ผมพาน้องหมา(2 ตัว ชื่อโอ๊ด(ผู้)และแอ้นท์(เมีย))อายุ 6 เดือนไปเข้าโรงเรียนที่คอกโชคชัย(รังสิต)วันแรกวันที่ 28 มิ.ย. 51 หนึ่อาทิตย์ผ่านไปผมไปเยี่ยมน้องหมาเขาสิ่งที่น่ายินดีคือเขาสามารถฟังคำสั่งจากครูได้แล้วเช่น ลุก,นั่ง,หมอบ,คอย แต่ยังต้องใช้สายจูงอยู่แต่สี่งที่ผมเป็นกังวลคือเขาท้องเสียอึมีสีเขียวเข้ม ครูฝึกบอกว่าไม่เป็นอะไรมากเดี่ยวเอายาให้กินก็คงจะดีขึ้น

อีกหนึ่งอาทิตย์ผ่านไปผมมาเยี่ยมน้องเขาอีกผมตกใจมากกับอาการท้องเสียของน้องโอ๊ดคืออึเป็นน้ำเหมือนโจ๊กมีสีขาว ผมก็เลยพาเขาไปหาหมอ เมื่อวันที่ 5 ก.ค. 51 ที่ผ่านมาจนถึงทุกวันนี้ผมต้องพาไปหาหมอทุกวันเนื่องจากอาการไม่ดีขึ้นเลยต้องให้นำเกลือเขาไม่ค่อยกินอาหารและยาที่หมอให้มาก็ไม่สามาถป้อนได้เพระเขาดุมากกัดผมไปตั้งหลายครั้งแล้วก็ยังไม่สามารถป้อนยาเขาได้ใครมีวิธีช่วยแนะนำด้วยคัรบ

1.อาหารที่บางแก้วชอบกิน 2.เทคนิกการป้อนยา 3.การแก้อาการท้องเสียแบบนี้

แลกเปลี่ยนประสบการณ์ เรื่องเลี้ยงหมา เราไม่ได้เลี้ยงหมาเพาะพันธุ์ขาย เราก็พาไปทุ่ง ไปนา ล่าสัตว์ บางแก้วเป็นสัตว์ใช้งาน จะเลี้ยงแบบเฝ้าบ้าน นอนกรง แล้วก็ปล่อยออกมาในพื้นซีเมนต์ที่จัดไว้ให้ ก็กะไรอยู่

คนเราก็ออกไปเที่ยว และมีภูมิคุ้มกันตามที่ควรจะได้รับ แต่ต่ำกว่ามาตรฐานเป็นส่วนใหญ่แน่นอน

เราเห็นหมาข้างถนน ไม่เจ็บไม่ป่วย ไม่รู้เป็นเพราะเหตุใด เราเห็นหมาที่เจ้าของก็ปล่อยให้วิ่งเล่นในบริเวณบ้าน ที่มีที่นา วัว ควาย ไก่ เขาก็ออกมาเห่า มาหอนฯลฯ เขาก็ดูแข็งแรงดี และไม่ป่วย  บางทีหมาอาจรู้จักดูแลตัวเองดี

หมาที่เราฉีดวัคซีนครบ  อาหารก็ให้กิน หากินเองไม่เป็น ถึงเวลาหิว ก็มานั่งมองหน้า ไม่ป่วยด้วยโรคที่ฉีดวัคซีน บางตัวได้รับวัคซีนก็ยังป่วยเลย

บางครั้งก็มองไม่เห็นเชื้อโรคครับ บางครั้งเราก็รักษาผิด ๆ ถูก ไม่รู้ว่าจริง ไม่จริง

เราทำดีที่สุดสำหรับเพื่อนเราก็พอแล้วนะ ถ้ามีความรู้ดี ๆ ก็นำมาแลกเปลี่ยนกัน เพื่อให้การสรรหาวิธีรักษามันหลากหลายมากขึ้น

