นลูกหมากำลังวิ่งเข้ามาในทิศทางเรา   ก็ให้พูดคำสั่ง และเมื่อหมาเข้ามาถึงตัว ก็ให้รางวัลและเล่นสนุกมากๆแบบนี้   ทำซ้ำไปเรื่อยๆ  หมาจะค่อยๆเข้าใจ ความสัมพันธ์ของคำสั่ง  มานี่  กับ  อาการที่เขากำลังวิ่งมาหา  และ รางวัลกับสิ่งดีๆที่ได้รับ  เมื่อมาถึงตัวเรา

การฝึกทุกอย่าง ต้องให้ได้ผลตามเป้าหมายทุกครั้ง(โดยไม่ต้องบังคับหมา)  อย่าปล่อยให้ คำสั่งที่พูดออกไป  ไม่มีความหมาย(เพราะหมาไม่ทำ)    เช่นการเรียกมาหา  เจ้าของ ต้องช่วยกระตุ้นแรงขับ(การไล่สิ่งที่เคลื่อนไหว)   ทำให้หมาอยากเข้ามาหาด้วยตัวเอง  โดยขยับตัวถอยหลัง และส่งเสียงกระตุ้นเร้าอย่างสนุกสนาน   หลังจากพูดคำสั่ง   ทำให้หมาอยากเข้ามาหา ด้วยตัวเอง

การเรียกหมาเข้ามาหา   ห้ามวิ่งไล่หมา  หรือขยับเข้าหาหมาเป็นอันขาด   ให้เคลื่อนตัวออก ในทิศทางตรงข้ามกับหมา  หรือ เคลื่อนถอยหลัง เท่านั้น

สังเกตเห็นว่า เจ้าของ ฮะเก๋า พยายามสอบถาม ข้อมูล คำแนะนำ และนำข้อมูล คำแนะนำต่างๆเหล่านั้นไปทดลองปฏิบัติ  แล้วยังได้กลับมาบอกเล่าผลที่ได้รับ  รู้สึกดีใจจริงๆ  ที่ได้เห็นเจ้าของหมาที่สนใจแก้ไขปัญหาความสัมพันธ์กับหมา , เปิดกว้างรับความคิดเห็นของคนอื่น และพยายามนำไปปฏิบัติ  เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดี ของฝูง(เจ้าของ และหมา)

ถ้าสนใจ ศึกษาเรื่องของ การจัดการกับหมา ที่มีลักษณะหัวโจก หรือจ่าฝูง  ลองเข้าไปอ่านบทความในเวบไซท์ที่ลิ้งค์มาให้  ในหัวข้อเรื่อง  จัดการกับหมาหัวโจก   เป็นบทความสั้นๆ  ใช้ภาษาที่อ่านเข้าใจง่ายๆไม่ซับซ้อน   ลองอ่านดูให้เข้าใจ  น่าจะเป็นประโยชน์ได้มาก สำหรับผู้สนใจ ที่จะเลี้ยง และอบรมหมาให้เป็นพลเมืองหมาที่ดีต่อสมาชิกในบ้าน  และสังคมรอบข้าง

คัดข้อความบางตอนมาให้อ่านเป็นตัวอย่าง...

"....ฝูงหมาป่า ซึ่งจะมีจ่าฝูงอยู่คู่หนึ่งเสมอ   พวกมันจะไม่รักษาความเป็นจ่าฝูงไว้   โดยการต่อสู้กับพวกลูกน้องทุกๆวัน   พวกมันทำอะไรที่ แยบยลกว่านั้น   ภาษาร่างกายการแสดงออก เป็นปัจจัยสำคัญที่จะรักษาความเป็นจ่าฝูงเอาไว้....."

".....ตัวที่มีตำแหน่งต่ำกว่า จะไม่กล้าท้าทายกับตัวที่มีตำแหน่งสูงกว่า ในการแย่งชิงอาหาร หรือ แสดงอาการข่มขู่ใส่ตัวที่ตำแหน่งสูงกว่า ตัวที่เป็นจ่าฝูงจะกินอาหารก่อน และได้นอนในที่ ที่ดีกว่าลูกฝูง....."

