เหตุเกิดเมื่อ วันนี้ บางแก้ว7เดือนที่บ้านได้กัดผมซึ่งเป็นเจ้าของเนื่องจากจะเอาอาหารว่างสำหรับแทะคืนมา สำหรับเรื่องนี้ปกติมันมีอาการขู่บ้างนิดหน่อย เพราะผมพยายามฝึกเรื่องนี้กับมันประจำ สำหรับเวลาให้กินอาหารมันจะไม่มีอาการหวง ถ้ามันมีอาการขู่ก้จะดุและตีทันที แต่วันนี้มันกัดนิ้วผมและแสดงท่าทีที่ดุร้ายมากซึ่งผมไม่เคยเห็นมาก่อนและมันไม่เคยทำกับผมมาก่อน ผมจึงฟิวขาด  กระชากมันออกมาจากกรง และซ้อมมันทั้งเตะ ทั้ง กระทืบ จนมันหงายท้อง จนแม่มาห้ามผม จึงจับมันเขวี้ยงไปนอกบ้าน ผมรู้ว่าจุดนี้ผมทำไม่ถูก แต่ผมเป็นคนค่อนข้างอารมณ์รุนแรงและพยายามฝึกจุดนี้อยู่ถ้ามีบางแก้วตัวนี้อาการอารมณรุนแรงของผมคงไม่ดีขึ้นแน่นอน  สำหรับบางแก้วตัวนี้ผมไม่ไหวจริงๆ ผมไม่อยากให้มันทรมานกว่านี้ เพราะถ้ามันเป็นแบบนี้อีกผมซ้อมมันตายคามือแน่ๆ ปกติผมไม่รุนแรงกับมันมากถึงขนาดนี้ ทำโทษปกติคือจะดุ หรือ เอาหนังสือม้วนๆแล้วฟาดมันแค่นั้น  ถามว่าผมรักมันไหมผมรักมัน เพราะเลี้ยงมาตั้งแต่2-3เดือน ตั้งแต่ยังเด็กๆ ซื้อมาจาก JJมีน เลี้ยงอย่างดี มีกรงให้อยู่ พาไปเดินในหมู่บ้านทุกวันเพื่อไม่ให้เค้าเครียด อาหารกินวันละ3มื้อ เกรด พรี่เมี่ยม ปกติจะขังไว้ในกรงเนื่องจากยังไม่นิ่ง ขับถ่าย ป็นเวลา7โมงเช้า เที่ยง 6โมงเย็น เที่ยงคืน รอบสุดท้าย ไม่มีปลอ่ยในบ้านหรือในกรง ขับถ่ายที่สนามหญ้าเท่านั้น  เปิดพัดลมให้ตลอด24ชม กรงอยู่ในบ้านไม่มียุงกัด ฝึกให้รู้คำสั่งพิ้นฐาน นั่ง หมอบ นิ่ง ขอมือ ไหว้ หงาย แท็ค เรียบร้อยแล้ว  ฉีดวัคซีนครบ แผลผมคล้ายกับรอยมีดบาดไม่รุนแรงมากเพราะหมาแค่7เดือนมันไม่เคยกัดผม เพราะปกติมันจะกลัวผมมาก ผมเป็นคนเดียวในบ้านที่มันกลัว และเชื่อฟัง เพราะเคยรุนแรงกับมันมาก่อน เอามันอยู่ตั้งแต่เล็กๆ เวลาทำโทษมันก็จะหงายท้องยอมแพ้  ผมเคยบอกมันประจำมันว่าถ้ากัดคนในบ้านแม้แต่ครั้งเดียวไม่เอาไว้แน่ ผมได้มองถึงอนาคต ถ้าตัวโตกว่านี้แผลคงไม่ได้แค่นี้แน่ ในบ้านก็ไม่มีใครเอามันอยู่นอกจากผม ผมไม่อยากให้มันเกิดเหตุเช่นนี้กับผม หรือคนอื่นในบ้านอีก ผมก็ร้องไห้ แม่ผมก็ร้องไห้ แต่เพื่อเป็นการดี ผมขอให้ทั้ง2ฝ่ายทั้งหมาทั้งคนจากกันตอนนี้จะดีกว่า เกิดเหตุที่ร้ายแรงกว่านี้ ทั้งนี้ผมรู้ว่าผมเป็นฝ่ายผิดก่อนจะซื้อเขา ผมได้ศึกษาหาข้อมูลมาอยู่พักนึงแล้ว แล้วคิดว่าสามารถฝึก เอาชนะ สันดานจากป่าของเขาได้ แต่ก็ได้ไม่หมด ผมว่าก้เหมือนสัตวป่าถึงฝึกมาดีแค่ไหน ถ้ามีเหตุใดมากระตุ้นสัญชาตญาณของเขา ก็อาจเกิดเหต ร้ายแรงได้ จึงเรียนทุกๆท่านในเวปบอดนี้ใครที่รักบางแก้วๆจริงมีพื้นที่ สามารถฝึกมันได้ดี สามารเอามันอยู่ เคยเลี้ยงบางแก้วและมีประสบการณเลี้ยงมาก่อนและต้องการบางแก้วของผม กรุณาโทรมา 0870066778  ผมยกให้ฟรีแถมอาหารและกรงเหล็กแบบน้อคดาว อาหารเม็ดและอาหารสด ที่ให้อาหารสดเพราะเค้าพึ่งผ่ากระเพาะมาเนื่องจากกินหินเข้าไปทั้งก้อน ค่าผ่า+ใช้จ่ายเหยียบหมื่น ช่วงนี้จึงให้กินอาหารอ่อนที่เป้นกระป๋องที่ย่อยง่ายๆเพื่อนให้กระเพาะแข้งแรงก่อน ตอนนี้แผลภายนอกแห้งและปิดสนิทแล้วมีสะเก้ดเล้กน้อย ถ้าสนใจ นัดเจอภายใน กทม แถว มีน-หนองจอกได้ยิ่งดี สำหรับลักษณะหมา สีขาวน้ำตาล หางไม่พวง ย้อยมากลางหลังไม่มีตก มีกระเล้กน้อย หน้าแหลมคล้ายจิ้งจอก แต่มีแผงคอเล็กน้อย  ขนเยอะ นอกจากบริเวณที่โดนผ่าตัดและเจาะสายน้ำเกลือจะแหว่งไป ตอนนี้สุขแข้งแรงดีทุกประการ

ถ้าไม่มีใครเอาผมคนต้องเรียกเทศบาลมาจับมันไปแล้ว เพราะไม่อยากให้มันไปก่อปันหากับคนอื่นอีก ทั้งที่ผมรู้ว่าผมผิดอย่างมากและไม่คิดจะเลี้ยงหมาพันบางแก้วอีกแล้ว ใครสนใจติดต่อมาที่เบอร์ผมได้ครับ 0870066778 ผมหวังว่าจะมีสักคนที่รักบางแก้วจริงๆมารับมันไป และเลี้ยงมันให้ดีกว่าผมครับT+T ขอบคุนมากครับ สุดท้าย มือใหม่ที่หลงเข้ามาอ่านขอให้รู้ว่าบางแก้วรวมถึงหมาดุและหมาที่มีศักยภาพสูงทุกพันธ๊ ไม่ใช่ทุกคนจะเลี้ยงได้ คนเลี้ยงก็ต้องมีศักยภาพสูงตามหมาด้วย

