ได้คุยกับ บก Pet News ทราบว่าทาง web บางแก้วจะช่วยลงข่าวให้เลยตามมาดู ขอขอบพระคุณมากครับ

บังเอิญบอก Pet News ว่าถ้าว่างขอเชิญมาทำข่าว เนื่องด้วยว่างานนี้เป็นครั้งแรก และจะทำเหมือน Pilot เพื่อปรับปรุงงาน หาข้อดี-เสีย เพื่อปีหน้าจัด จะขอ sponsor ทำเป็นงานจริงจังต่อไป

จริงๆ แล้วแผนงานที่ post นี้มันเป็นร่างอันแรกครับ สรุปสุดท้ายและกิจกรรมในงานสามารถอ่านได้ที่ http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J3710660/J3710660.html

ขอบพระคุณทางชุมชนคนรักบางแก้วมากที่ช่วยประชาสัมพันธ์และเห็นประโยชน์ของการจัดกิจกรรมสุนัขเพื่อคนเลี้ยงสุนัขส่วนใหญ่ ผมพยายามเสนอแนวคิดนี้ไปให้หลายๆ ที่ ก็ได้รับการตอบสนองกลับมาบ้าง น่าจะอีกไม่นานที่จะมีงานแนวนี้ออกมาจริงๆ จังๆ ซักทีนะครับ

คุณเพื่อนบางแก้ว   ช่วยรับหน้าที่ไปหาวิทยากรและกำหนดรายละเอียดมาเลยนะครับ   ถ้าหาไม่ได้   ต้องพูดเอง   เพราะติดค้างมาจากคราวที่แล้ว   ผมจะประชาสัมพันธ์ให้   

ให้คุณโหน่งชวนกลุ่มบางแก้วสัมพันธ์พาหมาไปเที่ยวด้วย   อย่างน้อยคงได้คนฟังไม่ต่ำกว่า 10 คนแล้ว

ผมจะเอาหนังสือมีหมาเป็นเพื่อนไปแจกให้ผู้ที่จะเข้าร่วมสัมนา

คุณอาทร รองประธานฝ่ายสิ่งพิมพ์  ก็ช่วยเอาเอกสารไปแจกด้วย

คุณชนินทร์ ไปรับจองคิวทำหมันหมา  ให้ป้าชัชช่วยประสานกับ ร.พ เกษตร

คุณนิวัตกับหมูปิ้งเอารูปบางแก้วหาบ้านไปติดบอร์ด

ใครมีลูกสุนัข  เลี้ยงไม่ไหว  ก็เอาไปหาคนเลี้ยงที่รักบางแก้ว  ดีไหม

22:26 - 27/08/05 เพื่อนบางแก้ว ถึงป้าชัช วันนี้ชุมชนเราก็เป็นรูปเป็นร่างแล้ว อยากเห็นกิจกรรมเล็กๆของชมรมเราซักหน่อย พี่คมกฤต(คุณพ่อปีใหม่) พี่พชร ได้โทรมาพูดคุยกัน อยากให้มีการสัมนาเรื่องการเลี้ยงดูลูกสุนัขบางแก้ว และการเลือกลูกสุนัขเพื่อมาเลี้ยงดูกันครับ

วันนี้น้องน้ำมนต์ขอตอบคำถามของคุณ test ที่ถามไว้เมื่อวันศุกร์ที่แล้วว่า ดูๆแล้วพี่พายุเป็นหมาที่มีความเพียบพร้อมสมบูรณ์ คุณ test อยากรู้ว่าพี่พายุมีจุดอ่อนบ้างไหม และนิสัยใจคอของพี่พายุกับน้องน้ำมนต์แตกต่างกันหรือไม่ ต่างกันอย่างไร


