หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Wednesday, 3 November 2004, 05:11PM
 

ตอนที่ 12 คนเลี้ยงอยู่ตัวแล้ว ................

ในช่วงเวลาตลอด 6 เดือนกว่าที่ผ่านเล่นเราเหนื่อยกับเค้ามาก แต่ก็รู้สึกและสัมผัสได้จากแววตาของเค้า เรารู้สึกว่าเค้าคิดว่าเค้าเป็นส่วนหนึ่งของเราไปแล้ว เค้ารักเรา 2 คน เค้าสนใจในสิ่งที่เราพยายามสอน สังเกตจากเวลาที่เราทำท่าทางต่างๆเจ้าตัวยุ่งจะเอียงคอหน่อยๆ เหมือนท่าที่คนสงสัย (ประมาณว่านายพูดอะไร กำลังบอกเพื่อสื่ออะไร ช่วงนี้แหละโอกาสที่เราจะสอนเค้า) เค้าจะยอมให้จับทำทุกอย่าง น่ารักจริงๆ แต่เวลาที่เค้ายังไม่พร้อม ไม่มีอารมณ์ที่จะอยากรู้เค้าจะหมอบมองเฉยๆ ไม่ทำสงสัย เราจะฝึกอะไรเค้าไม่ได้เลย ตอนนี้เจ้าตัวยุ่งสวัสดีได้แล้วทำได้ดีมากด้วย แค่คำเดียวกับเจ้าของนะสวัสดีเลย เวลาไม่เจอกันหลายๆชั่วโมง กับคนอื่นไม่ได้เลยแค่สั่งให้นั่งก็เริ่ดแล้วสำหรับเจ้าตัวนี้ อย่าหวังว่าเค้าจะสวัสดีให้ใครเลย 555 (แย่มากเองไอ้ตัวยุ่ง เสียมารยาทรู้มั๊ย อิอิ) เค้าจะนั่งมองลิ้นห้อย มองทำไม่รู้ไม่ชี้สิ่งที่เราสั่งออกไป เราต้องเลิกสั่งทันที ไม่งั้นเดี๋ยวคำสั่งจะไม่ศักดิ์สิทธิ์ในครั้งต่อไป  .. แววตาเจ้าตัวยุ่งเปลี่ยนไปในทางที่ดีกว่าตอนที่อายุ 4-5 เดือน อารมณ์ดีขึ้น ไม่หงุดหงิดง่าย ... ขนาดเจ้านายนั่งดูทีวีเค้าก็เดินไปคาบตุ๊กตาหรือผ้าในห้องที่เล่นกันประจำมาโยนใส่ตักให้เล่นกับด้วย ถ้ายังไม่เล่นกับเค้าๆก็เอาปากมางับเบาที่ขาหรือที่หน้าตัก ... ปกติเราจะให้เค้าแทะกระดูกหลังอาหารเช้าเย็นทุกครั้ง ถ้าเรายังไม่หยิบมา เค้าจะคาบมาหมอบแทะตรงหน้า .. ช่วง 6 เดือนกว่านี้เค้าพร้อมที่จะทำและจำให้สิ่งที่เราปฏิบัติกับเค้ามาตลอด ทุกครั้งที่กลับบ้านจะเป็นเวลาที่เค้าดีใจสุดๆ กระโดดตัวลอย ชอบล้มตัวให้เกาพุ่งตั้งแต่อายุได้5 เดือนจนถึงทุกวันนี้ ชอบให้กอด ลูบตัว ให้กอด พอหายตื่นเต้นดีใจคราวนี้ละ ปีศาจนีโอกลับเข้าสิงร่างอีกครั้ง จะชวนเล่นวิ่งไล่จับ คาบตุ๊กตาวิ่งให้เราวิ่งไล่เค้า ถ้าเราไม่วิ่งเค้าจะหยุดมอง พอเราก้าวขาเค้าจะออกวิ่งเหมือนกัน แต่ก็มีที่เราไม่ตามเค้าจะดูว่าเค้าทำอย่างงัย เค้าจะหยุดมอง เอียงคอมองอย่างสงสัยว่าทำไมเจ้านายไม่วิ่งตามเค้า แล้วก็จะเดินคอตกกลับมาที่เรา มาเอาจมูกดันๆ ขาบ้างมือบ้าง แต่พอเราเล่นด้วย โอ๊ยคึกซะลิ้นห้อยเลย นี่ละมั้งเวลาที่เค้ารอมาทั้งวันแล้ว นั่งรอ-หมอบรอทีหน้าประตูอย่างใจจดจ่อ ได้ยินเสียงรถก็วิ่งมาดู พร้อมกระดิกหาง พอเราส่งเสียงทักตั้งแต่ยังไม่ก้าวลงจากรถ เค้าส่งเสียงครางด้วยความคิดถึง ยื่นขาไข้วคว้ากลัวว่าเราจะไปไหนอีก
 

เวลาที่ไม่เหมาะสำหรับเจ้าตัวยุ่งของเราก็คือ เวลาที่เค้าหมอบพัก(แบบอยากอยู่เฉยๆ) เวลาที่เค้านั่งรออาหารจากนาย เค้าจะแสดงออกทางตาทุกครั้งที่เราจะพยายามฝึกเค้าในเวลานั้น เค้าจะไม่ยอมจะงับมือเราทันที(แต่ไม่ได้กัดนะรายคนในเว็บบอร์ด มักจะเข้าใจผิดว่าเค้ากัดเจ้าของ) ส่วนเรื่องความซน ที่ทำให้ของเสียหายไม่ค่อยแล้วน้อยลงมากๆๆ อันไหนที่เราห้ามๆ เค้าจะจำได้แล้วเค้าก็จะไม่ทำอีก บางครั้งการที่เราเอาแต่ห้ามเค้าซึ่งเค้าอยากรู้เป็นวัยที่อยากรู้ มันเหมือนยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุน่ะ พอเราปล่อยให้เค้ารู้จักสิ่งนั้นแล้ว โดยเราดูอยู่ด้วย สอนเค้าพูดบอกเค้า พอเค้ารู้จักเค้าก็จะไม่สนมันอีก ... อย่างเรื่องขุดดิน เค้าว่าบางแก้วชอบขุด เราปล่อยให้เค้าขุดซะให้สะใจ ให้หายอยากไปเลย เล่นตามสบาย อยากเล่นใช่ม่ะ (เห็นเค้าเล่นเราก็มีความสุข มันชั่งเป็นเวลาที่เค้ามาความสุขจริงที่เค้าเล่นขุดดินตอนนั้น ปัจจุบันอาการเจ้าตัวยุ่งกับการขุดดินมีน้อยมาก อาทิตย์หรือ2อาทิตย์จะเห็นสักที) เค้าเห็นเราไม่ดุ ไม่ว่า แต่ก็มีข้อตกลงว่า เจ้าต้องให้นายจับอาบน้ำ ... (เรารู้ว่าเค้าไม่รู้เรื่องหรอก แต่เราก็พูดไป) ถึงเวลาเค้าก็ยอมให้เราจับอาบน้ำแต่โดยดี ทุกวันนี้เค้าไม่ค่อยขุดดินแล้ว ทุกวันนี้ฝนตกดินแฉะ เป็นแต่ก่อนเจ้าตัวยุ่งเค้าจะเอาตัวไปเกลือกกลิ้งแล้ว ... เดี๋ยวนี้แค่เดินผ่าน หรือไม่ก็เอาขาไปแหย่ ๆ (คงเบื่อแล้วมั่ง) ....

ช่วงนี้อาการเค้าดูเหมือนจะติดหญิง เมื่อ 5 วันก่อน เราโทรไปปรึกษาหมอเรื่องเจ้าตัวยุ่งไม่กินข้าว หมอสันนิฐานว่าเค้าอาจจะเครียด เค้ากำลังเข้าสู่การเปลี่ยนแปลงในร่างกาย เริ่มเป็นหนุ่ม มีโฮโมนในร่างกายที่เปลี่ยนไป เค้ากำลังเป็นฮีท (หมอว่านะ) เราตกใจถามหมอว่า อายุแค่ 6 เดือนกว่าจะเจ็ดเดือนเนี่ยน่ะเป็นสัดแล้ว หมอว่าเป็นได้ครับ ในสังเกตเวลาที่มีหมาตัวเมียเดินผ่านหน้าบ้านให้ดูว่าเค้ามีอาการอย่างงัย วันนี้เราก็นั่งมองเจ้าตัวยุ่ง ได้เวลาเจ้าพุดเดิ้ลตัวเมียออกมาเดินเล่น(ไม่มีเจ้านายจูงน่ะ มาเดียวๆ เธอเปรี้ยวมาก ส่ายก้นไปมา ยั่วเจ้าตัวยุ่ง ให้น้ำลายไหลเล่น) เจ้าตัวยุ่งเค้าก็ไม่เห่า ไม่ขู่ แต่เอาแต่เดินตามเค้า(ในรั้วบ้าน) เค้าเดินไปซ้ายไอ้ตัวยุ่งก็ซ้ายตาม ไปขวาก็ขวาตาม เอาแต่ยืนเกาะขอบรั้วมองพุดเดิ้ลตัวนั้น (เจ้าชู้จิงวุ๊ย) มันมองพุดเดิ้ลตัวนั้นชนิดที่ว่าไม่สนใจนายเลย ปกติเค้าจะมาขวางตรงประตูก่อนเราจะออกมาจากบ้านทุกวัน เช้านี้เค้าไม่สนเลย เอาแต่ยืนเกาะมองพุดเดิ้ล ........ เฮ้ย.. อายุแค่เนี่ยเองจะวาดลวดลายแล้วเหรอลูกชายฉัน

มีเพื่อนเราคนหนึ่งได้เข้ามาเขียนให้กำลังใจว่า "ดีใจด้วยครับที่จะผ่านช่วงเวลาที่หนักมาก สำหรับการเลี้ยงสุนัขบางแก้วไปแล้ว ที่ผ่านมาคง หัวเราะ โกรธ ร้องไห้ ชอบ เสียใจ แลบลิ้น การปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ กับครอบครัวที่อบอุ่นย่อมส่งผลไปถึงสุขภาพใจของสุนัขบางแก้วยามเป็นผู้ใหญ่ ความสัมพันธ์ภายในครอบครัว(ฝูง) จะเป็นสิ่งที่ฝึก (Training) เค้าโดยไม่รู้ตัว เป็นไปโดยธรรมชาติ และเค้าก็รู้ได้ว่าทั้งฝูงรักเค้ามาก และต้องการเค้าให้ดำรงอยู่กับฝูง

การตอบแทนของเจ้าตัวยุ่ง ดูได้ง่ายในแววตา(แต่อธิบายให้ใครฟังได้ยาก) มีรอยยิ้ม แววตาหัวเราะ แววตาของความภักดี แววตาการเอาจริงเอาจังในการทำหน้าที่ ตาที่คอยจ้องมองดูลูกพี่ยามนอนท่าสิงห์(บางแก้ว) ฯลฯ มีให้เห็นอย่างชัดเจนในสุนัขพันธุ์นี้และพันธุ์ไทยทั้งหมดของเรา

เวลาเบื่อ เหนื่อย หรือเหงา ถ้าได้คิดย้อนกลับไปถึงการเลี้ยงเจ้าตัวยุ่งในข่วงเวลานี้ คิดขึ้นมาที่ไรจะอดหัวเราะไม่ได้ ยิ่งมีบางสิ่งที่เค้าฝากรอยประทับใจไว้ที่สิ่งของของเรา (รอยกัดแทะหรือรอยเขี้ยว) หรือแม้แต่บนตัวเรา ตอนนั้นอาจจะโกรธ โมโห เสียใจ ไม่เข้าใจในสิ่งที่เค้าทำแต่เมื่อเวลาผ่านไป........เลาย่อมทำให้สิ่งของชิ้นนั้นมีค่าที่สุด เป็นตำนานที่มีชีวิต คิดขึ้นมาก็เจอเค้า ภาพแห่งความทรงจำที่จะทำให้เราคิดถึงช่วงเวลาที่ได้อยู่กับเค้า(ทั้งสุขและทุกข์) ตลอดไป"

