ได้ข้อความมาจากเว็ปหนึ่งน่าจะเป็นของบ้านโชกุน
โดย เอื้อมพร สุริยา - Tuesday, 2 September 2008, 11:53AM
 

ฉันดุเหรอ

ฉันดุเหรอ?

 การแสดงออกถึงความรักภักดี การหวงบ้าน การหวงของ การรักและหวงเจ้านายฉันผิดหรือ ?
     พวกคุณไม่เข้าใจฉันมากกว่า แต่ละช่วงอายุของฉัน พฤติกรรมที่ฉันแสดงออกไปนั้น ล้วนแต่ทำออกมาจากจิตใต้สำนึกของฉันซึ่งเต็มไปด้วยความรักและภักดีต่อคุณ
     ตอนเล็กๆฉันทำอะไรคุณก็บอกว่าฉันน่ารัก พอโตขึ้นฉันทำแบบเดิมๆ คุณก็ตี คุณก็ทุบ เตะบ้าง ฉันเองก็ไม่อาจที่จะเข้าใจว่าคุณรักฉันหรือเปล่า? แต่ความรักของฉันที่มีต่อคุณ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง  ตอนที่ฉันยังเล็กๆเป็นลูกหมาที่น่ารัก ดูเหมือนคุณมีเวลาที่จะใส่ใจฉัน เล่นกับฉัน กอดหอมฉัน ดูเหมือนคุณรักฉันมากมาย คุณมีเวลาที่จะเล่น คุณมีเวลาที่จะเฝ้ามองฉัน ฉันมีความสุขมาก แต่คุณก็ไม่เคยสอนฉันเลย ว่าคุณอยากให้ฉันมีนิสัยเช่นไร? ไม่เคยที่จะสอนฉันให้เข้าใจในสิ่งที่คุณต้องการเลย คุณเคยที่จะบอกฉันไหม? ว่าคุณชอบ หรือไม่อยากที่จะให้ฉันทำสิ่งใด มาวันนี้เวลาแม้แต่น้อยนิดคุณก็ไม่เคยเหลียวแลฉัน คุณกลับมาบ้านฉันดีใจ อยากที่จะพบหน้าคุณ หาของอะไรที่พอจะคาบได้ไปเป็นของกำนัลแด่คุณ แต่คุณก็ไม่เคยสนใจฉันเลยแม้แต่น้อย ดุฉันบ้างตีฉันบ้าง หาว่าฉันทำบ้านเลอะเทอะ ทำลายสิ่งของ
     ตอนเล็ก ฉันวิ่งเล่นไปได้รอบๆบ้าน ไปขุดคุ้ยเขี่ยดิน ชมนกชมไม้ไปรอบๆบริเวณ วันนี้คุณหาว่าฉันเล่นไม่รู้เรื่อง ขุดคุ้ย ต้นไม้ ทำให้บ้านที่สวยงามเสียหาย ตีฉัน อะไรกันนี่ ฉันทำอะไรผิดเหรอ ฉันก็เล่นเช่นนี้ทุกๆวัน แล้ววันหนึ่งคุณก็จับฉันมาล่ามโซ่ ไม่ให้ฉันไปไหน วิ่งเล่นก็ไม่ได้ ชีวิตของฉันอยู่แค่บริเวณแค่ปลายโซ่ข้างหนึ่ง กับหลักอีกข้างหนึ่ง
      ฉันอยากวิ่งเล่นเหมือนที่ฉันเคยทำ คุณก็ไม่เคยที่จะสนใจ คนที่เคยมาเล่นกับฉันก็ห่างหายไป ถึงเวลากินฉันก็เห็นเพียงคนคนหนึ่งถือชามข้าวมาวางแล้วก็จากไป ไม่มีใครเหลียวแลฉัน ชีวิตฉันไม่รู้จักใคร ใครๆก็คือคนแปลกหน้าสำหรับฉัน ฉันเห่า ฉันขู่คำราม เพราะฉันไม่รู้จักเขาคนนั้น ไม่รู้จักชีวิตที่ไกลเกินโซ่เส้นนี้  ฉันทำหน้าที่เตือนภัยให้คุณยามคุณหลับไหล ฉันทำหน้าที่เฝ้าบ้านให้คุณ
