วิธีแก้ไขปัญหาของผมก็คือ ถ้าทั้งสองตัวอายุไล่เลี่ยกัน ก็ปล่อยให้กัดกันจนแพ้กันไปข้างหนึ่งโดยเราเป็นกรรมการคอยดูไม่ให้กัดจนตายหรือบาดเจ็บสาหัส หลังจากนั้นก็ทำหน้าที่เป็นหมอคอยเอายาทาแผลให้ทั้งสองฝ่าย เมื่อรู้ว่าใครเก่งกว่าแล้ว การกัดกันในวันหลังจะน้อยลงไป ถ้าอายุเพียงสองถึงสี่เดือน บาดแผลจากการกัดกันคงไม่ลึกเพราะเป็นเพียงฟันน้ำนมเท่านั้น

แต่ถ้าตัวโตกว่ารังแกตัวเล็กทั้งที่ตัวเล็กยอมแพ้แล้ว ผมก็จะลงโทษตัวโตทันที แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องสังเกตด้วยว่าการที่ตัวโตกัดตัวเล็กเพราะสาเหตุใด ก็ต้องแก้ไขที่ต้นเหตุ เช่นตัวโตอาจเข้าใจว่าตัวเล็กจะแย่งอาหาร ก็ต้องกันตัวเล็กออกจากบริเวณที่ตัวโตกำลังกินอาหาร เป็นต้น

ที่บ้านก้อเป็นเหมือนกันค่ะ เค้าห่างกันแค่เดือนเดียวเองค่ะ แต่ขนาดต่างกันมาก เลยต้องคอยช่วยตัวเล็กค่ะ ก็ต้องพยายามให้เค้าคุ้นกันน่ะค่ะ แต่ต้องคอยดูอยู่ใกล้ ๆนะค๊ะ แล้วต้องคอยสังเกตว่าเพราะอะไรด้วยค่ะ ใหม่ ๆ ส่วนมากเค้าจะแย่งเจ้านายค่ะ เพราะเวลาเราอยู่ด้วยเนี่ย ตัวโตจะกัดตัวเล็กเหมือนเค้าจะขวางไม่ให้เข้าใกล้เราน่ะค่ะ เราก้อต้องเล่นกับตัวโตให้มาก ๆ เค้าจะได้ไม่รู้สึกว่าตัวเล็กมาแย่งความรักเค้า อย่าทำโทษเค้าเลยจะดีกว่านะค๊ะ เดี๋ยวเค้าจะเข้าใจว่าเค้าถูกทำโทษเพราะมีตัวเล็กเข้ามา เค้าเคยน้อยใจไม่ยอมทานอะไรตอนแรก ๆ ด้วยนะค๊ะ คงต้องอดทนและพยายามนิดนึงนะค๊ะ หลัง ๆ นี่เค้าเล่นกันได้นานขึ้น แต่ตัวโตจะเล่นแรง ตัวเล็กจะชอบนอนและเดินเล่นมากกว่า บางครั้งตัวเล็กก็รำคาญ แล้วก็ขู่ตัวโตค่ะ ถ้าปล่อยไว้ตัวโตก็จะหมั่นไส้แล้วกัดตัวเล็กอีก ถ้าเห็นตัวเล็กเริ่มหงุดหงิด หรือตัวโตเล่นแรงเกินไป ก็ควรจะจับแยกสักพักค่ะ ให้เค้าเริ่มปรับอารมณ์ แล้วค่อยปล่อยให้เล่นกันใหม่