เรากับเจ้านายอ่านข้อความนี้แล้วดีใจมาก ดีใจที่ยังมีคนมาให้กำลังใจกับคนเลี้ยงคนหนึ่งที่ไม่รู้เรื่องการเลี้ยงหมาเลย ... ตลอดเวลาที่เราเลี้ยงเค้าผ่านมาจะครบ 7 เดือน บางช่วงเวลาเรามีอารมณ์ที่หลากหลายจริงๆ ( หัวเราะ โกรธ ร้องไห้ ชอบ เสียใจ แลบลิ้น ) ไม่เข้าใจ ถามกับตัวเองก็บ่อย แต่พอเราเข้าใจเค้า รู้จักหมาตัวเองแล้ว ทุกอย่างก็เข้าที่เป็นระบบตามที่เรากำหนด หมาไม่เครียด คนก็ไม่เครียด จะรู้เวลาว่าเวลาไหนต้องทำอะไรกับเค้าบ้าง เหมือนการจัดตาราง แต่ไม่ตายตัวหรือระเบียบจัด หมาพันธุ์นี้บังคับมากไม่ได้ มีหย่อนบ้าง แต่ต้องไม่ละเลย -- แต่กว่าคนเลี้ยงมือใหม่อย่างเราจะอยู่ตัว เจ้าตัวยุ่งเล่นเราเหนื่อยเหมือนกันนะ -- มาถึงวันนี้(ปัจจุบัน) เราเข้าใจแล้วกับคำว่า ถ้าได้เลี้ยงหมาตัวที่ 1 ต้องอยากหาตัวที่ 2-3-4 มาเลี้ยง แต่ตอนนี้เราคงพักและอยากเรียนรู้เจ้าตัวยุ่งไปอีกพักใหญ่ๆก่อน


ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย หมาบางแก้ว return - Thursday, 4 November 2004, 12:17AM
 

"เหมือนการจัดตาราง แต่ไม่ตายตัวหรือระเบียบจัด หมาพันธุ์นี้บังคับมากไม่ได้ มีหย่อนบ้าง แต่ต้องไม่ละเลย "

เห็นด้วย

วันนี้มาเล่าเรื่องสาวน้อย "น้ำหวาน" ให้สหายได้อ่านต่อน่ะ  นางสาวตัวดีถูกแยกเลี้ยงต่างหากจากลุงด่างและไอ้นู๋โป้จ้า  ปะปนไม่ได้ครับ  เพราะนิสัยของพวกเค้าจะติดลูกพี่และชอบโชว์ให้ลูกพี่เห็นว่า  ข้านี้แน่กว่าใคร ยามที่หลุดเข้าไปเจอกัน  จับตัวเค้าหรือเรามีพฤติกรรมที่สนใจต่อการกระทำของเค้าเมื่อไหร่  นู๋โป้จะต้องเป็นเป้าหมายแรกให้โดนรังแก  ลุงด่างก็อาจจะถูกผสมโรงไปด้วย  นางสาวน้ำหวานต้องกัดทั้งลุงและนู๋ที่น่าสงสารอย่างแน่นอน  ทางที่ดีแยกกันเลี้ยงตั้งแต่แรก(แยกบริเวณ)  จะช่วยให้สุนัขและคนเลี้ยงปลอดภัยครับสหายนายน้อย...  น้ำหวานก็เลยไม่เคยได้ลุยกับลุงด่างและนายนู๋โป้สักครั้งเดียว  ได้แต่ขู่ไปตามเรื่อง  แต่กับไอ้ก๊วยลุยกันมาจนเกือบตาย(shock ไปเลย)  ไอ้เราหรือก็ตกใจไปหมด  ไม่เคยเจอตั้งแต่เลี้ยงคุณหมามาตลอดชีวิตเสียใจ  มีเค้านี่แหละทำให้เราเข้าใจว่าทำไมสุนัขบางตัวถ้าออกแรงมากเกินกำลังผลจะเป็นอย่างไร  อะไรคืออาการของหัวใจวายในสุนัข  หัวเราะถึงบางอ้อเลย

เมื่อเกือบ 30 ปีที่แล้ว  ข้า ฯ ได้รู้จักนิสัยสุนัขสายพันธุ์นี้  ก็เพราะพฤติกรรมที่ชอบกัดให้ลูกพี่ดู  จำได้ขึ้นใจครับสหายนายน้อย  หัวเราะถึงกับขึ้นโรงพักกัน  สุนัขของข้า ฯ แพ้แต่คนที่เลี้ยงไว้ไม่ได้แพ้ไปด้วย  ก็ลุยกับเจ้าของแทน  สนุกสนานกันไป  พวกเราจึงจำนิสัยสุนัขสายพันธุ์นี้ได้อย่างขึ้นใจ  เวลามาเลี้ยงเองพอเห็นพฤติกรรมของเค้าก็เลยจำกันได้แม่น  มีวิธีแก้ไขกันอยู่ในใจกันทั้งบ้านช่างคิด 

นิสัยส่วนตัวประจำพันธุ์ที่ห้ามลอกเลียนแบบมารร้าย  หัวเราะสนุกดีสหายนายน้อย...เลี้ยงไว้หลายตัวไม่เหงา  แต่ไอ้สุดแสบก็มีเจ้า 2 ตัวบางแก้วนี่แหละ  ประทับใจ  พวกเค้าดื้อกว่าสุนัขปกติที่เลี้ยงหลายช่วงตัว  ลุงด่างว่าดื้อแล้วน้าชิดซ้ายเลย(อายุลุงด่างก็น่าจะร่วม 10 ปีแล้วล่ะ)  เสียดายพื้นที่บ้านจำกัด  คิดกับผู้อาวูโสไว้แล้วว่าอยากได้สุนัขบางแก้วอีก  ประทับใจจริง ๆ

พอก่อนน่ะสหายนายน้อย...  อีก 2 วันข้า ฯ จะไปหาไอ้ก๊วยและคงไปเที่ยวต่อ(จาเที่ยวเผื่อด้วยล่ะ)  ตอนนี้ไอ้ดำที่ป้ายรถเมล์ไม่รู้ไปไหน  กะว่าพรุ่งนี้จะไปหาดูสักหน่อย  ห่วงอยู่เหมือนกัน  หวังว่ามีคนใจดีพาเค้าไปอยู่ด้วย(มองโลกในแง่ดีไว้ก่อน)  ไม่เห็นเค้าเราก็เศร้าอยู่เหมือนกัน...เศร้า 

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Thursday, 4 November 2004, 09:17AM
 

ประโยคนี้เราไม่เข้าใจอธิบายหน่อย ไม่เคยเห็นอาการอย่างนี้ "มีเค้านี่แหละทำให้เราเข้าใจว่าทำไมสุนัขบางตัวถ้าออกแรงมากเกินกำลังผลจะเป็นอย่างไร  อะไรคืออาการของหัวใจวายในสุนัข  หัวเราะ ถึงบางอ้อเลย"

แล้วท่านมีการสัดสรร พท. ในบริเวณบ้านให้น้ำหวานอย่างงัยละท่าน ที่ว่าแยกบริเวณอ่ะ ... แล้วตอนนั้นท่านแก้ปัญหาจับเจ้าก๊วยกับลุงด่างแยกอย่างงัยละท่าน .. เล่าต่อสิอีกตั้ง 2 วันกว่าท่านจะไปหาเจ้าเฉาก๊วย (แล้วเอาน้ำหวานไปด้วยมั๊ย) ..ท่านก็เข้ามาเล่าก่อนดิ ชอบ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย หมาบางแก้ว return - Friday, 5 November 2004, 12:09AM
 

หัวเราะ พวกเหนื่อยจนหัวใจวายตายล่ะท่าน  นางสาวน้ำหวานเค้าเป็นพวก Hyper มาตั้งแต่เล็ก  เปรียวมาก  ทำอะไรเป็นจริงเป็นจังไปหมด  ไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ  ทั้งครอบครัวก็รู้กันว่า  ถ้าเค้าเป็นอย่างนี้แล้ว  ถ้าเลี้ยงไม่ดี  มีหวังเอาเค้าไม่อยู่แน่ๆ  พี่สะใภ้ของข้า ฯ ก็คาดการณ์ว่าคงจะเลี้ยงเค้าไม่ไหว  ก็เลยต้องร่วมกันคิดว่าจะทำอย่างไร  ตกลงกันเป็นอันว่า  ข้า ฯ ขอรับผิดชอบดูแลเจ้าหมาน้อย  น้ำหวานตัวนี้เอง

จากที่เราสังเกตุพวกเค้า  ก็รู้ว่าถ้าเค้าสู้กับสุนัขตัวใดแล้วละก็  คงต้องสู้กันจนตายไปข้างหนึ่ง  ก็เลยไม่ต้องการเห็นและให้โอกาสเค้าได้กัดกัน  น้ำหวานอยู่ในบ้านและหน้าบ้าน  ลุงด่างและนู๋โป้อยู่ห้องครัวและหลังบ้าน  มีประตูปิดเปิดแบ่งแยกกันและกัน  ยามที่ไอ้ก๊วยกลับมา  ก็แบ่งในบ้านออกหนึ่งส่วน(ห้องรับแขก)  ให้ไอ้เฉา...มันอยู่  ครบ 4 ตัวเมื่อไหร่  ยุ่งจริง ๆ เลยท่านสหายนายน้อย...  ไอ้เจ้าตัวดีทั้งสองมันคอยแต่จะเรียก  เดี๋ยวไอ้เฉา...มันเห่าเรียกขอออกไปทะเลาะกับสุนัขข้างบ้าน  ไปฉี่บ้าง  ให้ไอ้เฉา...ออกไปตัวเดียว  นางสาวน้ำหวานก็จะใส่วิญญาณหมาบ้าเลย  จะพังบ้านออกไปลุยกับหมาข้างบ้านด้วย  ต้องไปจูงไอ้ก๊วยให้กลับเข้าบ้าน(กลับมาอยู่กับนางสาวน้ำหวานภายในบ้าน)  เค้าถึงจะหยุดความวุ่นวายลงแลบลิ้น  สนุกจริง ๆ ท่าน

ประตูและหน้าต่างมุ้งลวดพังทุกบาน  มีแต่รอยปะ(เป็นพวกลูกพรรคกระยาจก)  มีคำพูดและหัวเราะกันก็คือ  "เบา ๆ ลูก พังอีกแล้ว"  เดี๋ยวยุงจะเข้ามาหามพวกเอ็ง(โว้ย)  มารร้ายแต่แปลกพวกเราไม่ค่อยโกรธพวกเค้าน่ะ  พังก็พังไป(ว่ะ)  ปะกันทั้งบ้านก็สวยดีไปอีกแบบ  คงเป็นความผูกพันธ์กันตั้งแต่เค้าเป็นเจ้าหมาน้อย  และหัวจิตหัวใจที่เต็มปรี่(ไปด้วยความภักดี)มีให้กับพวกเราทั้งบ้าน  พวกเราจึงไม่มีสิ่งใด ๆ  ที่จะหามาชดเชยให้กับพวกเค้า(ในความภักดีที่เค้ามอบให้)  เลยต้องให้พวกเค้าอยู่กันอย่างสบาย ๆ  ไม่มีการทำร้ายหรือบังคับกันเห็นด้วย