     วันหนึ่งมีคนที่ฉันไม่รู้จักเข้ามาใกล้ๆฉัน ฉันหวาดระแวงไม่รู้ว่าเขาจะมาทำร้ายฉันหรือไม่? ฉันก็เห่าและกัดเขาเพื่อป้องกันตัวเองและกลัวว่าเขาจะไปทำร้ายคุณ คุณก็ส่งเสียงโวยวายถือไม่อันใหญ่ลงมาทุบตีฉัน หาว่าฉันดุ  บอกว่าคนที่ฉันกัดนั้นเป็นเพื่อน เป็นญาติของคุณ ฉันจะรู้ได้ไหมว่าเขาเป็นใคร เพราะคุณไม่เคยที่จะให้เขารู้จักฉัน ฉันทำหน้าที่ของฉันเพื่อตัวฉันเองและเพื่อปกป้องคุณ
     คุณเป็นคนที่ฉันรักที่สุด แต่วันนี้คุณทำร้ายฉันบาดเจ็บสาหัส จากความรักที่ฉันมีอยู่ กลายเป็นหวาดกลัวคุณ หวาดระแวงกลัวว่าคุณจะทำร้ายฉันอีก เวลาฉันเห็นคุณฉันอยากเข้าไปเล่นกับคุณเหมือนอย่างที่เคยเป็น แต่วันนี้ฉันทั้งรักและหวาดระแวงคุณ แค่คุณยกมือจะมาเล่นกับฉันฉันก็หวาดระแวงกลัวว่าฉันจะถูกคุณทำร้ายอีก เมื่อฉันเป็นอย่างนี้ความรักที่คุณให้ฉันก็น้อยลงไปทุกที ส่วนฉันยังรักคุณเหมือนเดิมแต่ความหวาดระแวงกลับมีมากขึ้นทุกวัน นี่เป็นเพราะฉันหรือคุณกันแน่ที่ทำให้ความเหินห่างระหว่างเรามีมากขึ้น
     ตอนเล็กๆคุณกอดหอมฉันได้ทุกเวลาที่คุณอยากทำ แต่วันนี้คุณไม่ได้ดูแลฉัน ไม่เคยที่จะอาบน้ำทำความสะอาดฉัน ฉันผิดเหรอที่จะมีกลิ่นสาปสางเช่นนี้ เนื้อตัวดูสกปรกมอมแมม มีแผลพุพอง อันเกิดจากเห็บหมัดที่ฉันไม่สามารถจะกำจัดได้เอง ต้องอาศัยคุณเป็นผู้ดูแล แต่คุณไม่เหลียวแลฉันเลย ปล่อยฉันให้มีสภาพเช่นนี้ ฉันอยากไปเล่นกับคุณ เรียกคุณเข้ามาหาฉัน เพราะฉันไปหาคุณไม่ได้ พอคุณเดินมาดุด่าฉัน แล้วคุณก็เดินจากไป ไม่มีเวลาที่จะมาเล่น มาดูแลฉัน สภาพของฉันก็ไม่น่าดูสำหรับทุกๆคน คุณก็บอกว่าฉันเหม็น แต่คุณไม่อาบน้ำให้ฉัน คุณบอกว่าฉันน่าเกลียดเป็นแผลพุพองเต็มตัว แต่คุณก็ไม่รักษาฉัน แล้วฉันจะหายได้อย่างไร?
     แต่วันนี้คุณไม่ต้องรักษาฉันแล้ว ฉันหายจากโรคร้ายแล้ว ฉันหายจากความทุกข์แล้ว ฉันสามารถไปไหนๆได้ตามใจที่ฉันปารถนาแล้ว แต่ฉันก็ยังรักและเป็นห่วงคุณเสมอ ฉันเองก็ยังรอคุณกลับบ้านทุกวัน ฉันก็ยังรักและภักดีกับคุณเหมือนเดิม และยังแอบอิจฉาลูกสุนัขตัวใหม่ที่คุณแสดงความรักกับเขาเหมือนตอนที่คุณได้ฉันมาใหม่ๆ ขอให้คุณรักเจ้าหมาน้อยตัวใหม่ให้มากๆ ขอให้ชีวิตฉันเป็นบทเรียนสำหรับการเลี้ยงหมาบางแก้ว อย่าดูแลเขาเหมือนคุณดูแลฉัน สำหรับฉันยังภักดีต่อคุณ จะวนเวียนอยู่ใกล้ๆ คอยดูแลและปกป้องคุณตลอดไป
    
