เมื่อต้องการจะมีลูก มีและให้ดีคนบอกว่า หมาเราต้องหัวเน่าแน่ๆ ฟังแล้วก็ไม่อยากจะมีลูกเลยค่ะ กลัวว่าจะเลี้ยงเค้าได้ไม่ดีเหมือนเดิม อยากทราบว่าเพื่อนมีครอบครัวไหนบ้างไหมคะที่มีลูกเล็ก และบางแก้ว เลี้ยงไปพร้อมๆ กัน มีปัญหา หรือ อุปสรรคอะไรกันบ้าง เล่าสู่กันฟังหน่อยนะคะ

        ดิฉันเองคิดว่าการมีลูกก็เป็นหน้าที่ใหม่ และการที่เราเอาเค้ามาเลี้ยงก็เป็นความรับผิดชอบเดิมที่มีอยู่ ดิฉันอยากเลี้ยงให้ดีทั้งลูกคนลูกหมาค่ะ

ปล. ดิฉันมีบางแก้ว 2 ตัว  ดุ ดื้อ ทั้งคู่ เลยค่ะ  ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

    ย้อนไปสักสองสามปีที่แล้ว ก็มีข้อวิตกกังวลในเรื่องนี้ของสมาชิกท่านหนึ่ง ต้องขออภัยที่จำชื่อไม่ได้ จากข่าวคราวที่ได้รับครั้งสุดท้ายทุกอย่างก็มีความสุขดีทั้งครอบครัว

    ทั้งนี้ต้องแยกแต่ละเรื่องออกจากกัน คนก็ส่วนคน หมาก็ส่วนหมา หน้าที่ความรับผิดชอบมันต่างกัน ทุกชีวิตสามารถอยู่ร่วมกันได้ถ้าเราจัดสรรเวลาและหน้าหน้าของแต่ละฝ่าย ผมไม่ทราบว่าคุณเลี้ยงบางแก้วสองตัวนี้ในลักษณะใด รวมไปถึงนิสัยของแต่ละตัวด้วย แต่การมีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้นมาสิ่งที่ควรทำก็คือ

1. ตัวคุณเองต้องเป็นผู้ควบคุมบางแก้วสองตัวให้ได้

2.  ควรแยกสถานที่ออกจากกันให้เป็นสัดส่วน หมาอยู่ส่วนหมา คนอยู่ส่วนคน โดยเด็ดขาด หมาจะรับรู้ได้ว่าบริเวณใดเขาเข้าไปได้ บริเวณใดเขาเข้าไปไม่ได้

3. การสร้างความคุ้นเคยกับสมาชิกใหม่ก็ควรที่จะทำ เช่น การให้เขาดมกลิ่นจากเสื้อผ้า เสียงของเด็ก แรกๆ เจ้าบางแก้วมันอาจสงสัยอยุ่บ้างว่ามีอะไรอยู่ในบ้าน แต่ถ้าเขาคุ้นเคยกับกลิ่น กับเสียง และรับรุ้ว่าสิ่งเร้าเหล่านี้ไม่มีภัยกับเขา เขาก็จะอยู่ของเขาตามปกติ