จุดอ่อนข้อแรกของพี่พายุเป็นจุดอ่อนด้านร่างกาย อย่างที่พี่พายุเคยคุยเกี่ยวกับตัวเองไว้เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน น่ะค่ะว่า ถ้าเปรียบกับขนมไหว้พระจันทร์ พี่พายุก็จัดอยู่ในประเภทโหงวยิ้งไข่เดี่ยว ซึ่งเป็นลักษณะด้อยที่สำคัญประการหนึ่งของหมาพันธุ์บางแก้ว อาโกวเคยอ่านพบว่าพวกไข่เดี่ยวนี่จะดุมาก พี่พายุก็เป็นอย่างนั้นแหละค่ะ พี่พายุดุมาตั้งแต่เล็กๆ พอโตขึ้นมาก็กัดคนในบ้าน กัดแบบเอาจริงเอาจัง กัดโดยไม่มีเหตุผล พี่พายุเคยคำรามแยกเขี้ยวใส่โกวป้าตอนที่พี่พายุนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างอาโกวกับโกวป้าบนชิงช้า เพราะพี่พายุได้กลิ่นหมาตัวอื่นจากเสื้อผ้าของโกวป้า และที่สำคัญคือพี่พายุไปคำรามและแยกเขี้ยวใส่อาม่าน่ะค่ะ คือ อาม่านั่งอ่านหนังสือพิมพ์ที่โซฟา พี่พายุก็นอนอยู่ใกล้ๆอาม่า พอพี่พายุลืมตาขึ้นมาอาม่าก็กำลังพลิกหนังสือพิมพ์แกรกกรากอยู่พอดี พี่พายุรีบชันตัวขึ้น อาม่าก็เรียกออกไปว่า "พาย" พี่พายุก็ส่งเสียงขู่อาม่าเลยค่ะ อาม่าเรียกพี่จอยให้เอาตัวพี่พายุออกไป พี่พายุก็ออกไปดีๆ พี่ชายของอาโกวเป็นห่วงอาม่า เลยบอกว่าถ้าอาโกวไม่อยู่ในบ้าน ก็อย่าให้พี่พายุเข้าบ้าน เพราะความดุอย่างไม่มีเหตุผลของพี่พายุนี่แหละค่ะ ทำให้เกิดจุดอ่อนด้านร่างกายข้อที่ 2 ตามมา คือ พี่พายุโดนผ่าตัดทำหมันค่ะ


การที่จะทำให้พี่พายุดุน้อยลงหรือกัดคนได้น้อยลงนั้นมีทางเลือกอยู่ 2-3 ทางค่ะ คือ ตัดเขี้ยวและ/หรือตัดไข่ อาโกวคิดว่าถ้าพี่พายุถูกตัดเขี้ยว พี่พายุก็จะยังคงดุอยู่เหมือนเดิม เพียงแต่กัดไม่ค่อยเข้าเท่านั้น และอาโกวเห็นว่าพี่พายุชอบกัดโน่นแทะนี่อยู่ตลอดเวลา ถ้าพี่พายุไม่มีเขี้ยวพี่พายุคงจะหมดความสุขไปเยอะเลย อาโกวเลยพาพี่พายุไปผ่าตัดทำหมัน ซึ่งทำให้รู้ว่าที่จริงพี่พายุมีไข่ 2 ใบ แต่ตกลงมาเพียงใบเดียว ส่วนไข่อีกใบหนึ่งนั้นซ่อนอยู่ที่ขาหนีบ ซึ่งใบที่ซ่อนอยู่นี้ถ้าทิ้งไว้ ต่อไปก็อาจทำให้เป็นมะเร็งได้ค่ะ แต่หลังจากที่ผ่าตัดทำหมันแล้วพี่พายุก็ยังดุอยู่ อาโกวบอกว่าถ้ารู้ว่าผ่าตัดทำหมันแล้วพี่พายุยังดุอยู่อย่างนี้ อาโกวก็จะไม่ทำหรอกค่ะ แต่โกวติ๋มบอกว่าถ้าไม่ผ่าตัดทำหมันพี่พายุอาจจะดุกว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ อาโกวก็เลยต้องปลอบใจตัวเองโดยคิดถึงข้อดีที่พาพี่พายุไปผ่าตัดทำหมัน คือได้ตัดไข่ใบที่ซ่อนอยู่ออกไปน่ะค่ะ