"......ถ้าหาก หมาของคุณขู่ใส่ ขณะที่คุณเข้าใกล้ชามอาหาร หรือ ขณะที่คุณกำลังจะเอนตัวนอนลงบนเตีบง หรือ ขณะที่คุณจะเอาของเล่นของมันไป นั่นหมายความว่า หมาตัวนั้นคิดว่า คุณมีตำแหน่งในฝูงต่ำกว่ามัน นี่แหละ คือปัญหา..."

"......เมื่อตอนเด็กๆ เจ้าพวกนี้ อาจจะยอมตามเรา แต่เมื่อโตขึ้น และไม่ได้รับการฝึกที่เหมาะสม......หรือ คุณปล่อยให้มันแสดงพฤติกรรมต่างๆตามใจ (เช่น ขึ้นไปนอนบนเตียง).........ซึ่งมันจะข่มขู่ สมาชิกที่ต่ำกว่าในฝูง หมาสร้างปัญหาโดยการ ขู่, แยกเขี้ยว, กัด คนที่มันเห็นว่า ต่ำกว่ามัน....."

".....สุนัขเป็นสัตว์ที่ช่างสังเกต มันใช้เวลาไม่นานหรอกที่จะพิจารณาว่า .......คนในครอบครัวคนไหน   ที่มันไม่จำเป็นต้องให้ความสนใจ......"

"......ในสุนัขบางตัว (ดีนะเนี่ยที่ไม่ใช่ทุกตัว) .......... จะมีการท้าทายต่อเจ้าของหรือสมาชิกในครอบครัว เมื่อมันมีความมั่นใจ  ว่ามันพร้อมที่จะเลื่อนตำแหน่งในฝูงของตัวเองให้สูงขึ้น   สังเกตง่ายๆ จากการแสดงออกของมัน ไม่ว่าจะเป็นการ แยกเขี้ยวใส่, ขู่ใส่ เจ้าของ, กัดมือของคนที่พยายามจะแย่งเอาของเล่นของมันไป...."

จาก บทความเรื่อง  จัดการกับหมาหัวโจก

http://home-of-gsdlovers.pantown.com/

แต่ก็ขอบพระคุณทุกท่านจริงๆนะคะ ที่กรุณามาแนะนำให้ โดยเฉพาะคุณ carnivore ...The Alpha Wolf ที่พยายามอธิบายและนำความรู้เยอะแยะมาให้ตลอดเวลา ขอบคุณแทนเจ้าฮะเก๋าด้วยค่ะ 

จะศึกษาเรื่องการจัดการกับเจ้าหัวโจก และจะมาเล่าให้ฟังอีกค่ะ ว่าเค้ามีพัฒนาการไปได้มากน้อยแค่ไหน

ขอบคุณค่ะ

น้องฮะเก๋า ช่วงนี้ไม่ได้เจอกันเลย ว่าง ๆ ให้ พ่อกับแม่ พวกเราพามาเจอกันนะ

ตอนนี้พีทาโร่ฟันใหม่ขึ้นเต็มแล้ว ดีใจจังได้แทะ อารัยอาหย่อย ๆ มากขึ้น แล้วช่วงนี้น้องฮะเก๋ามีเลือดออกตามเหงือกรึยัง ตอนพี่เปลี่ยนฟันใหม่ ก่อนฟันเก่าหลุดพ่อ พี่ชอบเอาขนมมาให้แทะ เลือดกลบปากเลย