ผมก็รู้สึกแย่มากคับ ตอนนี้ผมสับสนมาก ไม่รู้จะทำอย่างไรกับมันดี คือมันค่อนข้างดื้อพอควร  ทำโทษไปก็เหมือนเค้าไม่จำอะคับ ผมคิดว่าถึงขนาดกัดเจ้าของแบบนี้คงเลี้ยงไม่เชื่องแล้วอ่ะคับ แผลไม่ได้ใหญ่นะคับ เล้กๆเหมอืนคัตเตอบาด เพราะผมรีบชักมือออก มันทำท่าดุร้ายกับผมมาก ตอนที่ผมพยายามเอาอาหารที่มันแทะออกมา ซึ่งให้มันก่อนหน้านี้ไม่ถึง5นาที ครั้งก่อนๆก้มีอาการบ้างแต่ไม่ร้ายแรงถึงขนาดนี้ ผมก้ดุไปพอสมควร ไม่เคยเจออาการแบบนี้มาก่อนเลย  มันรีบก้มหมอบตั้งแต่ผมกำลังเปิดกรงเลยคับ เพราะมันรู้ว่าต้องโดนผมทำร้ายแน่ๆ หลังจากนั้นผมก็ใส่มันไปชุดใหญ่เลยคับ ตอนนั้นฟิวขาดเลย ถ้าแม่ไม่มาห้ามผมมันคงโดนหนักกว่านี้ ผม เสียใจมาก ไม่รู้จะทำยังไงกับมันดี เหมือนตอนนั้นผมควบคุมตัวเองไม่ได้  ไม่อยากให้มันต้องเจอกับ สภาพเจ้าของแย่ๆแบบผม

ขอเปลี่ยนแปลงนิดนึงนะคับ เนื่องจากพี่ข้างบนเค้าบอกว่าสามารถแก้ไขและฝึกใหม่ได้ ยังไงจะลองฝึกกับพี่ข้างบนก่อน แล้วจะมารายงานความคืบหน้า  ตอนนี้ยังไม่ยกให้นะคับ ขอลองพยายามแก้ไขดูก่อนคับ

สู้เขานะครับ ได้อ่านเรื่องราวแล้วก็สงสารทั้งเจ้าหมาน้อยและเจ้าของ ผมก็เคยเจอลักษณะนี้โมโหเหมือนกันแต่สุดท้ายก็ลงเอยด้วยดี ใจเย็นๆๆค่อยเป็นค่อยไปขนาดของผมเอาหมาคนอื่นมาเลี้ยงอายุตั้ง4ปี ยังปรับเปลี่ยนพฤติกรรมห่วงของกินได้เลยแต่ของคุณเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กอย่างไงก็มีความผูกพันกัน ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

ดีใจจังที่เปลี่ยนใจเลี้ยงมันต่อและปรับนิสัยมันขอให้สำเร็จนะครับ เพราะผมก็เคยโดนเหมือนกันตอนมันอายุ 5 ปี ตอนนั้นไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะโดนกัดตอนไปห้ามไม่ให้มันกัดกันบาดแผลถ้าไปหาหมอคงต้องเย็บประมาณ 5 เข็มได้ ตอนนั้นตีมันเกือบตายเหมือนกันแล้วก็เข้ามาหาความรู้จากพี่ๆในเวปนี้แหละใช้เวลาปรับ ประมาฌ 1 เดือน ตอนนี้ได้บางแก้วที่น่ารักกลับคืนมาดีใจมาก

ขอเอาใจช่วยค่ะ  ปกติบางแก้วเป็นหมาที่ฉลาดอยู่แล้ว คงฝึกสำเร็จได้ไม่ยาก สำหรับดิฉันเองตอนก่อนที่จะเอาเจ้าสองตัวที่บ้านมาเลี้ยงก็พยายามหาข้อมูลอยู่พักนึงค่ะ  ก็เลยได้ป้องกันเรื่องอาการหวงของกินโดยการให้อาหารแล้วอยู่คุยด้วยกับหยิบบางชิ้นส่งให้บ้าง เวลาเล่นกันก็เอาของออกจากปากเค้าบ้าง ส่งของเล่นให้เค้าจากมือตัวเองบ้าง จนชินค่ะ ทุกวันนี้ขนมต้มกับมะขามไม่เคยขู่หรือแสดงอาการหวงของกินกับดิฉันและทุกคนในบ้านเลยค่ะ (อายุ 1 ปีกับ 8 เดือนค่ะ)

ขอเอาใจช่วยนะคะ เชื่อว่าคุณมีความรักให้สุนัขของคุณเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว น่าจะไม่ยากค่ะที่จะปรับพฤติกรรมและอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขต่อไป  ถ้าฝึกสำเร็จ เชื่อว่าคุณจะได้หมาดีเป็นมิตรแท้เพิ่มอีกตัวค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ

แม่ข้าวเหนียวเอาใจช่วยนะคะ ข้าวเหนียวเคยกัดพ่อ บาดแผลเหวอะจนเย็บไม่ได้ มือบวม จนชาไปทั้งมือหลังจากแผลหาย เขา สำนึกผิดมากถ้าเดินผ่าน หางจะตกตลอด พ่อไม่ได้ตีเขา เพราะแม่ข้าวเหนียว ห้ามใว้  แต่เขารู้เองว่าเขาทำผิด 

เอาใจช่วยนะคะ คิดถึงแม่ข้าวเหนียว ถ้าจะตีเขา ดิฉันคิดถึงเขามาก แม้ว่าเขาจากเราไปนานแล้วและจะเสียน้ำตาทุกครั้งที่เห็นผ้าเช็ดตัวเขา เศษขนของเขาที่ร่วง

เพราะเขาเป็นบางแก้ว.......... คุณโชคดีมากค่ะ ที่เขายังอยู่ให้คุณเลี้ยง ให้คุณลูบหัว ให้คุณกอด ให้คุณหอม ให้คุณสัมผัสขนอันอ่อนนุ่มของเขา ให้คุณได้ระบายความในใจให้เขาฟัง 