พี่พายุมีจุดอ่อนด้านจิตใจด้วยค่ะ คือ พี่พายุกลัวเสียงดัง โดยเฉพาะเสียงพลุ เสียงประทัด เสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า พี่พายุหูไวมาก เสียงพลุจากที่ไกลๆ พี่พายุก็ได้ยินค่ะ เวลามีงานเทศกาลที่เขาจุดพลุกันตอนกลางคืน พี่พายุจะไม่มีความสุขเลย พอใกล้ค่ำพี่พายุจะกระวนกระวาย ถ้ามีเสียงพลุตอนใกล้ค่ำพี่พายุจะรีบเข้ากรงโดยไม่ยอมกินข้าว ช่วงที่เขาจุดพลุจุดประทัดกันนี้อาโกวต้องรีบให้พี่พายุกับน้องน้ำมนต์กินข้าวก่อนค่ำค่ะ


ส่วนเรื่องนิสัยใจคอของพี่พายุกับน้องน้ำมนต์ก็มีแตกต่างกันมากเหมือนกันค่ะ ซึ่งก็คงจะทยอยออกมาตอนน้องน้ำมนต์เล่าถึงเรื่องต่างๆในวันต่อๆไป คุณ test คงจะติดตามอ่านนะคะ คุณ test น่ะเหมือนโกวป้าเลยค่ะ คือ รักแต่พี่พายุ คุณ test ยังไม่เคยเข้ามาทักน้องน้ำมนต์เลยนะคะ


คุณ Jai คะ น้องน้ำมนต์ก็อยากโพสต์รูปของน้องน้ำมนต์นะคะ แต่ตอนนี้กำลังเล่าถึงเรื่องของพี่พายุตอนที่พี่พายุยังเล็กๆอยู่น่ะค่ะ แล้วตอนนั้นน้องน้ำมนต์ยังไม่ได้มาอยู่กับอาโกวเลยค่ะ พอน้องน้ำมนต์บอกพี่พายุว่าน้องน้ำมนต์อยากจะโพสต์รูปของน้องน้ำมนต์บ้างพี่พายุก็บอกว่า "ยังโพสต์รูปน้องน้ำมนต์ตอนนี้ไม่ได้หรอก มันข้ามขั้นตอน" น้องน้ำมนต์ก็ค้อยคอยค่ะว่าเมื่อไหร่จะถึงตอนที่น้องน้ำมนต์มาอยู่กับอาโกวแล้วซะที ตานี้ละ น้องน้ำมนต์จะโพสต์รูปของน้องน้ำมนต์ติดๆกันหลายๆวันเลยค่ะ


รูปที่ 103 "พายุชอบไอ้ปุ่มๆพวกนี้คับ เคี้ยวมันจิงๆเยย

พายุจาเคี้ยวให้หมดทุกอันเยย อันข้างบนโน้นพายุก้อหมายตาไว้แย้วคับ"

พี่อ๊อดได้เล่าให้ฟังถึงอาการล่าสุดว่า กระดูกที่ดันกลับเข้าที่ได้เชื่อมกันแล้ว และสภาวะโรคพยาธิเม็ดเลือด นั้นก็หายดีแล้ว ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาพักฟื้นร่างกาย ต้องทำการบริหารขา ให้สร้างกล้ามเนื้อ ไม่ให้ลีบ เพื่อที่จะสร้างโอกาสกลับมาเดินได้ให้มากที่สุด ยาก็มียาที่จ่ายมาจากคลีนิค เป็นยาบำรุงประสาท กินเช้า-เย็น, ยาบำรุงตับ กินเช้า-เย็น, ยาทารักษาแผล ทาเช้า-เย็น และยารักษาเห็บ-หมัด


นอกจากนี้ เนื่องจากระบบประสาทยังไม่สมบูรณ์ การอึ-ฉี่ เขายังไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขาจะถ่ายไม่เป็นที่เป็นทาง และควบคุมไม่ได้ ต้องคอยเช็ดล้างตลอด จะเลอะเทอะบริเวณบ้าน ที่ให้เขาอยู่ เลยได้ความคิดว่าควรจะให้เขาอยู่ในกรงก่อนในระยะแรก คงแก้ปัญหาไปได้บ้าง


อีกอย่างเรื่องนิสัยของเจ้ามอเตอร์เวย์เนี่ย กับคนแล้วเขานิสัยดี น่ารัก แต่มีนิสัยเสียกับสุนัขด้วยกัน คือเวลามีสุนัขตัวอื่นเข้ามาใกล้ๆ ก็จะขู่เหมือนจะกัดตลอด โดยเฉพาะเวลามีของกินเนี่ย จะหวงเอามากๆ ก็เลยต้องระวังเอาไว้ เพราะจะต้องไปเลี้ยงคู่กับเจ้าหนูสวย ก็บอกพี่เขาว่าคงต้องไปปรับนิสัยกันใหม่ (อ้อ ลืมขอบคุณน้องปาล์ม ที่เอาโออิชิ มาเลี้ยงต้อนรับ)

http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J3591389/J3591389.html

จากกระทู้เค้าว่ากันว่า...