สำหรับน้ำหวานคงไม่ได้ไปด้วยหรอกสหายนายน้อย  แม้แต่ไอ้เฉาก๊วยเองก็ต้องอยู่เฝ้าบ้านตัวเดียว 1 คืน(คงหอนน่าดู-ตูถูกทิ้งอีกแล้วโว้ย....บรู๋ววววววววววว)  ร้องไห้ตั้งแต่มีเจ้าสองตัวนี้  พวกเราอด camping อย่างยาว ๆ(หลายวัน)เลยสหายนายน้อย...  สมัยก่อนลุยได้  แต่ตอนนี้ทำอย่างนั้นไม่ได้  เป็นห่วงเพื่อนสี่ขา  แค่วันหยุดพาผู้อาวุโสเดินห้าง  ยังเดินกันได้ไม่นาน  มีประโยคหนึ่งที่กล่าวกันบ่อย ๆ คือ "เป็นห่วงน้ำหวาน"  คือว่าพวกเราจะรู้ว่า  เค้ารอพวกเรากลับบ้านอยู่น่ะ  อดสงสารไม่ได้  สุนัขสายพันธุ์นี้แปลกดีเน๊าะ  ข้า ฯ เองเลี้ยงสุนัขมาตลอดชีวิต  ผ่านการเลี้ยงสุนัขหลายสายพันธุ์  ไม่ค่อยห่วงพวกเค้าเท่าไหร่  กับสุนัขบางแก้วแล้วกลับเป็นห่วงเค้ามากกว่าสุนัขทุกตัวที่เคยเลี้ยงมา  การแสดงออกของเค้า(น่าทำการวิจัยจริง ๆ)มีอะไรอีกมาก  ที่ไม่สามารถเขียนออกมาเป็นบทความได้  ข้า ฯ เชื่อว่าสหายนายน้อย...เองก็คงสัมผัสได้จากนีโอเหมือนกัน

สำหรับการจับเจ้าเฉาก๊วยแยกจากลุงด่าง  วันนั้นก็ให้ผู้อาวุโสดึงเจ้าลุงด่างไว้  แล้วข้า ฯ เองก็ต้องมาจับเจ้าเฉาก๊วยแยกออกมา  ลำบากมากกว่าจะให้ไอ้ก๊วยปล่อยปากที่งับหลังคอลุงด่างออก  มารร้ายแต่ลุงด่างเราก็ใช่ย่อย  ก่อนหน้านี้งับที่เท้าไอ้ก๊วยได้ 1 ครั้ง  หัวเราะ เลือดพุ่งเต็มมือข้า ฯเลย  ตอนแรกคิดว่าข้า ฯ เองโดนเข้าให้แล้ว  แต่เอ ! ไม่ยักจะใช่  พอสำรวจทั้งสองตัวกับสองคน  ก็เห็นแผลเจ้าก๊วย(มารร้ายสมน้ำหน้ามัน)  โทษฐานหงุดหงิดแล้วดันไปซ่ากับลุงด่าง(ที่จริงเป็นข้อผิดพลาดของพวกเราจ้ะสหายนายน้อย...เพราะลืมปิดไม้กั้นบริเวณที่ลุงด่างอยู่  พอดีกับยอดชายนายเฉาก๊วยเค้าหงุดหงิดเนื่องจากถูกปล่อยทิ้งไว้ให้อยู่กับข้า ฯ หลายวันในที่แคบ ๆ  โดยลูกพี่ที่แท้จริงไม่ได้กลับมาหา)  ลุงด่างก็ช่างฟ้อง(อย่างน่าสงสาร)  หลังคอเป็นจ้ำห้อเลือดเต็มไปหมด  ดีน้าที่กัดไม่เข้า  แต่ไอ้ก๊วยยินดีได้ยาแดงทาเท้าที่ถูกกัดไป  มันหงุดหงิด(ดูแววตา)  เช้ามืดจะอุ้มขึ้นรถส่งกลับบ้าน  เลือดสด ๆ เปรอะมืออีก  งง! อีกเหมือนกันว่ามาจากไหน  คงไม่ใช่เกิดจากการถูกกัดเมื่อคืนนี้นี่หว่าช่างคิด  น่าจะเพราะการมุดใต้โต๊ะแล้วไปโดนตะปูแล้วมั้ง เสียใจ(ว่ะ)ไอ้ตัวยุ่ง(ยุ่งจริง ๆ)  คืนนี้ไม่ได้เป็นวันของเอ็งเลย

สำหรับเรื่องการแยกสุนัขบางแก้วยามที่เค้ากัดกับสุนัขตัวอื่น  เคยเขียนไว้มากพอสมควรแล้วในกระทู้เก่า ๆ  สำหรับตัวข้า ฯ เองน้าสหายนายน้อย... มีแผลแห่งความทรงจำเกือบ 30 ปีอยู่ที่ข้างเข่า  เป็นแผลเป็นที่จารึกไว้  เข้าไปแยกแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ  ไอ้หมาเราเองที่ถูกกัดสู้เค้าไม่ได้(โดยสายพันธุ์บางแก้ว)  นอนเอกเขนกอยู่ข้างล่าง  พอข้า ฯ เข้าไปแยก  ไอ้ตัวดีที่บ้านเห็นขาข้า ฯ เป็นขาหมาสายเลือดบางแก้วตัวนั้นไปได้เศร้า   งับเสียเต็มเขี้ยวเลย รูลึกกลายมาเป็นแผลเป็นอยู่จนกระทั่งทุกวันนี้  บาดแผลจริงหายแล้วแต่บาดแผลที่อยู่ในความรู้สึกนี่สิ  ไม่หาย  นึกขึ้นมาทีไรจำได้ทุกทีถึงบรรยากาศตอนนั้น  ไอ้หย่า ! ขาเป็นรูเลยยินดี  จำได้ขึ้นใจ  โดนพระมารดาด่าซ้ำ   นี่แหละ "กรรมของมึ.......  ดันจะไปเตะเค้าเลยถูกหมาตัวเองกัดเข้าให้  หัวเราะ สมน้ำหน้ามึ...."  ใครจะไปรู้ล่ะเน๊าะสหายนายน้อย...ตอนนั้นโกรธไอ้เจ้าหมาพันธุ์นี้จังโกรธ  กัดเก่งจัง  ลูกน้องสู้ไม่ได้ลูกพี่กะจะเตะให้ร้องเอ๋ง(ให้ลูกน้องดู)เสียหน่อย  แต่ไงเป็นลูกพี่ร้องเสียเองขอบคุณ

อ่านสนุก ๆ น่ะสหายท่าน  แล้วจะกลับมาเขียนให้ได้อ่านเล่น ๆ อีกจ้ะ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Friday, 5 November 2004, 09:59AM
 

"เป็นห่วงน้ำหวาน"  คือว่าพวกเราจะรู้ว่า  เค้ารอพวกเรากลับบ้านอยู่น่ะ  อดสงสารไม่ได้  สุนัขสายพันธุ์นี้แปลกดีเน๊าะ  ข้า ฯ เองเลี้ยงสุนัขมาตลอดชีวิต  ผ่านการเลี้ยงสุนัขหลายสายพันธุ์  ไม่ค่อยห่วงพวกเค้าเท่าไหร่  กับสุนัขบางแก้วแล้วกลับเป็นห่วงเค้ามากกว่าสุนัขทุกตัวที่เคยเลี้ยงมา  การแสดงออกของเค้า(น่าทำการวิจัยจริง ๆ)มีอะไรอีกมาก  ที่ไม่สามารถเขียนออกมาเป็นบทความได้  ข้า ฯ เชื่อว่าสหายนายน้อย...เองก็คงสัมผัสได้จากนีโอเหมือนกัน"

กับประโยคนี้เราเข้าใจอย่างมากกกกท่าน เราเองพูดกับเจ้านายทุกครั้งเลยที่ต้องออกไปข้างนอกนานๆ ว่า "เป็นห่วงนีโอ" เราไม่ได้เที่ยวแบบค้างคืนที่ไหนมาก็เท่ากับอายุของนีโอเลยท่าน พอเจ้านายชวนก็ติดที่เค้ากะว่าจะเอาเค้าไปด้วย ก็ต้องมีการทดสอบว่าหมาเราจะสามารถมั้ยกับการไปพบผู้คนมากๆ แปลกที่ยังไม่เท่าไร เดี๋ยวก็คุ้น เมื่อพิสูจน์แล้วผลที่ได้ เสียใจ เลยกลายเป็นว่าจะเป็นการเพิ่มความเครียดมากกว่าการไปพักผ่อน --  (หมาเราก็ โค-ตา-ระ จะรับรับแขกเลย มารร้าย) เลยไม่รู้จะจะเอาไปอย่างงัย คงได้แค่พาไปไหนด้วยแบบไปเช้าเย็นกลับ (ดีที่เค้าไม่เมารถ ไม่เรื่องมาก เวลานั่งรถ เมื่อยนักก็เอาคอมาพาดนอนบนตัก)

สมัยที่ยังไม่เคยเลี้ยงเค้า เราจะได้ไปเที่ยวไกลๆ นานที่ 3-4 วัน ปีละ 2 ครั้ง เดี๋ยวนี้ไม่เลยท่าน ถามว่ารู้สึกขาดมั๊ยโกรธมั๊ยที่มีเค้า เราก็กลับไม่โกรธน่ะ สงสัยเป็นกรรมที่เราทำร่วมกันมาที่จะต้องมาเลี้ยงดูเค้ามั้งท่าน ใครจะไปรู้ในชีวิตนี้ เราไม่เคยคิดที่จะได้เลี้ยงหมาเลยนะ พื้นฐานทางครอบครัวเราก็ไม่มีใครเลี้ยงหมา จนทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครเลี้ยงเลยนะ มีแต่โดนถามว่าเลี้ยงได้งัยไม่กลัวแล้วเหรอ --- เหอ ๆ ๆ ก็แปลกดีท่าน อย่างที่เราเคยพูดในกระทู้เก่าๆว่า นีโอเค้าเหมือนครูสอนเรา มีอีกมากมายที่เกี่ยวกับหมาพันธุ์นี้ที่เราบรรยายไม่ได้ด้วยคำพูด อย่างที่ท่านเองก็ไม่สามารถจะพูดได้

อืม.. เจ้านายก็เคยเลี้ยงพันธุ์ทางมาก่อน เค้าก็ไม่ได้ห่วงอะไรขนาดนั้น พอมาเลี้ยงเจ้านี้ไปไหนทีต้องคิดแล้วคิดอีก

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย อาทร ยงรัตนกิจ - Friday, 5 November 2004, 11:14PM
  พี่น้อยหน่าครับ ไม่ทราบว่าจบตอนหรือยังครับ จะเริ่มเอาจริงกับการเรียบเรียงแล้วนา สงกะสัยว่า พอจบออกมาเนื้อเรื่องที่พี่เขียนมาคงมีการปรับปรุง ตัดทอน เพิ่มเติมพอสมควร ไม่ว่ากันนะครับพี่
ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Saturday, 6 November 2004, 05:04PM
 

เรื่องเหลืออีกตอนสองตอนค่ะ พี่คงเขียนเท่าที่พี่เขียนไปโพสต์ที่เว็บคุณโป๋

เรื่องที่เขียนมาที่เว็บนี้ แต่ละตอนก็คือเรื่องที่พี่เคยโพสต์ที่เว็บคุณโป๋ในแต่ละกระทู้ เพียงแต่มาใส่รายละเอียด

"พอจบออกมาเนื้อเรื่องที่พี่เขียนมาคงมีการปรับปรุง ตัดทอน เพิ่มเติมพอสมควร ไม่ว่ากันนะครับพี่" ไม่ว่ากันค่ะ ถ้าทำแล้วมีประโยชน์ต่อส่วนรวม พี่จะดีใจมาก และต้องขอขอบคุณน้องอาทรอย่างมากๆด้วยจ๊ะ

แต่ถ้าเกรงว่าจะทำไม่ทันก็สามารถนำไปใช้ได้เลยค่ะ ชอบเพราะตอนที่ 12 นี้ก็เหมือนเป็นบทสรุปของการเลี้ยงดูหมาบางแก้วตัวนึงแล้วจ๊ะ

