ชีวิติฟูฟู ก็ยังดำเนินด้วยความปกติสุข... เช้าคอยนั่งรับสมาชิกลงจากห้องนอนแล้วฟูฟูก็จะออกบ้านไปทำธุระส่วนตัวในสวนแล้วกลับมานอนกับคุณย่าหลังคนในบ้านออกไปทำงาน บ่ายตื่นมาฟูฟูจะเดินไปมาหาของเล่นรอพี่ฯกับจากโรงเรียนแล้วพาฟูฟูเล่นกับเด็กในซอยเป็นสิบฯคน เป็นช่วงที่ฟูฟูมีความสุขเหลือเกิน ตกเย็นก็กินอาหาร( มื้อเดียวแต่รีลาเยอะมาก )กลางคืนก็วนเวียนอยู่กับคนนั้นคนนี้ตามอารมรณ์หล่อนโดยเฉพาะใครมีขนมฟูฟูก็จะอยู่ไม่ห่าง พอคนขึ้นนอนตัวตนของฟูฟูก็จะแสดงออกเพราะมีสองวิญญาณในร่างเดียวคือเป็นทั้งหมาและเป็นทั้งแมว ตลอดคืนจะไม่หลับไม่นอน ฟูฟูไม่ได้นอนนอกบ้านมาหลายปีแล้วเพราะข้างนอกติดสัญญาณกันขโมย และเป็นการดีที่ไม่มียุ่งกัดที่ขอบตาฟูฟูหากนอนนอกบ้านตอนกลางคืน พอเช้าก็วนกลับมาเหมือนเดิมคืนนั่งเฝ้ารับคนลงมาจากห้องนอน.....

น่ารักจังเลยค่ะชีวิตประจำวันของเค้าต้องคอยตอนรับสมาชิกในบ้านไอติมก็เหมือนกันแต่เค้าจะนอนที่ห้องครัวเวลาได้ยินเสียงเราตื้นเข้าก็จะตืนแต่ถ้าเราไม่ตื้นเค้าก็ไม่ตื้นนะค่ะเคยนอนถึง เกือบเที่ยงไอติมมันยังไม่ตื่นเหมือนกับเราเลยค่ะแต่พอตื้นแล้วเห็นเราก็จะดีใจเดินหมอบเข้ามาหาให้เราลูบหัวลูบตัวพอเราลูบตัวก็จะทิ้งตัวลงนอนให้เราเกาพุงให้ค่ะหมาบางแก้วนิน่ารักจิงๆๆเลยนะค่ะแต่ก็ดื้อสุดเหมือนกัน

อยากให้เจ้าหมีเป็นอย่างนั้นจังเลย ไปหาอาทิตย์ละครั้งแทบไม่ได้นอน พอฟ้าเริ่มสว่าง ก็ปลุกทันที ไม่มีรอช้า แต่เห็นพ่อบอกว่าอยู่กับเค๊าไม่เป็นแบบนี้  สงสัยจะชอบแกล้งแม่หรือเปล่าไม่รู้ แต่ถ้าเป็นเจ้าลัคกี้ ที่อยู่ด้วยกันทุกวัน ถ้าแม่ไม่นอนก็ไม่นอน ถ้าแม่ไม่ตื่น ก็นอนถึงไหนถึงกัน ส่วนเจ้าหมีพอตอนเช้าปลุกให้แม่ตื่น จนหนำใจแล้ว พอสายหน่อย เจ้าหมีตั้งหน้าตั้งตาจะนอนท่าเดียว พ่อหมั่นไส้ ก็เลยแกล้ง ทีนี้เจ้าหมีทำเป็นโมโห แยกเขี้ยวใหญ่ นั่งสับปะหงก ถ้าเป็นคนคงพูดว่า คนจะนอนแกล้งอยู่ได้ แต่ไม่นึกถึงตอนแม่จะนอนเลยนะเจ้าหมีนะ

ผมเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนลูกชาย แต่ไม่ให้อยู่ในห้องนอนหรอกครับ

ปล. ใครว่าบางแก้วเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนเด็กเล็กไม่ได้