     จากหมาบางแก้วผู้ภักดี

ตอบ: ได้ข้อความมาจากเว็ปหนึ่งน่าจะเป็นของบ้านโชกุน
โดย แม่ข้าวเหนียว อุดรธานี - Tuesday, 2 September 2008, 01:46PM
 

สุดยอดมาก ขอบคุณผู้นำมา เผยแพร่ เพราะ........หลายท่านเลี้ยงเพราะเขาน่ารัก แต่ถ้าเขากัดไม่เชื่อฟังเรา เขาจะดูน่าเกลียดในบัดดล

แม่ข้าวเหนียว

ตอบ: ได้ข้อความมาจากเว็ปหนึ่งน่าจะเป็นของบ้านโชกุน
โดย phan _kong - Wednesday, 3 September 2008, 09:05AM
  ย้อนหลังไปนานแสนนาน  ครั้งที่เรายังเป็นสัตว์ป่าและผู้คนอาศัยอยู่ตามหลีบถ้ำ  และต่อมาได้ค้นพบ ”ไฟ”  อันเป็นจุกเริ่มแห่งอารยะธรรมเหนือสัตว์ใหญ่น้อยทั้งปวงนั้น

                ท่ามกลางความมืดหนาวเหน็บ  แสงไฟและความอบอุ่นจากปากถ้ำได้ชักจูงให้พวกเราต่อยๆรวบรวมความกล้าคืบคลานเข้าไปใกล้  และด้วยเศษอาหารที่มนุษย์หยิบยื่นให้ในครั้งกระนั้นก็ทำไห้พวกเราได้รับรู้ว่า  นอกจากความอบอุ่นแห่งไอร้อนจากกองไฟแล้วยังมีมิตรไมตรีแฝงอยู่ด้วย

                มิตรภาพระหว่างหมากับคนจึงถือกำเนิดขึ้น ณ. บัดนั้น  และต่อเนื่องยาวนานมาจนถึงบัดนี้

                ถึงวันนี้แม้จะมีประวัติศาสตร์ร่วมกันยาวนานปานนั้น  คนกับหมาแม้จะได้อยู่ร่วมกันใกล้ชิดสนิทสนมกัน  แต่บางครั้งบางคนกลับคล้ายเพียงแค่คบหากันแค่เปลือกนอก

                ทั้งๆที่หมาทุดตัวล้วนใฝ่ฝันอยากมีเจ้าของสักคนหนึ่งด้วยทั้งนั้น  ดังนั้น

                ประการสำคัญ  หากต้องการผูกพันเป็นเจ้าของหมา  ขอวิงวอนให้ทบทวนสักหลายครั้งให้แน่ใจว่าเพราะเหตุใดจึงต้องการมีหมาเป็นของตนเอง

                มีหมาเป็นของตัวเองเริ่มด้วยเหตุผลเพียงประการเดียวเท่านั้นคือ..ความรัก

                หากต้องการเครื่องประดับบารมี  หากต้องการเครื่องประดับอวดอ้างฐานะต่อสังคมหากต้องการเพื่อให้แตกต่างจากผู้อื่น  หากต้องการเพราะมิให้น้อยหน้าเพื่อนบ้าน  ก็ขอให้เลือกวัตถุสิ่งของอื่นเถิด  กรุณาอย่าเลือกหมาเลย

                เพราะหมามีชีวิตจิตใจ  มีอารมณ์ความรู้สึกมีทั้งรัก  มีทั้งสุข  มีทั้งเศร้าและมีกระทั่งหัวใจสลาย

                เคนได้ยินคำว่า “หมาหัวใจสลาย” บ้างหรือไม่?

