การควบคุมสุนัขโตที่อยู่รวมกันเป็นฝูง ผู้นำฝูงมีบทบาทอย่างมากในการควบคุม โดยเฉพาะควบคุมตนเองในเรื่องในเรื่องของจิตใจ สติ การตัดสินใจ ของตนเอง เมื่อผู้นำควบคุมตัวเองได้ ควบคุมสภาวะแวดล้อมได้ ไม่ให้ฝูงตกอยู่ในสภาะสับสน เมื่อเกิดเสียงดังหรือมีสิ่งเร้าอื่นๆ เข้าใกล้ฝูง หรือลูกฝูงมีการปะทะกัน อย่างเช่นเมื่อสุนัขมีการข่มขู่ระหว่างกันหรือมีสุนัขอื่นเข้าร่วมด้วย แล้วเราส่งเสียงโวยวาย ก็จะยิ่งทำสุนัขสับสน ตึงเครียด มากขึ้น แต่ถ้าเราสงบ นิ่ง แล้วค่อยๆ ทำการควบคุมสุนัขไม่ให้มีการก้าวร้าวระหว่างกัน  ทุกอย่างก็จะคอ่ยกลับคืนสู่สภาวะปกติ ไม่มีความตึงเครียดทั้งคนและสุนัข 

      สิ่งที่คุณนินจากล่าวมานั้นถือว่าถูกต้อง อาจมีการใช้เสียงด้วยก็ได้ แต่ต้องเป็นคำสั่งที่สุนัขเคยชิน เช่น หยุด นิ่ง แต่ต้องเป็นเสียงที่หนักแน่น สั้นๆ การพาสุนัขเดินก็เช่นกัน ถ้าระหว่างเดินเราเจอสุนัขเจ้าถิ่น แล้วเดินเข้ามาหาเราในลักษณะก้าวร้าว สุนัขในสายจูงของเราจะมีปฏิกริยาทันที่ ยิ่งถ้าเราควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่นิ่งสงบพอ เราก็จะควบคุมหมาของเราไม่ได้เพราะหมาจะรู้ได้ทันที่ว่าเราไม่ใช่ที่พึ่งที่ดีสำหรับเขา ณ ขณะนั้น แล้วเขาก็จะเริ่มป้องกันตัวเอง ในทางกลับกันฝ่ายตรงข้ามเมื่อเห็นเราสับสนทั้งคนและหมา ก็จะยิ่งได้ใจ แล้วทุกอย่างก็ยากที่จะควบคุม.......... แต่ถ้าเรานิ่งสงบ แต่แสดงอาการวิตกกังวลต่อสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ควบคุมหมาในสายจูงให้นิ่งสงบ ไม่สนการขู่ของฝ่ายตรงข้าม เราแสดงตัวเป็นผู้นำที่มีอำนาจควบคุมหมาของเราได้ หมาในสายจูงเชื่อใจเราว่าปกป้องเขาได้ ไม่มีสภาวะสับสนในกลุ่ม หมาเข้าถิ่นจะค่อยๆ ล่าถอยไปเอง  เพราะเขารู้ว่าเราและหมาของเราไม่เป็นอันตรายสำหรับเขา แต่ถ้าฝ่ายตรงข้ามยังคงก้าวร้าวอยู่และเข้ามาในระยะที่อันตราย เราในฐานะผู้นำต้องตัดสินใจเข้าปะทะ ขับไล่ฝ่ายตรงข้ามให้ถอยออกไปทันที่ ก่อนที่หมาเราจะตกอยู่ในสภาะที่ต้องป้องกันตัวเอง เพราะเมื่อเกิดการปะทะกันทุกอย่างจะควบคุมไม่ได้ หมาเราจะไม่เชื่อมั่นในตัวเราในครั้งต่อๆไป

เชื่อไหมครับว่า ผมชอบคุยกับที่บ้านผมว่าบางแก้วดุน่ารักเฝ้าบ้านดี แต่ท่านบิดและมารดาของผม บอกว่าไม่เห็นมันจะเคยเห่าเลย คำตอบครับคือถ้าไม่เข้ารั้วบ้านมาไม่เป็นไร  มายืนเรียกเจ้าหมาผมไม่สนแต่อย่าเข้ารั้วมา ไม่งั้นเห่าตัวเดียวมาทั้งฝูง ใครวิ่งหนีไม่ทันซวย (ถ้าวิ่งนะครับ) แต่ถ้านิ่ง แล้วเจ้าหมาจะเห่าต่อจนกว่าจะมีเสียงคนในบ้านตะโกนออกมา  เช่น เอ้ย  เดี๊ยวเหอะ  (อ่านเป็นเสียงตะโกนประมาณว่าดังมาจากในบ้าน  แล้วมันก็จะแบ่งเป็น 2 กลุ่ม  มาที่ผมซึ่งเป็นต้นเสียง 1 กลุ่ม เฝ้า ผู้บุกรุก 1 กลุ่ม  เยี่ยมไหมล่ะครับ  แต่ก็มีเรื่องแปลก 1 เรื่อง  คือช่วงฤดูสัด  มีตัวผู้เข้ามากัดกับ  นินจา มันคือเจ้าหมาเก่าของผมเองตอนเด็กมันเดินหายไป (ตัวที่เคยบอกว่าเป็นหัดแล้วหาย ) ดูในกระทู้เก่าครับ มันกลับว่าพร้อมความถึก  ว่าไปมันก็ไม่รักดีชอบตามไปอยู่บ้านคนอื่นไม่รู้ว่าทำไมมันทำอย่างนี้ 2-3 ครับแล้ว ไปแล้วไม่กลับบ้านตัวเอง ประมาณ  3-4 เดือนมันจะกลับมาเยี่ยมบ้านประมาณ 5 นาที (น้องสาวมันอยู่ที่บ้านผม ชื่อนมสด) มันกัดกับนินจา แทนที่พวกที่เหลือในบ้านจะช่วยกันกัดเจ้าสลัด (ชื่อสลัด   พี่ชายของนมสด)  แต่ดันมารุมกัดนินจาซะสะบักสะบอม  จนหูทะลุไปเลย ก็งงไปทั้งบ้านว่ากัดผิดตัวหรือนินจาชอบกวนตี..ตัวอื่นเลยได้โอกาสสั่งสอน  แต่ตอนนินจาฟิตเหมือนเดิมเล่น (ตัวไม่ใหญ่  แต่เจ้าเล่ห์  รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี  ใจถึงถ้าผมอยู่ นี่คือคติของนินจา)  แล้วเจอกันอีกครับไม่แน่คืนนี้อาจลงรูปฝูงได้ ถ้าว่างมากต้องอ่านหนังสือครับ เพราะเรียนเนฯ  เล่นเนทตอนทำงานอย่าบอกใครนะครับ