ที่ก็เป็นอีกปัญหาหนึ่ง ที่ผู้เลี้ยงอาจต้องพบเจอเมื่อถึงฤดูติดสัตว์ อาการอยากออกจากบ้าน หอน รวมไปถึงอาจก้าวร้าวกับผู้เลี้ยงเช่นกันถ้าเข้าไปแบบไม่ถูกจังหวะหรืออารมณ์ของเขา เขาอาจแว้งกัดได้ด้วยอารมณ์ที่อยากจะออก ปัญหาต่อมาก็คือความรำคาญ ที่ตัวผู้เลี้ยงเองและเพื่อนบ้าน โดยการเลี้ยงในสถานที่ ที่ไม่เอื้ออำนวย

      คงต้องยอมรับว่านี่เป็นธรรมชาติของเขา การแก้ไขให้หายเด็ดขาดคงไม่มี คงมีแต่เพียงหนทางที่พอจะบรรเทาให้ลดน้อยลงเท่านั้น ซึ่งอาการเหล่านี้ก็เป็นแค่ช่วงระยะเวลาหนึ่งคงประมาณ 1-2 อาทิตย์

      การบรรเทาปัญหาอาจทำหมันเพื่อลดพฤติกรรมเหล่านี้ของเขาลง แต่ถ้าเราเขาในธรรมชาติของเขานั่นคือเมื่อถึงฤดูติดสัตว์ ทั้งตัวเมียและตัวผู้จะส่งกลิ่นเพื่อดึงดูดฝ่ายตรงข้าม จะสังเกตุได้ว่าทำไม่ตัวเมียถึงไม่ชอบตัวผู้ในบ้านเพราะเขาได้กลิ่นตัวผู้ที่อยู่นอกบ้าน และตัวผู้ก็ได้กลิ่นตัวเมียที่อยู่ในบ้าน ส่วนตัวผู้ในบ้านยังไม่ถึงเวลาตัวเมียก็เลยไม่ยอมก็เท่านั้นเอง หนทางที่จะบรรเทาได้บ้างก็คือเก็บตัวเมียให้พ้นจากการได้กลิ่น เช่น ห้องแอร์ หรือให้เขาอยู่ไกลจากหน้าบ้าน หรือวิธีอื่นใดที่จะทำให้ตัวเมียไม่ได้กลิ่นจากตัวผู้

      แต่สิ่งที่สำคัญก็คือสองตัวภายในบ้านอาจผสมกันได้ตลอดเวลา ซึ่งอาจเป็นปัญหาใหญ่ตามมา กรณีที่มีลูกมีหลานออกมาเป็นจำนวนมากโดยที่ผู้เลี้ยงไม่ได้ตั้งตัวมาก่อน การจำหน่ายจ่ายแจกก็เป็นหนทางหนึ่ง แต่จะแน่ใจได้อย่างไรว่าผู้ที่รับไปเลี้ยงจะเข้าใจและเลี้ยงเขาได้ตลอดลอดฝั่ง เมื่อพบเจอปัญหาในภายหน้า เช่น การกัดแทะสิ่งของเครื่องใช้ ขุดคุ้ยสนามหญ้า หรือส่งเสียงรบกวนเพื่อนบ้าน อย่างที่เป็นอยู่ 

ดีใจที่มีเพื่อน แต่เราโชคดีที่ชินกับการนอนดึก และก็ไปไล่หมาบ้าง หมาเราก็เป็นฮีทด้วย เพิ่งจะเป็นได้สัก  1 อาทิตย์  อาทิตย์หน้าจะลาทำการบ้านและดูแลหมาไปด้วย เขาจะได้ไม่ออกนอกบ้าน ไม่งั้นยุ่งแน่ ลูกเต็มบ้าน ขณะที่หมาไม่พร้อม ผู้เลี้ยงไม่พร้อม   ส่วนพ่อยอดฯ ก็ปล่อยเขาไป ยังไงก็ไม่มีปัญญา เป็นหมาที่เกรงใจ นอกจากตัวเมียจะมาเฝ้า