เพราะที่น้องอาทรจะนำไป เพิ่มเติม ปรับ ตัดทอน เราจะเน้นเรื่องการเลี้ยงใช่ป่ะ พี่ก้อได้เขียนมาถึงตอนที่สรุปสำหรับการเลี้ยงบางแก้วตั้งแต่ช่วงอายุ 42 วัน - 7 เดือน ของคนๆหนึ่งแล้วจ๊ะ

ส่วนที่เหลือจะเป็นบทสรุปของหมาและบทสรุปความเป็นจ่าฝูง พี่ก็จะส่งมาที่เว็บนี้ตามปกติให้สหายแกอ่านเล่นๆ

ยินดี

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย อาทร ยงรัตนกิจ - Saturday, 6 November 2004, 10:47PM
 

ขอบคุณครับพี่น้อยหน่า ถ้าไม่ทันจริงๆ ผมก็คงใช้วิธีตัดทอนเพื่อให้กระชับขึ้นเท่านั้น ถ้าทัน ก็จะแทรกข้อมูลที่น่าสนใจและมีประโยชน์จากข้อมูลที่หามาได้น่ะครับ

ตอนนี้มีความคิดอีกอย่างว่า ถ้าเป็นไปได้ อยากให้มีการเสวนาบนเวทีในงานที่สามพราน เกี่ยวกับการเลี้ยงบางแก้ว ให้กับคนในงานฟังกัน จะได้เป็นการเปลี่ยนความคิดเรื่องบางแก้วดุ แล้วก็วิธีการเลี้ยงที่ถูกต้องให้ได้รู้กัน จะได้เลิกมีอคติกับบางแก้วกันซะที เดี๋ยวจะลองไปปรึกษากับทางอาไพโรจน์ดู ถ้าได้นะ...แจ๋วววววเห็นด้วย

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Monday, 8 November 2004, 07:09PM
 

จำเรื่องขนที่ว่าจะเล่าให้อ่านป่ะ

เดือนกว่ามานี้เราเห็นการเปลี่ยนแปลงขนของนีโออีกครั้งแล้ว ... จำกระทู้เก่าที่เว็บคุณโป๋ได้ป่ะที่เราพูดถึงโคนขนของเจ้าตัวยุ่งทำไมมันมีสีดำตรงโคนขน ... ทำให้เรากังวลอยู่พัก

เดือนกว่ามานี่.. โคนขนที่เป็นสีดำ มันหายไปไหนเรา งง จัง รึว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงของขนที่เค้าจะข้ามเข้าสู่วัยอีกวัยนึงของเค้าอ่ะ จับแปรงขนก็แหวก ๆ ดูของเราไปเรื่อย อยากรู้จังหมาบ้านอื่น ขนเค้าเป็นอย่างงัยบ้าง

อยากรู้จังว่าปัจจัยอะไรที่ทำให้เปลี่ยนแบบนี้ อาหาร อาหารเสริม ? หรือการเปลี่ยนแปลงภายในร่างกายของเค้าเอง -- จะรอดูการผลัดขนครั้งหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย Pingpong \(-_-)/ - Monday, 8 November 2004, 09:05PM
 
คุณอาทร   ป้าวิฝากใบปลิวแนะนำการเกี่ยวกับของเลี้ยงดูสุนัขขนาด A4 มาให้ ๒-๓ ใบ   ต้องการให้คุณใช้ประกอบการพิจารณาจัดทำเอกสารแจก (ซึ่งอาจไม่จำเป็นต้องยาวนัก)
ช่วยบอกที่อยู่หรือเบอร์แฟ็กมาด้วย  จะส่งไปให้
หรือลองติดต่อที่คนเขียนดูว่าเขาจะอีเมล์ไปให้ได้ไหม   Ms. Nienke เป็นเพื่อนป้าวิที่เคยแนะนำให้ปิงปองเลิกทะเลาะกับโบ
ที่
Ms. Nienke or Mr. Robby,
1/14 Moo7 BaanPuka (suan hin ngaam),
T. Tonpao, A. Sankhampeang, Chiang Mai 50130. Tel.: 01 - 473 8105.

We speak Thai and English.

Email us: DogProfessionals@northernthailand.com

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย ภิตินันท์ วิริยะธนาวรรณ - Monday, 8 November 2004, 09:12PM
 

สวัสดีค่ะคุณน้อยหน่า หมาที่บ้านชื่อโทร่าค่ะ ตอนนี้โคนขนเป็นสีดำเหมือนกันค่ะ ก่อนหน้านี้เป็นสีน้ำตาล ตอนนี้เค้าครบ 2 ขวบพอดีเป็นฮีทด้วยค่ะ ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันหรือเปล่า แถมเรียบร้อยผิดปกติอีก ลูบหัวแล้วยอมแพ้ตลอด แต่ถ้าปล่อยไว้หน้าบ้านจะหอนนานมาก ถ้าเอาเข้าบ้านอยู่ด้วยกันก็จะไม่หอนค่ะ สงสารเค้าเลยต้องเอาเข้าบ่อย ๆ มันชักไม่อยากเป็นหมานอกบ้านแล้วค่ะ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย หมาบางแก้ว return - Monday, 8 November 2004, 11:22PM
 

หัวเราะ เรื่องผิวหนังและเรื่องของขนสุนัขบางแก้ว  เท่าที่สังเกตุมานะสหายนายน้อย...  คงต้องรอผู้เชี่ยวชาญในอนาคตมาทำการศึกษาแล้วล่ะครับ  มีข้อแตกต่างกันมากอยู่เหมือนกัน  นางสาวตัวดี(เพศเมีย) ของข้า ฯ มีการเปลี่ยนแปลงทั้งทางด้านสรีระและพฤติกรรมต่าง ๆ ค่อนข้างมาก  ขนก็เป็นส่วนสำคัญของการเปลี่ยนแปลงไปอย่างค่อนข้างมาก(เล่าให้อ่านไม่ถูก)  ผิดกับไอ้ก๊วย...(เพศผู้)จะมีขนสองชั้นที่แยกกันได้อย่างชัดเจน

กลับบ้านมาวันนี้  นางสาวน้ำหวานดีใจจนฉี่ราดเลยท่านคิดถึง  นานแล้วที่เค้าไม่เคยเป็นอย่างนี้  ก็รู้สึกสงสารเสียใจเราเลยก็ต้องเช็ดทำความสะอาดพื้นบ้านให้เค้าเป็นการทดแทน  สำหรับค่าของความคิดถึง  ไปภูสูงครั้งนี้ก็คอยมองหาสุนัขแม้วอยู่เหมือนกัน  เจอแต่นังดำทั้งตัว  แถมหูตกอีกต่างหาก  สงสัยคงหายากแล้วมั้งเจ้าสุนัขแม้วตัวนี้หัวเราะ

ไปเที่ยวครั้งนี้  ก็นินทาไอ้เฉา...กันตลอดทาง  เค้าเรียกว่ายังมีอะไรค้างคาหัวใจกันอยู่  ถึงแม้จะไม่ได้นำมาด้วย  พี่สะใภ้ก็บ่นเรื่องเค้าไม่เอาใครนอกจากเจ้าของ(ว่าเป็นข้อเสีย)   แต่ข้า ฯ เองเถียงในใจว่าถ้ามันเกิดไปสนใจและกระดิกหางให้คนข้างบ้านล่ะก็  ข้า ฯ คงไม่มาเขียนบทความให้เจ้าสองตัวนี้หรอก  เพราะเค้าก็จะเหมือนกับสุนัขธรรมดาทั่ว ๆ ไปที่ข้า ฯ เลี้ยงมานานหลายสิบปี

มารร้ายข้างบ้านหรือคนอื่น ๆ ไม่ได้ให้ข้าวเค้ากินเสียหน่อย  แล้วทำไมต้องให้รับแขกด้วย  เค้าหวงตัวเพื่อเราหรือครอบครัวเราเท่านั้น  ถ้าใคร ๆ สามารถมาจับตัวเค้าได้  ในความคิดของข้า ฯ เสียใจ เค้าหมดคุณค่าทันทีเลย

โชคดีที่เจ้าสองตัวรวมทั้งลุงด่าง  ยังไม่เคยเปลี่ยนแปลงความภักดีที่ให้ไว้กับข้า ฯ และครอบครัวขอบคุณ  ก็เลยได้แต่อมยิ้มในใจ  เป็นอยู่อย่างนี้น่ะดีที่สุดแล้ว  สุนัขที่มีหลายมิติอย่างนี้หาได้ง่าย ๆที่ไหนกัน  จากกันหลายวันพอเจอกันเท่านั้น  สติแตกเลยหัวเราะ  (ฉี่ยังราด)หรือไม่ก็วิ่งดีใจรอบบ้าน(กระโดดถีบลูกพี่อีกต่างหาก)  ถ้าไม่เชื่อก็ทดลองกันได้ง่าย ๆ (สำหรับผู้สนใจ)  ลองกอดเค้าตอนนั้น  เอามือคลำที่หัวใจเค้าดู  จะพบว่าหัวใจเค้าเต้นเหมือนจะหลุดออกมานอกทรวงอก  แถมร้องลั่นหรืออาจมีหอนรับให้ด้วย  น่ารักเสียจริง ๆ เจ้าสุนัขสายพันธุ์นี้ชอบ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Tuesday, 9 November 2004, 09:35AM
 

ตายละท่านน้ำหวานสาวสะพรั่ง ยังฉี่ราดอีกเรอะ 55555

ส่วนเรื่องขน เราก็แค่เล่าให้อ่านเล่นๆแหละท่าน แค่สังเกตเห็นความเปลี่ยนของเค้า แปลกนะ โคนที่เป็นสีดำๆ ไปไหน(ว่ะ)ส่วนตัวผู้ ขนเค้า 2 ชั้น แยกชัดเจนจ๊ะ ตัวเมียเราไม่มีเลยไม่รุ....แลบลิ้น

แล้วทิ้งให้เจ้าเฉา...อยู่ตัวเดียว แล้วเค้ากินอย่างงัย อยู่อย่างงัย มีการจัดการอย่างละท่าน เผื่อเราจะนำมาใช้บ้าง เวลาที่ต้องไปค้างคืนที่อื่น

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Tuesday, 9 November 2004, 10:38AM
 

ตอบคุณภิตินันท์

เอ..จะตอบอย่างงัยดีละ เจ้าตัวยุ่งเค้ามีขนสีน้ำตาล-ขาว พออายุได้ 5 เดือน ขนก็เริ่มเปลี่ยน เห็นกระชัดเจน โคนขนมีสีดำ ดูสกปรกเวลาโดนน้ำจะเห็นชัดเจน พอมาอายุ 11 เดือน โคนขนนั้นตอนนี้หายไป ยังมีหลงเหลือบางส่วนแต่น้อยมาก แต่จางลงมาก เช่นกัน เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะ ถึงได้เขียนข้างบน ว่า เกิดจากปัจจัยอะไรหรือเปล่า เราคงสรุปและคิดเองไม่ได้ เพราะเราเลี้ยงแค่ตัวเดียว คงต้องรอให้ผู้เชี่ยวชาญอย่างที่เพื่อนเราบอกอ่ะ มาให้เค้าอธิบายจะดีกว่า ...

