สวัสดีค่ะทุกท่าน วันนี้มีเรื่องน่าเศร้ามาเล่าให้ฟังค่ะ เมื่อเช้านี้เวลา06.00น.นู๋ได้ยินเสีงน้องหมาเห่าค่ะ ก็คิดว่ามีคนมาที่บ้านเลยออกไปดู เห็นน้องหมากำลังกินอะไรไม่รู้ มีฟองขาว ๆ เต็มปากเลยค่ะ เดินเข้าไปดูก็เลยรู้ว่าน้องหมากำลังกินคางคก ตกใจมากเลยค่ะ ฟองขาว ๆ ก็คือน้ำลายมันนั่นเอง รีบโทรหาคุณหมอที่รักษาน้องหมาอยู่เป็นประจำ คุณหมอบอกว่าให้ล้างปากให้น้องหมาแล้วให้กินไข่ขาวคุณหมอไม่สามารถมารักษาให้ได้เพราะว่าคุณหมอติดราชการต่างจังหวัดค่ะ คุณหมอยังบอกให้ฉีดอาร์โทรปีนด้วย เลยพาน้องหมาไปโรงพยาบาล น้ำลายก็ยังยืด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ น่าสงสารเป็นที่สุด กลับบ้านมาน้องนอนนิ่ง ๆ ยังมีน้ำลายยืด ๆ อยู่แต่ต้องรีบไปทำงานเลยล่ามไว้แล้วให้คุณยายนั่งเฝ้า โทรกลับมาที่บ้านตอนกลางวันได้ความว่าน้องหมาหายแแล้วค่ะ ร่าเริงเป็นหมาไฮเปอร์เหมือนเดิมค่ะ โล่งใจสุด ๆ กลับมาบ้านตอนสี่โมงเย็น เค้าดีใจใหญ่ เข้ามาเลียหน้าเลียตา ลงนอนให้เกาพุงให้เหมือนทุกวัน วันนี้ต้องบำรุงกันหน่อยเลยออกไปซื้อไก่ทอดมาให้กิน กลับมาจากซื้อไก่ทอด...เอ๋....หมาใครนะนอนกลางถนน เข้ามาในบ้านร้องเรียกน้องหมา ไม่เห็นมีแฮะ...ไปไหนหว่า?? เดี๋ยวน้องก็มาอาจจะไปอึ๊ ไปดูที่ถนนดีกว่าว่าหมาใคร เอ๋...หน้าตาคล้าย ๆ หมาเราเลยนี่นา ใช่จริง ๆ ด้วยค่ะ น้องหมาของเรานั่นเอง น้องหมาโดนรถชนตายค่ะ รีบอุ้มเค้าเข้ามาในบ้าน คุณยายกับนู๋นั่งกอดหมาร้องไห้กันสองคน น้องหมาไม่น่าตายเลย น้องหมาเป็นหมาที่น่ารักมาก ฉลาด แสนรู้ ชอบกินขนมหวานที่สุด ชอบกินโรตี ขึ้นรถเก๋งเองก็ได้ นั่งรถมอเตอร์ไซค์ก็เป็น วันนี้ไม่มีน้องหมาอีกแล้วค่ะ เพิ่งฝังน้องหมาแล้วนั่งทำใจเสร็จเลยมาส่งข่าวให้ทราบกัน ใครที่มีบ้านอยู่ริมถนน ระวังน้องหมาด้วยนะคะ การพรากจากสิ่งที่เรารักนั้นเจ็บปวดที่สุด แต่ยังไงก็จะยังรักน้องหมา "รัศมี" ที่รัก ตลอดไป แม่ นู๋อ๊อฟ คุณยาย คิดถึงนะ
|