รัก..เขานะคะ

เป็นเหตุการณ์ที่เจ็บปวดมากที่เกิดขึ้นกับเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตาย (คน-หมาทุกคนทุกตัว) พี่ก็เคยเป็นอย่างนี้นะคะ ตอนเลี้ยงตัวแรกพี่ เจอเหตุการณ์เดียวกันเลย เป็นลูกโดเบอร์แมนผสม  พี่จำได้ว่าพี่ทุบตีเขา  พี่จับเขาโยนเข้าพุ่มต้นเบิร์ดเขาหวาดกลัวมาก แต่พี่ยังไม่สะใจมันรุ่มร้อนเหมือนไฟไหม้  โชคดีที่เขาไม่ตายไม่งั้นความรู้สึกผิดคงหลอกหลอนพี่ไปจนตาย พี่บอกตัวเองเสมอว่าโชคดีที่เขาไม่ตาย ทำให้พี่มีโอกาสแก้ตัวกับเขา  เขาเหมือนเด็กเล็กๆ เขาทำทุกอย่างไปโดยสันชาตญาน เราเป็นคนเราฉลาดกว่า ที่พี่ได้คิดเพราะอะไรรู้มั๊ย  วันหนึ่งมีเพื่อนมาหาที่บ้านเขาร้องไห้ เสียใจที่ลูกสาวคนเดียวของเขา (ลูกจริงๆ เด็ก ม.5) บอกว่าจะไปเที่ยวทะเลกับกลุ่มเพื่อน ตอนนี้เพื่อนไปจองบังกะโลไว้แล้ว แม่ก็บอกว่าผู้ชายผู้หญิงจะไปโดยไม่มีผู้ใหญ่ได้อย่างไร แม่ไม่ให้ไปมันไม่เหมาะ  ลูกไม่พอใจหาว่าแม่ดูถูกทั้งตัวลูกและเพื่อน โกรธแม่ไม่ยอมพูดด้วยและบอกว่าถ้าไม่ให้ไปจะฆ่าตัว เพื่อนร้องให้มาหา  เราก็ปลอบว่าลูกเขาไม่รู้ว่าเรารักเขา ไม่รู้ว่าความเสียหายมันคืออะไร  เราฉลาดกว่าเราเกิดก่อนเราต้องเอาชนะด้วยปัญญา ก็เริ่มวางแผนกัน(เรื่องมันยาว) จนสุดท้ายลูกก็ไม่ไปและก็ดีกับแม่แล้วเอาเป็นว่าจบลงด้วยดี  ที่บอกเรื่องนี้เพื่อจะสะท้อนให้รู้ว่าหมาก็เหมือนลูก แต่หมาไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเราเลยนอกจากความรักความเอาใจใส่ ความผิดพลาดของเขามันก็ต้องมีบ้างเพราะเขาไม่รู้ เขาโง่ เราฉลาดกว่านะ ความอดทนที่พี่ต้องใช้กับหมายังน้อยกว่าความอดทนที่เพื่อนพี่ต้องใช้กับลูกเขามากมาย พี่จึงได้คิดขอเป็นกับลังใจให้คุณป่องนะคะเพราะวันข้างหน้าคุณยังต้องอดทน อดกลั้น และต้องใช้ความสุขุมกับปัญหาอื่นๆ อีกเยอะค่ะ

ผมฟังแล้วรู้สึกว่า คุณยังไม่ค่อยเข้า nature ของหมาบางแก้ว โดยปกติ สุนัข ก็เหมือนคนนั่นแหละครับ ถ้าคุณไปตีมันบ่อยๆ มันจะเก็บ เก็บ เก็บ และ ระแวง คนเลี้ยง วันใดวันหนึ่ง หากมีปัญหาข้อขัดแย้งกันแม้แต่นิดเดียว มันจะกัดทันทีครับ เพราะมันได้เรียนรู้มาหลายครั้งแล้วว่า มันไม่ปลอดภัยต้องถูกตีแน่นอน มันก็จะโจมตีก่อน ตามสัญชาติญาณของสัตว์ป่า ผมเลี้ยงบางแก้ว ผมใช้สูตรของ Cesar Millan คือพูดดีๆ ไม่ตีมัน ถ้ามันทำอะไรผิด เต็มที่ก็ตบปากเบาๆ และ เอาสิ่งที่มันทำผิด มาให้มันดู พร้อมกับส่ายหน้า หรือ โบกมือ แสดงว่า ไม่ถูกต้อง และมันก็จะปรับปรุงตัวดีขึ้นเรื่อยๆครับ ผมอยากให้คุณลองถอยหลังมาสัก 2-3 ก้าว ปรับปรุง เรื่องการลงโทษมัน ใช้สูตร อนุโลม มากกว่า ปฏิโลม และ สันติวิธี มากกว่า ยุทธวิธีนะครับ แต่ถ้าคุณพิจารณาแล้ว คุณไม่ไหว ผมก็เห็นด้วยกับที่คุณ post ใน net ยกให้คนอื่นเลี้ยง เสียดายนะครับ มัน 7 เดือนแล้ว ถ้าประมาณสัก 3-4 ผมจะรับเลี้ยงไว้เองครับ

นิยม พิทักษ์ชินพงศ์

              เริ่มต้นแม้จะเสียความรู้สึกในบางกรณี แต่ก็ต้องนับถือและดีใจสำหรับจิตใต้สำนึกของเจ้าของกระทู้ ที่ยังยั้งคิดและพยายามแก้ปัญหา แม้ว่าอาจกำลังสับสนกับตัวตนที่เป็นอยู่  ปัญหาทุกปัญหามันมีทางแก้ ผมไม่อยากให้มีการหนีปัญหาเพราะมันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น ที่สำคัญมันจะทำให้เราหนีอยู่ตลอด สุดท้ายจะกลายเป็นคนที่แก้ปัญหาอะไรไม่ได้เลย แล้วก็ทิ้งภาระให้บุคคลอื่นหรือแม้แต่ตัวหมาที่ถูกทอดทิ้งเองก็ตาม เขาก็เป็นเหยื่อของการกระทำเช่นกัน ทุกชีวิตไม่มีใครที่ไม่มีปัญหาแต่ทุกชีวิตจะแก้ปัญหาของตนเองอย่างไร ถ้าแก้ไม่ได้ก็ถาม คนใกล้ชิด ฯลฯ ก็เป็นทางออกอีกอย่างหนึ่ง บางครั้งเมื่อเกิดปัญหาเราคิดอะไรไม่ออกจริงๆ ทั้งที่ในบางกรณีมันเป็นปัญหาแค่เส้นผมบังภูเขา   

                    คงเป็นเรื่องของ  “สติ” ที่ต้องเตือนตัวเองเสมอๆว่า “ให้คิดก่อนทำ” กรณีนี้มันมีทั้งสองแง่ ทั้งที่ถูกต้องและไม่ถูกต้อง แต่การทำไปแล้วมายังหวนกลับมานั่งคิด ตั้งสติ พิจารณาว่าสิ่งที่ทำไปมันถูกหรือไม่ แม้จะไม่ถูกต้องที่สุด ไม่ดีที่สุด แต่ก็ยังดีกว่าไร้สติไปตลอด แต่ทุกๆเหตุการณ์ การคิดถึงเหตุ-ผล ก่อนย่อมเป็นผลดีมากกว่า เพราะความสูญเสียมันแตกต่างกัน เหตุการณ์แรกสูญเสียไปแล้วเพราะไม่ได้คิด แต่ สำหรับเหตุการณ์ที่สองยังไม่สูญเสียเพราะคิดก่อนที่จะสูญเสีย  หลายท่านอาจผ่านจุดเหล่านี้มาแล้ว แต่สำหรับอีกหลายๆคนกำลังเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น