แต่ถ้าเกิดจากปัจจัยที่เรา(แค่)สงสัย ก็ถือว่าเป็นเรื่องดี

แค่ความสงสัยของตัวเองเท่านั้น ---- ช่างคิด

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย หมาบางแก้ว return - Wednesday, 10 November 2004, 08:35AM
 

ช่างคิด ทิ้งเค้าไว้นอกบ้าน  ใส่อาหารจานด่วนไว้ให้ 1 ชามใหญ่ น้ำสะอาดอีก 1 ถังหรือ 1 ชามโต(ทรงสูงหน่อย-กันการเล่นน้ำ) เปิดไฟทิ้งไว้ให้ 1 ดวง(กันผีมาหลอกเจ้าตัวยุ่ง-เพราะหอนบ่อย  เดี๋ยวข้างบ้านจะกลัวกัน)  ก่อนไปก็ต้องทำการล้อเลียนให้รู้กันทั่วหน้ามารร้าย  ว่าวันนี้เอ็งจะต้องถูกเปลี่ยนชื่อเป็นบุญทิ้ง  จากนั้นพวกเราก็หอนให้เค้าฟังอีกหลายครั้ง(ล้อเลียน)

หัวเราะสหายนายน้อย...สุนัขพันธุ์นี้เค้ามีความรู้สึกไวกับการถูกทิ้ง  พอเปิดประตูรถน้า  ไอ้เฉา...มันรีบจะปีนขึ้นรถก่อนใครเลยเสียใจ  ต้องเชิญ(อุ้ม)ออกมา  พอปิดประตูบ้าน  เค้าจะจ้องดูพวกเราอย่างไม่คลาดสายตาพร้อมกับหางตก(ถูกทิ้งแน่แย้วโกรธร้องไห้)  พอพวกเราลับตาก็จะทำการหอนส่ง(ตูถูกทิ้งอีกแล้ว)   หลังจากนั้นก็จะหมดความซ่า(ที่เคยวิ่งไล่สิ่งต่าง ๆ ที่อยู่หน้าบ้านและหลังบ้าน)  หาที่แอบโดยไม่ให้ใครได้เห็นตัวตลอดเวลาที่ลูกพี่หายไป  เวลาข้ากลับมาก็มักจะแกล้งพวกเค้าคือย่องมาอย่างเงียบ ๆตาโต   ถ้าพวกเค้ายังไม่แน่ใจว่าเป็นใคร(อาการอย่างนี้เป็นทั้งสองตัว)  ก็จะยืนในท่าเตรียมพร้อม  ชูคอจ้องดูอย่างสงสัย(ไม่รู้ว่าขมวดคิ้วหรือเปล่าน่ะ)  หางตก   แลบลิ้นพอวิ่งไล่พวกเค้า  เค้าจะวิ่งหนีอย่างรวดเร็วกลับไปที่ซ่อนพร้อมเห่า  ตลกดี  พอเค้าจำได้เท่านั้นแหละ  จะร้องเสียงหลงเลย  เหมือนจะตัดพ้อว่าแกล้ง(ตู)ทำไมว่ะหัวเราะ  หลังจากนั้นสักพัก  ทั้งข้าวทั้งน้ำที่ทิ้งไว้ให้  ก็จะถูกซัดอย่างเต็มอิ่ม(ปลอยภัยแล้วนี่-ต้องซัดให้อิ่มเสียหน่อย)

ความกลัวและความกังวล  หัวข้อนี้ก็เป็นหัวข้อใหญ่ที่น่าศึกษาสำหรับสุนัขบางแก้วครับสหายนายน้อย...  ความกังวลเนื่องจากกลัวถูกทอดทิ้ง ก็เลยมีพฤติกรรมแสดงออกมาหลาย ๆ อย่าง  ไม่ร้ายแรงอะไรหรอกครับ(ที่จะต้องถึงกับรักษา)  เพียงแต่เราจะสัมผัสได้จากพวกเค้าชอบ  น่ารักดี(ก็เลยต้องแกล้งกันหน่อย)

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Wednesday, 10 November 2004, 05:30PM
 

ท่าน ๆ เคยทำโทษ น้ำหวาน+เฉาก๊วย ที่ท่านคิดว่ารุนแรงที่สุดเท่าที่เคยลงโทษมาคืออะไร --

เมื่อคืนเจ้านายลงโทษเจ้าตัวยุ่ง(มันก็ผิดจริงแหละ) แบบที่เราไม่เคยเห็นเค้าทำแบบนี้มาก่อน

เราบอกความรู้สึกตอนนั้นไม่ถูกเลย ร้องไห้เสียใจ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย หมาบางแก้ว return - Friday, 12 November 2004, 08:26AM
 

ช่างคิด เป็นความรู้สึก  ที่อาจจะยังไม่เคยได้สัมผัสร้องไห้เสียใจ กับการทำโทษสุนัขในบ้านอย่างรุนแรงครับ  ไม่เป็นอะไรหรอกสหายท่าน

สุนัขบางแก้วเป็นสุนัขที่ฉลาดมากครับสหายนายน้อย...บางครั้งก็มีบ้างที่ต้องทำโทษกันอย่างรุนแรง(น้อยครั้งมาก)เพื่อให้หลาบจำ  คือทำให้เค้าอ่านอารมณ์โกรธของผู้ที่ต้องเป็นจ่าฝูงได้  ที่จริงเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เป็นธรรมชาติ  สุนัขที่เราเลี้ยงไว้จะต้องรับรู้  จ่าฝูงมีทั้งคุณและโทษได้  เมื่อเค้าผิดจริง(อย่างรุนแรง)ก็ต้องทำโทษกันอย่างรุนแรงตามมา  เพื่อให้เค้าเกรงความเป็นจ่าฝูงของเราด้วย

ที่รุนแรงที่สุดที่ทำกับเค้ามาก็คือ  ตีอย่างไม่นับ(เต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ)  บางครั้งก็ดึงแผ่นหนังที่คอให้เค้าเจ็บจนต้องร้องออกมา  การทำโทษแบบนี้คือการทำให้เค้าได้รับรู้  ขณะทำโทษถ้ายังมีขู่เจ้าของอีก  ก็จะไม่หยุด  จนกว่าเค้าจะหนีไปซุกที่ใดที่หนึ่งและเต็มไปด้วยความกลัว  ขยับไม้เป็นต้องหลับตาให้ยอมทำโทษแต่โดยดีอย่างน่าสงสาร  ข้า ฯ ถึงจะยอมหยุด  แล้วจะทำไม่สนใจเจ้าตัวที่ถูกทำโทษไปอีกหลายชั่วโมง   พวกเค้าจะรู้และจะเดินเข้ามาหา(มีแววตาที่สำนึกผิดให้ข้า ฯ ได้เห็น)ทุกครั้ง  แต่ก็ต้องปล่อยระยะเวลาให้เนิ่นนานออกไปบ้าง(ทำไม่สนใจ)  เราถึงจะมาคุยกันได้ใหม่(เมื่อเราหมดอารมณ์โกรธและมีอารมณ์ที่เราสงสารเค้าแล้ว)  คราวนี้ก็จะเริ่มบอกเค้าว่าทำไมเราถึงต้องทำเค้าอย่างนั้น(กอดเค้าไปคุยเค้าไป)   ที่สัมผัสมาน่ะสหายนายน้อย...เจ้าตัวยุ่งพวกนี้รับรู้ได้ดี(รวมลุงด่างด้วย)

การทำโทษอย่างรุนแรง  จะมีไม่กี่อย่างที่ครอบครัวเราจะกระทำต่อเค้าครับสหายนายน้อย...  คงจะมีแค่เรื่องเมื่อเวลาทำโทษแล้วขู่เจ้าของ(อันนี้พวกเรารับไม่ได้จริง ๆ)  น้ำหวานและนู๋โป้ไม่เคยถูกทำโทษรุนแรง  มีแต่ลุงด่างและไอ้เฉา...เท่านั้นโดนถูกกำหราบโดยวิธีเหล่านี้มาแล้ว  ปัจจุบันเค้ารู้ว่าจะต้องทำอย่างไร  ที่จะทำให้จ่าฝูงไม่โกรธโกรธอย่างรุนแรง  ถ้าทำอีกก็โดนแน่ ๆ ไม่มีปรานีกัน(ถ้าต้องอยู่ร่วมกัน)

ในกรณีของเจ้าตัวยุ่งนีโอ  ถ้าเค้าผิดจริงและนายพรานใหญ่ถึงกับต้องทำโทษรุนแรง  นายหญิงน้อย...ก็ต้องทำเป็นไม่สนใจเจ้านีโอไปด้วย  เกิดความรู้สึกสงสารขณะนั้นไม่ได้(ให้เจ้านีโอได้รับรู้)  คงต้องรอจนกว่านายพรานใหญ่จะให้อภัยเจ้านีโอ  แล้วถึงค่อยปลอบพร้อมกับสอนเค้าไปว่า  ทำไมถึงต้องมีการทำโทษกันอย่างรุนแรงกัน

เป็นการเลียนแบบธรรมชาติจ้ะสหายนายน้อย... เค้าต้องอ่านอารมณ์ของคนในฝูงและจ่าฝูงได้  ทั้งในแง่ดีและไม่ดี  แล้วเค้าจะเข้าใจในการดำรงชีวิตที่อยู่ในฝูงนั้น ๆ โดยไม่สับสน  จ่าฝูงและคนในฝูงจะต้องเข้าใจในเหตุผลในการควบคุมฝูง  อารมณ์ดีต่อสุนัขแต่ขณะเดียวกันก็พร้อมที่จะเป็นมารร้ายได้ถ้าพวกเค้าทำผิดจริงเสียใจ  ไม่ทำพร่ำเพรื่อ  หัวเราะที่ข้า ฯ เขียนมาอย่างยาวนาน(ตลอดมา)  อารมณ์ของสุนัขบางแก้วจะดีหรือไม่นั้น  เป็นเรื่องของอารมณ์ของจ่าฝูงและคนในฝูงที่จะทำให้เค้าเป็นไป  ไม่ใช่เป็นเรื่องจิตประสาท(มั่นคง ไม่มั่นคง)ของสุนัขบางแก้วอะไรหรอกครับตาโต

ช่างคิดสุนัขบางแก้ว  ฉลาดสุด ๆ ที่มาพร้อมกับความดื้อ  มีอารมณ์ที่มั่นคงและภักดีต่อฝูงสูง  ขณะเดียวกันพวกเค้าก็มีความหวาดระแวงสูงด้วย(ความกลัว)  ถ้าพวกเค้าไม่มีฝูงหรือได้ฝูงที่ไม่ดีล่ะก็  ความก้าวร้าวก็จะปรากฏออกมาได้มาก  หัวเราะไม่ได้เกี่ยวกับจิตประสาทอะไรเลยครับ

ต้องขออภัยสหายนายน้อย...เสียใจ พอดีได้อ่านเรื่องจิตประสาทในบางความคิดเห็น  ก็เลยขอออกความคิดเห็นไว้บ้าง  เพื่อพิจารณาให้กับสุนัขบางแก้วที่จะเลี้ยงกันต่อไป  ขอสรุปตามภาษาที่ชอบเขียนกัน  ช่างคิดสุนัขบางแก้วจิตประสาทมั่นคงครับ

ง่วง  ต่อกระทู้หน้าน่ะสหายนายน้อย... เดี๋ยวจะตกขอบกระทู้แล้ว  ฝากแกล้งนีโอด้วยน้าชอบมารร้ายบ้ายบาย

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Friday, 12 November 2004, 09:28AM
 

ขอบคุณท่านอย่างมากเลย ที่มาให้ความเห็นเรา

ในเวลานั้นเราไม่ได้โอ๋นีโอเลย เราเฉย นิ่ง แต่เค้าก็วิ่งเค้ามาหาเรา ตอนนั้นเราทราบว่าต้องทำอบ่างงัย ไม่งั้นจะเสียความเป็นจ่าฝูง แววตาเค้าตกใจมากที่เจ้านายตี(แบบที่ไม่เคยตีมาก่อน)ทีเดียวท่านเค้าหยุดและร้องเสียงหลงเลย แววตาเค้า ตื่น ๆ งง ๆ แต่พอสักแป๊บเค้ารู้ว่าเค้าผิด คอตก หมอบมอง รอพวกเราออกไปหา และการลงโทษเราก็ทำต่อเนื่องนานหลายชั่วโมง คือไม่สนใจเค้าเลย เอาชามข้าวไปวางจบ สำหรับวันนั้น ไม่พูด ไม่คุย ไม่เล่น (วันนั้นนีโอเค้าก็ผิดจริงๆท่านเค้าก็รู้ตัวน่ะ ไม่มาเรียก ไม่มาขูดประตูเหมือนเคย หมอบมองอย่างเดียว แววตาไม่ได้โกรธเจ้านาย แต่สำนึกผิด)