ขอให้มีความสุขทั้งครอบครัวครับ

เจ้าไปร์ท-5518

ขอแชร์ประสบการณ์ เนื่องจากผมก็มีลูกชาย(น้องแชมป์)หลังการเลี้ยงหมา (สุนัขไทยหลังอาน 2 ตัว อายุ 9 ปีทั้งคู่) พอโตมาก็เข้ากันได้ดี เพียงแต่เราต้องสอนและเรียนรู้ในการแนะนำสมาชิกใหม่ให้หมารู้จัก (ใช้หลักการเดียวกันเวลาเรามีน้องหมาตัวใหม่เข้าบ้านนั้นแหล่ะครับ) พอผมสร้างบ้านใหม่ก็นำสุนัขไทยบางแก้วมาเพิ่มอีก 2 ตัว (ซูโม่ กาละแม) ตอนเอาเจ้า 2 ตัวนี้มา น้องแชมป์ก็อายุประมาณ 3-4 เดือนเอง ก็อุ้มน้องแชมป์มาทำความรู้จักกันตั้งแต่เล็กด้วยกันทั้งฝูง (ที่ใช้คำว่าฝูง เพราะทั้งคนและสุนัขล้วนเป็นสัตว์สังคมทั้งสิ้น ที่ต้องอยู่รวมกันเป็นหมู่คณะ) พอสุนัขไทยบางแก้ว 2 ตัวนี้อายุได้ 13 เดือน ก็ไปอุ้มบางแก้วมาเพิ่มอีกหนึ่งตัว แบบงง งงตัวเองเหมือนกัน ฮิ ฮิ ฮิ ปัจจุบันทั้งหมา 5 ตัว กับน้องแชมป์อายุ 11 เดือนเข้ากันได้เป็นอย่างนี้ โดยเฉพาะกับเจ้าสมาชิกใหม่ (ชื่อฟ้าใหม่) สนิทกันมาก ส่วนเจ้าซูโม่ กาละแม น้องแชมป์สามารถออกคำสั่ง หรือลงโทษ ได้โดยไม่มีการแหว่งกัดจากหมาทั้ง 2 ตัวเลย (แต่ผมไม่เคยปล่อยให้เด็กเล่นกับหมาโดยไม่ผู้ใหญ่คอยควบคุมเลย ตลอดเวลาต้องมีผู้ใหญ่อย่างน้อยหนึ่งคน คอยดูอยู่ใกล้ โดยเฉพาะตัวผมเอง เพราะผมติดหมาทั้งหมด และหมาเองก็ติดผมเหมือนกัน) บางทีก็มีถึงขั้นเตะบอลใส่หมาบ้าง เดินไปแย้งลูกบอลจากปากหมามาเล่นบ้าง อยู่ๆเดินไปเตะหมาก็มีบ้างเป็นบางครั้ง ตามประสาเด็กที่ยังไม่สามารถควบคุมการเล่นที่หนัก เบาได้ แต่ก็จะต้องสอนเค้าทุกครั้งว่า ห้ามทำร้ายหมา ให้เค้ารักหมา และเจ้าบางแก้วทั้ง 3 ตัวก็ไม่เคยมีพฤติกรรมจะแหว้งกัดน้องแชมป์เลย ส่วนใหญ่จะเดินหลบ เลี่ยงตัวไปที่อื่นมากกว่า และไม่เคยมีอาการหวงของเวลาที่น้องแชมป์ไปแย้งของเล่นมาจากปากเลย และสิ่งที่ได้มาคือน้องแชมป์เป็นเด็กที่รักและชอบสัตว์มาก โดยเฉพาะกับหมา เวลาพาไปดูงานประกวดก็จะชอบเล่น กอดรัดฟัดเหวี่ยงกับหมาที่เจออยู่เป็นประจำ (ต้องถามเจ้าของก่อนนะครับว่าหมาเค้านิสัยเป็นอย่างไร)

ปล. ที่เล่าแค่อยากจะบอกว่าหากเราฝึกวินัย และการเข้าสังคมให้ทั้งลูกและหมา ก็สามารถทำให้เด็กเล็กกับหมาอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขได้ โดยเราไม่ต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยเฉพาะกับคนรักหมาที่ต้องการจะมีลูก เพราะจะเป็นกังวลเสมอว่าจะไม่มีเวลาดูแลหมาบ้างล่ะ? กลัวหมากับลูกเข้ากันไม่ได้ล่ะ? ยิ่งกับสุนัขไทยบางแก้วด้วยแล้วจะเกิดความกังวลและกลัวไปต่างๆนานามากกว่าปกติ เพราะเสียงคำรำรือของสุนัขสายพันธุ์นี้ (ในความเชื่อส่วนตัวของผม หมาจะมีพฤติกรรมที่ดีหรือไม่ดีอยู่ที่เจ้าของ 80 % สายพันธุ์ 20 %)

สนับสนุนความคิดของพ่อเจ้าไปร์ทครับ

ฝากรูปให้ดูน้องแชมป์กับตู้ทอง(อายุ 9 ปี)

กับฟ้าใหม่อีกรูป

ปล. ครอบครัวผมคงจะสามารถเป็นแรงบันดาลใจให้คุณได้บ้างน่ะครับ สามารถดูรูปน้องแชมป์กับบรรดาหมาบางแก้วเพิ่มเติมได้ที่http://baanchampbangkaew.multiply.com/ น่ะครับ