                ด้วยเหตุผลว่า  หมาพร้อมจะฝากเนื้อฝากตัวและมอบทั้งชีวิตให้เจ้าของเสมอ  อย่าว่าแต่หมาเลยที่เจ็บปวด  คนเองหากมอบความรักให้สุดหัวใจแล้วกลับถูกปฏิเสธจะปวดร้าวเพียงใด

                เคยเห็น “หมาหัวใจสลาย” บ้างหรือไม่

                เลี้ยงหมาจึงต้องเริ่มด้วยความรัก..

                ใช่หรือไม่  ทุกเรื่องราวหากเริ่มด้วยความรักแล้วย่อมไม่อับจนปัญญากับปัญหาที่จะเกิดขึ้นภานหลัง

                ก่อนจะมีหมาสักตัวหนึ่ง  ขอได้โปรดศึกษาเรื่องราวสภาพแวดล้อม  ให้รอบคอบเสียก่อนที่อยู่อาศัยของท่านมีลักษณะเช่นใด  คับแคบกว้างขวาง  ต้องทิ้งบ้านบ่อยหรือไม่  มีคนดูแลยามจากบ้านหรือไม่  ตัวท่านเองมีเวลาให้กับหมาเพียงใด  จะเลี้ยงดูให้ใกล้ชิดกันได้ยาวนานสักขนาดไหน ฯลฯ

                 อยากไห้เรามีหน้าที่อะไรตอบแทนท่าน

                พวกเรามีหลายชนิดหลายเผ่าพันธุ์ซึ่งมีลักษณะและความสามารถแตกต่างกันออกไป  จึงขอให้กำหนดความต้องการของท่านให้ชัดเจนเสียก่อน  เพื่อจะได้ไม่ต้องประสบความยากลำบากในการอยู่ร่วมกันภายหลัง

                โรคภัยไข้เจ็บในสภาพแวดล้อมทุกวันนี้กระทั่งผู้คนเองยังหนักใจดังนั้น  ขอจงปรึกษาผู้รู้และดูแลเราบ้าง  โปรดอย่าลืมว่าเราคือสิ่งมีชีวิต  มีเกิด  แก่  เจ็บ  ตาย  เฉกเช่นเดียวกันโปรดดูแลเราด้วย

                เราทำผิดก็จงสั่งสอน  หากจะลงโทษก็ขอเพียงให้เราได้สำนึกในสิ่งที่ควรไม่ควร  แต่ขออย่าใช้เราเราเป็นที่ระบายความโกรธ  เราพร้อมที่จะทำไห้เจ้าของเรามีความสุขเสมอ

                ยามเราแก่ชรา  ตอบแทนบุญคุณท่านไม่ได้  ก็อย่าได้ทิ้งขว้าง  อย่างน้อยขอเพียงซอกมุมเล็กๆ  พร้อมอาหารพอประทังชีวิต  และหากเป็นไปได้  จงอย่าลืมให้ความรักแก่เราบ้าง..

                ลูบหัวนานๆครั้งก็เพียงพอแล้วสำหรับการสื่อสาร

                เพียงแค่นี้จะให้เราได้หรือไม่

                เลี้ยงหมาสักตัวหนึ่ง  ขอจงตั้งใจและมั่นใจว่าจะดูแลกันได้ยาวนานถึงปานนั้น  วันใดที่หมดรักวันใดที่หยิบยื่นเราให้แก่ผู้อื่น  คล้ายข้าวของที่เบื่อหน่ายแต่ยังมีประโยชน์ใช้สอย

                นั่นคือวันหัวใจสลายของพวกเรา

                ในนามแห่งหมา…

                ขอได้โปรดทบทวน

 หนังสือพิมพ์ คมชัดลึก


Bangkaew.net and Bangkaew.org are for sale
See details at https://sedo.com/search/?keyword=bangkaew