กระทู้เราคงมีแต่ท่านที่เค้ามาพูดคุยด้วย คุยกัน 2 คน แต่ก็ได้ความรู้ ความรู้สึกดี ๆ คุยกันที่ยาววววววไม่มีเบื่อ อ้าว..ก้อเก๋ไปอีกแบบ ถึงจะ 2 คน ก้อคุยกันได้นานและยาวจ๊ะ ไว้รอกระทู้หน้านะท่าน

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย Pingpong \(-_-)/ - Friday, 12 November 2004, 10:03AM
 
ผมอ่านแล้ว  ได้ความรู้และอรระรสดีครับ   แต่ก็เห็นใจคนอื่นที่ติดตามนะ   บางครั้งบางตอนเขาอาจจะไม่เข้าใจว่ากำลังคุยอะไรกันอยู่    เลยไม่อยากเข้ามาแจม
แต่ที่ผมต้องเข้ามาแจม   เพราะสนใจที่คุณหมาบางแก้วบอกว่า สุนัขบางแก้วจิตประสาทมั่นคงครับ  เพราะรู้สึกว่าคำว่าจิตประสาทถูกเอาไปเชื่อมโยงกับความดุ   สุนัขที่มีจิตประสาทดีหรือมั่นคง   จะต้องไม่ดุ  พาไปเข้าสังคมได้  อะไรทำนองนั้น  
เลยอยากฝากคุณน้อยหน่าช่วยเอาเรื่องจิตประสาทไปคุยในตอนต่อไปหน่อยครับ   จะได้เข้าใจตรงกันว่า   จิตประสาทดีหรือมั่นคง  เป็นอย่างไร  
ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย หมาบางแก้ว return - Saturday, 13 November 2004, 10:19AM
 

การบ้านสำหรับผู้ที่เป็น webmaster ครับ

คำนิยาม ของคำว่า  จิตประสาทที่ไม่มั่นคง มีความหมายว่าอย่างไร ??????????  

"สุนัขที่มีจิตประสาทดีหรือมั่นคง   จะต้องไม่ดุ  พาไปเข้าสังคมได้"

ขอความกรุณาต้องทำความเข้าใจประโยคนี้เสียใหม่เถอะครับ  พิจารณาให้ถี่ถ้วนถึงหน้าที่สุนัขแต่ละสายพันธุ์  เรื่อง Training ability (ความสามารถในการฝึก) ก็ควรจะแยกออกไปต่างหาก  สุนัขบางแก้วมีความสามารถในการฝึกเป็นอย่างไร(ก็ยังไม่เห็นมีใครมาบอกกล่าว)

หัวเราะกระทู้ของคุณน้อยหน่า  ก็ต้องตอบและออกความคิดเห็นให้คุณน้อยหน่า  กระทู้นี้มีเจ้าของกระทู้น่ะครับ  ไม่ใช่กระทู้เปิด  ท่านเจ้าของกระทู้ก็เข้าใจและโต้ตอบกับผู้ออกความคิดเห็นหรือขอคำตอบเพิ่มเติม  รวมทั้งปิดกระทู้ด้วย

ยินดี ข้อมูลที่เขียนกันมาอย่างยาวนาน  เพื่อสุนัขบางแก้ว  ก็ใกล้จะจบแล้วมิใช่หรือครับ  เป็นข้อมูลที่ไว้ใช้อ้างอิงกับผู้ที่จะเลี้ยง  ไม่ใช่การถามตอบในกระทู้ครับสหายนายน้อย... ถ้าทำอย่างนั้นจะทำได้ง่ายถามมาตอบไป  เพียงแค่ความคิดเห็นเดียวก็จบ(ลองเข้าไปค้นดูใน web ต่าง ๆได้)  แล้วพบกันกระทู้หน้า

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย ไตรสิทธิ์ . - Saturday, 13 November 2004, 12:24PM
 

สงสัยคุณหมาบางแก้วจะทำงานเป็นอาจารย์   เลยชอบให้การบ้าน หัวเราะ

ทำการบ้านให้แล้ว   อย่างลืมตรวจและเฉลยด้วยนะครับ

ที่บอกว่า  "สุนัขที่มีจิตประสาทดีหรือมั่นคง   จะต้องไม่ดุ  พาไปเข้าสังคมได้" นั้น  หมายถึงความเข้าใจของคนทั่วๆไป  ดังตัวอย่างความเห็นเรื่องการประกวดหมาบ้านในงานสวนสามพรานว่า

3. ใครที่มีบางแก้วไม่ดื้อ ไม่ดุ เอามาโชว์ความสามารถ และแสดงให้คนทั้งหลายเห็นว่า "บางแก้ว ไม่ดุอย่างที่คิด"

http://www.bangkaew.com/elearning/mod/forum/discuss.php?d=239

ความเห็นผมยังไม่ชัดเจนครับ  ถึงอยากให้ช่วยกันระดมความคิดให้เกิดความชัดเจนขึ้นมา

ถ้าให้ทำการบ้านตอบโจทย์ข้อนี้ก็คงต้องให้ย้อนกลับไปดูความเห็นเก่าๆของผมบ้าง เข่น กระทู้ ช่วยหน่อยครับ : เราจะตัดสินการประกวดสุนัขไทยพันธุ์บางแก้วอย่างไร ?

ถ้าต้องการเน้นความดุและซื่อสัตย์ภักดี ก็น่าจะจัดให้มีการประลองกำลังดูสักยก เอาแค่เบาะๆ อย่าให้ถึงกับเลือดตกยางออก จะได้ไม่จำเจ คนดูจะได้ตื่นเต้นด้วย
ตัวไหนฟอร์มการต่อสู้สวยกว่า กรรมการก็ให้คะแนนเยอะหน่อย
ถ้าคนจูงหรือเจ้าของไม่ยอมแพ้เหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่โคราช ก็ให้คนจูงหรือเจ้าของผลักอกกัน แล้วดูว่าบางแก้วตัวไหนไปช่วยเจ้าของ ก็ให้คะแนนตัวนั้น
ถ้าต้องการเน้นความใจดีขี้อ้อน ก็อาจให้กรรมการนั่งถือไอติมไว้ บางแก้วตัวไหนกระโดดขึ้นตักกรรมการเลียไอติม 1 ที แล้วหันมาเลียปากกรรมการแสดงความขอบคุณ 1 ที ถือว่าผ่าน ได้คะแนนเต็ม
ที่กล่าวมาข้างต้น น่าจะเป็นส่วนที่เสริมเพิ่มเติมจากการให้คะแนนตามปกตินะครับ
http://www.hightidediving.com/webboard/view.php?No=64

สรุป  ผมคิดว่า จิตประสาทดีหรือมั่นคงสำหรับบางแก้ว  คงไม่ได้หมายความว่า จะต้องเป็นหมาใจดีที่เข้ากับทุกคนได้หมด  ความดุยังเป็นลักษณะและ หน้าที่ประจำสายพันธุ์  ของมัน   อยู่ที่ว่าจะควบคุมได้หรือเปล่า

ไม่ทราบถูกไหม  ช่วยเฉลยด้วยครับ

ส่วนเรื่อง เรื่อง Training ability (ความสามารถในการฝึก) ก็เคยเห็นมีคนเกริ่นถึง   แต่ก็ไม่ยอมลงรายละเอียดเสียที ช่างคิด  ก็เลยต้องฝากคุณน้อยหน่าช่วยสอดแทรกลงไปในเรื่องของนีโอด้วย   ไม่อย่างนั้น  อาจารย์ท่านไม่ยอมคุยให้ฟังสักที

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย ไตรสิทธิ์ . - Sunday, 14 November 2004, 07:17AM
 

ไปขุดหาเรื่องความสามารถในการฝึกมาให้ดูครับ

จำได้ว่าคุณหมาบางแก้วก็เคยเกริ่นไว้ที่ไหนสักแห่ง   แต่ขุดไม่เจอครับ   เจอแต่ของป้าวิ


วันนี้ออกไปหาคนรู้จักที่รับฝึกหมาอยู่ ถามเขาว่าเป็นไงบ้าง มีบางแก้วดีๆมาให้ฝึกมั่งไหม? เขาก็พูดเหมือนที่เราคิดเลย ว่าบางแก้วส่วนใหญ่ จะมีอารมณ์ไม่แน่นอน ไทยหลังอานดีกว่าเยอะ แต่บางแก้วจะคล่องตัวกว่า ฝึกได้เร็วกว่า

เขาเห็นด้วยเรื่องการคัดเลือกสายพันธุ์เพื่อนำมาบรีด ก็เลยชวนไว้เป็นแนวร่วม ถ้าเราอยู่ไม่ทันได้เห็นบางแก้วประสบความสำเร็จ ก็จะให้เขาช่วยอัด ซีดี ทำบุญส่งไปให้ดูด้วยถ้าเกิดเป็นผลสำเร็จขึ้นมาได้

เราเริ่มทำในส่วนของเราแล้วละ ด้วยการพยายามพูดคุยให้ผู้ที่มีแนวโน้มว่าจะเป็น "ผู้ซื้อ" รู้จักทำการบ้านให้ดี ก่อนซื้อหมาสักตัว ต้องรู้วิธีคัดเลือกลูกหมาที่มีคุณภาพในทุกๆด้าน ไม่ใช่ซื้อเพราะมัน"น่ารักจังเลย"เท่านั้น ซึ่งก็เป็นเรื่องยากมาก เพราะบางแก้วตอนเล็กๆนั้น เป็นลูกหมาที่น่ารักที่สุดในโลกจริงๆ

ไม่รู้จะไปหาข้อมูลเรื่อง การพิจารณาเลือกสุนัขบางแก้วมาเลี้ยง ได้ที่ไหน จะได้มีที่มาที่ไปให้อ้างถึงได้ พูดเอาเองลอยๆเขาจะไม่เชื่อ และเผื่อมีข้อมูลที่ถูกต้องชัดเจนกว่า เราเองก็พูดเป็นกลางๆแบบที่ใช้ได้กับหมาขนาดกลางถึงใหญ่ทั่วไป ในด้าน การแสดงออก ลักษณะนิสัย และสุขภาพที่แข็งแรงสมบูรณ์เท่านั้น ซึ่งในความเห็นส่วนตัว เห็นว่ามันสำคัญที่สุด
โดยคุณ สัตว์กินเนื้อ (202.183.164.*) [ วันพุธ ที่ 4 มิถุนายน 2546 เวลา 22:05 น. ] ผู้ตอบคนที่ 16

จาก http://www.hightidediving.com/webboard/view.php?No=70

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย carnivore ...The Alpha Wolf - Sunday, 14 November 2004, 09:34AM
 

ไม่ได้ตั้งใจจะเข้ามาตอบในกระทู้นี้  แต่ขอใช้สิทธิพาดพิง

ที่คุณวิเชียร....ไปขุดหาเรื่องความสามารถในการฝึกมาให้ดูครับ....แล้วไปตัดความคิดเห็นอันนี้ของป้าวิมาแปะไว้นั้น  คุณวิเชียร จะหมายถึง ความสามารถในการ(รับการ)ฝึก  ของคน    หรือ ของหมา  กันแน่คะ  