                     ตั้งแต่เด็กผมมักได้ยินแต่คำว่า “หมากัดเจ้าของมันเลี้ยงไม่เชื่อง ต้องตายสถานเดียว” จนฝังใจในความคิดเหล่านี้ นี่คือความคิดของคนในอดีตที่ผ่านมา เป็นความคิดที่ไม่ได้คำนึงถึงหมาตัวหนึ่งว่าเขาคิดอย่างไร ทำไมเขาถึงทำเช่นนั้น เป็นมุมมองที่มาจากตนเองเพียงฝ่ายเดียว อาจด้วยความไม่รู้หรือความคิด ความเข้าใจที่ถูกสืบทอดต่อๆ กันมาว่าหมากัดเจ้าของเลี้ยงไม่ได้ แต่สำหรับผมวันนี้ความคิดเหล่านี้มันเปลี่ยนไปแล้ว

                     การที่หมากัดเจ้าของมีจากหลายสาเหตุ โดยเฉพาะบางแก้วที่เขามักขี้ระแวง บางตัวอารมณ์เขาคาดเดาได้ยาก แต่พฤติกรรมส่วนใหญ่เขาก็จะคล้ายๆกัน โดยเฉพาะช่วง 3-12 เดือน คือการตั้งแต่วัยเด็ก-วัยรุ่น ที่เขาจะกำลังอยากจะเล่น ขุด กัด แทะ  ห้าว บางครั้งก้าวร้าว  โดยเฉพาะช่วงติดสัตว์ พฤติกรรมเหล่านี้ผู้เลี้ยงควรรู้ ควรเข้าใจ และสังเกตุพฤติกรรมของเขา เมื่อเขาเลยวัยนี้ไปแล้วจะเห็นได้ชัดว่าเขานิ่ง สงบมากขึ้น แต่ทั้งนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับวิธีเลี้ยง การดูแล การเข้าใจ การสั่งสอน ด้วยเช่นกัน พฤติกรรมบางอย่างถ้าปล่อยไว้เขาก็จะกระทำจนเป็นนิสัย ซึ่งก็ไม่ต่างไปจากคนสักเท่าไร  การกระทำที่รุนแรงไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้น ซึ่งถ้ากระทำแล้วเอาเขาไม่อยู่ ความระแวง ความก้าวร้าวอาจถูกสะสมโดยที่ผุ้เลี้ยงไม่รู้ตัว บางครั้งอารมณ์ ความรุ้สึกของคน หมาสามารถรับรุ้ได้เช่นกัน การจูงเขาไปเดินเล่น ก็เป็นการผ่อนคลายสำหรับเขา แต่การเล่นกับเขาและควบคุมเขาไปในตัวเช่น ห้าม หยุด ไม่ให้กระทำในบางสิ่งที่เขาทำไม่ถูกต้อง ลูบหัว ชมเชย เมื่อทำดี สิ่งเหล่านี้ถ้าทำเป็นประจำ เขาจะเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับเรา ดั่งคำที่ว่า "มีหมาเป็นเพื่อน ดีกว่าเพื่อนหมาหมา" 

                    การหวงของก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่เป็นปัญหาของผู้เลี้ยงที่มีแต่ให้หรือกระทำโดยหน้าที่ เช่น ให้ข้าวให้น้ำ ทุกวัน แต่ไม่เคยอ้างสิทธิ์ในสิ่งของเหล่านั้นเลยสักครั้งเดียว หมาหลายๆตัวก็เลยคิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นของเขา หากฝึกตั้งแต่เล็กๆ การให้แล้วขอคืน ถ้าเขาขู่หรือก้าวร้าวให้ตบปากเบาๆ เขาก็จะถอย สิ่งเหล่านี้เขาก็จะรับรู้ว่าเราเป็นเจ้าของสิ่งของเหล่านั้น เมื่อเหตุเกิดขึ้นแล้วสิ่งที่ควรทำก็คือเริ่มจากการทบทวนพฤติกรรมของคนว่าสิ่งที่ทำอยู่ทุกวันมันสร้างปัญหาใช่หรือไม่ เช่น การให้อาหารโดยไม่เคยอ้างสิทธิ์ความเป็นเจ้าของ  โดยการให้อาหารแต่ละครั้งผู้เลี้ยงไม่ควรให้อาหารแล้วจากไป แต่ควรวางอาหารให้หมา เมื่อหมาจะเข้ามากินเขาต้องกัน ห้าม จนกว่าเขาจะถอย ลักษณะนี้ไม่ใช่การแย่งอาหารจากหมาเพราะหมายังไม่ได้ครอบครองอาหาร แต่เรากระทำตัวให้เป็นผู้ครอบครองเสียเอง เมื่อความคุมหมาได้ระดับหนึ่ง สิ่งอื่นๆก็ต้องการทำเช่นเดียวกัน อ้างสิทธิ์ในทุกๆเรื่องที่เกี่ยวกับหมา

                    หมาหวงของจึงไม่ควรอย่างยิ่งที่จะหยิบ แย่ง สิ่งของไปจากการครอบครองของหมาเพราะเมื่อเราหยิบสิ่งของ อาหาร หมาจะกัดทันที โดยเฉพาะหมาที่โตแล้วและไม่เคยได้รับการสั่งสอน  แต่ควรใช้วิธีทำให้หมาถอยห่างออกไปจากสิ่งของ  นั่นคือการเดินเข้าไปแล้วค่อยๆใช้หน้าแข้งดันบริเวณลำคอของหมาให้ออกไปจากอาหาร เมื่อหมาถอยออกไปแล้ว เขาอาจพยายามเข้ามาอีกเราต้องยืนกันไว้เป็นการบอกเขาว่านี่อาหารของเรา  กันเขาไว้จนกว่าเขาจะเลิกเข้ามายุ่งเกี่ยวกันอาหาร  จากนั้นจึงค่อยอนุญาติให้เขาเข้ามากินอาหารได้ แต่ข้อควรระวัง การกระทำใดๆ เกี่ยวกับสุนัขโตแล้วและไม่ได้รับการฝึกฝนมาก่อน โดยเฉพาะผู้เลี้ยงที่ไม่สามารถควบคุมหมาได้ การสังเกตุพฤติกรรมของเขาแต่ละขั้นตอนเพื่อความปลอดภัยของตัวเราเองเนื่องจากในบางกรณีเราไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ การอ่าน การเข้าใจพฤติกรรมของสุนัขจึงเป็นเรื่องสำคัญในแต่ละก้าวของการฝึก นั่นคือผู้เลี้ยงต้องประเมินตนเองและสุนัขของตนเองให้ได้