ใจเย็นๆ ครับ...โรคหัดสามารถรักษาได้...เป็นกำลังใจให้ครับ

กินแบรนด์ได้ค่ะ กินa/dยิ่งดีใหญ่ ใส่syringeป้อนนะคะ ต้องบังคับให้กินค่ะ หรือใช้อาหารพวกไก่ต้ม ตับต้ม ไข่ต้มปั่นรวมกับข้าวและน้ำซุปผสมวิตามิน+เกลือแร่ใส่หลอดป้อนแล้วก็เสริมเจลพวกนิวตริสแตทด้วยก็ดีค่ะ วิตามินซีก็ได้ค่ะ เน้นว่าต้องกินนะคะ กินให้มากที่สุด เพราะถ้าไม่กินภูมิต้านทานไม่มีจะยิ่งแย่ค่ะ
โรคหัดเป็นเชื้อไวรัสไม่มียารักษาต้องให้ภูมิต้านทานร่างกายเพิ่มขึ้นมาจัดการกับเชื้อค่ะ และต้องระวังการติดเชื้ออื่นแทรกซ้อนด้วย(พวกแบคทีเรียหรืออื่นๆ) ให้ยาคุมการติดเชื้ออื่นด้วยนะคะ

ตอนนี้พยามให้เค้ากินพวกอาหารโปรตีนสูงๆเข้าไว้ค่ะ ตอนโบกี้เป็น หมอจะให้ยาคุมการติดเชื้อแบบฉีดเข้าเส้นทุกวันเลยค่ะ ฉีดอยู่เกือบๆ 3 เดือนค่ะ ตอนไม่สบายจะพยามให้กิน a/d กะไข่ ค่ะ ละพวกเนื้อสัตว์ต่างๆ ให้เค้ากินทีละหน่อย แต่ให้บ่อยๆค่ะ พยามให้เค้าอยู่ในที่ๆอบอุ่น ถ้ามีไข้ให้ใช้ผ้าชุบน้ำเย็นเช็ดตามท้อง ฝ่าเท้า หู ขาหนีบ เพื่อลดไข้คะ เพราะหมอจะไม่ให้ยาลดไข้เพราะมันจะไปกดภูมิคุ้มกันเค้าอีกที ทีนี้ก็รอให้ตัวเค้าสร้างภูมิขึ้นมากับไวรัสอีกทีค่ะ ตอนที่โบกี้เป็นหมอจะพยามให้ยาบำรุงให้เค้าอยากอาหารด้วยค่ะ พร้อมกับยาอีมูนซับพอร์ต ช่วยกระตุ้มภูมิคุ้มกัน แล้วรู้สึกว่ามียาเม็ดของคนที่ช่วยกระตุ้นภูมิคุ้มกันด้วยค่ะ เป็นยาเม็ดกลมๆสีเขียวอ่อนๆค่ะ หมอพยามสุดๆให้ได้โบกี้กลับมา ตั้งแต่เป็นคราวนั้นโตมาแข็งแรงสุดๆค่ะ ไม่เคยป่าวอีกเลย พยามกอดเค้าคุยกะเค้า บอกเค้าว่าเราอยากให้เค้าอยู่กับเราไปนานๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^ ^
***โบกี้ตอนเริ่มเป็นค่ะ อายุ 3 เดือน ได้วัคซีนครบหมดแล้วด้วยค่ะ

http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J3559622/J3559622.html เพิ่มเติมเรื่องอาหาร