ในนี้ป้าวิไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้นเลยนา   ถ้าจะพูดถึงอะไรสักอย่าง  ก็ตีความได้แค่ว่า  เป็นเรื่อง ความสามารถในการ(รับฟังคำแนะนำ หรือรับการ)ฝึก  ของคนที่คิดจะเลี้ยงหมา หรือเจ้าของหมา ต่างหากนะคะ  คงมิบังอาจไปพูดถึงบางแก้ว  ที่มีเลี้ยงกะเขาอยู่แค่ตัวเดียว  แล้วก็เป็นแค่ หมาทิ้ง

ขออภัยท่านเจ้าของกระทู้ ที่มาโพสท์ตอบคนอื่นไว้ในกระทู้ของท่าน

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย หมาบางแก้ว return - Thursday, 18 November 2004, 08:05AM
 

หัวเราะ ไม่ใช่อาจารย์หรอกครับ  เป็นอะไรก็ไม่รู้แลบลิ้น

ต้องขออภัยที่ตั้งการบ้านเอาไว้ให้พี่ลี้ได้ช่วยตอบ  เพราะเป็นการกำหนดนิยามให้เป็นไปในทางเดียวกันก่อน  ไม่งั้นจะเถียงกันไม่รู้จบครับ  

เรื่อง "เรื่องจิตประสาทที่ไม่มั่นคง"   พี่ลี้กับข้า ฯ น้อยได้เคยคุยกันมาหลายรอบแล้ว(ในกระทู้เก่า ๆยินดี)  ในความคิดของผม(ส่วนตัว)  ก็ยอมรับว่าคำตอบที่ดีที่สุดของเรื่องจิตประสาทที่ไม่มั่นคง นั้น  ก็คือคำตอบที่ป้าวิได้กรุณาเห็นด้วยขอบคุณบอกกับพวกเราคือ

"เป็นเรื่อง ความสามารถในการ(รับฟังคำแนะนำ หรือรับการ)ฝึก  ของคนที่คิดจะเลี้ยงหมา หรือเจ้าของหมา ต่างหากนะคะ" 

ไม่ใช่เป็นเรื่องของสุนัข(จิตประสาทไม่มั่นคง)อะไรเลย  แต่เป็นที่จิตประสาทของคนเลี้ยงครับ(ที่เป็นจ่าฝูงและเลี้ยงแบบไม่เข้าใจ)หรือคนที่ไม่เคยเลี้ยงสุนัขสายพันธุ์นี้และรับฟังแต่ข่าวลือ  จึงปรุงแต่งให้สุนัขบางแก้วให้เป็นไป

สุนัขทุกสายพันธุ์ในโลก  ย่อมมีข้อดีและข้อเสียในตัวของเค้าเอง  คนเลี้ยงที่เลือกสายพันธุ์นั้น ๆ มาเลี้ยง  ก็ต้องศึกษาข้อจำกัดของสุนัข  ความดุ(ความก้าวร้าว)เป็นเรื่องของพฤติกรรมโดยธรรมชาติของสุนัข  ที่ควรจะเข้าใจและหาทางควบคุมกันไป(โดยการเลี้ยงดู)

"จิตประสาทที่ไม่มั่นคง  ที่ชอบเขียนให้กับสุนัขบางแก้ว  น่าจะเลิกเขียนกันได้แล้วครับ  เหมือนกับบอกว่าสุนัขบางแก้วนั้นเป็น  สุนัขสายพันธุ์ที่มีจิตใจและระบบประสาทที่ผิดปกติ(คือทั้งเป็นโรคจิต(ทำอะไรอย่างไม่รู้ตัว)และเป็นโรคบ้า)"

การมีสังคมของสุนัขบางแก้ว  พื้นฐานของการเข้าสังคมของเขาก็คือ "ฝูงที่เค้าดำรงอยู่ก็คือครอบครัวของเราครับ"   การที่จะให้เค้าไปอยู่กับฝูงอื่นได้  เป็นการฝืนธรรมชาติของสัตว์ครับ  จะทำอย่างนั้นได้จึงต้องมีการฝึกครับ  และสุนัขบางแก้วก็มีความสามารถในการที่จะฝึกได้อย่างดีด้วย  หัวเราะไม่อย่างงั้นจะส่งประกวดกันได้ตลอดปีอย่างไร

ผิดพลาดประการใดขออภัยพี่ลี้ด้วย   เป็นห่วงสุนัขบางแก้วครับ  คนที่รักและคิดจะเลี้ยงเค้าอย่างจริงใจ  ต้องลืมคำว่า "สุนัขบางแก้วมีจิตประสาทที่ไม่มั่นคง"ออกให้หมดครับ  ถ้าจะกล่าวในการแนะนำการเลี้ยงก็ควรจะต้องเขียนว่า  "คนที่จะเลี้ยงสุนัขบางแก้วนั้นจะต้องมีจิต(ใจ)และประสาทที่มั่นคง" ถ้า คนที่จะเลี้ยงสุนัขบางแก้วแล้วมีจิตประสาทที่ไม่มั่นคงแล้ว  ก็ไม่ควรจะเลี้ยงสุนัขพันธุ์นี้หรือพันธุ์ใด ๆ อีกเลยครับ

รอกระทู้ใหม่ของสหายน้อย...ก่อน  แล้วมาคุยกันต่อน่ะพี่ลี้บ้ายบาย

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย Pingpong \(-_-)/ - Thursday, 18 November 2004, 09:18AM
 
ขอบคุณมากเลยครับ    จะขอใช้เป็นคำขวัญของเว็บไซต์นี้นะครับ
อยากให้ไปช่วยตอบกระทู้นี้ที่พันทิปจัง
คนจะได้เข้าใจบางแก้วมากขึ้น
 จะเอาไปปล่อยวัด หรือ จะฆ่าทิ้งให้หมดเวรหมดกรรมดี
ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Thursday, 18 November 2004, 11:32AM
 

กับคำๆนี้เราเห็นด้วยอย่างมาก จิตประสาทของคนเลี้ยง

อารมณ์ของหมาที่เราเลี้ยงหมาบางแก้ว เค้าจะเปลี่ยนไปสภาพแวดล้อม อารมณ์เจ้าของ ความหวาดกลัวของเจ้าของในตัวเค้า(คนเลี้ยง, คนรอบข้าง) ที่เค้าสัมผัสได้ อาจจะแสดงความดุ ก้าวร้าว หยั่งเชิงจ่าฝูงและยังมีปัจจัยอีกหลายเหตุผล ที่เค้าแสดงออกมาอย่างนั้น (คนขายหมาบางคอก เค้าเรียกว่า "ไม่นิ่ง" เค้าไม่ใช้คำว่าจิตประสาท หรืออารมณ์) อ่านแล้ว งง ม่ะ ช่างคิด

พูดแล้วคนเลี้ยง(ในครอบครัว)ต้องมีสภาวะทางอารมณ์ที่หนักแน่น ไม่ไหวตามที่เค้าแสดงออก ไม่สนใจเวลาที่เค้าฝืน หมาบางตัวโอ๋มากเค้าก้อไม่ชอบ แต่ชอบให้อยู่ใกล้ๆ บางตัวห่างมากไปก้อไม่ดี เรียกร้องเวลาที่ไม่ได้ดั่งใจ --

ว่าแล้วต้องฝึกสมาธิคนเลี้ยงหมาท่าจะดี ... ว่าไปนั้น 5555555 / ในอนาคตถ้าได้หมานิ่ง ๆ ก็แจ๋ว(เจ๋ง)นะ คนเลี้ยงจะได้เหนื่อยน้อยหน่อย 555

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย อาทร ยงรัตนกิจ - Thursday, 18 November 2004, 11:36PM
 

ผมเองก็เป็นคนนึงที่ใช้คำว่าจิตประสาทมั่นคง ส่วนตัวผมแล้ว คำๆนี้หมายถึงอารมณ์ของหมาตั้งแต่เป็นลูกหมาเลย ลูกหมาบางต้วก็มีอาการทางประสาทเล็กออกมาให้เห็น เช่น ขี้กลัวไปทุกอย่าง พอกลัวก็เลยขู่ และกัด ซึ่งเป็นลักษณะที่ไม่พึงประสงค์อย่างมาก หากคนที่ไม่มีความรู้และไม่ใส่ใจศึกษาพฤติกรรมของหมาแล้ว จะสร้างปัญหาในการเลี้ยงแน่นอน แต่ถ้าคนเลี้ยงเอาใจใส่ ดูแลอย่างดี ใกล้ชิด ให้ความรัก และฝึกฝนอย่างถูกต้อง อาการที่ว่าก็สามารถบรรเทาลงได้ แต่จะหายขาดหรือเปล่า อันนี้ก็ไม่ทราบได้

การทำความเข้าใจเรื่องของจิตประสาท และหาคำนิยามที่ตรงกัน น่าจะเป็นเรื่องที่ต้องคุยกันให้ชัดเจน เพื่อเป็นแนวทางในการเลี้ยง การฝึก และการปรับปรุงพันธุ์ให้ดียิ่งขึ้นครับ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย หมาบางแก้ว return - Friday, 19 November 2004, 09:14AM
 

หัวเราะ คำว่า นิสัย หรือ อารมณ์ น่าจะมีความหมายครอบคลุมไปถึงสิ่งที่คุณอาทรได้กล่าวถึงครับ จึงไม่น่าจะไปเกี่ยวกับเรื่องจิตประสาทครับ

ความกลัวเป็นอารมณ์ปกติที่เกิดขึ้นได้ทั้งในสัตว์และคน  แต่ความกลัวที่มากเกินควรจะทำให้สัตว์แสดงพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ออกมาได้

จากหนังสือ พฤติกรรมสุนัขและแมว หน้า 47

นิสัยลูกสุนัขบางแก้ว(บางตัว)  ในเรื่องของความขี้กลัว  ไม่ได้เป็นตัวแทนของลูกสุนัขบางแก้วทั้งหมดครับ  ความกลัวและความหวาดระแวงรวมทั้งความกังวลของเค้าในความคิดของผมแล้ว  เป็นเรื่องปกติของลูกสัตว์ที่พึ่งแยกออกมาจากสังคมเดิม ๆ ของเค้าครับ   การปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่จึงมีความจำเป็นกับเค้า  คู่ไปกับการดูแลและฝึกเค้าภายในครอบครัวของเรา  อาการทางประสาทที่ได้กล่าวถึงก็จะหมดไป  แต่จะไปเกิดกับคนเลี้ยงอีกหลายเดือนครับแลบลิ้น

นิสัยหรืออารมณ์ ถ้าจำไม่ผิดในภาษาอังกฤษใช้คำว่า Temperament  ซึ่งจะมีความหมายใกล้เคียงกับอีกหลาย ๆ คำเช่น disposition  character  personality  แต่ละคำจึงมีความหมายแตกต่างกันไป

สำหรับอารมณ์และนิสัย  ความหมายในภาษาไทย ก็ลองค้นดูนะครับ  นิสัย  ความประพฤติที่เคยชิน  อารมณ์  เครื่องยึดหน่วงของจิตใจ ฯลฯ   เศร้า ถ้ามีการใส่ ไม่มั่นคงลงไป  สุนัขบางแก้วก็คงไม่น่าจะเป็นสุนัขที่ดีได้หรอกครับ

ช่างคิด นิรุกติศาสตร์ ให้ความยุติธรรมกับสุนัขบางแก้วมั้งครับ  คำว่านิสัย  อารมณ์ ในการเลี้ยงสัตว์เห็นใช้บ่อย ๆ มีไม่กี่คำ เช่น temperament หรือ aggressiveness ฯลฯ หัวเราะ

การส่งเสริมทางการเกษตร  ที่จะให้มีการซื้อและขายผลผลิต(ทั้ง o-top หรือซื้อขายเหมือนสินค้าทั่วไป  หรือหวังการขายที่จะ go inter)  ก็คงต้องกล่าวข้อดีและข้อเสียของผลผลิตอย่างถูกต้อง  ถ้าเราไปเขียนหรือลือกันไปว่า "สุนัขบางแก้วมีจิตประสาทไม่มั่นคง"  คงไม่มีใครต้องการหาซื้อสินค้าทางการเกษตรตัวนี้มั้งครับ  ลองพิจารณาหลาย ๆ มิติอีกทีนะครับช่างคิด