                     เราพูดกันเสมอว่าการเลี้ยงบางแก้ว ลอ๊ตไวเล่อร์ พิตบูล ฯลฯ การเลี้ยงสุนัขเหล่านี้ผู้เลี้ยงควรรู้และเข้าใจในพฤติกรรมของเขา แต่หลายๆท่านเมื่อได้ยินชื่อเสียงของสุนัขเหล่านี้ก็อยากได้ไว้เฝ้าบ้าน เฝ้าทรัพย์สิน เป็นเพื่อน แต่ไม่ได้ศึกษาความเป็นไปในพฤติกรรมของเขาก็จะเกิดกรณีเช่นนี้กันเป็นประจำ แม้ว่าที่นี่ส่วนหนึ่งจะเป็นปลายทางของการแก้ปัญหาแก้ก็ยังมีอีกหลายๆท่านที่ทำการศึกษาก่อนเลี้ยงสุนัขสายพันธ์เหล่านี้

                     สิ่งที่เขียนมาตั้งแต่ต้นแม้ในบางข้อความมิได้เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมสุนัขแต่อย่างใด แต่ทั้งหลายทั้งปวง ไม่ว่าคน หมา มันเกี่ยวข้องกันอย่างยากที่จะแยกออกจากกันเพราะสองสิ่งมันอยู่ร่วมกัน ซึ่งคงต้องขอชื่นชมการตัดสินใจ ละขอให้กำลังใจในการแก้ปัญหาในภายหน้า ไม่ว่าคำตอบจะเป็นเช่นไรก็ถือว่าเจ้าของกระทู้ทำดีที่สุดแล้ว แต่ในความเป็นจริงก็ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ได้แต่หวังว่าคำตอบต่อไปพวกเราคนได้เห็นคนรักบางแก้วเพิ่มอีกหนึ่งคน  สุดท้ายหากมีปัญหาอะไรพวกเรายินดีเสมอสำหรับทุกคำถามหรือการกระทำอื่นใด เท่าที่ความสามารถของเราจะทำได้

ด้วยความนับถือ

เจ้าไปร์ท-5518

อยากจะขอแนะนำให้มือใหม่ ที่เข้ามาสอบถามปัญหาว่า ให้ควรพิจารณา จากประสบการณ์ ของผู้ที่ตอบให้ดีๆ บางท่าน เลี้ยงตัวเดียว ยิ่งตัวเมีย ยิ่งไม่เหิมเกริม มาแนะนำ เพราะยังไม่รู้ ขั้นตอนการเลี้ยงที่ดี แต่ก็อยากแนะนำตามสไตล์คนเลี้ยงบางแก้ว ติดนิสัยหมาอย่างที่ผมเคยแนะนำ  อยากให้ไตร่ตรองให้ดีว่า สุนัข มีตัวผู้ตัวเมีย นิสัยไม่เหมือนกัน การเลี้ยงที่แตกต่างไม่เหมือนกัน อย่างเจ้าของกระทู้ ส่วนตัวผมอยากสรุปที่ว่า  การทำร้ายสุนัขด้วยความรุนแรง มันก็ไม่ต่างอะไรกับสัตว์หรอกคับ ไว้วันใดวัน1 ใครทำกับคุณ เหมือน  อย่างที่คุณทำกับสุนัขของคุณ คุณไม่สู้ ก็ไม่ใช่คนแล้ว ส่วน พวกที่ ไร้สาระแล้วสะเออะมาสอน ไม่อยากเอ่ยชื่อ ดูวิธี ที่มันแนะนำมาละกัน ซ้ำๆเก่าๆทั้งนั้น ไม่มีความรู้แต่สะเออะมาแนะนำ มันทำให้ผู้เลี้ยงมือใหม่หมดความเชื่อถือกับเวปนี้ สิ่งที่อ้าง  พี่  ไตรสิทธิ์ลอง ไปอ่านยอ้นหลังดูว่าจริงไหม พี่ปล่อยให้เป็นแบบนี้  อย่างที่ผมบอก  เวปนี้ปิดไปดีกว่า  เพราะพี่ปล่อยให้เด็กเมื่อวานซืนมาเพ้อเจ้อ สิ่งไร้สาระ จนทำให้คนเลี้ยง เลี้ยงอย่างผิดวิธี  แค่เพียงเด็กวานซืน เลี้ยงตัวเมียตัวเดียว แล้ว แค่บังเอิญโชคดี ฝึกได้คุยคำใหญ่คำโต ผมไม่เถียงกับเด็กเมื่อวานซืน หรอกนะคับ แต่อยาก ให้เวปนี้ มีประโยชน์แก่ผู้เลี้ยงมือใหม่ พี่  ไตรสิทธิ์  ลอง พิจารณา ดูละกันนะคับ  ว่าที่ผมพูดมันจริงไหม  วิธีที่เด็กวานซืนติดนิสัยหมา มาแนะนำ ช่วยอะไรได้ไหม  ซ้ำหลังๆ  ที่เวปนี้กลายเป็นที่มีหมาพฤติกรรมแปลกๆ  แล้วมีใครช่วยได้ไหม  ลอง  คิดกันดูดีๆแล้วกัน  ว่าอะไรเป็นอะไร   ด้วยความหวังดีแก่ ชุมชนคนรักบางแก้ว