บางแก้วที่บ้าน3เดือนครึ่งเหมือนกัน ชอบเล่นกะไซบีเรียน5เดือนครึ่ง แต่ไซโตกว่า5เท่ามั๊ง แต่ไซไม่ค่อยดุ บางแก้วเคยดุไซตอนแย่งแมลง(บางแก้วแย่งแมลงน้องไซ)น้องไซเลยหนีเลย บางแก้วก็ยังตามไปอีก ดุมากๆแบบก้าวร้าวน่ะ เคยเลี้ยงร็อดไวเลอร์ตัวนั้นยังไม่ดุขนาดนี้กลัวหมาตัวเล็กอีก แต่ก็ยังน่ารัก กัดกับไซอยู่ดีๆพอเรียกชื่อมันหันมาทำตาแบ๊วๆใส่แล้วทำหูลู่ๆ แล้วหันไปกัดกับไซใหม่ทั้งๆที่น้องไซตัวโตกว่า5เท่าวิ่งหนีอย่างเดียว วันนั้นเลยโดนลงโทษ รองเท้าแตะตบปากมันน่ะ มันไม่เจ็บมากนะกะเอาแค่พอดีแต่จำเพราะ จากวันนั้นมันก็ไม่ก้าวร้าวใส่น้องไซอีก แต่ตอนกลางวันบางแก้วเรียบร้อยเชื่องๆเข้ามานั่งใกล้ๆเลียเท้า แต่กลางคืนจะคึกคักและดุ แปลกนะ เราว่ามันยังมีสัญชาตญาณสัตว์ป่าอยู่เยอะกว่าหมาพันธุ์อื่น เวลาทานข้าวเสร็จจะอารมณ์ดี ยอมให้อุ้มให้ทายาทำท่าอ้อนสุดๆ แต่ตอนเข้ามาในบ้านชอบวิ่งหาของกิน ถ้าเราอุ้มมันตอนนี้มันจะหันมาทำท่าแว้งกัดแล้วเปลี่ยนใจไม่กัด สังเกตุมาสองครั้งแล้ว บางแก้วดุของจริงวันแรกที่ได้มาอายุเกือบ2เดือนมันทำหน้าระแวงเราทำตาดุใส่ทั้งๆทีมันเพิ่งเป็นลูกหมาอยู่ ถ้าเลี้ยงพร้อมกันหลายตัวคงน่ากลัวเหมือนกัน เราว่าให้ความรักมันมากๆมันคงอ่อนโยนลงเพราะบางแก้วมีหลายอารมณ์เดี๋ยวอ้อนเดี๋ยวดุ(ใส่น้องไซ) มันมีแววดุจริงๆ แต่ร่าเริง โชดดีที่ไซบีเรียนตัวโตกว่าเยอะไม่งั้นคงเจ็บตัวพอควร เคยกัดไซจนเลือดปากออกมาแล้วไซวิ่งหนีก็ยังตามเค้าอีก แต่น้องไซก็เคยกัดมันเป็นแผลถลอกครั้งหนึ่ง  แต่โดยรวมสองตัวนี้เข้ากันได้ดี นอนด้วยกันทั้งกลางวันกลางคืนแทบจะไม่ห่างกันเลย  แต่เวลาต่อหน้าเรามันชอบเล่นกันโดยการเล่นฟัดกันเบาๆแต่บางทีก็เผลอเล่นแรง แต่ลับหลังเรามันก็หยุดฟัดกัน แปลกดีนะ

เรื่องราวซาดิสซ์ของหมาป่าสองตัว

พี่ทาโร่...น้องฮะเก๋าไม่มีเลือดออกค่ะ...เอ รึว่าแม่ไม่เห็นก็ไม่รู้นิ...แต่มันหลุดเองค่ะ แม่เห็นฟันฮะเก๋าหลุดติดกะกระถางพลาสติกด้วย มันคันเหงือก ก็เลยกัดทุกอย่างเลยค่ะ เหมือนพอฟันน้ำนมหลุด ฟันแท้ก็จ่อเลยค่ะ ...พี่ทาโร่หล่อแล้ว เมื่อไหร่จะได้เจอกันอีกเนอะ ....

ดีจังค่ะ มีเพื่อนเล่นกันจะได้ไม่เหงา สงสารเจ้าฮะเก๋า อยู่ตัวเดียว บางทีเล่นกันน่ะเราเหนื่อยแล้ว มันยังบ้าพลังอยู่เลย เลยต้องให้วิ่งเล่นกับแมลงหน้าบ้านไปพลางๆ พอหายเหนื่อยก็ค่อยออกไปเล่นกันใหม่..แต่ก็ดีนะคะที่โดนลงโทษครั้งเดียวก็จำเลย เจ้าเก๋าไม่ค่อยจำ ชอบเผลอลืมตัว ต้องดุถึงจะหยุด แต่เชื่อค่ะ ว่าเค้ายังมีสัญชาติญาณของเค้าเองอยู่เยอะ แต่ก็ขี้อ้อนมากๆๆๆๆๆเหมือนกัน

ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ ไว้คุยกันอีกนะคะ