ที่บ้านก็พีพีเป็นหมาตัวเมียอายุ 9 เดือน และเพิ่งซื้อหมาของคุณจิตติมาเพิ่มอีกหนึ่งตัวคือเจ้ามิดฟิลด์อายุ 2 เดือน ตอนที่มาวันแรกเรายังไม่ให้เจอกันก่อนแต่หลังจากนั้นเราให้เขาเจอกันหลังจากที่เราให้ทั้งสองตัวทานข้าวเสร็จแล้วอารมณ์ดีพร้อมที่จะเล่น (คึก) ช่วงประมาณหัวค่ำ  เขาก็มาดม ๆ กันก่อนแล้วก็เริ่มขู่กันนิดหน่อย เราก็ต้องเข้าไปกอดตัวพี่ก่อนนะคะแสดงให้เขาได้รับความรักเต็มที่ทุกครั้งที่เขาขู่กันเราก็วิ่งไปกอดตัวพี่บอกให้เขารู้ว่าแม่รักนู๋ที่สุดในโลกเลย ไม่มีใครมาแย่งความรักที่แม่ให้นู่ไปได้หรอก แล้วก็พยายามให้ของเล่น หรือขนมกับตัวพี่ก่อนเสมอนะคะให้เขารู้สึกว่ามันเหมือนเดิมหรือดีกว่าเดิม จากนั้นก็เริ่มที่จะล่ามให้ทั้งสองตัวอยู่ใก้ลกันลองดูนะคะเขาจะเริ่มสนุกที่ได้เล่นด้วยกัน คุณจะสังเกตว่าหมาตัวใหญ่จะไม่กัดหมาตัวเล็กนอกจากเขาจะหยอกเล่นเฉยๆ ส่วนตัวน้องกัดจริงค่ะแล้วก็ขู่เสียงดัง จากนั้นก็เริ่มปล่อยให้เขาเล่นด้วยกันเอาโช่ออกนะคะ เป็นเวลาที่ดีที่สุดเลยเขาจะวิ่งเล่นกันทั่วบ้าน แต่คุณต้องเก็บถาดอาหารหรือของหวงของตัวพี่ออกให้หมดก่อนให้เขาเล่นด้วยกันนะคะ 

ทุกครั้งที่คุณกลับเข้าบ้านคุณต้องทำใจแข็งเอาไว้นะคะ อย่าไปกอดตัวน้องก่อนตัวพี่  ให้กอดตัวพี่ก่อนสักประมาณ 10 นาที ให้อยู่กับเขาจนกว่าเขาจะจากคุณไปนอนหรือเดินไปที่อื่น แล้วก็ค่อยเล่นกับตัวใหม่ค่ะ หรือว่าถ้าที่บ้านมีคนอื่นอยู่ช่วงที่คุณกลับบ้านก็ให้อีกคนไปกอดตัวเล็กเอาไว้ก่อนนะคะ ส่วนคุณต้องแสดงความรักให้ตัวพี่เห็นว่าคุณยังรักเขาเหมือนเดิมให้ได้ค่ะ

ทุกครั้งที่ตัวพี่ขู่ตัวน้องอย่าตีนะคะ แต่ให้สังเกตดูว่าตัวน้องแย่งของเล่นเขาหรือเปล่า แล้วก็ดึงกลับมาคืนให้ตัวพี่นะคะ แล้วก็พยายามกอดตัวพี่ให้ตัวน้องเห็นต่อหน้าเขาบ่อย ๆ ให้เขาชินว่าเรายังรักเขาอยู่  แต่ห้ามหุ้มตัวน้องมากอดเอาไว้นาน ๆ นะคะ เพราะตัวพี่จะเริ่มอิจฉาแล้วก็เดินมาหาคุณ ทันทีที่ความอิจฉาเขาแสดงออกมาคุณห้ามตะคอก ห้ามตะโกน แต่ต้องกอดตัวพี่ทันทีค่ะแล้วก็ลูบหัวบอกว่าคุณยังรักเขามาก

ลองทำดูนะคะ พยายามทำใจแข็งเอาไว้ เพราะว่าบางแก้วเป็นหมาที่ขี้อิจฉามาก ถ้าเขารู้ว่าคุณรักตัวเล็ก และดูแลเอาใจใส่ตัวเล็กมากกว่าเขา เขาจะพยายามกำจัดตัวเล็กออกทุกวิถีทาง แต่เขาจะทำในที่ลับสายตาคุณนะคะ ต่อหน้าคุณเขาจะเฉย ๆ แต่ลับหลังเขากำลังคิดอะไรอยู่  ถ้าคุณแสดงให้เขาเห็นว่าเขาสำคัญกว่าตัวเล็กได้ ตัวเล็กจะเป็นเพื่อนเล่นของเขา ลองพิชิตใจตัวพี่ให้สำเร็จนะคะ เอาใจช่วยค่ะ กอดเขาและก็คุยกับเขาบ่อย ๆ นะคะ เพราะถ้าคุณดุเขา เขาจะไม่กินข้าว อะไรที่ให้ตัวเล็กแล้วก็อย่ามาให้เขาเด็ดขาด เพราะมันหมิ่นศักดิ์ศรีเขาอย่างแรงค่ะ แล้วเขาจะทำโทษเราโดยการไม่ให้เรากอดบ้าง ดิ้นออกจากมือคุณ เฉิดใส่ ขั้นรุนแรงที่สุดคือไม่กินอาหารเลยค่ะ เราก็ต้องป้อนให้เขาบ้าง คอยง้อกันตลอดเลย เขาจะขี้งอนเก่งกว่าคนอีกนะคะ อดทนค่ะ ถ้ารักเขาจริงก็ต้องทำใจค่ะ ถ้าคุณเกิดมาไม่เคยง้อใคร คุณก็ต้องทำนะคะ ง้อหมาให้สำเร็จ

