เจ้าหมีที่บ้านดุมาก หรือเป็นเพราะไม่ได้ผสมพันธุ์ บางทีเราแทบไม่รู้อารมณ์มันเลย เล่นอยู่ดีๆ

มันก็อารมณ์เสียกัดเราซะงั้น  บางทีก็หอน แต่เมื่อไหร่ที่หอน รู้สึกว่าต้องมีอะไรผิดปกติแน่ เคยมีครั้งนึง แค่เดินไปเฉียดเอง มันยังวิ่งเข้ามาทำท่าจะกัดเหมือนหวงอะไรสักอย่าง งงมาก

ไม่รู้จะแก้ไขยังไง ทุกวันนี้ไม่เคยชวนเพื่อนมาบ้านเลย  มีบางแก้วใครเป็นอย่างนี้บ้างจ๊ะ

จริงๆ อยากให้เจ้าหมีมีเมียนะ แต่คงเลี้ยงไม่ไหว เพราะเราก็เลี้ยงสปิคไว้ด้วย 1 ตัวแต่อยู่คนละบ้าน  ลำพังเจ้าหมีนะ ของทีบ้านเช่นโซฟา ก็เป็นรูเบิ้มเลย มุ้งลวดหน้าต่าง ประตูไม่เหลือ มันงัดออกมา หมด ยังไม่กล้าทำใหม่เลย เพราะกลัวจะเป็นแบบเดิมอีก แล้วเจ้าเนี่ย มันชอบแกล้งคาบรองเท้ามาแย่ให้เราโมโห แต่ถ้าเราไม่เล่นด้วยมันก็วาง แต่ก็ไม่แน่อีกล่ะ บางทีมันก็กัดจริงถึงบอกว่า มันนะเจ้าเล่ห์มากเลย ไม่รู้จะดัดนิสัยยังไง

ที่บ้านมีบางแก้ว 5 ตัว สองตัวไม่ดุ สามตัวดุมาก ปัจจุบันไม่มีตัวใดที่กล้าหือกับผมเพราะผมใช้ไม้แข็งกับเจ้าพวกนี้มาตั้งแต่เล็กๆ เช่น ตอน3-4 เดือน ลองเอาอาหารที่ชอบเช่นกระดูกให้กิน แล้วลองเอาไม้เขี่ยถาดอาหารออกมาจากปาก(ไม่กล้าใช้มือหยิบเพราะกลัวเหมือนกัน) ตอนแรกมันหวงอาหารและแยกเขี้ยวทำท่าจะกัด ผมก็ใช้ไม้หวดสั่งสอนเท่านั้น ที่หลังไม่กล้าแยกเขี้ยวขู่ผมอีกเลย เวลามีการรังแกกัน ผมก็จะใช้ไม้หวดเจ้าตัวเกเรอย่างแรง มันเลยกลัวผมทุกตัว พูดง่ายๆ ผมต้องเป็นจ่าฝูงให้ได้ อย่างไรก็ดี ผมไม่เคยไว้ใจหมา เวลาเขาหามันต้องดูว่ามันอยู่อารมณ์อะไร ถ้าไม่แน่ใจอย่าเข้าไปอย่างสุ่มสี่สุมห้า อาจเจ็บตัวได้ และที่สำคัญจะต้องไม่ทำให้มันตกใจ เดี๋ยวถูกแว้งกัดเอาได้ง่ายๆ