สำหรับคำว่า "ไม่นิ่ง" ที่สหายนายน้อย...กล่าวถึง555555ยินดี   มันคือความฉลาดใช่เปล่า  ที่ดันมาอ่านอารมณ์เจ้าของออกได้ หัวเราะมันท้าทายดีออกจ้ะ  ที่ไม่ต้องเล่นซ่อนหาระหว่างอารมณ์ครอบครัวจ่าฝูง และเจ้าตัวยุ่ง  หลอกกันไม่ได้  พันธุ์เจ้าตัวยุ่งของพวกเรา  มันตรงและซื่อสัตย์ดีออก  ถ้ามันมอบความภักดีให้แล้ว มันให้ทั้งใจกาย  แต่ถ้าเลี้ยงไม่ดีมันกัดจริง ๆ(ไม่มีเล่น ๆ)   พวกสร้างภาพหรือเห่อตามคนอื่นในการเลี้ยงสุนัขบางแก้ว  จะมีปัญหาได้มากครับ  ตัวตนที่แท้จริงของคนเลี้ยงจะเป็นตัวกำหนดอารมณ์สุนัขพันธุ์นี้  หัวเราะธรรมะของผู้เลี้ยงมั้งครับ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Friday, 19 November 2004, 10:07AM
 

คำว่า "ไม่นิ่ง" ที่สหายนายน้อย...กล่าวถึงมันคือความฉลาดใช่เปล่า" เราก้อไม่รู้ว่ามันคือข้อดี หรือข้อเสียน่ะ จนป่านนี้เรายังไม่เคลียร์กับคำนี้เลย "ไม่นิ่ง" มันอะไร แค่ไหน ที่ว่าหมาไม่นิ่งที่ทางคอกเค้าพูด

ใช่เค้าอ่านอารมณ์เราสองคนออก อารมณ์ของคนเลี้ยง 5555 ที่เราต้องปรับให้มั่นคง นิ่ง ท่านบอกว่ามันท่าทายดีออก เหอ ๆ ๆ เหนื่อยอิ๋บอ๋าย(คุยแบบเพื่อนคุยกันนะท่านอย่าถือสากันเลยหัวเราะ) มีการบ้านให้ทำทุกวัน ไม่งั้นกลัวคุมเค้าไม่ได้ กลับบ้านจะค่ำจะดึกแค่ไหน ต้องทำให้ได้เหงื่อกันก่อน เดี๋ยวนี้เจ้าตัวยุ่งเดินนานมากขึ้น แต่ก่อน 1/2 ชม. เดี๋ยวนี้มากว่า 1 ชม. เดินที่เดิมซ้ำ ๆ ๆ เค้าก้อไม่เบื่อ แถมเราต้องพูดตลอดทาง(สอน) เปลืองน้ำลายน่าดู หมดน้ำเป็นขวดๆ

กับคำนี้เรากลัวนะท่าน "แต่ถ้าเลี้ยงไม่ดีมันกัดจริง ๆ(ไม่มีเล่น ๆ)" แล้วเราจะรู้หรือคนอื่นที่เลี้ยงหมาบางแก้วจะรู้ได้งัย ว่าแบบไหน อย่างไหนที่ว่าเลี้ยงดี หรือไม่ดี ซึ่งก้อยังไม่มีใครพูดให้เห็นเป็นรูปธรรมเลย ถ้ามีคนออกมาพูดมาเขียนอย่างเป็นรูปธรรมให้อ่านก้อจะดี อย่างเพื่อนสมาชิกที่เลี้ยงแล้วหมาไม่ดุ ไม่ก้าวร้าว ฯลฯ ก้อน่าจะออกมาเขียนเรื่องการเลี้ยงดูกันบ้าง ปัญหาคนเลี้ยงที่คิดจะทิ้งจะฆ่า คงจะไม่เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า -- ถ้าเลี้ยงยากอย่างนี้ เราว่าน่าจะคัดเลือกคนเลี้ยง น่าจะดีนะ

อ้อ .. คำว่า ไม่นิ่ง เราไม่ได้เป็นคนตั้งคำนี้น่ะ ทางคอกที่เราซื่อไอ้ตัวยุ่งมา เค้าใช้คำนี้ เราก็แค่มาเล่าให้อ่านค่ะ

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย หมาบางแก้ว return - Saturday, 20 November 2004, 07:39AM
 

"ไม่นิ่งหรือไม่มั่นคง"    เป็นการใช้คำที่คลาดเคลื่อน  ให้กับสุนัขบางแก้วอย่างมากครับสหายท่าน  สุนัขพันธุ์อื่น ๆ ไม่เห็นมีใครเค้าใช้กัน  แต่มาใช้กับสุนัขบางแก้ว(น่าเจ็บใจอย่างมาก  ที่ท่านเล่ามาก็คือคนขายเป็นเสียเอง)

การขายสุนัข  ที่แทรกรายละเอียดอย่างมั่ว ๆ  มีให้เห็นกันทุกวัน(ฟังจนคุ้นหู)  บ้านเราการควบคุมเรื่องเหล่านี้ทำได้ไม่ถึงครับ  กำไรส่วนเกินที่พวกเขาเหล่านี้จ้องจะเอากับผู้ซื้อ  เพื่อจะขายแต่สินค้าให้ได้กำไรสูงที่สุด(ไม่คำนึงถึง  คุณภาพ ราคาที่สมเหตุสมผล ข้อมูลข่าวสารที่จะเกิดในอนาคต  ความรู้สึกคนซื้อที่ถูกหลอก ฯลฯ)  ตาดีได้ตาร้ายเสีย(รู้และเงิน)ทันที  ยิ่งไม่เคยมีข้อมูลมาก่อนด้วยแล้ว  มารร้าย อู๊ด ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ที่จะมาให้เชือดมาแล้ว  5555555บังตออยู่หน่ายยยยยยยยย  ตาโตเมื่อไหร่กลุ่มคนเหล่านี้จะหมดไป  ก็ไม่รู้เน๊าะสหายท่าน 

คงพอเสียที  รอกระทู้หน้าจะมาคุยด้วยครับบ้ายบาย

ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Saturday, 20 November 2004, 10:22AM
  เหอ ๆ ๆ ... ความรู้สึกคนซื้อที่ถูกหลอก ฯลฯ ตาดีได้ตาร้ายเสีย(รู้และเงิน)ทันที ยิ่งไม่เคยมีข้อมูลมาก่อนด้วยแล้ว อู๊ด ๆๆๆ ที่จะมาให้เชือดมาแล้ว 555 บังตออยู่หน่ายย กัดฟัน ขอบคุณ ... เราคงเข้าข่ายนั้นละมั้งท่าน แต่จะว่าไปเราก็ได้หมาน่ารักมาตัวหนึ่ง ที่เราคุมเค้าได้ ฝึกได้ระดับหนึ่ง แต่เค้าก็มีข้อเสียเยอะ ที่ทำให้คนเลี้ยงต้องทำการบ้านเยอะ แต่เค้าก้อดีขึ้น ๆ คนเลี้ยงต้องใส่(ใจ)ทุกอย่างลงไปในการกระทำต่อเค้าอย่างมาก เพื่อที่เค้าจะได้รับสิ่งที่ดีที่สุดของชีวิตหมา(ที่เกิดมา)คนเลี้ยงก้อไม่อยากมีปัญหาเรื่องหมาๆด้วย

ช่วงนี้เค้าติดเรามาก ทั้งเล่น ทั้งเดิน-วิ่งกัน เค้าทำได้ดี เข้าใจคำสั่ง กับคนที่เดินไปเดินมา แต่ก่อนจะกระโจนใส่ เดี๋ยวนี้ก็ดีขึ้นยืนมองเฉยๆ (แต่ช่วงเวลานั้นเราต้องสั่งคำสั่ง..เมื่อเค้าทำดี เราชมเค้าอย่างมาก แล้วเค้าจะดีขึ้นเรื่อยๆ)

ตอนเราซื้อเจ้าตัวยุ่งมาเลี้ยง เราพูดตรงๆ ว่า เราอ่านแต่เรื่องการเลี้ยง การดูแล นิสัย ของหมาพันธุ์นี้ การเลือกลูกหมาว่าต้องดูอะไรบ้าง แต่การเลือกลูกหมาแล้วต้องดูไปถึงพ่อพันธุ์แม่พันธุ์เราเพิ่งมารู้ตอนที่เข้ามาที่เว็บเกี่ยวกับหมาบางแก้วอย่างจริงจัง ซึ่งนี้คือข้อผิดพลาดของเราอีกละมั้งท่าน เราถึงบอกพูดในกระทู้ก่อนๆว่า ถ้าเราจะมีหมาตัวใหม่สักตัวไม่ว่าพันธุ์ไหน เราจะดูให้หมดทุกเรื่อง ... ดีที่เราได้หมาที่สวยถึงจะไม่สวยมาก แต่ก้อไม่ถึงกับขี้เหร่อะไร เค้าน่ารักมากเวลาที่เค้าอารมณ์ดี แล้วเราจะให้หมาเราอารมณ์ดีตลอดคนเลี้ยงต้องรู้จักหมาตัวเอง เพื่อที่จะรักษาระดับ ความสม่ำเสมอ ให้การเลี้ยงให้เค้าเป็นหมาอารมณ์ดีตลอดไป

เลี้ยงเจ้าตัวยุ่ง เรายอมรับว่าเหนื่อยยยจังท่าน ถ้าเราไม่ยอมเหนื่อย อยากเลี้ยงแบบ สบายๆ (ให้ข้าวให้น้ำ)เราคิดว่าหมาเราคงเป็นหมาที่มีปัญหา เหมือนหลายท่านที่เขียนเข้ามา จะทิ้งจะฆ่า กันไปแล้ว...

แล้วเจอกัน
ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย ไตรสิทธิ์ . - Sunday, 6 March 2005, 02:06AM
 
คุณน้อยหน่า คุณหมาบางแก้ว และ ป้าวิ หายไปทีเดียวพร้อมกัน 3 กัน  ทำให้เว็บนี้ขาดผู้อาวุโสมาชี้แนะน้องๆที่เข้ามาหาความรู้กัน   ถ้ามีโอกาสแวะมา  ก็เรียนเชิญร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นให้แง่คิดต่างๆอีกเหมือนเดิมนะครับ    ชุมชนคนรักบางแก้วนี้ยินดีต้อนรับเสมอ
สำหรับเพื่อนๆที่สนใจติดตามข้อเขียนของคุณน้อยหน่า คุณหมาบางแก้ว และ ป้าวิ  เชิญอ่านได้ที่
http://www.bangkaew.com/moodledata/1/moddata/forum/1/315/DSCF0003.jpg
ตอบ: หญิง(ชรา)กับหมาบางแก ้ว_๑๐
โดย น้อยหน่า ('.' ) - Sunday, 6 March 2005, 08:41AM
 

555 ไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ ก็เข้ามาอ่านเรื่อย ๆ แต่มิบังอาจจะออกความเห็นให้ความรู้ใครได้จ๊ะ ไม่ค่อยสัดทัดเรื่องเลี้ยงหมาเลย ยังต้องเข้ามาอ่านหาความรู้อยู่เลยค่ะ

อ้อ..เพลงน่ารักดีนะพี่ ว. ทำให้คิดถึงต่างจังหวัด(เวลามีงาน)ครื้นเครงดี ฟังแล้วเปรี้ยวปากคิดถึงวงเหล้าเน๊าะ 5555 5555 น่ารักดีพี่


Click to enter http://www.bangkaew.com/elearning3

Bangkaew.net and Bangkaew.org are for sale
See details at https://sedo.com/search/?keyword=bangkaew