คุณhudinyครับผมขอถามอะไรหน่อยว่าทำไมคุณชอบคิดว่าคนอื่นๆมีอคติกับคุณทั้งๆที่บางคนเค้าก็ใช้ประสบการณ์ที่มีมาตอบเจ้าของกระทู้พอเค้าตอบคุณก็ให้อธิบายเค้าก็อธิบายแต่ในที่สุดคุณก็ยังว่าวิธีของคุณดีกว่าอีกแล้วจะให้เค้าอธิบายทำไมถ้าเป็นคุณจะรู้สึกยังไง(ใจเขาใจเรา)และที่คุณเอาวงการบางแก้วไปเปรียบเทียบกับการเมืองผมไม่เห็นด้วยเพราะชุมชนคนรักบางแก้วมีแต่จะช่วยเหลือแบ่งปันประสบการณ์กันในสิ่งที่แต่ละคนไม่เคยรู้คงไม่มีใครที่จะรู้ดีไปหมดหลอกใช่ไหมครับ  ที่ผมถามไม่ใช่ว่าผมมีอคติกับคุณแต่อยากให้เข้าใจกันมากขึ้นผมก็เป็นคนหนึ่งที่รักบางแก้วไม่อยากให้มีความคิดที่ขัดแย้งกัน   ขอบคุณครับ

ใจกว้าง  สร้างสรรค์ เพื่อถึงวันของบางแก้ว....

ความที่ชอบพาบางแก้วไปเที่ยวตามทุ่งนา ดอกหญ้าเจ้าชู้ปักต้นขาบริเวณด้านใน ส่วนด้านนอกโดนขน ไม่มีปัญหา  มีปัญหาเฉพาะส่วนข้อพับด้านใน จะมีอาการบวมแดง คล้ายจะอักเสบ เก็บดอกหญ้าออกให้ แล้วคิดว่าเอาน่า คงไม่เป็นไร ร่างกายของหมาคงจะประคองให้หายเองได้

2 อาทิตย์กว่าหน่อย บริเวณนั้นเป็นสีม่วงช้ำเลือดช้ำหนอง  ก็โอเคเขาไม่มีไข้ รีบพาไปหาหมอ ไม่อยากลองรักษาเอง หมอก็ขูดเก็บตัวอย่างตรวจว่าเป็นมะเร็ง หรือแค่อักเสบธรรมดา เราบอกหมอว่า คงอักเสบธรรมดาแหละ เพราะถูกหญ้าเจ้าชู้ปัก และหมานอนขี้ดคลน มันก็สกปรก คงติดเชื้อแหละ อย่าเถียงหมอ ??? ไม่อยากเยงหรอกค่ะ หมอตรวจก็ตรวจไปแต่ช่วยเล่าประวัติว่าเขาไปทำอะไรมาบ้าง ไม่ใช่อยู่ดี ๆ แล้วช้ำเลือดช้ำหนอง  สุดท้ายไม่เป็นอะไรมาก ให้กินยาแก้อักเสบ กลิ่นเหมือนกับเพ็นนิซิลิน 1 เม็ดเช้า เย็น และให้เพร็ดนิโซโลน วันละ 2 เม็ด 1 ครั้ง  7 วัน เราก็ทายา และใส่ไดคล็กซาบริเวณแผล 3 วันแล้วมันก็แห้ง พยายามดูดหนองออกให้เขาด้วย เพราะแผลจะได้แห้งเร็วขึ้น และไม่ให้แช่น้ำ (ชอบแช่น้ำ) ค่ายา 230 บาท รวมค่าแล็ป ยา14 เม็ด ราคาไม่เกินเม็ดละ 3 บาท  ก็ไม่ว่ากัน

ก็เก็บประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟังว่า บางทีเราก็อาจนำความรู้ไปลองใช้กันในกรณีคล้าย ๆ กัน คือหมาแพ้ ติดเชื้อ แล้วก็อักเสบ