เรื่องอาหารตอนนี้เค้าไม่อยากกินอะไรหรอกค่ะ แต่ต้องบังคับให้กิน โดย เอาข้าวหมาเด็กแบบกระป๋อง ยี่ห้ออะไรก็ได้ มาปั่นในที่ปั่นอาหารค่ะใส่น้ำเพิ่มนิดหน่อย ปั่นจนมันเหลว เป็นเหมือน มิลเชค สำหรับหมา แล้วเอาไซริงดูดมาป้อนค่ะ แล้วก็ซื้อซุปไก่สกัดให้กิน ใช้วิธีป้อน เน้นภาคบังคับ รวมถึงน้ำด้วยหากเค้าไม่ยอมกิน ต้องบังคับป้อนนะคะ ให้มีอาหารเข้าไปเพื่อให้มีแรงมาต่อสู้กับอาการของโรค

กล้วยน้ำหว้า ผสม น้ำผึ้งค่ะ ปั่นแล้วให้เค้ากิน

ไข่ต้มสุก วันละฟอง

ในเมื่อมีการตั้งชมรมเป็นรูปเป็นร่างแล้ว น่าจะมีอะไรเป็นสัญลักษณ์ซักหน่อยดีกว่าไหมครับ ทำเป็นเสื้อโปโล เสื้อยืดคอกลม และสติกเกอร์แผ่นเล็ก แผ่นใหญ่ เพื่อแสดงให้เห็นว่าเราเป็นคนในชมรมเดียวกัน ไปไหนก็มาไหนก็ทักทายกัน

-สำหรับเรื่องเสื้อนั้นอยากให้ทำตามจำนวนสั่งจอง ผู้ใดอยากได้ผู้นั้นสั่งจองครับตามไซด์ของผู้ที่ใส่ ตามจำนวน

-สำหรับเรื่องสติกเกอร์นั้น อยากให้ร่วมกันบริจาคคนละนิดหน่อยเพื่อมาเป็นทุนในการทำสติคเกอร์ เพื่อเอาไว้ตอบแทนผู้ที่บริจาคเงินเพื่อเข้าสมทบเป็นกองทุนในการช่วยสุนัขจรจัดครับ และเอาไว้มอบให้กับเพื่อนสมาชิกเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของชุมชนครับ

เอาหน่อยซิครับ ผมยินดีช่วยบริจาคเพื่อเป็นทุนในการทำสติคเกอร์นะครับ

"หยุดทิ้งสุนัข" ผมชอบคำนี้จังเลย เห็นเสื้อที่แฟนคุณนิวัติใส่ มีคำนี้อยู่ผมชอบมากครับ

ได้คุยกับคุณพชร คุณนิวัต และ คุณชนินทร์ ว่า ช่วงนี้เราคงไม่ได้ไปตั้งกฏระเบียบกันมากมาย กว่าจะหาคนที่พร้อมจะเป็นประธานอย่างป้าชัชมารับหน้าที่เป็นทัพหน้ามันแสนจะลำบากยากเย็น ดังนั้น ช่วงนี้ จึงขอประคับประคองให้ชมรมฯสามารถดำเนินภาระกิจไปได้สักระยะหนึ่งก่อน รอให้ชมรมฯมีความเข้มแข็งมากกว่านี้ ค่อยมากำหนดกฏระเบียบให้มีความชัดเจนมากขึ้น แต่คิดว่าคงต้องมีกรรมการที่ทำหน้าที่ นายทะเบียน มาดูแลและเสาะหาชักชวนสมาชิกเข้าชมรมฯ

บังเอิญไปเห็นของสมาคมพัฒนาพันธุ์สุนัขประเทศไทยมา เขาเพิ่งจัดตั้งกรรมการเสร็จ มีการอัพเดทเว็บไซต์ เลยเอามาให้ดูเป็นตัวอย่าง ของเรานี่ สมาชิกก่อตั้งทุกคนขอให้มีส่วนเข้ามาร่วมอย่างไรอย่างหนึ่งดีไหม เช่น เป็นกรรมการกลางช่วยกันดูแลโครงการต่างๆ รองประธานฝ่ายปฏิบัติการ(ซึ่งเป็นงานหนักที่สุด)จะได้มีกำลังใจผลักดันให้โครงการต่างๆเป็นรูปเป็นร่างออกมา

ช่วยกันลองคิดกันดู
http://www.kcthailand.com/committee/body_committee.html

ไม่อยากให้เรียกพี่เลย เพราะผมยังไม่แก่เลยนะ อายุก็แค่ไล่เรี่ยกับคุณน้อยหน่า ไม่เชื่อดูได้ที่ http://vichienb.bangkaew.com