น้องหมาจงเจริญค่ะ

มันอยู่ที่ลักษณะการเลี้ยงของคุณละคับแบบนี้  คุณรักตัว1มาก  ทำกับเค้ายังไง  พออีกตัวมา  คุณก็ทำกับอีกตัว  แล้วไปปลอบตัวแรก  ไม่มีใครชอบแม้กระทั่งคน  ของผมก็มีติดมาจนโต  ดูแลยากหน่อย  แต่ต้องค่อยๆปรับ  เพราะตัวเราละผิดเอง 

ส่วนกรณี  ที่ท่าน1  บอกว่าให้ปล่อยให้กัดกันจนรู้ว่าใครแพ้หรือชนะ  อย่าไปทำเด็ดขาด  ไม่ว่าหมาของท่านจะอายุเท่ากัน  หรือ  ไม่เท่าก็ตาม  หมามันไม่รู้หรอกคับใครชนะ  มันกัดกันจนตายแน่คับ  ที่เห็นๆว่ามันวิ่งหนี  หรือ  ไม่สู้แล้ว  ก็คือมันสู้ไม่ได้คับ เอาหมาที่สู้ไม่มียอม  หรือ  พวกลักษณะจ่าฝูงมาเจอกัน  รับรองตายทั้งคู่  หรือ  ไม่ก็เหลือแบบพิการ  หรือ  ไม่ก็ล่อแล่  ทั้งคู่ละคับ  ห้ามทำเด็ดขาดให้หมากัดกัน  หรืออยากลองดูก็ได้คับ  แต่รับรอง  เลี้ยงแบบไม่มีความสุขแน่คับ  แค่เดินผ่านกรงก็ขู่ฝอดๆแล้ว  ถ้าปล่อยให้กัดกัน  ถึงแม้ว่าคุณจะไปห้ามทัน  ความเคืองจากกลิ่นที่มันเข้าสู้และกัดกัน  มันจำแม่นนะ   หมา  หูมันไว  จมูกมันไว  รับรองเข็ดไปจนตายเลยคับ  ถ้าปล่อยให้หมาที่เลี้ยงอยู่ในบริเวณแล้วกัดกัน

หรือมีอีกวิธี  อายุและขนาดต่างกันแบบนี้  ถ้าที่บ้านมีบริเวณ กล้าๆปล่อยให้วิ่งเล่นกันเองทุกวัน  ก็น่าจะช่วยได้ (แต่พวกที่ประกวดเค้าไม่แนะนำให้หมาเล็กเล่นกะหมาใหญ่นะคับบอกไว้ก่อนเค้าบอกกันว่าขามันจะเสีย แต่ผมไม่ยืนยันนะคับ ฟังมาแค่บอกไว้ แต่ไม่สนใจอะไรมากนัก แค่เล่าสู่กันฟัง)  นอกเสียจาก  เจ้าตัวเล็กกว่า  มันดันเป็นจ่าฝูงมาจากที่เก่า ลักษณะการขู่มันก็ต้องมีแน่นอน  ก็ต้องโดนเจ้าตัวใหญ่  แต่ถ้ากล้าๆปล่อยให้วิ่งเล่น บ่อยๆ  ผมว่าหายได้แน่คับ  อยู่ด้วยกันได้แน่  เพราะลักษณะส่วนใหญ่ของสุนัขตัวโตจะไม่กัดตัวเล็กแรงมากเกินไปคับแค่เเง็บๆ  พอโดนตัวใหญ่ขู่หรือฟัดใส่ก็น่าจะยอม แต่ถ้าตัวพอกัน  อันนี้  มันกัดกันมันแน่คับ 