     เรื่องการกินยา การไปหาหมอ ควรฝึกให้เขาคุ้นเคยตั้งแต่เล็กๆ จะเป็นประโยชน์ในวันหน้า การไปหาหมอเมื่อไปถึงควรทำให้เขารู้สึกสบายๆ คุ้นเคยกับสถานที่สักพัก ถ้ามีสถานที่กว้างพอก็ให้เขาเดินสำรวจแต่อย่าให้เลียพื้น ถ้าเขาแสดงอาการตื่นควรปลอบ นวด เพื่อคลายเคลียด เมื่อขึ้นเตียงระหว่างที่หมอเตรียมตัว ส่วนใหญ่เขาจะตื่นกลัวแทบจะทุกตัว ดิ้น เราต้องทำให้เขารู้สึกสบายๆ บีบนวดให้เขาเพื่อคลายความเครียด เมื่อหมอพร้อมจะฉีดยา ค่อยๆ ปลอบ คอ่ยๆ ล๊อคปาก ขาหน้า ขาหลัง เขาอาจดิ้นรนบ้าง คงต้องมีอย่างน้อย 2 คน  เมื่อลอ๊คให้นิ่งสักพัก เห็นเขาสงบ ถึงจะให้หมอฉีดยา การกระทำเหล่านี้จะช่วยลดความกลัวของเขา ลดแรงดิ้นรนของเขา เนื่องจากความเครียด  ส่วนใหญ่ถ้าเขายิ่งดิ้น คนมันจะใช้กำลังกับหมาเสมอๆ เพียงเพื่อมุ่ง มันจะเป็นเรื่องยากลำบากในครั้งต่อๆไป

    การกินยาที่เห็นใช้กันประจำก็คือการบังคับ การหลอกล่อ ขึ้นอยู่กับว่าใครจะใช้อะไร หรือใช้ทั้งสองวิธี  วิธีการก็อาจจะคล้ายๆกัน

 1. การเงยหน้า ง้างปากแล้ววางยาไว้บริเวณปลายลิ้น เมื่อปิดปากเขาจะกลืนเข้าไปเอง  แต่ก็มีหลายตัวขยอกไว้ที่บริเวณแก้ม ก็ยากเหมือนกันที่จะใช้วิธีนี้

 2. การยัดใส่เข้าไปในอาหาร เช่น ลูกชิ้น ตับย่าง ฯลฯ แต่ส่วนใหญ่ใช้ได้แค่ครั้งสองครั้งเขาก็รู้ทัน แต่เท่าที่สังเกตุคนมักจะทำให้หมาเห็นกันต่อหน้าส่วนหนึ่ง คนให้เฉพาะชิ้นที่มียาส่วนหนึ่ง หรือตัวหมาอาจได้กลิ่นยา

     การให้ยาโดยการยัดใส่ในอาหาร ควรทำลับหลังหมา ควรใช้ชิ้นเนื้อตามความเหมาะสมกับเม็ดยา ถ้ายาเม็ดเล็กอาจใช้ลูกชิ้นครึ่งลูกหรือหนึ่งในสี่ แต่ต้องไม่ให้เห็นตัวยา การที่ชิ้นเนื้อเล็กเกินไปทำให้เห็นตัวยา ถ้าใหญ่เกินไปเขาจะเคี้ยว ชิ้นควรพอเหมาะสำหรับที่เขาจะกลืนได้ทันที่ ถ้ายาเม็ดใหญ่อาจต้องแบ่งครึ่ง

    ควรเตรียมอาหารที่ไม่มียาไว้ด้วยสักสองสามชิ้น หลอกล่อให้เขากินก่อนไปเรื่อยๆถ้าเห็นเขาชอบ ให้นำชิ้นที่มียาให้เขากิน แล้วเว้นระยะสักพัก ถ้าเขาตามจะขออีกก็ให้ทำสลับไปเรื่อยๆ