อยากให้คุยกันอย่างไม่ต้องเกรงใจ เอาเหตุผลเป็นที่ตั้ง ไม่ต้องคำนึงถึงอย่างอื่น


กระทู้สุดท้ายของคุณวินที่ถูกลบไปโดยบังเอิญเท่าที่จำได้ รู้สึกจะตัดพร้อต่อว่าคน(ในอดีต)ที่คอยเอาแต่จะจับผิด และจะไม่เสียเวลามาสนใจกับคนเหล่านี้ที่ชอบมาป่วน


ผมเห็นด้วยครับ ว่า คนที่มือไม่พาย แต่ชอบเอาเท้าราน้ำ มีอยู่มากในสังคมเรา

เพียงแต่ที่ผมต้องคอยแนะนำนั้น เพราะผมรู้สึกว่า ผมมีส่วนต้องรับผิดชอบต่อคำพูดของผมที่เคยให้ไว้กับอาจารย์ท่านหนึ่งที่ ม.ช ซึ่งคิดว่าคุณวินคงเข้าใจดี


ถ้าเรารับสุนัขมาดูแลมากเกินความสามารถที่จะจัดการให้ดีได้ แล้วสุนัขต้องมาตายก่อนเวลาอันควรโดยที่เราไม่ได้รับรู้ มันอาจจะเป็นบาปมากกว่าบุญก็ได้

จึงเป็นห่วงกับการขยายโครงการของคุณวิน ก็เลยเตือนมาด้วยความหวังดีทั้งต่อคุณวินเองและต่อหมาๆทั้งหลายในบ้านพัก

ชุมชนยังยินดีให้ความสนับสนุนต่อบ้านพักต่อไป แม้ว่าในบัญชีจะเหลือเงินอยู่ไม่มากนัก ดูยอดเงินได้ที่ http://www.bangkaew.com/elearning/mod/forum/discuss.php?d=450


ที่คุณนิวัต หรือ คุณพชร เสนอเกี่ยวกับ โครงการ Foster Home และ โครงการบางแก้วคืนถิ่น นั้น เราคงได้คุยรายละเอียดกันพรุ่งนี้ที่กระทรวงสาธาว่ามันจะออกมาเป็นรูปเป็นร่างได้อย่างไร

แต่ผมคิดว่าคงไม่ทำอะไรใหญ่โต เพราะดูตามสภาพความเป็นจริงแล้ว เราคงไม่สามารถทำอะไรใหญ่โตได้ และคงต้องร่วมมือกับคุณวินและเรียนรู้จากประสบการณ์ของคุณวินอยู่ดี

เราคงไม่สามารถเปิดรับบางแก้วตกยากทุกตัวเข้ามาอยู่ในโครงการได้โดยไม่มีเงื่อนไข เงื่อนไขที่อาจจะโดนด่าบ้างว่าทำไมเลือกปฏิบัติต่อสุนัขตกยาก คำตอบก็คือ ถ้าเรารู้ว่าเราทำได้ไม่ดี ก็จะไม่รับเกินกำลังตนเองให้เป็นบาปซ้ำสองต่อตัวสุนัข ผลจะเป็นอย่างไร ก็แล้วแต่เวรกรรมของตัวสุนัข และ บาปกรรมของผู้ทอดทิ้ง


แง่คิดเชิงบวกที่ผมได้จากบทความของท่านจำลองคือ เราคงไม่รับเข้ามาแค่เลี้ยงเพียงอย่างเดียว แต่จะต้องมีมาตรการเสริมอย่างอื่นๆเพื่อเป็นการรณรงค์ให้คนไม่ทอดทิ้งบางแก้ว แต่ถ้าจำเป็นจริงๆ หาบ้านใหม่ให้บางแก้วไม่ได้ ก็อาจจะส่งบางแก้วคืนถิ่นเพื่อสร้างสวรรค์ของบางแก้วขึ้นมาที่หมู่บ้านบางแก้ว อ.บางระกำ เป็นการสืบสานตำนานบางแก้ว ตามความฝันของหมอนิสิตต่อไป ( ดูวัดบางแก้วได้ที่กระทู้ http://www.bangkaew.com/elearning/mod/forum/discuss.php?d=403 )