ขอบคุนทุกความคิดเห็นคับที่ช่วยแนะนำคับ ความคิดเห็นของคุณ เจ้าไปร์ท 5518  อธิบายเห็นภาพได้ดีมากเลยคับ และขอบคุน คุณเจริญทรัพย์ ตั้งจรูญไพศาล ที่ช่วยสอนผม    ตอนนี้ก็ไม่ได้ลงไม้ลงมือกับเค้าอีกเลยตั้งแต่เกิดเรื่อง เวลาเค้าทำผิดก้ดุเค้าพร้อมกับเดินเข้าไปเค้าก้หมอบแล้ว- -  ตอนนี้ ก็พาเค้าไปเดิน ปลอ่ยมาอยู่กับเรานอกกรงมากขึ้น เล่นกับเค้าแฮปปี้ดี เวลาลูบหัวหรือตัวเค้าๆจะนั่งนิ่งๆ ไม่ไปไหนเลยถ้าหยุดลูบเค้าจะมางับมือเบาๆ เหมือน หยุดลูบทำไมเนี่ย+ +  ตื่นเช้ามางี้ก้เหมอืนไม่ได้เจอกัน10ปี กะโดดซะกรงแทบพัง หูลู่จนหายไปเลย ปล่อยออกมาก้กลายเป้นจิงโจ้เลย กระโดดสูงมาก ^^" ตอนนี้กัวอย่างเดียวเหมือนเค้าจะไม่ค่อยดุ  เพราะว่าผมดูหน้าเค้าก้คล้ายจิ้งจอก เคยได้ยินมาว่าหน้าจิ้งจอกจะไม่ดุ แต่เวลาพาออกไปเดินข้างนอกตอนกลางคืน บางครั้งเจอใครไม่คอ่ยหน้าไว้ใจทำท่าแปลกๆ  เค้าจะหยุดเดินแบบลากไม่คอ่ยไปเลย หางเค้าจะตกแต่ไม่จุกตูด หูจะตั้ง ตาจะจ้องไปที่เป้าหมายไม่หันไปไหนเลย บางครั้งก็เห่าในลำคอ หนักๆหน่อยก้เห่าเสียงดุ  ยืนนิ่งดูเชิง  เหมอืนจะเอาเรื่องให้ได้  ไม่มีอาการขลาดกลัวเลย  แต่ตอนที่พึ่งเอาออกจาก ร.พ. มีผู้หญิงคนนึงมาพูดดีๆกับเค้าว่าขอจับหน่อยนะแล้วคอ่ยๆให้ดมมือ แล้วก็ลูบหัว เค้าก้ให้ลูบตามปกติ  ผมเลยคิดว่าเอะ นี่เค้าจะดุหรือไม่ดุหนอ ทำไมใจง่ายให้คนอื่นจับง่ายๆเลยเหรอ- -" ถ้ามีเสียงรถหรือคนเข้ามาในบ้านที่ไม่ใช่คนในบ้าน เค้าจะเห่าเสียงค่อนข้างดุ แต่อยู่ในกรงเลยทำไรไม่ได้  เหมือนบางครั้งเค้าก้เหมอืนจะดุ บางครั้งก้เหมอืนหมาเอ๋อๆ ไม่ค่อยดุ เลย งงๆกับเค้าอยู่คับ  ตอนนี้ก้มีความสุขกับเค้าดีคับ พยายามฝึกเรือ่งหวงของทุกวันอยู่ถ้าเค้าคืนของให้โดยไม่มีอาการ ก้ให้รางวัลเค้าเป้นของกิน เวลาสั่งเค้าเข้ากรงนี่จะยากสุด  สั่งทีเค้าจะมองหน้าเราเหมอืนจะถามมีรางวัลติดตัวอยู่รึเปล่า บางครั้งเค้าจะมาดมๆตัวเราก่อนเหมอืนค้นตัว ถ้ามีของมันก้ยอมเข้ากรง ค่อนข้างเจ้าเล่หเอาเรื่องที่เดียว ตอนนี้เลยเกบรางวัลค่อนข้างมิดชิดเหมือนสอนเค้าว่าถึงมีไม่มีรางวัลเวลาสั่งเข้ากรงก้ต้องเข้า ให้รางวัลบ้างไม่ให้บ้างสลับไปคับ   แล้วก้มีข้อสงสัยว่าเค้าแยกออกระหว่างผมกับคนแปลกหน้า เวลาผมกลับมาบ้าน[ยังไม่เห้นตัวผม] เค้าจะไม่เห่า แต่จะนั่งจ้องไปที่ประตูแล้วกะดิกหางรอพอผมเดินเข้ามาก้คอ่ยมีอาการดีใจตามปกติ ข้อนี้ผมสงสัยว่าเค้ารู้ได้อย่างไรทั้งๆที่ไม่เห้นตัวผม และไม่ได้กลิ่น ถ้าเป้นคนแปลกหน้าเค้าจะเห่าคอ่นข้างแหลกราน ใครรู้ก้บอกผมได้นะคับ  ขอบคุนทุกคนที่ช่วยแบ่งปันความรู้ให้ผม 

เพิ่มเติมอีกนิดละกัน เดี๋ยวเดกเมื่อวานซื่น จะหาว่ามัวอีก คนที่เลี้ยง ตัวเมีย ตัวเดียว ก็จะรู้  พฤติกรรม แค่เพียง ตัวเมีย คนที่เลี้ยงตัวผู้ตัวเดียว ก็จะรู้ พฤติกรรม ของตัวผู้ เพียงตัวเดียว  อันนี้ ที่กล่าวมาไม่แปลกคับ แต่อยาก ให้เข้าใจว่า ความเป็นจริงของผู้ที่เลี้ยงบางแก้วส่วนใหญ่ เลี้ยงแล้ว จะเพิ่มแน่นอน ในเพศที่แตกต่าง สำหรับคนที่เลี้ยง ต่างเพศ คงพอเข้าใจ  อย่างพี่ ไตรสิทธิ์ เจ้าของเวป ก็เลี้ยงผู้เมีย แต่เมีย ตอนแล้ว ทั้งนั้น แต่ ปัจจุบัน ถ้าดอทเน็ต  เป็นฮีท เมื่อไหร่ ความวุ่นวานคงมีแน่นอน ที่จะเล่าให้เพื่อนสมาชิกฟัง  มากกว่ารูป  ส่วนเพื่อนๆท่านอื่น ที่เลี้ยงหลายตัว ทั้งผู้เเละเมีย คงจะผ่านอะไรมามากมายแน่นอน ผมจึงอยากขอย้ำว่า ท่านใดที่เลี้ยงตัวเดียว ไม่ว่า เพศ เมีย หรือ ผู้ ให้ศึกษาไปก่อน หรือ อยากแนะนำก็ได้ไม่เป็นปัญหา  แต่อย่าสะเออะสอน เหมือนใครบางคน มันจะทำให้เลี้ยงดูยาก  อยากให้เข้าใจ ถึง พฤติกรรมการอยู่ร่วมกัน ของตัวผู้ตัวเมียอย่างถ่องแท้ก่อน ค่อยมาว่ากัน  ด้วยความปรารถนาดีจาก คนรักบางแก้ว  และ ชุมชนคนรักบางแก้ว อย่างแท้จริง

