แต่ผู้คนก็เอ็นดูมัน  มีอาจารย์-นักศึกษาหลายคนเอาขนมนมเนยให้มันกินเป็นประจำทุกวันจนมันอ้วนพี
ก็หวังว่าผู้บริหารธรรมศาสตร์คงจะไม่มีนโยบายกำจัดสุนัขจรจัดในเร็วๆนี้
ถ้าใครมีโอกาศแวะไปท่าพระจันทร์  ก็ช่วยไปเยี่ยมมันบ้าง
ใครรู้เบาะแสว่า ทำไมมันชอบนั่งเรือข้ามฟากท่าพระจันทร์-ศิริราชตามลำพังทุกวัน  ก็ช่วยตามหาเจ้าของมารับกลับไปหน่อย

จาก http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J6310098/J6310098.html

ที่นำเชพเพอดมาลง  ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเคยเลี้ยงเชพเพอดมาก่อน

อีกส่วนหนึ่งอยากจะบอกผู้รักบางแก้วว่า ถ้าเห็นบางแก้วพลัดหลง ตกยาก ลำบาก   มีโอกาส  ก็ลองเข้าไปช่วยเหลือมันตามกำลังความสามารถ    อย่างน้อย  ก็ช่วยเก็บรายละเอียดของมันมาเล่าสู่กันฟังเป็นอุทธาหรณ์สำหรับผู้ที่คิดจะเลี้ยงหมาว่า   อย่าได้ทอดทิ้งกัน  และเผื่อว่า มันจะได้กลับไปอยู่กับเจ้านายที่มันรัก

 น่าสงสารจัง เจ้าตัวนี้ก็ดูดีมากๆ เลย

ขอให้เจ้าของตามหาอยู่นะ อย่าให้เป็นว่าเขาทิ้งมันเลย และขอให้ทั้งสองเจอกันเร็วๆ นี้

คงไม่มีใครเชื่อว่า การเลี้ยง สัตว์เลี้ยงนั้นเหมือนเขาก็เป็นสมาชิกในบ้างของเราคนหนึ่ง  เราทำดี เราก็ได้ดี ถ้าเราทำไม่ดี กรรมก็จะตามทัน เราเลี้ยงเขาดี เขาจะตอบแทนด้วยการเป็นเพื่อนที่แสนดี เป็นลูกที่คอยให้กำลังใจยามเราแย่ๆ และเป็นกำลังใจยามเรามีความสุข และอื่นอีกมากมาย หาค่ามาเทียบเทียมไม่ได้

เราเชื่อนะ ว่า ถ้าเราเอาเขามาเลี้ยงแล้วทำไม่ดี หรือทิ้งเขา กรรมมีจริงนะคะ แล้วตามทันไม่ต้องรอชาติหน้า หรอก อย่างน้อยใจของคนที่ทิ้งก็จะมีเขาติดอยู่ในทุกส่วนตลอดเวลา และนั้นก็คือทุกข์หรือกรรมที่ตามติดไม่มีวันจบสิ้น ทั้งชาตินี้และชาติหน้า

ขอให้ผู้ที่มีสัตว์เลี้ยงทุกคนในโลกช่วยกันเลี้ยงพวกเขากันให้ดีอย่างทิ้งขว้างเป็นปัญหากับตัวสัตว์เลี้ยงเอง กับตัวเจ้าของทีทิ้งเอง กับสังคม และ กับโลกเลย

ช่วยๆ กันนะคะ