จะเล่าจากประสบการณ์ให้ฟังอีกนิดละกันคับ  ผมเคยไปคอกแห่ง1  สุนัขเค้านิ่งมากรับแขกแปลกหน้าได้ดี  แต่สุนัขของเค้าก็ไม่สามารถ  ปล่อยมาให้วิ่งเล่นพร้อมกันได้  เพราะมันมีอดีต  ที่เคืองกัน  หรือ  การเป็นจ่าฝูงของมันนั้นเอง

ค่อยๆทำไปนะคับ  ตัวผู้กับตัวเมียไม่น่ามีปัญหา  แก้ไม่ยาก  ยิ่งเวลาตัวเมียใกล้เป็นสัดรับรอง  เฝ้าหน้ากรงไม่ห่าง  เพียงแต่ว่าตอนจะให้ทับต้องดูว่าตัวเมียพร้อมไหมด้วยนะคับ  ไม่งั้นกัดกันอีก  หุๆๆๆๆๆ  

ขอให้สนุกกับการเลี้ยงนะคับ  ผมสนุกจนอยากจะแตะมันแล้ว  แต่ก็มีความสุขคับ มีอะไรให้ทำทุกวันไม่เบื่อดี  เลี้ยงบางแก้วนี่อ่ะ  *-*

อ้ออีกนิดนะคับ  ที่ผมสนุกจนอยากจะแตะมันแล้ว  เคยอ่านเจอ  ของ  พี่จรัล  ที่ชอบพูดคำนี้  โดนมากๆคับ  เห็นด้วย  แต่ก็มีความสุขในการเลี้ยงคับ  ^^"

ที่ผมแนะนำให้ปล่อยให้หมากัดกันจนรู้แพ้ชนะไปข้างหนึ่งก็เพราะทุกตัวจะได้รู้ลำดับในฝูงและจะมีผลดีต่อหมาทุกตัวในระยะยาว เพราะหากมันยังคาใจกันอยู่ว่าใครเก่งกว่าใครแล้ว เมื่อใดที่เราปล่อยทั้งสองตัวออกจากกรงมาเจอกัน เมื่อนั้นก็กัดกันอีก แล้วเราจะปวดหัวไปตลอด เว้นแต่ว่าเราจะไม่ปล่อยให้หมาทั้งสองตัวเจอกันเลย ก็จะแก้ไขปัญหาได้

หมาโตของผมห้าตัวในขณะนี้ ปล่อยกัดกันมาตั้งแต่เล็กจนวันรุ่น ขณะนี้ ทุกตัวรู้ลำดับตนเองในฝูงหมด ปัญหากัดกันในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมานั้นแทบจะไม่เกิดขึ้นเลยเวลาปล่อยทุกตัวพร้อมกันทั้งหมด แต่ก็ต้องระวังไม่สร้างสถานการณ์ที่ทำให้หมากัดกันโดยไม่จำเป็น เช่น โยนกระดูกให้มันแย่งกัน รับรองกัดกันแน่

ผมเห็นด้วยกับคุณ hudiny bangkaew ว่าถ้าปล่อยหมาที่มีลักษณะเป็นจ่าฝูงที่ไม่รู้จักกันมาก่อน และมันโตเต็มที่และห้าวมาก ๆ คงกัดกันตายหรือพิการไปข้างหนึ่ง แต่ถ้าเป็นหมาในบ้านเดียวกันที่มันรู้จักกันมาตั้งแต่เล็ก หรืออีกตัวเป็นหมาโตมาก่อนนั้น ผมไม่คิดว่ามันจะกัดกันตาย(จากประสบการณ์หมาในบ้านของผมเอง) เพราะมันเคยกัดกันมาก่อนจนมีลำดับในฝูงแล้ว เพียงแต่ตัวจ่าฝูงกระโชกเสียงหน่อย ตัวอื่นก็วิ่งหางตกแล้ว

โดยสรุปก็คือ แต่ละคนอาจมีวิธีการแก้ไขปัญหาในเรื่องนี้แตกต่างกัน ขึ้นกับสถานการณ์ ประสบการณ์ และวิธีการเลี้ยงของแต่ละคน แต่การแลกเปลี่ยนความคิดเห็นที่แตกต่างกันย่อมมีประโยชน์ เพราะมือใหม่จะได้เลือกใช้วิธีการที่เหมาะสมกับตนเอง