ขอโทษนะคับ คุณ hudiny bangkaew  ในกระทู้นี้มีความรู้ที่ผมไม่เคยทราบก็มี ความรู้ที่ผมทราบแล้วแต่มองข้ามบางจุดไปก็มี ถ้อยคำที่ให้กำลังใจผม สอนผมหลายๆมุมมอง ก็มี ซึ่งล้วนแต่เสริมสร้างสิ่งดีแก่ผมทั้งสิ้น ไม่ว่าจะทั้งฝึกหมาหรือฝึกคน  ผมเข้าใจว่าการเลี้ยงหรือฝึกหมานั้นมีหลายวิธี ผมก็แค่รวบรวมความรู้และวิธีการต่างๆ มา กลั่นกรองว่าถูกต้องหรือไม่และ ปรับใช้ให้เข้ากับหมา ตัวเราเอง และสภาพแวดล้อมของผม
 ผมเข้าใจว่าคุณ hudiny bangkaew พยายามพูดโจมตีใคร พี่คนนั้นเค้าเสียเวลากับผมพอควร ให้ความรู้ผม สอนผม ผมไม่ได้หวังจะได้ความรู้แบบเทพซีซ่า มิลานมาเองนะคับ แต่ผมก็ผมได้ความรู้ประดับหัวกลวงๆของผมบ้าง แค่นี้ผมก็ซึ้งใจ  ผมไม่ได้มองพี่เค้าที่สะเออะไม่สะเออะนะคับ ผมมองที่น้ำใจกับจุดประสงค์ของพี่เค้ามากกว่า  ผมก็เป็นมือใหม่  หลายๆคนในนี้ก็เป็นมือใหม่ แต่มือใหม่ที่เข้ามาช่วยผม ไม่มากก็น้อย แนะนำผม  ก็ยังดีกว่ามือโปรที่ไม่ทำ...อะไรเลย คนล้มแล้วไม่อยากโดนเหยียบซ้ำหรอกคับ   สุดท้ายนี้ความคิดเห็นของคุณ hudiny bangkaew ผมไม่ได้ความรู้หรือสิ่งดีใดๆที่เสริมสร้างตัวผมเลย ผมเห็นแค่คำพูดเฉือดเฉือนของคุณที่พยายามโจมตีคนอื่น ขอโทษถ้าทำให้คุณเคืองนะคับ แต่ผมพูดจากใจจริง   ทั้งนี้ว่างๆผมจะไปซื้อหนังสือเกี่ยวกับหมาอ่านเพิ่มเติม ขอบคุนเวปนี้และทุกความคิดเห็นที่ให้ความรู้และมุมมองหลายๆแบบแก่ผม ไว้มีอะไรคืบหน้าจะมาถามอีกคับผม

ผมจริงๆ ก็ไม่ได้อยากให้ความรู้กับคุณหรอกคับ คุณเจ้าของกระทู้  แค่อยากจะบอกความทุเรศ ของคุณ ที่ทำกับ สุนัข ก็เท่านั้นเอง ส่วนสไตล์ของใครก็ของมัน ใครจะพิจารณาหรือไม่ มันก็แล้วแต่บุคคล เพราะที่นี่ เป็นเวป สาธารณะ ที่ พี่ ไตรสิทธิ์ ก็ยืนยันแล้วว่าทุกคนมีสิทธิ์แสดงความคิดเห็น  แล้วแสดงความคิดเห็นอะไร ถ้าไม่มีใครสนใจ  หรือ จะมองข้ามประสบการณ์ ไม่สนใจ หรือ จะเชื่อใคร อันนั้นแล้วแต่บุคคลคับ ความเข้าใจให้ถ่องแท้ แล้วจำไว้ด้วยว่า ถ้าใครทำกับคุณเหมือนคุณทำกับหมาคุณแล้ว หมาคุณจะกลับมาดีนั้น บอกคำเดียวว่ายากคับ ผมคนพูดแรงๆตรงๆ ทุกคนในเวปนี้รู้ดี คุณจำไว้ละกัน และเลี้ยงหมาคุณให้ดีละกัน โชคดีอย่าทิ้งบางแก้วละกัน แอบทิ้งเมื่อไหร่นะ  คอยดู..............

พี่  ไตรสิทธิ์ลอง ไปอ่านยอ้นหลังดูว่าจริงไหม พี่ปล่อยให้เป็นแบบนี้  อย่างที่ผมบอก  เวปนี้ปิดไปดีกว่า  เพราะพี่ปล่อยให้เด็กเมื่อวานซืนมาเพ้อเจ้อ สิ่งไร้สาระ จนทำให้คนเลี้ยง เลี้ยงอย่างผิดวิธี  แค่เพียงเด็กวานซืน เลี้ยงตัวเมียตัวเดียว แล้ว แค่บังเอิญโชคดี ฝึกได้คุยคำใหญ่คำโต ผมไม่เถียงกับเด็กเมื่อวานซืน หรอกนะคับ แต่อยาก ให้เวปนี้ มีประโยชน์แก่ผู้เลี้ยงมือใหม่ พี่  ไตรสิทธิ์  ลอง พิจารณา ดูละกันนะคับ  ว่าที่ผมพูดมันจริงไหม  วิธีที่เด็กวานซืนติดนิสัยหมา มาแนะนำ ช่วยอะไรได้ไหม  ซ้ำหลังๆ  ที่เวปนี้กลายเป็นที่มีหมาพฤติกรรมแปลกๆ  แล้วมีใครช่วยได้ไหม  ลอง  คิดกันดูดีๆแล้วกัน  ว่าอะไรเป็นอะไร   ด้วยความหวังดีแก่ ชุมชนคนรักบางแก้ว

คุณ Hudiny ครับ   ลองฟ้งเสียงบุคคลที่ 3 อย่างคุณ oraphan Yartmi ข้างบนดูนะครับ  นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คุณมีปัญหากับคนอื่น

ถ้าคุณยังไม่รู้จักสำรวม  ระมัดระวังคำพูดให้ดีกว่านี้   ผมคงต้องเชิญคุณออกไปข้างนอก  จนกว่าคุณจะรู้จักการอยู่ร่วมในสังคม

ไม่เป็นปัญหาคับพี่ ก็ผมบอกแล้วไงแต่ต้น ก่อนหน้ากระทู้นี้ด้วยว่า เวปของพี่ พี่จะทำอะไรตัดสินใจได้เลย เรื่องเชิญออกหรือ ไม่เชิญ พี่น่าจะตัดสินใจได้เอง ไม่ต้องบอกหรอกนะว่าผม คุยอะไรกับพี่ เป็นการส่วนตัวไปแล้ว เวปของพี่ ทำอะไรก็ตามใจพี่เถอะคับ ถ้าเห็นว่าสมควรของพี่ก็ไม่ว่ากันคับ

ส่วน  คุณ อรพรรณ  ก็เข้าใจในความหวังดีของคุณ ที่อยากให้ใช้แสดงคำพูดที่นุ่มนวล แต่คนเราบางคนมันไม่เหมือนกัน พูดดีๆบางทีไม่ค่อยฟังกัน แต่ถ้าแรงๆกันหน่อย รับรอง ต้องมีฉุกคิดกันได้บ้าง ก็อยากยืนยันว่า อยากเลี้ยงบางแก้ว ก็ศึกษากันให้ดีก่อนละกัน  ไม่ใช่ว่าเลี้ยงแล้วมีปัญหาก็ทำร้ายหมาอย่างรุนแรง หมากัดเจ้าของก็บอกมันดุมันไม่ดี ทิ้งมันอีก ก็เป็นปัญหาสังคมอีก 

ฝากถึงคนใจบุญที่คิดว่าแน่จริงๆรักจริงๆพูดดีจริงๆ ก็ช่วยเก็บบางแก้ว ตามข้างทาง ที่โดนปล่อยทิ้งมาจากพวกไม่มีความรับผิดชอบ  เป็นคนดีพูดดีทำดีจิตใจดีกันจริงๆ พบเจอบางแก้วที่ข้างทาง ก็นำมาอุปการะหน่อยละกัน  เพราะเท่าที่เจอมาเป็นสิบ ที่โดนทิ้ง  ก็มาจากพวกบ้านดีๆพูดดีๆกันทั้งนั้น  นำกลับไปคืน  มันยังด่าเราอีกพวกเจ้าของเวน  คิดดูละกันนะ