    ข้อน่าสังเกตุในการหลอกล่อลักษณะนี้ ถ้ามีหมาตัวอื่นอยู่ด้วย ควรสลับให้ตัวอื่นด้วยเช่นกัน การแย่งกันระหว่างฝูงที่เราเป็นผู้ควบคุม เป็นผู้กำหนด จะช่วยเบี่ยงเบนความสนใจของเขาได้    

     วิธีการใดๆ ควรใช้วิจารณญาณสำหรับตัวที่ท่านเองเป็นสำคัญ บางครั้ง บางวิธีการ สำหรับบางคนมันอาจไม่ได้ผลเสมอไป แต่ความเข้าใจระหว่างคนกับหมาเท่านั้น ที่ท่านจะทราบดีและเป็นประโยชน์ในการดูแลเขามากกว่าคนอื่นๆ

ขอตอบ คุณ ปฏิญญา วรีกูล หน่อยละกันนะคับ  ผมไม่เคยคิดว่าวิธีของผมดีกว่าใครหรอก ผมไม่เคยคิดว่ามีใครมีอคติกับผมหรอก  ถ้าเค้าไม่เผยตัว มาแสดงความขัดแย้ง ที่เค้าแค่อ่านจากตำรา  หรือ ได้เห็นมากับหู แต่ก่อนมันมีพวกเลอะเทอะไร้สาระที่โพสข้างล่างเยอะ อยากบอกคุณสักนิดว่า ถ้าติดตามอ่านมาทุกกระทู้แล้ว แสดงความคิดเห็นแบบนี้ก็ไม่ว่ากันคับ เพราะมันเป็นสิทธิของคุณคับผม  ส่วนเรื่องการแสดงความคิดเห็นของผม  เป็นเรื่องราวการเลี้ยงดูได้ที่ศึกษาจากตำรา และคำบอกเล่า ที่ได้ยินมากับหู  แต่ส่วนใหญ่ ผมจะไม่ค่อยเชื่อตำรามากนัก  ผมเชื่อกับประสบการณ์จริงๆ  ในการเลี้ยงที่ผมเจอะเจอมามากกว่าคับ เพราะหมาที่เลี้ยงต่างที่กันมันก็มีสภาพไม่เหมือนกัน ไหนจะบรรยากาศแต่ละที่ ลักษณะนิสัยคนเลี้ยงแต่ละคน อาหารที่ให้แต่ละอย่าง สภาพที่อยู่อาศัยแต่ละที่ เยอะแยะไปหมดคับ ไว้ถ้าคุณเลี้ยงบางแก้วสักตัวไปนานๆ คุณก็จะรู้ว่า  ประสบการณ์มันสำคัญมากจริงๆ ไม่ว่าจะเรื่องการเลี้ยงดู ฝึกอบรม  การให้อาหาร  หรือ  แม้แต่กระทั่งโรคภัยไข้เจ็บทั้งหลาย  ถ้าคุณรู้ลึกจากตำรา แต่ไม่มีประสบการณ์ รับรองว่ายังไม่ถึงแก่นคับ  ไว้ว่างๆคุณลองไปค้นกระทู้เกี่ยวกับนิสัยหมาบางแก้ว หรือ จะแวะเข้าไปดูที่ผมโพสหรือตั้งกระทู้  ไว้ เกี่ยวกับ คนเลี้ยงที่ติดนิสัยหมาดู แล้วคุณก็น่าจะพอเข้าใจ ให้ดีก็แวะเข้าไปศึกษาทุกกระทู้ ของแต่ละท่านที่โพสมา คุณก็จะรู้ว่าใครเป็นอย่างไร  รวมทั้งผมด้วย

ขอให้สนุกกับการเลี้ยงบางแก้วละกันนะคับ

รักบางแก้ว  ก็รักคนเลี้ยงบางแก้วด้วยกันนะคับ

ที่เจ้าของกท. ไม่ตอบอาจเป็นได้ว่าเบื่อคนบางคน...(someone...someone)มาสอย เอ้ย!!!มาสอน หรือเปล่า เอ..หรือเบื่อ!!!