อย่าขบตอบต่อหมา...อย่าขึ้ง

ทรชนชาติช่วงทา...รุณโทษ

อย่าโกรธอย่าหน้าบึ้ง...ตอบถ้อยถือความ

 (โคลงโลกนิติ)

เฮ้ย ! ไอ้น้อง hudiny หน้าเป็ด ลามเป็นเชื้อราตามง่ามนิ้วเท้าอีละ เดี๋ยวเอาน้ำร้อนราดซะนี่ เจ้าของเวปเค้าไล่แล้วยังไม่ไปอีก เก็บปากไว้กินอาจมแล้วไปเช็ดปากตามราวผ้าเถอะหนูเชื่อพี่ อย่าใ้ห้พี่พูดมากกว่านี้เลยแค่นี้ก็อยากจะอ้วกอยู่แล้ว คนอะไรน่าสะอิดสะเอียนจิงๆ ไปๆๆๆๆๆ ชิ้วๆๆๆๆๆๆๆ

รายงานความคืบหน้าวันนี้ ทดลองให้ไก่แท่งสำหรับแทะกับเค้า เค้าคาบแล้วดริฟรอบบ้าน แล้วกลิ้งไปกลิ้งมาแบบดีใจมาก รอเค้าแทะซักพักก็ขอเค้าคืนเค้าก็ให้โดยไม่มีอาการใดๆเลย ผมก็ชมเค้าลูบหัวเค้า แล้วก้ให้เค้าแทะจนหมด เวลาจะพาออกนอกบ้านก้สั่งเค้านั่งแล้วให้นิ่งรอ ให้ผมออกก่อน  แล้วค่อยสั่งเค้าออกมาก้ได้ผลเป้นที่น่าพอใจ มีบางครั้งอาจหลุดเดินตามมั่งแต่ก้โอเค  วันนี้ได้ไปซื้อหนังสือของอ.อุ๊ที่คุณเจริญทรัพ แนะนำมา ก้ได้ความรู้ใหม่ๆมาเยอะ วันนี้เลยแก้ให้เค้านั่งต่ำกว่าเรา เพราะปกติเค้าจะขึ้นมานั่งบนโซฟากะเรา แต่ในหนังสือบอกว่าไม่ควรให้นั่งระดับเดียวกัน   พาเค้าไปเดินเด่วนี้ไม่คอ่ยมีอาการลากเหมือนเมื่อก่อน เพราะเราให้เค้าเดินข้างๆเราไม่ให้นำ พอเค้าจะลากผมก็หยุดเดินแล้วก็ชมนกชมไม้สักพัก ผลที่ได้ก็น่าพอใจ แต่ต้องฝึกอีกเรื่อยๆ 
ช่วงนี้พอผมทำดีกับเค้ามากขึ้น ผมรู้สึกว่าเค้าค่อยๆนิสัยดีขึ้น ไม่เห่าหรือร้องพร่ำเพรื่อ มีอย่างมากจะร้องก็ตอนผมจะออกจากบ้าน เหมือนเค้าไม่อยากให้เราไป เวลาสั่งเข้ากรงแล้วคือเงียบ  เหมือนเค้าจะนิ่งขึ้น แอบดีใจนิดๆ^^   ตอนนี้ผมไม่มีความคิดที่จะทิ้งเค้าอีกแล้วครับ ค่อยๆรักเค้ามากขึ้น และขอบคุน คุน oraphan  และคุณ นินจา ที่ช่วยแนะนำ เลี้ยงบางแก้วเมหือนเลี้ยงลูกเลยครับ ต้องใส่ใจทุกรายละเอียดจริงๆ- - ส่วนที่กระทืบหมาเป้นเรื่องธรรมดา ผมมองย้อนกลับไปจากจุดนี้ มันรู้สึกแย่มากทีเดียว คงไม่มีแบบนั้นอีกแล้ว เหมือนก่อนหน้านั้นเราไม่รู้ตัว มองแต่ข้อเสียของเขาจนไม่เห้นข้อดี  บางครั้งจิตใจคนเราก้เลวร้ายได้กว่าหมาอีกคับ><"

ส่วนคุณ hudiny bangkaew ที่คุณ เจริญทรัพย์  ที่เค้าสอนผม ก็เป้นความรู้ปกติ ไม่เห้นจะผิดแปลกแตกแยกที่ไหน เอาเทียบกับข้อมูลแหล่งอื่นก็ตรงกัน ผมเอาฝึกกับหมาผมก็ไม่เห้นหมาผมจะลำบากตรงไหน ตรงกันข้ามตอนนี้เค้าค่อยๆดีขึ้นทั้งสุขภาพจิตและนิสัย ถึงช้าแต่ก็น่าพอใจ  ตอนนี้ก้พยายามบำบัดจิตใจเค้าเต้มที่อยู่ ที่คุณดูถูกคุณเจริญทรัพย์   กะคนในเว็ปนี้ผมว่าไม่ควรนะคับ ถ้าไม่ได้พี่เค้า กับคนที่ช่วยตอบในกระทู้ มาสอนกับเตือนสติ ผม ป่านนี้ คอฟฟี่ผมบินจากผมไปแล้วคับ มีคนจะเอาอยู่ >< วันแรกที่ผมตั้งกระทู้พี่เค้าติดต่อมามาคนแรกเลย 

มีเรื่องฮาๆมาแก้เครียดเห็นบรรยากาศ เริ่มไม่ดี ใครที่ได้ดู เดี่ยว7 ของโน๊ต มั่งคับ ที่เค้าบอกว่าทำนิ้วชี้กะนิ้วกลางติดกันแบะออกเป้นรูปวงรี  แล้วเอาไปให้หมาดู ตอนหมาขี้อยู่หมาจะขี้หักใน นี่ไม่ต้องไปลองนะคับ ผมลองกับคอฟฟี่ที่บ้านแล้ว ไม่ได้ผลคับ^^ เหมือนเขาค่อยๆงอก55+

ขอเป็นกำลังใจให้คุณป่องนะคะ ยังไงก็เชื่อว่า เราฝึกมันได้แน่  ก็แค่อดทนสักหน่อย  คูก้าที่บ้านก็ดื้อคะ และก็อย่างว่าความเป็นตัวของตัวเอง สูง จนบางทีก็เป็นปรกติที่จะทำให้เราหงุดหงิด  แต่ก่อนก็เป็นคนไม่ค่อยทนอะไร แต่ตั้งแต่เลี้ยงเจ้าคูก้าก้เป็นการฝึกความอดทนของตัวเจ้าของดีทีเดียว  สู้ๆนะคะ