เห็นด้วยค่ะกับการไม่เอาบางแก้วไปเกี่ยวกับการเมือง....การเมืองเป็นหน้าที่ แต่สุนัขเป็นความสุขส่วนตัวค่ะ ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย เรื่องการเลี้ยง..ตอนนี้เลี้ยงโมโจแบบลูกทุ้งปนเมือง...กลายเป็นแมวไปแล้วคร้าบพี่น้อง...!!!!

ป.ล. อีกทีค่ะที่พี่เหมียวชอบมาคลอเคลียกับน้องโมเพราะวันก่อนคุณเธอบอกเดี้ยนว่าถูกใจแผงคออันอุ่นของโม(ในภาพไม่ใส่ปลอกคอ) ส่วนน้องโมก็บอกว่าที่ชอบคลอเคลียกะพี่เหมียวเพราะนึกว่าเป็นพี่น้องคลานตามกันมา...ซ่ะงั้น!!!อ้าว...

ขอบคุณมากๆครับ สำหรับคำแนะนำและความห่วงใยที่ให้มาทีผมหายไปหลายวันต้องรีบกลับบ้านไปดูแลน้องหมาต้องพาไปให้ให้นำเกลือและฉีดยาทุกวัน(ที่บ้านยังไม่มี Internet ต้องแอบใช้ที่ทำงาน) 

ตอนนี้น้องหมาหายดีแล้วครับทั้ง 2 ตัว 

ผลจากการตรวจอุจาระของตัวเมีย พบว่าเป็น ลำไส้อักเสบหมอบอกว่าถ้าตัวเมียเป็นตัวผู้ก็ต้องเป็นด้วยและให้ไปเตือนเจ้าของฟาร์มด้วยว่าหมาของเราเป็นลำไส้อักเสบเพื่อป้องกันไม่ให้หมาตัวอื่นเป็นด้วย

แต่ไม่ทันแล้ว ตอนนั้นมีหมาตัวอื่นเป็นด้วย อึเป็นเลือดเลย(หายแล้วเหมือนกันครับ)

สาเหตุที่ทำให้เป็นลำไส้อักเสบ หมอบอกว่าอาจเกิดจากการกินน้ำหรืออาหารที่ไม่สะอาดหรือติดมาจากสารหลั่ง(อุจาระ,ปัสสาวะ)ที่มาจากสัตว์ตัวอื่น

การฉีดยาป้องกันโรคลำไส้อักเสบควรฉีดยา 3-4 ครั้ง แต่หมาของผมฉีดเพียงแค่ 2 ครั้งทำให้ภูมิคุ้มกันโรคนี้ไม่ดีพอ เพราะหมอบอกว่าโรคนี้ไม่มียารักษาต้องฉีดยาป้องกันเอาไว้ก่อน

ถ้าเล่าถึง ตอนที่รู้ว่าหมาของเราเป็นลำไส้อักเสบผมและแฟนตกใจมากเพราะหมอบอกว่ามันอาจจะตายได้ ให้รอดูอาการภายใน 3 (ตอนกลับบ้านไปแฟนผมร้องให้เลยเขาบอกว่าสงสารน้องหมามาก) โดยห้ามกินน้ำห้ามกินอาหารแต่ให้น้ำเกลือใต้ผิวหนังแทนต้องทำหยั่งงี้ทุกวันจนกว่าเขาจะหาย น้องหมาของผมพึ่งหายดีมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี้เองครับสามารถกินอาหารและอึเป็นก้อนแล้วครับ

ดีใจด้วยนะคุณนิพนธ์ ที่ลูกๆ หายดีหายเป็นปกติ และแข็งแรงดีแล้ว  

ทำให้ได้รู้จักโรคลำไส้อักเสบและการป้องกันได้เยอะเลยค่ะ